Maar het is toch niet het 1 of het ander? Ik zou eens gaan praten met je manager. Uiteindelijk heeft zij ook meer aan jou als jij nog beter ingewerkt wordt; daar moet ze gewoon nog wat meer in investeren. En qua locatie; daar valt niet zoveel aan te doen, maar jij bent vast niet de enige leuke collega toch? Kun je niet standaard lekker een rondje gaan lopen (al is het dan over het terrein)? Je manager zelf is ook leuk toch? Ik zou het nog een kans geven. Hou er wel rekening mee dat dat alleen echt lukt als je daarvoor openstaat en er je best voor wil doen als je bij voorbaat al eigenlijk stiekem niet meer wil, dan is dat je goed recht, maar zal je het sowieso niet leuker gaan vinden dan nu denk ik!

Jammer dat de baan niet helemaal is zoals je verwacht had. Hoe lang werk je er nu?

Ik zou als eerst een goed gesprek voeren met je manager en daarin ook aangeven wat je wel en niet leuk vind en wat je van haar verwacht. Mocht dit niet gelijk kunnen doordat ze het druk heeft dan zou ik een afspraak maken op korte termijn en dan vind ik dat ze gewoon wel even tijd voor jou moet kunnen maken. Het is ook in haar belang dat je je werk goed kunt doen.

Ik vind eerlijk gezegd dat je het gebouw en de omgeving wel erg belangrijk maakt. Het gebouw waar ik werk is ook oud en ik vind de kantine ook niet zoveel voorstellen maar daar stoor ik mij eigenlijk niet aan. Het gaat toch om het werk. Werk je eigenlijk alleen in een kantoor of heb je nog wel directe collega's bij je in de buurt zitten?

Fjell, ik had ook nooit gedacht dat ik een locatie en gebouw zo erg zou vinden
Maar het doet echt wat met me, zo raar eigenlijk. Het komt zo deprimerend op me over. Het voel alsof ik een plantje ben dat verwelkt De koffie en thee pauze is verplicht, maar van onze eigen tijd. Wat inhoudt dat ik op een werkdag 9 uur aanwezig ben, (8 uur uitbetaald, 30 minuten lunch, en die 2x 15 minuten) Soms word ik echt gek! Maar ik ben dit ook niet gewend, ben gewend om in een bruisende omgeving te werken, zowel binnen als om het pand heen. Mijn vorige baan was midden in het centrum, dus dan is dit erg omschakelen. Maar ik moet er misschien niet teveel aan hangen.

Zora, om te zeggen dat ik de enige leuke collega ben, nee dat niet Onze afdeling is wel ok. De mannen/jongens wel lomp en boers maar met een klein hartje (autobedrijf). De rest van de mensen op andere afdelingen zijn allemaal 50+.
Dat van het wandelen is misschien wel een goed idee, al zou ik niet goed weten met wie, want de jongens moeten aan de telefoon blijven zitten. Maar ik kan ook prima alleen wandelen met mijn muziek op.

Ik werk hier nu een half jaar en moet gewoon zo ontzettend wennen. Ik ben heel ander soort bedrijven gewend.
Gister even uitgeraasd bij mijn vriend, die denkt het simpel "of je zet je verstand op nul, of je gaat weg" maar wilde gewoon mijn ei kwijt, hoefde niet per se een "oplossing"

In ieder geval bedankt voor het luisteren. Mijn manager voelt het blijkbaar aan, ze zegt wel eens "ik wil niet dat je weggaat" hmm. Ik kijk het zeker nog een paar maanden aan. Volgende week heeft ze meer tijd voor me om mij beter in te werken. Het salaris is hier goed, en heb uitzicht op een vast contract over een jaar. Dat zijn wel voordelen.

Snap dat als je een hele andere werkomgevin g gewend bent zo'n oud afgelegen gebouw wel wennen is.. Dan is het toch wel een groot verschil. Zou proberen dat een beetje los te laten ja maar is makkelijker gezegd dan gedaan misschien.

Lekker even wandelen buiten is altijd wel fijn vind ik ook. En wel fijn dat de manager je wel goed lijkt te kennen maar vind dat ze dan ook moet investeren in jou zodat jij met meer plezier naar je werk gaat!

Succes ermee! En ieder geval fijn dat je wel goed betaald krijgt!

En overleggen met/het aangeven bij je manager dan???

Ik biecht op dat ik echt knettergek wordt van iemand uit m'n team. Ik doe financiele administratie, en het is zo enorm druk, iedereen overwerken, het lijkt met de werkvoorraad alleen maar erger te worden.
Nu zit er sinds een paar maanden iemand in m'n team, echt waar, die heeft gewoon geen inzicht in financien. Ook niet zo heel erg raar misschien, ze komt uit een hele andere sector. Ik zit echt tot mn oren in het werk, en constant vragen stellen, ik word er echt niet goed van eigenlijk
Ik ben nu ook veel sneller geïrriteerd, sowieso door de druk al van het werk maar nu ook als ze constant komt met steeds dezelfde vragen. Zij vraagt bijv iets, ik geef uitleg, zegt ze gewoon: nou volgens mij zit dat niet zo hoor, kan ik niet beter zo doen?
Waarom vraag je het me dan als je het zelf toch allemaal zo goed weet?
Probleem is ook nog eens.. zij was mijn leidinggevende bij een vorige werkgever waarik toen werkte als bijbaan. Ik vind gewoon moeilijk om dan tegen haar in te gaan als ze bijv weer eigenwijs is. Prive is het echt een heel aardig iemand!

Gister heb ik via het uitzendbureau te horen gekregen dat de opdrachtgever (waar ik nu een half jaar werk) de opdracht in ieder geval tot 1 mei 2015 verlengd.
Ik werk in een team met alleen uitzendkrachten waar ik de enige ben met deze functie.
De rest van het team heeft éénzelfde functie. Deze 16 personen en ik zijn allemaal in mei/juni begonnen. Nu hebben 6 een jaarcontract bij de opdrachtgever gekregen en 10 net als ik een half jaar contract via het uitzendbureau.

En nu voel ik mij dus verdrietig . In 2009 ben ik afgestudeerd en nu 5,5 jaar later werk ik nog steeds via een uitzendbureau en dat voelt zo stom, ik zou zo graag een contract bij een bedrijf willen waardoor we eindelijk verder kunnen kijken naar een groter huis. Dit is mijn tweede opdrachtgever, bij de eerste moest ik weg omdat ik na 3.5 jaar geen vast contract kreeg. Ik ben dus nu heel bang dat dit scenario zich weer gaat herhalen... .
Ook voel ik mij jaloers tegenover die 6 collega's die wel een jaarcontract hebben gekregen...

Wie heeft er tips om hier mee om te gaan dat ik alsnog met plezier naar mijn werk ga?

Geen tips maar wel een want dit zou ik zelf ook echt wel even erg vinden. Gewoon even flink balen omdat ze je zes collega's met een jaarcontract bij het bedrijf zelf toch misschien net wat beter vinden oid dan de andere 10. Tenminste dat zou ik zelf dan wel denken, en ik zou ook gaan twijfelen over contracten, mijn prestaties ed terwijl dat misschien niet eens nodig is. Ik denk dat je dit gewoon een poosje moet laten zakken/verwerken en ook je omgang met die 6 collega's. Ik vind het best wel logisch dat je wat jaloers bent en dat het toch wel steekt. En dat gevoel zal de komende dagen, volgende week echt wel naar boven komen. Maar daarna zit je misschien hopelijk weer in de gewone routine en moet je toch doorgaan en (OK, afgezaagd) blij zijn dat je nog werk hebt.

@ Rapa Nui, bedankt voor je lieve en uitgebreide reactie!

Ik schaam mij gewoon heel erg voor de jaloerse gevoelens, ik gun het ze zeker weten, maar mij zelf ook
Aan de ene kant is de verlenging van hun contract niet te vergelijken met de verlenging van mijn contract, omdat het om totaal andere functies gaat. Maar ik had dus wel gehoopt omdat ik de enige was in deze functie ik dus wel een jaarcontract van het bedrijf zou krijgen.
Binnenkort zal ik nog een gesprek met mijn leidinggevende hebben, ik ga dan ook zeker vragen wat de mogelijkheden zijn over in dienst komen.
Ik hoopte gewoon dat het dit keer sneller zou gaan, ik wil zo graag is een keer meer zekerheid.

Ik heb ook even jullie advies nodig want ik weet niet hoe ik het aan moet pakken.
Ik ben sinds april klaar met school en ik heb daarna gewerkt bij mijn bijbaan waar ik altijd 16 uur werkte naast mijn studie. Echter zijn ze 3 weken geleden failliet gegaan en zit ik zonder werk. Het obstakel is alleen dat ik een wajong uitkering heb wegens lichamelijke klachten. Ik weet wat ik aan kan qua uren/werkzaamheden en de keren dat ik mij ziek meldde wegens de lichamelijke klachten is in de afgelopen 6 jaar op 1 hand te tellen. Ik wil dus weer gaan solliciteren alleen hoe geef ik aan dat ik een wajong uitkering heb? Doe ik dit in de sollicitatiebrief al of is dit helemaal niet slim? Zeg ik dat in het persoonlijk gesprek en hoe doe ik dat? Ik moet dit aangeven vanwege de loonheffing. Ik zou ook kunnen zeggen dat ik nog een baantje heb voor een paar uur maar dit staat niet in mijn CV en liegen ben ik niet zo van. Ik wil gewoon eerlijk zijn maar hoe doe ik dat?

In een brief zou ik zoiets niet zeggen. Je hoeft je toch ook niet te verantwoorden waarom je maar 16 uur wilt werken toch?
Tijdens een tweede gesprek zou ik het aan geven denk ik. Wellicht een referentie meenemen dat het niet tot extra ziekteverzuim heeft geleid bij je vorige baan en er dan gewoon eerlijk, maar wel redelijk luchtig over zijn. Succes!

In een brief leek mij ook niet verstandig. Maar ik kan wel iets meer werken, alleen dit was een bijbaan. Max zou ik 24 uur kunnen werken. Maar ik vraag mij dan af als je dat in een tweede gesprek zou aangeven dat het niet achterhouden is van bepaalde informatie? En hoe begin je daarover? Zoiets zal namelijk nooit zomaar ter sprake komen.

Beetje afhankelijk van bepaalde factoren. Beinvloed de reden dat jij een Wajong krijgt jouw werkzaamheden? In dat geval wel vertellen, maar je vertelt dan dat je een beperking hebt, niet dat je een uitkering krijgt.
Overigens hoef je het voor je loonheffing niet te vermelden, want op het belastingformulier geef jij zelf aan of je loonheffingskorting wilt toepassen of niet, daar hoef je geen verantwoording over af te leggen (ik heb nog nooit een werkgever gehad die vroeg waarom ik nee invulde als ik dat deed).
Overigens neem ik aan dat je de uitkering krijgt als aanvulling op je werkuren tot max 40 uur? Dus als jij 24 uur gaat werken krijg je nog voor 16 uur een uitkering? In dat geval moet je de loonheffing zelfs omkeren en op je baan zetten, moet namelijk altijd op daar waar je het meest verdient (tenzij de regels voor wajong anders zijn, dan heb ik niks gezegd).
Overigens hangt het ook vanaf in welke sector je gaat werken. Sommige organisaties, gemeenten bijvoorbeeld, geven wellicht juist de voorkeur aan iemand met een wajong, omdat ze de maatschappij helpen en iemand een baan geven die wellicht minder makkelijk aan het werk komt (weet overigens niet of het van toepassing is bij jou).

In een tweede gesprek ben je nog niet aangenomen, dus dan is het ook niet het achterhouden van informatie toch? Tenzij het je werkzaamheden echt beïnvloedt natuurlijk, maar uit je verhaal heb ik dat niet gehaald.

Aan de andere kant kan het voor werknemers heel voordelig zijn om een wajonger aan te nemen, ik geloof zelfs dat ze bezig zijn de wet te veranderen en dat (vooral grote) bedrijven verplicht een bepaalde hoeveelheid wajongers in dienst moeten nemen of daar bonussen voor krijgen. Ik weet niet precies hoe het zit, ik heb me er niet in verdiept. Maar het is denk ik wijsheid om dat wel te doen als je in de situatie zit dat je solliciteert terwijl je een wajong-uitkering hebt. Het kan de werkgever namelijk een hoop geld schelen en dat kan juist ook weer in je voordeel zijn als je dat erbij meldt!

Ik baal!!

Gisteren heb ik te horen gekregen dat ik al 2,5 jaar voor 32 uur betaald krijg terwijl ik er 24 werk. Het is mij gewoon nooit opgevallen. Ik had het terug kunnen zien alleen maar aan het feit dat er op mijn loonstrook staat parttime 80%.
En nu baal ik er zo van want er moet een regeling komen om het terug te betalen en daar zit ik echt niet op te wachten. Verder weet ik niet wat ik met dit verhaal wil maar het lucht al iets op om het van mij af te schrijven.

Mijn verhaal heeft een heel positief vervolg gekregen.
Afgelopen maandag van mijn leidinggevende te horen gekregen dat de organisatie mij vanaf 1 januari toch een jaarcontract wil bieden. Yesyesyes
Dit biedt voor 2015 zoveel positief perspectief...
Morgen mag ik het contract ondertekenen

Wat fijn jaarcontracht-biechtje, gefeliciteerd!!!!!

Biechtje die teveel is uitbetaald, ik snap heel erg goed dat je daar flink van baalt! Is er echt niks aan te doen?
Mogen zij dit wel, aangezien het over een vrij lange periode gaat en zij het ook niet hebben gemerkt?

Edit: hmm lijkt erop dat het wel mag. Wel kun je een redelijke terugbetalingstermijn verwachten, zie onderstaande link

https://www.jurofoon.nl/nieuws/3390-moe ... rugbetalen

Carrie, ik ben er al achteraan geweest en gebeld. Ik krijg hele tegenstrijdige antwoorden. De 1 denkt dat er wel wat te onderhandelen valt omdat het inderdaad over zo'n lange periode gaat en ik onregelmatig werk en hierdoor geen standaard maandloon heb. Terwijl een ander zegt dat er 80% op mijn loonstrook staat en ik daardoor gewoon terug zal moeten betalen. Dan hebben we rechtsbijstand maar daar blijkt werk te zijn uitgesloten omdat mijn vriend bij de bond zit. Ga je naar het juridisch loket kom ik ook niet veel verder mee want die verwijzen mij weer naar de rechtsbijstand.
Wel hoor ik uit alle hoeken dat het moet gaan om een soepele regeling. Deze week krijg ik als het goed is een gesprek om het over de regeling te hebben en om welk bedrag het precies gaat.

Ook een soepele regeling lijkt me nogal heftig. Je krijgt ineens minder geld dan je voorheen kreeg PLUS dat daar ook nog eens een deel van af gaat om terug te betalen. Ik kan me bijna niet voorstellen dat mensen daardoor niet per definitie standaard in de problemen raken.

Hopelijk kom je er uit met je werk!

Lampenkapje: Zoals het er nu uitziet ga ik wel die 32 uur werken om te voorkomen dat ik inderdaad een eind zak in mijn loon. Maar eigenlijk wil ik het helemaal niet ook omdat ik bewust minder ben gaan werken vanwege kinderen! Maar net wat je zegt het is en zakken in loon en afbetalen. En ik ben bang dat ik dat niet ga redden.

Nee, dat was dus het eerste wat in mij op kwam. Je zakt niet alleen omdat je terug gaat naar het loon wat je eigenlijk had moeten verdienen, maar je zakt nog éxtra omdat je terug moet betalen. Dat is gewoon zwaar kut! Ik vraag me af of je werk dit zomaar kan maken... Misschien is er een regeling voor? Hopelijk kun je toch nog aan juridisch advies komen ergens!

Even als biechtje. Ik weet nu sinds een aantal dagen dat ik ongeveer 5-6 weken ongepland zwanger ben. Ongeveer twee weken geleden heb ik een sollicitatiegesprek gehad voor een functie waar ik voor ben gevraagd. Het is op soort van detacheringsbasis en ik zal voor ws drie bedrijven gaan werken. Het is een gewilde functie. Deze week ga ik mijn contract ondertekenen en ik ben aan de ene kant blij, aan de andere kant heb ik het idee dat ik ze enorm naai wetende dat ik over een paar maanden met verlof zal gaan op hun kosten! Ik kan het ook niet vertellen, dan mogen ze officieel niet zeggen voor jou tien anderen maar dat zullen ze ws wel doen. En wat als het dan nog misgaat, het is nog zo pril. Ik vraag dus eigenlijk niet om advies maar wou het even kwijt, het voelt zo lullig. Herkenbaar voor iemand?

Biechtje, ik heb je biecht naar hier verplaatst, omdat het vooral over je werk gaat. Ik denk dat je vraag hier beter tot zijn recht komt. Veel succes en geluk!