Werk & studie biechttopic

Nee, lijkt me niet dat dit zomaar mag. Lees je in

Omdat ik het nog even niet onder mijn eigen naam wil hebben staan.

Mijn werkgever heeft meerdere bedrijven in verschillende vakgebieden. Ik werk in bedrijf A, deze gaat verkocht worden binnen nu en een half jaar. Hij heeft mij een baan aangeboden in bedrijf B. Een totaal ander vakgebied en heel ander werk. Nu doe ik ook wel eens wat werk voor bedrijf B, zeg maar 10% van mijn uren, dus ik weet er al wel wat vanaf. Hij wil mij voor bedrijf B het veld in gaan sturen, bestaande klanten langsgaan, nieuwe klanten zoeken. Dit zal landelijk zijn. Van het soort bedrijf zijn er slechts een paar in heel Nederland, dus ik krijg dan een groot werkgebied.
Voor bedrijf B is dit werk nog niet eerder gedaan, tenminste niet de laatste 10 jaar, dus ik moet alles opnieuw gaan opzetten. Presentatie/folder?
Noem het vertegenwoordiger, accountmanager, sales. Wie heeft hier ervaring mee en hoe bevalt het? Tips?

Ik heb er geen ervaring mee, maar dit klinkt wel als een hele leuke nieuwe uitdaging waar je waarschijnlijk ook heel veel zelf mag invullen/bedenken.

Als je zelf creatief bent en leuk vindt om te brainstormen en uitdagingen ziet zitten, dan is deze baan denk ik zeker wel wat voor jou. Spannend!

Lijkt me een super leuke uitdaging en goede ervaring!

Ik weet niet welke branche je werkt, maar ik heb best wat ervaring met sales en het opzetten van een nieuw werkgebied. Wat wil je weten? Je mag me ook een pm sturen.

4 jaar geleden vol enthousiasme begonnen aan een hbo opleiding. Gaandeweg een jaar vertraging opgelopen en ik moet nu nog 1 jaar. (half jaar project en half jaar afstuderen) Maar ik heb gewoon echt helemaal geen zin meer. Halverwege hebben ze de hele insteek van studie veranderd en ik vind er gewoon echt geen bal meer aan. Ben nu nog bezig met iets uit het tweede jaar in te halen (waarvan ik me nu ook nog afvraag of ik dat eigenlijk wel ga halen) en ga echt met tegenzin naar school ben er gewoon echt klaar mee. Heb soms zelfs iets van wou dat ik nooit aan deze opleiding was begonnen.
(Moest het even van me afschrijven)

Geen biecht maar ik wil graag anoniem advies vragen

Ik heb morgen een sollicitatiegesprek bij een tankstation maar welke kleding is gepast? Ik zit zelf te denken aan een zwarte broek, witte blouse en een zwart jasje maar is dit niet te netjes? Ik wil niet overdressed zijn namelijk. Ook wil ik mijn CV meenemen in een mapje en een blaadje met vragen, is dit raar of kan dit wel? En als ze vragen of ik iets over mijzelf kan vertellen, wat vertel je dan? Vertel je dan wie je bent, leeftijd, hobbies etc of vat je dan je CV samen zodat ze meteen horen wat je allemaal geleerd hebt en wat je kwaliteiten zijn?

Voor welke functie is het gesprek?
Afhankelijk van de functie kan de keuze voor die kleding overdressed zijn.

Het lijkt me geen probleem om een CV mee te nemen en een blad met vragen.

Als ze vragen iets over jezelf te vertellen, dan zou ik kort vertellen wie je bent, waar je vandaan komt en wat je in je leven hebt gedaan. Daar hoort ook werk en opleiding bij. Ik zou niet je CV samenvatten, want als het goed is hebben ze dat al gezien.

Ik krijg meestal de vraag iets over mezelf te vertellen en dan doelen ze echt op wie je bent, waar je vandaan komt, etc. Pas daarna gaan ze meestal in op het CV en stellen ze vragen over de functies die ik heb gehad.

Biechtje schreef:Geen biecht maar ik wil graag anoniem advies vragen

Ik heb morgen een sollicitatiegesprek bij een tankstation maar welke kleding is gepast? Ik zit zelf te denken aan een zwarte broek, witte blouse en een zwart jasje maar is dit niet te netjes? Ik wil niet overdressed zijn namelijk. Ook wil ik mijn CV meenemen in een mapje en een blaadje met vragen, is dit raar of kan dit wel? En als ze vragen of ik iets over mijzelf kan vertellen, wat vertel je dan? Vertel je dan wie je bent, leeftijd, hobbies etc of vat je dan je CV samen zodat ze meteen horen wat je allemaal geleerd hebt en wat je kwaliteiten zijn?

Ik zou voor een (nette) spijkerbroek gaan.
Om welk tankstation gaat het?

Ik heb het gesprek bij Shell, een vrij groot tankstation vlakbij de snelweg en het is voor de functie servicemedewerker, 32uur. En een nette broek dus, dat heb ik wel. Volgens mij wordt het morgen een warme dag kan ik dan open schoenen met een sleehak aandoen? Of zijn laarzen beter?

Kan beide wel.

Mijn collega gaat tijdens haar werkuren een uurtje 'creatief' doen zonder dat onze baas er vanaf weet. Ze zegt dat ze naar een afspraak is maar in werkelijkheid zit ze in een kast yoga te doen! Ze vind dat ze daar recht op heeft. Die uren schrijft ze niet. Nu heb ik geen zin om haar te verklikken, maar aan de andere kant vind ik het ook echt niet kunnen. Iedereen werkt hard, en zij loopt de kantjes er letterlijk vanaf en maakt fout op fout dat zet onze afdeling ook niet altijd in een goed daglicht. Maarja wat nu... ik kan haar natuurlijk vertellen dat ik er eens over na gedacht heb en dat een leugen nou altijd uit komt. Echter zo is ze altijd geweest en van de vorige akkefietjes heeft ze ook nooit niks geleerd, ze zegt dat ze het gaat doen maar uiteindelijk doet ze er niets mee. Of toch eens bij mijn baas of een controller neerleggen dat ze haar op woensdag eens extra in de gaten moeten houden zonder te veel info te geven. Wat ik ook doe, het zal altijd ergens verkeerd vallen :-(

Is dit serieus biechtje?? Wtf!! Heb je haar al eens gezegd wat je ervan vindt en dat je vindt dat jullie baas hier van op de hoogte gebracht moet worden?

Zolang ze de uren niet schrijft denk ik dat je er weinig aan kan doen.

Ik bedoel dus... dat ze haar min uren niet schrijft. Schreef ze ze maar, dan zou ik me er ook minder druk erom hoeven maken. Dan nog vind ik dat onze baas het moet weten. Maar dan lag het een stuk minder gecompliceerd. Dan zou het nog niet helemaal normaal zijn, maar dan doet ze het tenminste nog in eigen tijd.

@Fantine, helaas wel. Het probleem is dat de werkrelatie momenteel stabiel is tussen ons, maar nooit helemaal goed is geweest. Ik heb geen zin dat het hele gedoe weer opnieuw begint. Ik zou er ondertussen een boek of een soapserie over kunnen schrijven.

Zoals ik het lees vind je het vooral oneerlijk en maak je je daar drukker om dan haar uren die ze niet eerlijk schrijft. Ik snap dat het niet leuk is, maar als ze toch al veel fouten maakt, valt ze vanzelf door de mand, toch? Niet per se doordat dat ze yoga doet tijdens werktijd, maar dat ze onder de maat presteert en daardoor niet mag blijven. Ik zou me er niet in mengen; feitelijk sta je erbuiten en ben je niet haar leidinggevende. Het is dus ook niet aan jou om haar werk/functioneren te beoordelen. Misschien is dit niet de reactie die je graag leest, maar dit is puur mijn mening en mag je natuurlijk gewoon naast je neerleggen.

Ik ben heel pril zwanger, en er is momenteel van alles gaande op het werk. Er is een mogelijkheid dat ik binnen een aantal weken ontslagen ga worden.
Er staat een collectieve bijeenkomst gepland, waarin de bedrijfsplannen en -structuur duidelijk worden gemaakt. Ik verwacht dat in de dagen na die bijeenkomst, eventueel ontslag aangekondigd gaat worden.

Even theoretisch. Mocht ik op een gegeven moment een uitnodiging krijgen om naar HR te komen (en ik dus hoogstwaarschijnlijk ontslagen zal worden), hoe sterk sta ik dan om bij binnenkomst een officiële zwangerschapsmelding te doen? Dan verwacht ik rond de 8 weken te zijn.
Mogen ze mij dan alsnog ontslaan, omdat het traject al in gang is gezet?

De afdeling komt overigens niet te vervallen, dus dat kan geen reden zijn tot ontslag.

Biechtje heb je het over je contract wat niet wordt verlengd of echt ontslagen worden als in je hebt een vast contract?

Ik zie een ontslag niet van toepassing op een tijdelijk contract. Dan verloopt een contract, en word je mijns inziens niet ontslagen.
Heb dus een vast contract, ruim 8 jaar.

Biechtje dat zwanger is:

https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpe ... wanger-ben

Ik ook niet hoor, maar heel veel mensen noemen het zo dus checkte het maar even. Ik zou dit even goed navragen bij bijvoorbeeld het juridisch loket. Als je zwanger bent mag je niet worden ontslagen, maar de vraag is dan inderdaad of dit ook geldt als je het nog niet bekend hebt gemaakt. Lijkt mij zelf dat dat niet uitmaakt, zwanger is zwanger, waar moeten ze anders de grens trekken?

Ik vind het erg lastig om mijn werk los te laten. Ik wil het graag goed doen en kan soms nog dagen malen over iets dat is gebeurd op het werk. Vaak blijkt het dan tussen mijn oren te zitten en is er niks aan de hand. Ondanks dat ik mijn gedachten uitspreek naar de mensen om me heen, blijft het malen in mijn hoofd. Ik ga dan de situatie helemaal analyseren en maak mezelf er helemaal gek mee. Dit kost me veel energie buiten het werk om. Ik vind het moeilijk om het van me af te zetten en vraag me af anderen dit herkennen en hoe je ermee omgaat?

Ik ben ongetwijfeld heel erg herkenbaar, wat niet erg is, maar ik wil m'n biechtje niet onder m'n eigen naam hebben staan.

Ik heb nog enkele weken te gaan tot aan m'n zwangerschapsverlof. Na m'n verlof stop ik 99% zeker met werken (waar ze op m'n werk al enigszins op voorbereid zijn hoor, daar heb ik verder geen vragen over). Waar ik de laatste tijd erg mee zit is dat het werk me gewoon echt helemaal niets meer doet. Waar ik altijd met ontzettend veel plezier naar m'n werk ga, ben ik nu klaar, uitgeblust, ik heb er gewoon geen zin meer in. Wetende dat het toch stopt, moet ik de motivatie echt uit m'n tenen halen. Komt bij dat ik momenteel een project doe wat me veel rust geeft maar ik eigenlijk behoorlijk saai vind. Daarnaast ligt het werktempo op deze afdeling veel lager en dus verslof ik zelf ook enorm. De prestatiedruk is veel lager, dus ik doe ook minder, het minimum, waardoor mijn motivatie ook echt laag zit.
En dus wordt het steeds lastiger om met zin naar m'n werk te gaan en duren de dagen tergend lang, uren tellend en al. Ik zit veel te veel andere dingen te doen (iets wat ik nooit deed op het werk, was altijd vrijwel 100% gefocused), zit soms gewoon voor me uit te staren. Ik ben echt niet continue met de baby bezig mocht iemand dat opperen, maar ik heb wel het gevoel dat er een soort waas over m'n hersenen heen ligt die alles wat werkgerelateerd is troebel maakt. Ik kan ook gewoon niet helder meer nadenken over werkgerelateerde dingen, wat best lastig is als je toch best een beetje moet produceren.

Nou heb ik niets te zeuren, ik moet nog x aantal weken werken en daarna nooit meer (of in elk geval niet meer hier, zeg verder nooit nooit), maar dit maakt de laatste weken best lastig. Iemand die dit wellicht herkent? Niet persé exact dezelfde situatie misschien, maar er zijn denk ik genoeg mensen die naar een zwangerschapsverlof toe hebben gewerkt, of naar het stoppen van een baan wanneer je een nieuwe baan hebt. Die laatste loodjes, hoe kom je ze door met nog enig plezier?

Denk dat élke vrouw die op verlof afstrevend niet echt meer productief of gemotiveerd is. Gewoon je tijd uitzitten,verstand op standje 2 en je werk top achter laten.

Wat ChiQ zegt. De laatste weken heb ik echt zitten aftellen, ik was er mentaal zo klaar mee. Lichamelijk had ik nog wel tot 40 weken kunnen werken, maar met m'n hoofd was ik al lang en breed verlof aan het houden toen ik nog 8 weken moest werken.