Zwangerschap & kinderen biechttopic

Biechtje schreef:Even van me afschrijven, omdat het me zo bezig houdt en ik het even allemaal heel spannend vind. Morgen ben ik 7 weken zwanger. Afgelopen vrijdag had ik een lichte bloeding, met de dag erna bruinverlies, wanneer ik naar het toilet ging. De dagen ervoor was ik heel misselijk, die dag ineens weer alleen de verminderde eetlust en zere tepels die ik daarvoor steeds had. Ik kon die middag terecht bij de verloskundige. Ik ging ervan uit dat het helemaal fout zat. Bij de echo bleek er echter toch een hartje te kloppen, nog langzaam, maar kloppend met de termijn. Ik bleek echter in eerste instantie zwanger te zijn van een tweeling, met 1 van de 2 was het misgegaan, daar kwam het bloedverlies vandaan. Het bruinverlies is nu zo goed als gestopt. Toch ben ik erg goed in het mezelf helemaal gek maken, zal het met het andere frummeltje wel goed gaan? Over een kleine 2 weken mag ik weer voor een echo, nog even afwachten dus. Heb nog steeds gewoon zwangerschapskwaaltjes, dus geen reden tot zorg, maar toch, vind het zo spannend.

Een zwangerschap is gewoon rete spannend. Maar probeer te genieten en je niet drukte maken, hoe moeilijk het ook is. Succes en ga duimen dat je over 2 weken weer een goede echo hebt.

Zwanger biechtje: Wat vervelend dat één van de twee het niet gered heeft. Logisch dat je het spannend en eng vindt, de eerste weken zijn altijd al spannend, laat staan hoe het nu voor jou moet zijn. Maar frummel twee heeft al een kloppend hartje en dat is echt een goed teken. Sterkte de komende weken!

Zwangerbiechtje; ik kan me zo goed indenken hoe jij je nu voelt, bij mij is het ook gebeurt, zwanger van een tweeling en in de zevende week ging het mis, gelukkig heeft er eentje het 'overleefd' en die is nu 7,5maand. Dus probeer de moed niet op te geven, makkelijk gezegd, maar t kan ook goed gaan, succes en sterkte

Bij mij is ook uit de echo gebleken dat ik zwanger was van een tweeling. Wanneer het mis gegaan is weet ik niet precies, ik kwam er met 7 weken pas achter dat ik zwanger was. Inmiddels heb ik een heel gezonde peuter rondlopen. Het schijnt vaker voor te komen dat er een tweeling genesteld heeft, maar dat eentje al vrij vroeg afgestoten wordt. Maar omdat de meesten niet zo vroeg al een echo krijgen weten ze eigenlijk niet dat het een tweeling is geweest.

Biechtje schreef:

Biechtje schreef:Zó vaag dat ik bijna ga denken dat ik het niet goed gezien heb. En ja nu uren later zie ik inderdaad een streepje, maarja die had ik 3 testen lang al ná de 5 min. als indroogstreepje.
Had ook al geprobeerd een foto te maken, maar daar is niets op te zien.

Vandaag wederom getest en nu geen streep binnen 5 min., wel vlak erna.
Ik ga denk ik maar een clearbluetest halen. Wel vaag, want mn laatste menstruatie was al 6 februari...

Vandaag wederom getest met een KV-test én binnen 5 min. een vage streep, dus ik begin nu toch wel te geloven dat het raak is!! Maar wel vreemd, want de 1e dag van m'n laatste menstruatie was 6 februari, dus dan zou ik toch al veel eerder positief getest moeten kunnen hebben? En vorige week had ik een soort van positieve test en nu dus weer, maar de streep is niet duidelijker geworden. Wat toch wel zou moeten toch?

Bij mij werden de strepen ook niet heel erg duidelijk. Dit waren mijn testen:

Laatste biechtje, misschien heb je wel een late eisprong gehad?

Linnie, bedankt!!
Snoes, dat denk ik nu ook. Heb gisteren een clear-blue test gedaan en daar kwam uit: zwanger *jeej* 1-2
Dus dat moet dan wel een late eisprong geweest zijn...

Ah wat superfijn. Die CB testen liegen niet. Gefeliciteerd!!!

Gefeliciteerd, Biechtje!

Even onder het biechtaccount, omdat mijn vriend weet dat ik hier kom en ik even niet wil dat hij dit leest. Ik heb een dochtertje uit een eerdere relatie en we hebben nu samen een zoontje. Sinds we hem hebben, is hij soms helemaal niet zo leuk meer tegen mijn dochter. Gisteren liep het uit de hand, ze deed te ruw met haar broertje (wat ook niet mag natuurlijk) en toen heeft hij haar heel hardhandig beetgepakt. Zijn handafdruk stond in haar arm en terwijl hij haar naar haar kamer sleurde raakte ze een kast. Kind compleet overstuur natuurlijk. Hij schreeuwen en schelden.

Wat moet ik hier nu mee? Ik heb er uiteraard wat van gezegd, dat hij de volwassene is en zich ook zo moet gedragen, en dat ik dit gedag niet meer wil zien. Maar dit is niet de eerste keer, in korte tijd, al is dit wel de meest heftige keer tot nu toe. Mijn eerste ingeving was hem buiten de deur zetten en nooit meer open doen, want als je aan mijn kind zit dan zit je aan mij. Maar daar los je natuurlijk ook niks mee op. Ik vind het in elk geval heel lastig, omdat ik zelf niet snel zulk gedrag zal vertonen en het daardoor ook niet goed kan begrijpen. Daarnaast weet ik ook niet of ik het wel wil begrijpen. Ik hoop nu dat ik gisteren duidelijk genoeg geweest ben, maar vraag me nu dus wel af wat ik het beste kan doen als dit toch weer mocht voorkomen. Ik wil mijn dochter namelijk niet blootstellen aan zulk gedrag.

Ik zou een gesprek aangaan met hem, waarom hij zo doet en ook duidelijk aangeven dat het over is als hij zo doet tegen haar.
Wel ontzettend triest dat hij zo doet

Ik zou er zeker nog een keer op terugkomen en duidelijk maken dat ik dit echt onacceptabel vind. Sowieso, alle kinderen zijn wel eens iets te ruw met hun broertje of zusje, als volwassene hoor je natuurlijk in te grijpen, maar je hoort dat voor jezelf dan wel te relativeren en je hoort je zeker in de hand te houden. Ik zou hem ook vertellen dat het nogal hypocriet is om zo boos te worden op een kind, dat haar eigen krachten nog niet kent en haar acties nog niet goed kan overzien, terwijl hij zelf als volwassen kerel doelbewust ruw omgaat met een jong kind. En dat ik daar eigenlijk wel behoorlijk op afknap.

Laatste biechtje, wat een vreselijk nare en verdrietige situatie. Wat zegt hij als je hem erop aanspreekt? Want als hij het niet als probleem erkent, snap ik heel erg goed je neiging om hem de deur uit te zetten. Iedereen maakt wel 's fouten en/of heeft gevoelens waar hij niet trots op is, maar dat moet dan wel erkend worden, anders kun je er ook niet aan werken.

Wat naar biechtje. Hoe was hun relatie voor de geboorte van jullie zoontje?

Hier het laatste biechtje weer. Ik heb het er gisteren dus al met hem over gehad, ik heb aangegeven wat ik er van vond en waarom ik het niet vind kunnen. Sowieso vind ik dit gedrag niet kunnen voor een volwassene, en daarbij vind ik inderdaad ook dat je een kind bepaalde dingen niet te kwalijk moet nemen. Natuurlijk moeten we wel ingrijpen als ze te ruw doet met haar broertje, maar dat kan ook anders. Hij gaf gelukkig wel aan dat hij me begreep, maar vond het minder een probleem dan ik dat vind. Hij wilde haar vooral uit de situatie halen en heeft dat dan ook gedaan zei hij. Dat vind ik geen probleem, maar de manier waarop duidelijk wel. Hij heeft wel aangegeven het meer op mijn manier te willen proberen, dus ik hoop dat hij dat echt gaat doen. Het baart me namelijk wel zorgen dat hij in een impuls ineens heel heftig kan reageren, iets wat ik tot voor kort niet eerder bij hem heb gezien. Maar sinds onze zoon er is, is hij extreem beschermend naar hem toe en dat uit zich soms in vervelend gedrag naar mijn dochter of onze hond (die is nieuwsgierig en wil vaak snuffelen, doet verder niks). Voordat onze zoon er was, deed hij dit niet. Hij ging ontzettend leuk met mijn dochter om en zag haar als zijn eigen kind. Nu is hij nog steeds heel leuk met haar, maar zijn er dus ook wat vervelende incidenten geweest. Dochter en hond worden steeds weggestuurd door hem.

Nu is hij momenteel ook wel twee weken thuis, dus bemoeit zich nu ook veel meer met dingen. Hoewel het deels ook fijn is dat hij thuis is, denk ik dat het beter is wanneer hij over een week weer gaat werken. Dan kan ik eventuele problemen gedurende de dag oppakken en hopelijk is het dan zoals voorheen vooral leuk tussen dochter en vriend wanneer vriend thuiskomt. Hoewel het me dus nog steeds niet lekker zit, want ik wil absoluut niet dat het incident van gisteren een gewoonte gaat worden. Ik denk dat ik het er vanavond nog maar een keer met hem over moet hebben, dan weet ik in elk geval zeker dat ik alles gezegd heb wat me van het hart moet. En ik wil hem ook niet meteen afschrijven, want we hebben het verder leuk samen en met dochter is het normaal ook leuk. Maar als dit een terugkerend probleem wordt, dan moet ik er wel iets mee, want ik wil niet dat mijn dochter ergens de dupe van wordt.

Heb je het idee dat hij zijn 'eigen' kind nu voortrekt, of zich echt anders op stelt naar jouw dochter al voorheen? Lijkt me een moeilijke situatie! Vooral omdat jouw dochter helemaal niets aande situatie kan doen en het is tegenover haar niet eerlijk dat ze anders word behandelt dan voorheen.

Laatste biechtje: wat moet dit lastig voor je zijn zeg! Ik zou het zelf ook absoluut niet accepteren dat hij zo met jouw dochter omgaat. Ja, ze moet voorzichtig zijn, maar dat kan hij ook op een andere manier duidelijk maken. Ik snap jouw gevoel hem op straat te willen zetten dan ook heel goed. Hij komt wel aan jouw dochter, hij ging hiermee ver buiten zijn boekje. Maar zoals je zelf al zegt: daar los je niet gelijk alles mee op. Hij is wel de vader van jouw zoon.

Ik zou hem echt duidelijk maken dat dit jou echt te ver gaat en dat je niet wilt dat dit nog eens gebeurt. Dit verdient je dochter niet.

Vriend heeft vandaag voor het eerst beide kinderen van het kdv gehaald met de bakfiets. Mijn oudste hoorde dat ik bijna thuis was dus wilde wachten op mij om te laten zien dat ie in de bakfiets was. Mijn vriend tilde even later maxicosi uit de bakfiets en moest deze behoorlijk schuin houden i.v.m. de regentent. Klapt opeens de jongste onwijs hard naar voren. Bleek niet vast te zitten!!!! Ik was en ben woedend!! Gelukkig was ik er op tijd bij om de jongste op te vangen. Gedachten schieten steeds door m'n hoofd hoe dit zo anders had kunnen lopen.
Jongste heeft daarna veel geboerd en klein beetje gespuugd. Ik maak me zorgen, is verder wel alert en heeft gedronken. Zal ik de huisartsenpost bellen of niet?

Je kunt altijd voor overleg bellen. Dan zeggen zij wel wat je moet doen.

Hier het biechtje van vorige week. Bedankt voor jullie reacties. Ik hou me er inderdaad aan vast dat als het hartje al klopt dat echt een goed teken is. Mijn gevoel blijft heen en weer schieten. In het weekend was ik vol vertrouwen over de zwangerschap, vandaag en gisteren toch best wel weer onzeker. Vanavond ineens ook weer licht bruinverlies, terwijl dat vorige week donderdag helemaal gestopt was. Morgenochtend mag ik langskomen bij de verloskundige voor nog een echo, ik hoop dat er dan weer een mooi kloppend hartje te zien is en ze me gerust kan stellen.

spannend laatste biechtje. Bruin bloedverlies kan geen kwaad, dat is 'gewoon'' oud bloed. Maar je schrikt wel dat is ook heel normaal. In deze zwangerschap verloor ik met 9 weken bloed en een stolsel. En rond 12 weken bloederig slijm en met het kindje is niets aan de hand. Zolang je ook nog geen krampen en buikpijn krijgt... Succes straks!

Helaas is het toch mis . Geen kloppend hartje meer.

Ahh nee biechtje . Wat erg, ik wens je heel veel sterkte .

Wat verdrietig biechtje. Veel sterkte.