Zwangerschap & kinderen biechttopic

Kan ik ook zeker begrijpen hoor Susan. Ik vond gewoon niet dat het als "veel makkelijkere" oplossing gezien moest worden. En met een 9-maand-oude baby erbij en in je uppie is het natuurlijk ook anders dan samen met je partner en enkel een kleuter.

Vooralsnog vind ik vooral dat de schoonfamilie het serieus moet bedenken en niet moet afdoen als onzin-praat van Biechtje.

Wij zijn vanaf dat de oudste 10 maanden was, steeds ver weg met de auto op vakantie geweest (Oostenrijk, Zuid Frankrijk, Italië). Altijd hebben we dit in 1x gereden en ons is dit erg goed bevallen. Nu vinden beide kinderen autorijden sowieso niet erg. Wij hebben ern DVD speler in de auto en vorig jaar was het zelfs zo erg dat dochter tijdens een pauze niet eens de auto uit wilde, ze wilde tv blijven kijken. We stoppen regelmatig onderweg en ik vond het echt ideaal, volgend jaar gaan we weer naar Italië. Dus het kan ook wel goed en relaxt gaan!

Ik wil even iets "biechten".

Ook al ben ik niet heel bekend wil ik het toch anoniem plaatsen..

Ik ben achterin de 20 nu en heb al een paar jaar een sterke kinderwens. Inmiddels alweer bijna een jaar vrijgezel en hiervoor een paar relaties gehad die allemaal ongeveer 1 jaar hebben geduurd. Ik heb weleens gezegd : als ik 30 ben en nog niemand heb, of dan weer vrijgezel ben dan wil ik moeder worden dmv een zaaddonor. Lichtelijk als grapje maar ik meen het wel.. Ik heb zo sterk die wens dat het me niet tegenhoudt mocht ik alleen blijven.

Nou had ik het er laatst over met een goede vriend van me. Eveneens met een sterke kinderwens. We grapten wat. Zo van : als we nou allebei alleen blijven dan gaan wij proberen een kind te krijgen. Het was eigenlijk een grapje maar ergens heeft het me aan het denken gezet... Is dat heel raar om te overwegen? Anders dan bij een zaaddonor heeft het kind natuurlijk echt een papa. Dus dan kun je de zorg ook delen voor het kind.

Natuurlijk hoop ik gewoon het totaalplaatje te hebben over een paar jaar. Maar mocht dar niet lukken wil ik toch moeder worden... Is mijn gedachte heel gek?

Zijn er mensen die dit herkennen, zelf hebben overwogen of mensen die zwanger zijn dmv een zaaddonor? Ben eigenlijk wel geïnteresseerd in hoe dat in z'n werk gaat.

Ik hoop geen veroordelende reacties te krijgen aub.

Ik heb het ook altijd geroepen dat als ik in de 30 geen serieuze relatie zou hebben dat ik zou overwegen om alleenstaande moeder te worden dmv zaaddonor.

Ik kan me goed voorstellen dat je zoiets doen!
Ik ken een meisje die een kind heeft gekregen van een goede vriend van haar. Hij is homoseksueel en heeft al lang een relatie met iemand met wie zij ook goed bevriend is geraakt. Ze hebben co-ouderschap volgens mij.

Fearie schreef:Ik heb het ook altijd geroepen dat als ik in de 30 geen serieuze relatie zou hebben dat ik zou overwegen om alleenstaande moeder te worden dmv zaaddonor.

Ik ook. Ik heb een kennis die hetzelfde zei en ook daadwerkelijk zo moeder is geworden en zij is echt dol en dolgelukkig nu. Het is soms wel erg zwaar zegt ze omdat je de zorg niet kunt delen maar daar is bij jou misschien al minder sprake van.

Okee.

Dus toch niet zo vreemd als ik dacht misschien.. Meer mensen die er ervaring mee hebben?

Het nadeel alleen als je een bekende donor kiest die ook vanaf het begin inderdaad betrokken is, is dat je wel in je achterhoofd moet houden dat je voor altijd een gescheiden ouders-situatie creëert. De kans is groot dat jullie beiden een partner gaan krijgen, en dan? Ik vind het idee wel fijn hoor, dat de vader bekend is, maar er zitten in mijn ogen nog wel een hoop aandachtspunten aan. Sowieso, wat vertel je het kind, hoe maak je de situatie voor een kind te begrijpen?

Om problemen te voorkomen zou ik dan kiezen voor een anonieme zaaddonor.

Alleen hebben wij hier in Nederland geen anonieme donoren meer.

Biechtje;
Kijk anders eens op meerdangewenst.nl en stilverlangen.nl daar is veel info te vinden.

Hier het ICSI biechtje.

De laatste cryo is hoopvol. Ik heb gisteren 4 dagen voor 'nod' heel licht positief getest.
Wat hoop ik dat deze uitslag niet vals is. Duimen jullie nog even met me mee?

Biechtje met kinderwens; ik vind het geen dom idee, maar ik denk wel dat je er heel goed over na moet denken en goede afspraken moet maken. Zie je het bijvoorbeeld zitten dat je kind de helft van de tijd niet bij je is? Of wil je geen co-ouderschap? En gaat die vriend daar dan mee akkoord, dat hij zijn kind maar af en toe ziet/bij zich heeft? Bij een donor heb je dat niet, maar is de vader weer niet actief betrokken bij het kind. Bij allebei de mogelijkheden zitten er voordelen en nadelen aan en ik zou er heel goed over nadenken!

Biechtje schreef:Hier het ICSI biechtje.

De laatste cryo is hoopvol. Ik heb gisteren 4 dagen voor 'nod' heel licht positief getest.
Wat hoop ik dat deze uitslag niet vals is. Duimen jullie nog even met me mee?

oh wat spannend!! Mijn duimen draaien nog steeds voor je.

Biechtje schreef:Hier het ICSI biechtje.

De laatste cryo is hoopvol. Ik heb gisteren 4 dagen voor 'nod' heel licht positief getest.
Wat hoop ik dat deze uitslag niet vals is. Duimen jullie nog even met me mee?

Ik ga ook voor je duimen! Wat zou dat geweldig zijn!

Biechtje schreef:Hier het ICSI biechtje.

De laatste cryo is hoopvol. Ik heb gisteren 4 dagen voor 'nod' heel licht positief getest.
Wat hoop ik dat deze uitslag niet vals is. Duimen jullie nog even met me mee?

Ik duim heeeeeel hard, wat zou dat super zijn zeg!!!

Biechtje zaaddonor; ik heb een dochter van een onbekende zaaddonor. Ze is nu 4 maanden oud. Ik heb geen seconde spijt gehad van mijn beslissing, het gaat echt hartstikke goed. Als je meer wilt weten vraag maar.

Bedankt lou77

Ik heb je onder mijn eigen account een privé berichtje gestuurd.

Biechtje schreef:Hier het ICSI biechtje.

De laatste cryo is hoopvol. Ik heb gisteren 4 dagen voor 'nod' heel licht positief getest.
Wat hoop ik dat deze uitslag niet vals is. Duimen jullie nog even met me mee?

En hoe staat het er nu voor? Worden de testen duidelijker?

SarahKey schreef:

Biechtje schreef:Hier het ICSI biechtje.

De laatste cryo is hoopvol. Ik heb gisteren 4 dagen voor 'nod' heel licht positief getest.
Wat hoop ik dat deze uitslag niet vals is. Duimen jullie nog even met me mee?

En hoe staat het er nu voor? Worden de testen duidelijker?

Ik weet het niet.

De kruidvattest wordt wel donker, maar pas laat.
De actiontesten zijn licht. Ik ben dus behoorlijk onzeker. Misschien wil de huisarts meewerken aan een bloedtest.

Anders misschien een clearblue doen? Die onzekerheid is ook niks

Pompoen schreef:

Gaia schreef:Ben ik de enigste die dat dus niet snapt? Hoe kan je nou teleurgesteld zijn als je een gezonde baby in je buik ziet bewegen en dat blijkt dan niet het juiste geslacht te zijn?

Ik had ook eigenlijk wel een voorkeur voor een meisje ergens. Niet heel sterk, maar ik hoopte er wel op, het leek me in allerlei opzichten het leukst. Met 17 weken heb ik een geslachtsbepalende echo laten doen. Ik zag gelijk dat het een jongetje was en ik was gelijk zó blij! Ik was van te voren ook bang teleurgesteld te zijn, maar dat ben ik eigenlijk helemaal niet geweest. Maar met zjn gezondheid had dat niks te maken hoor. Het was gewoon veel 'echter' daardoor en in mijn hoofd kreeg hij toen ook ziin naam. Het werd ons kindje in plaats van 'het' kindje in onze buik.
Hij is nu ruim een jaar en ik voel me een echte jongensmama. Vind het echt hartstikke leuk.

Kan het niet zo zijn dat dat bij jou ook zo gaat biechtje? Of is dat gevoel echt veel sterker dan dat? Lijkt me erg lastig, inderdaad omdat het ook taboe is. Heb je enig idee waar dat sterke gevoel vandaan komt?

Hier het voorkeur-biechtje weer.
Ik zag dak nog niet gereageerd had op jouw vragen, bedankt voor je reactie trouwens!

Ik kan me niet voorstellen dat het zo gaat zoals het bij jou ging (al hoop ik dat wel) het gevoel wordt alleen maar sterker nu het dichterbij komt. Ik ga er nu ook helemaal vanuit dat het een menneke is in de hoop de eventuele teleustelling wat te drukken. Vind het ook verschrikkelijk van mezelf hoor, maar schakel dat gevoel maar eens uit! Geen idee ook waar dat sterke gevoel vandaan komt. Weet wel dat als het een jongen is dat hij nooit wat zal merken van m'n voorkeur maar toch.
Voel me hier ook best eenzaam in aangezien ik het niet tegen m'n vriend durf toe te geven.

Biechtje schreef:

SarahKey schreef:

Biechtje schreef:Hier het ICSI biechtje.

De laatste cryo is hoopvol. Ik heb gisteren 4 dagen voor 'nod' heel licht positief getest.
Wat hoop ik dat deze uitslag niet vals is. Duimen jullie nog even met me mee?

En hoe staat het er nu voor? Worden de testen duidelijker?

Ik weet het niet.

De kruidvattest wordt wel donker, maar pas laat.
De actiontesten zijn licht. Ik ben dus behoorlijk onzeker. Misschien wil de huisarts meewerken aan een bloedtest.

Bij de kruitvattestten duurt het ook best even voor het streepje donker wordt, dat was bij mij ook zo. Er kwam binnen de 5 minuten wel een streepje, maar bleef best licht.Pas buiten de 5 minuten werd de streep echt donker.

Biechtje schreef:

Pompoen schreef:

Gaia schreef:Ben ik de enigste die dat dus niet snapt? Hoe kan je nou teleurgesteld zijn als je een gezonde baby in je buik ziet bewegen en dat blijkt dan niet het juiste geslacht te zijn?

Ik had ook eigenlijk wel een voorkeur voor een meisje ergens. Niet heel sterk, maar ik hoopte er wel op, het leek me in allerlei opzichten het leukst. Met 17 weken heb ik een geslachtsbepalende echo laten doen. Ik zag gelijk dat het een jongetje was en ik was gelijk zó blij! Ik was van te voren ook bang teleurgesteld te zijn, maar dat ben ik eigenlijk helemaal niet geweest. Maar met zjn gezondheid had dat niks te maken hoor. Het was gewoon veel 'echter' daardoor en in mijn hoofd kreeg hij toen ook ziin naam. Het werd ons kindje in plaats van 'het' kindje in onze buik.
Hij is nu ruim een jaar en ik voel me een echte jongensmama. Vind het echt hartstikke leuk.

Kan het niet zo zijn dat dat bij jou ook zo gaat biechtje? Of is dat gevoel echt veel sterker dan dat? Lijkt me erg lastig, inderdaad omdat het ook taboe is. Heb je enig idee waar dat sterke gevoel vandaan komt?

Hier het voorkeur-biechtje weer.
Ik zag dak nog niet gereageerd had op jouw vragen, bedankt voor je reactie trouwens!

Ik kan me niet voorstellen dat het zo gaat zoals het bij jou ging (al hoop ik dat wel) het gevoel wordt alleen maar sterker nu het dichterbij komt. Ik ga er nu ook helemaal vanuit dat het een menneke is in de hoop de eventuele teleustelling wat te drukken. Vind het ook verschrikkelijk van mezelf hoor, maar schakel dat gevoel maar eens uit! Geen idee ook waar dat sterke gevoel vandaan komt. Weet wel dat als het een jongen is dat hij nooit wat zal merken van m'n voorkeur maar toch.
Voel me hier ook best eenzaam in aangezien ik het niet tegen m'n vriend durf toe te geven.

Ik heb een 'vriendin' die dus ook zo teleurgesteld was/is dat het een jongetje is, dat ze dat ook gewoon of FB gezet heeft:( en ze heeft het ook meteen tegen de verloskundige gezegd...nu is ze bijna uitgerekend en zet ze dingen op FB als 'bijna uitgerekend, jammer geen meisjeskleertjes dit keer.' Ze heeft al een dochter...
Ik vind het jou sieren dat je het zelf ook erg vind dat je dit zo voelt. Ik wilde ook altijd het liefst een meisje, maar sinds ik allemaal jongensbaby's in mijn omgeving heb ben ik helemaal om. Hopelijk denk jij daar straks ook zo over!

Zo, dan voel je je als zoon ongewenst later! Dat vind ik wel heel cru hoor.

Ja hou op, schei uit. Vind het zo sneu. Ze is het type 'had nooit kinderen moeten/mogen krijgen'. Op haar dochter is ze ook niet zo gek hoor...Jeugdzorg is al een tijdje in beeld ook helaas.