Werk komt bij mij zo ongeveer op de laatste plaats. Sterker nog ik zit er sterk aan te denken om het als volgt aan te gaan pakken:
Elk jaar 7 maanden werken, dan de ww in te gaan en dan weer 7 maanden werken etc... Als je namelijk 7 maanden werkt per jaar dan telt dat jaar wel mee voor de opbouw van het aantal periodes (maanden) dat je we krijgt. Ik moet nog even goed onderzoeken of dit klopt en haalbaar is, want van alleen de ww zou ik zelfs kunnen sparen met mijn levensstijl.

Als je zelf ontslag neemt krijg je geen ww Fred. Het is een vangnet. Dan moet je zelf in die 7 maanden genoeg zien te verdienen voor 12 maanden.

@ Lavendel, i know... Maar je bewust laten ontslaan of via een vso (met geld mee) uit dienst laten gaan is ook een optie zodat je wel de ww krijgt.
Werken in Nederland loont namelijk toch niet.

Ik werk in een mannenbedrijf en toen mijn dochter geboren werd was zij bij elk tandje dat doorkwam ziek. Ook als ze hangerig was of koorts had werd ik gebeld door het KDV. Dan nam ik calamiteitenverlof op en mijn manager werd vervolgens boos op mij want ik was de enige in het hele bedrijf die dat deed en of ik dat niet even anders op kon lossen. Hij wist dat ik alleen was en had hem al vaker gezegd dat mijn familie ook gewoon werkte overdag dus het antwoord was altijd nee. Ze waren er niet aan gewend want van echt AL die mannen in dat bedrijf waren het dus altijd de vrouwen die dit soort zaken opvingen terwijl het werk van die mannen het echt wel toeliet om eerder te stoppen. Toen ik die frustratie eens met een collega besprak gaf hij aan dat hij niet eens wist dat dat verlof er was voor dat soort zaken (stond letterlijk zo in ons contract) en dat als hij het had geweten, hij er wel gebruik van had gemaakt (zijn kids waren inmiddels groot). Ik denk dat de lijn der verwachting samen met die onwetendheid ook dit soort zaken in stand houdt. KDVen, scholen etc zullen negen van de tien keer eerst de moeder bellen. Ik heb verhalen gelezen van moeders die werden gebeld terwijl ze herhaaldelijk aangegeven hadden dat de vader als eerste gebeld moest worden. En wellicht zijn er dan ook nog eens vrouwen die dan liever zelf hun kind halen dan dat ze dat aan hun partner overlaten. Of van die vrouwen die vinden dat hun partner dat "niet kan" (vreselijk).

Dus ja, ik herken wel wat je hier zegt maar als enige nuance denk ik ook wel dat je vanuit je eigen privileges hier denkt met een goed salaris en ook een partner die het goed doet waarbij je dus dit soort keuzes kunt maken. Als de man aanzienlijk meer verdient dan de vrouw in de relatie dan zijn veel vrouwen geneigd om alleen naar dat aspect te kijken. Ze zien niet dat ze zelf daardoor ook minder kansen hebben, minder opbouwen en eigenlijk zichzelf op die manier wegcijferen. Tegelijkertijd zijn er ook rekeningen die betaald zullen moeten worden dus tja, ik snap die tweestrijd ook wel weer. En je hebt natuurlijk de werkende mensen die gewoon geen kont verdienen en niet de luxe hebben om minder te gaan werken. Dit kan gelden voor alleenstaanden maar net zo goed voor stelletjes natuurlijk.

Vanuit mezelf gezien maak ik wel heel duidelijk keuzes. Ik werk vier dagen (enige kostwinnaar in huis), ik breng en haal mijn dochter naar en van school op 4 van de 5 dagen in de week, ik kook (bijna) elke avond maar hee, schoonmaken ben ik echt geen ster in. Ik heb niet meer de energie die ik had voor mijn bevalling dus tja, ergens is mijn potje ook een keer leeg. Nu is mijn huis geen chaos of een ranzige varkensstal hoor maar ik heb betere tijden gekend zeg maar . Het is in ieder geval het eerste dat ik uitstel als ik in plaats daarvan wat leuks kan gaan doen met mijn dochter of ff kan bijslapen als zij er (sporadisch) niet is.

@Fred, met een WW mag je langs het UWV en die gaan daar echt wel vraagtekens bij stellen hoor. Misschien kom je daar 1 of 2 keer mee weg maar als ze dat patroon eenmaal zien dan vinden ze vast wel een leuke dagbesteding voor je. Bovendien bouw je een CV op met allerlei gaten, bouw je niks meer op en geef je jezelf minder kansen hiermee. Een werkgever zal je minder serieus nemen. Ik zou niet weten waarom je dat zou willen. Ik weet verder niet hoe jij leeft maar als dat zo zuinig is kun je ook kijken of je iets leuks voor minder uren kunt vinden. In mijn leven loont werken in ieder geval wel. Oh en niet alle werknemers zullen je laten gaan met behoud van ww. Je zult tijdelijke baantjes gaan krijgen uiteindelijk als je dit te lang vol probeert te houden en dan heb je ook geen recht meer op ww.

Als alleenstaande moeder of vader, zonder andere ouder in beeld, is het natuurlijk een ander verhaal, maar dat is niet aan de orde bij de meeste moeders hier op het forum. Die hebben gewoon een man die in hetzelfde huis woont.

Ik werk ook met veel mannen en dit is erg herkenbaar. Ze zeggen glashard tegen hun vrouw dat het allemaal niet kan bij ons op het werk, terwijl dit niet waar is. Ze zijn te beroerd (en te bang?) om het te vragen, of zelf uit te zoeken. Maar daaronder ligt het idee dat zij zichzelf niet verantwoordelijk voelen voor hun kinderen. Dat moet de moeder maar oplossen en zo denken veel werkgevers er ook over.

Sinds ik hier werk zijn er gelukkig al dingen veranderd, want ze kunnen er nu niet meer onderuit dat het wél kan (parttime werken, ouderschapsverlof).

Ik herken dit eigenlijk niet. In onze vrienden- en kennissenkring is het vooral functie-afhankelijk wie er verlof opneemt om voor een ziek kind te zorgen o.i.d. Degene die docent of psycholoog is, blijft meestal werken. Degene die een flexibele kantoorbaan heeft, neemt vrij.

Eens Filoria en dat lijkt me ook logisch. Het is bij sommige banen nou eenmaal makkelijker om vrij te nemen dan bij anderen. In ons voorbeeld is t zelfs zo dat ik veel meer verdien per uur dus het ons veel meer kost als ik vrij neem, maar dat ik gewoon een kantoorbaan heb. Dus op de meeste dagen kan ik gewoon stel op sprong naar huis gaan (uitzonderingen daargelaten, ik host ook weleens workshops voor hele groepen), terwijl m'n vriend als hij aan 't werk is maar 1x in de 2 uur uberhaupt bereikbaar is. Er is dan gewoon geen toegang tot een telefoon, dus je kunt 'm dan niet contacten. Ook niet als het huis in de fik staat of z'n moeder in 't ziekenhuis ligt.

In mijn vriendenkring is 't trouwens ook normaal om de dagen te verdelen. Dus bijvoorbeeld kind gaat 4 dagen naar de opvang van ma - do. Als het ziek wordt op ma / di dan is dat de verantwoordelijkheid van ouder A en wo / do van ouder B.

Toen bleek dat onze zoon niet naar een kdv kon en de gastouder stopte, hebben wij allebei ons werk aangepast zodat er altijd iemand thuis was voor de kinderen. Ook bso/vso was geen optie dus ook daar zijn onze werktijden op aangepast toen ze naar school gingen.
Ik vind werk belangrijk maar er zijn een heleboel dingen belangrijker dan werk. Als het nodig zou zijn wissel ik ook zonder aarzelen van baan als dat in het belang is van de kinderen of andere mensen die ik belangrijk vind.

De vrouwen die ik ken die docent zijn, in de zorg werken, of psycholoog zijn, werken zonder uitzondering parttime. De dagen dat ze werken zijn ze minder flexibel, maar de overige dagen vangen zij thuis alles op.

Zo doen wij het ook. Ik kan me niet zo goed voorstellen dat je samen kinderen krijgt en dan niet samen dit soort dingen oplost.

Eerlijk gezegd zou ik geen kind willen met iemand die weigert om dit soort afspraken te maken. Dan zou ik het nog liever alleen doen dan met iemand die zich niet verantwoordelijk voelt voor zijn eigen kinderen.

Ik zie overigens wel dingen veranderen. Gisteravond had ik een call met het hele team en een van mijn mannelijke collega's zat met zijn zieke kind op schoot. Niemand keek er echt van op. Ik denk dat dit door corona blijvend veranderd is.

Zo is iedereen anders want zo zou ik het niet willen. Ik zou ter plekke kijken wie er het makkelijkst weg kan/minste reistijd etc.
En zoals ik al eerder aangaf, zorgen voor betekent niet altijd alleen maar fysiek aanwezig zijn.

Nee, maar dat geldt voor mij als moeder evengoed. Ik ben de kostwinner bij ons thuis, maar daardoor voel ik me niet ineens te goed om boodschappen te doen na mijn werk, te koken, schoon te maken of mijn kind te verzorgen. Dat je het meeste geld verdient, betekent niet ineens dat je geen andere verantwoordelijkheden meer hebt.

Nee dat is logisch maar ook iets wat niet perse benoemt hoeft te worden want volgens mij voelt niemand zich daar te goed voor. Maar zoals ik al eerder schreef, ik denk dat je een beetje moeite hebt situaties in te schatten, dan wel te begrijpen. Dat geeft ook verder niks maar dan moet je zo hoog van de toren blazen.

Ik schat situaties maar al te goed in. Veel van die situaties willen anderen liever niet onderkennen, maar dat is iets anders.

@ Dronkentaart... Een mijn CV hoeft niet te kloppen? Mijn werkverleden zet ik er niet nauwkeurig op. Daar zie ik de meerwaarde niet van in. Zeker niet als mijn vorige baan qua functietitel minder is dan de baan die ik daarvoor had, maar ik wel een stuk meer verdiende bij de baan met een mindere functietitel. Dan ben ik toch goed gek als ik die mindere functietitel ga vermelden op mijn CV?
Wat bedoel je met opbouwen? Pensioen? Dat zie ik dan wel weer. Als ik met pensioen ga is de hypotheek zeker afgelost.
Mocht ik dan door een klein aow'tje en maar een kleine aanvulling ivm weinig pensioenafdrachten (ook weinig ivm veel van werkgever wisselen) toch niet rond kunnen komen, dan ga ik wel kleiner wonen (eet ik dus mijn huis als het ware op).

Fred bij mijn werkgever zou het zeker aan het licht komen dat je cv niet klopt met de werkelijkheid, we doen namelijk een vrij uitgebreide background check. Heb je dat nog nooit gehad?

@ Harrison, jawel hoor... maar altijd goed doorheen gekomen. Er werd zelfs ooit bij een werkgever een bureau ingeschakeld die van alles ging checken en of mijn werkverleden wel logisch was. Die vond niets...
Maar ik ben wel benieuwd hoe die background check bij jullie in zijn werk gaat als je er zo zeker van bent dat je wel achter de werkelijkheid komt.

Ik denk niet dat het een probleem is in deze tijd met personeelstekorten. Stel je werkt 7 maanden ergens van september 2022 tot maart 2023 en je schrijft dit in je cv als 2022-2023 zonder maanden erbij, dan lieg je niet en zal geen werkgever erover vallen.

Ik denk wel dat heel veel korte contracten na elkaar negatief kan worden geïnterpreteerd. Het lijkt dan alsof je nergens kunt aarden, of dat werkgevers je er na korte tijd uitwerken. Dat zou bij mij argwaan wekken.

@ Sadie, maar die dienstverbanden van een jaar laat ik gerust weg. Sterker nog momenteel heb ik een dienstverband van ruim 2 jaar weggelaten (vanwege de mindere functietitel) en net gedaan of ik elders al ruim 5 werk. Tot nu toe geen problemen mee gehad, te meer ook omdat ze nooit de referentie op kunnen vragen bij de werkgever waar ik zogenaamd zo lang nog in dienst ben want die mag uiteraard niet weten dat ik op zoek ben naar iets anders. Zo houd ik dat mooi in stand. Werkt perfect...

Valsheid in geschrifte riekt dat naar. Poe poe, wees trots op jezelf.

Jezus wat een idioot gedrag Fred.