Prima joh Fred, wat jij wilt.

Ik was gister uit eten met een vriendin die hr-manager is om even te bespreken hoe ik een loonsverhoging aan moet pakken. Ik verdien niet extreem slecht maar voor alles wat ik inmiddels opgepakt heb mag ik wel wat meer verdienen. Ik hou erg weinig over namelijk en leef al vrij sober.

Tijdens het etentje krijg ik ineens een berichtje binnen van mijn vorige manager (groot bedrijf) waar ik 10 maanden heb gewerkt en 1,5 jaar geleden ben weg gegaan. Bijna een jaar geleden heb ik ze daar nog een keer opgezocht en hebben ze geprobeerd me over te halen terug te komen.
En nu appt ze me gisteravond dat er een functie is vrij gekomen en ze me heel graag op gesprek willen hebben. Een functie waarbij ik €1000 bruto meer zou gaan verdienen.
Behoorlijk eng toevallig dus en moeilijk te negeren daardoor.

Ze gaat me zo even bellen om het te bespreken. Ik zit hier verder prima op m'n plek maar kan niet aan een toekomst bouwen met m'n huidige inkomen. Weet niet zo goed wat ik hier verder mee wil maar moest het even kwijt

@biechtje; als je er altijd met plezier hebt gewerkt en het een leuke functie is, doen! Wel eng toevallig idd, succes!

Klinkt goed! Mocht er iets concreets uit rollen, zou je dit altijd nog kunnen bespreken op je huidige werk. Misschien willen ze je dan alsnog tegemoet komen en kun je wel blijven zitten.

Neno, dankjewel voor je reactie. Het bedrijf is heel stabiel en betaalt dus behoorlijk goed maar daardoor soms ook een tikkeltje saai. Wel leuk om net aan de telefoon te horen dat alle managers me nog herinneren en positief zijn. Heel vleiend maar daardoor ook enorm slecht voor mijn faalangst want nu ligt die verwachting al zo hoog voor mijn gevoel.

Nan, dit is exact wat m'n vriendin zei, gebruiken in de onderhandeling. Dat er een serieus ander aanbod ligt en ik verstandelijk gezien dat bijna niet zou moeten willen weigeren. Maar jeetje, wat zijn dit spannende gesprekken zeg. Ik wilde dat ik wat meer 'mannelijke arrogantie' had.

Wat spannend Biechtje! Ik zou het gewoon rustig aangaan en kijken hoe je je er dan bij voelt. Gesprek met je huidige werkgever idd ook aangaan. Mooie complimenten zo iig!

Ik moet het hier gewoon even kwijt omdat ik hoop dat het oplucht....
Ik ben sinds een paar weken vreselijk verliefd op een collega.... hoe, wat, waarom, geen idee. Ineens was het er....
Beide zijn we bezet dus wat dat betreft zal er niet snel iets gebeuren. Ik irriteer me vooral aan mijn gevoelens, mijn hart maakt echt een sprongetje als ik hem zie en ik word chagrijnig als hij kortaf reageert op bijvoorbeeld een mailtje ?

@ Onderhandel biechtje: spannend! Mijn advies is om het gesprek te voeren bij het bedrijf zelf. Je bent anderhalf jaar weg daar en in anderhalf jaar kan veel veranderd. Je bent zelf ook veranderd in die tijd en collega’s die je toen kende zijn misschien wel weg. Veranderingen hoeven natuurlijk niet negatief zijn, maar het zal waarschijnlijk niet meer zijn zoals je toen wegging. Misschien kun je dat meenemen in je overwegingen om wel of niet te wisselen van baan.

Veel succes! Hopelijk komt er iets leuks uit voor je.

Ik heb even jullie onafhankelijke mening nodig.. Ik heb gesolliciteerd via de detachering en daar ben ik ook aangenomen. Direct bij het solliciteren aangegeven dat ik graag ik plaats A wil komen te werken i.v.m. reistijd, dat was geen probleem. Daarna ben ik in contact gebracht met bedrijf X. Ik heb aan bedrijf X gevraagd op welke vestiging ik zou komen te werken. Dit was op vestiging A, maar ze verwachtten wel flexibiliteit bij eventuele tekorten bij een andere vestiging. Prima, heb ik gezegd, als het maar in overleg gaat.
Bericht gekregen van detachering ‘je bent aangenomen, ze willen je graag plaatsen op vestiging B’. Dus ik dacht wtf, ik heb vanaf het begin aangegeven op vestiging A te willen werken. Heel gedoe want flexibiliteit etc. Daarnaast probeerde de recruiter de schuld op mij af te schuiven dat we nooit hebben vastgesteld dat het om vestiging A zou gaan. Ik heb aangegeven dat ik vanaf het begin duidelijk ben geweest en dat mijn sollicitatie voor vestiging A was, niet voor B. Ook aangegeven dat ik er dan vanaf zie, omdat het dan qua reistijd niks scheelt met mijn huidige werk en het dan geen voordelen biedt voor mij.
Nu geeft de recruiter aan toch weer in gesprek te zijn met bedrijf X en dat ze gaan kijken of ze me tóch kunnen plaatsen op vestiging A.

Qua reistijd biedt het mij een behoorlijk voordeel (zo’n 1,5 uur per dag) als ik bij vestiging A zou komen te werken, bij vestiging B scheelt het misschien 15 min. Vestiging B is ook echt een rotstad en een niet leuke vestiging, dus daar zou ik echt alleen bij hoge uitzondering willen werken.

Nu mijn vraag: wat zouden jullie doen? Hiermee doorgaan als ze vestiging A bieden? Zou jij dit dan nog vertrouwen? Ik ben eigenlijk het vertrouwen wel kwijt, vooral in de detacheerder. Die probeert echt zijn eigen hachje te redden naar mijn idee. Maar de baan en reistijd is verder wel erg aantrekkelijk.

Ik zou het dan wel doen. Die detacheerder merk je uiteindelijk toch niet zoveel meer van als je eenmaal aan de slag bent. Behalve dan dat ze je moeten betalen en wellicht eens in de zoveel tijd een evaluatiegesprek met jou en je opdrachtgever houden. Klinkt alsof het bedrijf je namelijk wel graag wil hebben als ze er nu toch mogelijkheden zijn.

Ik zou wel graag wat meedenkende mensen en of advies kunnen gebruiken.

Ik werk bijna 17 jaar bij dezelfde organisatie in verschillende functies. Mijn laatste functie heb ik nu een anderhalf jaar. Omdat het best wel iets anders is dan wat ik hiervoor heb gedaan, heb ik gezegd tegen mezelf dat ik het een jaar moest doen, voor ik het goed onder de knie had en voordat ik (in mijn ogen) goed kon bepalen of ik het leuk vind of niet.
Ik weet nu wel sinds de zomer dat ik dit geen leuke baan vind, ik vind het teveel van hetzelfde, ik vind de sfeer die de baan heeft negatief en ik krijg gewoon geen energie van het geen wat ik doe. Ik heb dit meerdere keren aangegeven bij mijn leidinggevende, ik vind dat zij er weinig mee heeft gedaan en doet. Ik werk nu voor twee derde in de functie die ik anderhalf jaar geleden ben aangegaan en voor een derde doe ik intern iets anders. Leidinggevende is hier mee akkoord gegaan. Door de combi van de banen merk ik dat ik het beter vol houd, maar ik vind het nog steeds niet leuk en krijg ook geen energie van wat ik doe.

Ik heb 3 gesprekken met een coach gehad, mijn leidinggevende bood het me aan met het idee dat het me zou helpen om het een en ander voor mezelf uit te zoeken. De gesprekken waren oke, maar ik weet niet of het me heel veel heeft geholpen, ik had het idee dat ik steeds uit kwam op zaken die ik zelf al wist. Ik mag nog wel meer gesprekken maar hier ben ik over aan het nadenken.

Doordat ik mijn huidige functie dus niet leuk vind ben ik verder gaan kijken, intern heb ik geen leuke functie gezien (nog niet, of er iets aan komt lijkt onduidelijk) Extern ben ik ook gaan kijken, heb ook wat brieven de deur uit gedaan, ben op gesprek geweest, maar ook wel eens niet uitgenodigd. De reden die mij werd aangegeven als ze niet met mij door wilde gaan, was het feit dat ik niet per direct kon beginnen (ik heb een opzeg termijn van 2 maand) en er andere waren die dat wel konden. Nu weet ik ook dat als ze me heel graag wilde hebben er ook vast iets te regelen was en ik later kon beginnen. Maar goed het is wel een reden die me een aantal keer gegeven is.

De organisatie waar ik al zo lang bij zit, levert me ook wat op. Ik mag mijn uren flexibel in zetten, wat ik heel fijn vind met jonge kinderen op school en de vele vakanties. Als ik bijvoorbeeld overuren maak mag ik die opnemen wanneer ik dat wil. Ik werk er al zo lang dus het is vertrouwd. Dit lever ik misschien in als ik naar een andere organisatie ga.

Maar omdat mijn externe sollicitaties nog niet zo succesvol zijn en ik steeds meer en meer merk dat ik met tegenzin aan het werk ga weet ik niet goed hoe nu verder. Ik denk dat ik wel goed helder heb wat ik leuk vind en wat ik belangrijk vind in een nieuwe functie en wat ik dus graag zou willen doen.

In mijn hoofd heb ik de volgende opties,
Harder op zoek naar een andere baan en ook solliciteren op wat mindere leuker functies (maar ja kom ik dan niet in dezelfde situatie)
Accepteren dat ik misschien nog langer moet wachten op een intern leukere functie en tot die tijd het uitzitten bij mijn huidige functie.

Of de optie die al wat langere tijd door mijn hoofd gaat, ontslag nemen. En zien wat er gebeurd.
Deze optie speelt al wel langer door mijn hoofd, ik ben er zelfs bewust voor gaan sparen om een aantal maanden de vaste lasten te kunnen betalen. Mijn partner werkt gewoon dus we zouden het wel even kunnen uitzingen zonder mijn salaris.
Ik hoop dat ik dan misschien meer ruimte krijg om na te denken wat ik echt wil en dat dat maakt dat ik een leuke baan vind.
Maar de nadelen, wat nou als ik niet snel een nieuwe baan vind, wat nou als ik me suf solliciteer maar niet wordt aangenomen? Wat nou als ik net mijn ontslag heb in gediend en er dan ineens een leuke functie voorbij komt bij de organisatie waar ik nu werk. Wat nou als het thuis zitten met tegen gaat vallen? Ik durf het blijkbaar toch ook niet anders had ik deze keuze toch wel gemaakt, omdat ik nu echt al wel een aantal maand weet dat ik het niet leuk vind..

Het is een lang verhaal geworden, ik hoop dat ik het zo duidelijk heb verwoord wat me bezig houdt. Ik kan wel wat tips en adviezen gebruiken.

Geen idee in wat voor branche je werkt en of je daar dus snel ander werk in kunt vinden. Het lijkt mij raar dat een werkgever niet 1 a 2 maanden kan wachten op een nieuwe medewerker. Een medewerker die direct kan beginnen is dus een werkloze en of dat altijd een goede werknemer is...

Verder zou ik niet zo maar ontslag nemen en dus zonder inkomsten gaan zitten.

Sodemieter nou toch een end op, Fred. Een werkloze is geen goede werknemer? Echt? Mensen raken om vele redenen werkloos. Reorganisatie waarbij ze overbodig zijn geraakt. Faillissement. Gewoon omdat ze niet binnen het bedrijf pasten. Schilders, die verplicht drie maanden werkloos thuis moeten zitten, omdat het weer zich niet leent om buiten aan de slag te gaan. Het is toch zeer zeker niet zo dat een werkloze een slechte werknemer is? Dan hoop ik voor jou dat je nooit werkloos wordt, want dan kom je nooit meer aan het werk. Wat een lacher, die opmerking!

Ik snap best dat je over die opmerking valt, maar moet je daar nou zo heftig op reageren, Isles

Fred, ik vind die opmerking wel iedereen over 1 kam scheren. Er zullen heus werklozen zijn die de kantjes ervan af lopen, maar er zijn ook genoeg werklozen die wel hard kunnen en willen werken maar juist door omstandigheden waar zij zelf niets aan kunnen doen werkloos zijn geworden.

Biechtje, het zijn 2 opties welke allebei een onbekende uitkomst hebben. Ga je weg zal je nooit zeker zijn dat er iets op je pad komt wat wel bij je past, en als je blijft weet je ook niet of je dan wel een goede kans krijgt. Zou het misschien een oplossing zijn, als dat teminste mogelijk is om uren te minderen i.p.v. ontslag te nemen. Dan laat je het niet helemaal los, kan je ondertussen verder kijken en wellicht iets anders al parttime te proberen als dat een optie is.

Het is maar hoe heftig je het opneemt, Tuttebel. Daarnaast is het gewoon ook niet heftig. Sodemieter op, is toch vrij mild. Ik bedreig hem niet. Ik zeg hem alleen dat zijn mening buitengewoon buitensporig is. Zoals Fred wel vaker van die meningen heeft waarbij ik me afvraag of hij wel in de echte wereld leeft.

Ik ben al een paar keer werkloos geweest om verschillende redenen. Officieel ben ik het zelfs nog, omdat ik naast dat ik 4 dagen werk voor de 5e dag een (niet) nodige ww-uitkering ontvang. Dit heb ik ook aangegeven bij het UWV, maar ze adviseren zelf om hem door te laten lopen want mocht ik na mijn huidige werk in de ww raken dan ontvang ik alle maanden opnieuw. Uiteraard dan wel op basis van mijn huidige salaris. Een rare regeling als je het mij vraagt.

Dat is wat het UWV doet Fred. Zolang jij niet boven de 87,5% van je ww-maandinkomen verdient, zullen ze de uitkering niet stopzetten. Waarom niet? Omdat in het verleden veel fouten zijn gemaakt en mensen aan hun lot zijn overgelaten. Sinds het UWV overheid is, en niet meer semi-overheid, is het belangrijker om zeker te weten dat mensen zelfredzaam zijn voor ze een uitkering stopzetten. Ik geloof wel dat je dat irritant vindt en het liefst zonder gewoon werkt voor je geld. Maar helpt het om te zeggen dat je zelf hebt gewerkt voor een WW-uitkering? Het enige wat je opeet is waar je recht op hebt. Niet meer en niet minder dan dat. Geen belastingcenten, eigen gewerkte centen. ;)

Misschien bedoel je het niet zo, maar het kwam heel raar over. Het is algemeen bekend dat mensen van werk makkelijker aan werk komen, maar het is niet zo dat werkloze mensen niet goed zijn of minder goed zijn in hun werk.

En sodemieter toch op, gebruik ik ook vaak als straattaal. Ik ben niet van plan om iemand te duwen of fysiek te worden, het is voor mij slechts een uitdrukking. Een niet kwade uitdrukking, waarbij ik wel aangeef dat ik het niet eens ben met wat wordt gezegd. En dan is niet eens zijn, zwak uitgedrukt.

Edit: Wil ik er nog even bij zeggen dat de WW-uitkering een verzekering is die wordt betaald vanuit jouw gewerkte uren. Geen soos, geen bijstand, geen belastinggelden. Een verzekering, omdat je ooit meer hebt verdiend. Ik krijg veel mensen aan de telefoon met het maximum aan dagloon en zij zijn dezelfde mening toegedaan als jij, Fred. Maar het blijft een feit dat je ervoor gewerkt hebt, premie hebt afgedragen, dat het een verzekering is en dat je er recht op hebt. Wil ik niet afdoen aan jouw gevoel, maar je hebt er recht op.

Precies... Het rare is dat ik uiteindelijk maar een maand echt thuis heb gezeten, maar goed ik heb er inderdaad jarenlang premie voor afgedragen. Alleen het voelt niet goed om geld (ww) te ontvangen terwijl je werkt. Dat heb ik dus ook tegen het UWV gezegd. Nu blijf ik dus netjes 4x per maand solliciteren om de aanvulling te houden, maar verkeerd voelt dat wel.

Ik doelde inderdaad op het feit dat werkende mensen makkelijker kunnen switchen van baan, omdat helaas een werkgever nog altijd denkt dat de beste werknemers degene zijn die al werk hebben.

Ik snap je gevoel. Maar het is echt legitiem. Werk je wel hetzelfde aantal uren? Want dan zou je vrijstelling kunnen aanvragen voor de sollicitatieplicht.

Dank je wel voor de opheldering, dan trek ik mijn 'sodemieter op' terug, al bedoelde ik daar niet het slechte mee hoe het overkwam op anderen.

Ik heb ergens anders gesolliciteerd, vandaag gesprek gehad, vrijdag bellen we even om te bespreken of het iets kan worden. Het speelde al langer in mijn hoofd maar niet gedeeld met collega’s omdat het nog niet echt concreet was. Ik heb een collega met wie ik goed om ga, ik zou haar graag willen vertellen dat dit speelt zodat het hopelijk (mocht alles doorgaan) niet te rauw op haar dak valt als het definitief is. Ook vind ik het gek om het te verzwijgen, we bespreken vaak met elkaar hoe het gaat/wat er speelt in ons leven. Maar twijfel ook omdat ze dan misschien denkt dat ik niet meer gemotiveerd ben of zij zich druk gaat maken om wie mij gaat vervangen etc. Wel of niet vertellen?

Fijn dat je het laten weten dat je er geen kwade intensie mee had. Ik las het op een manier waarmee je tegen Fred wilt zeggen dat hij hier door die opmerking niet welkom is. En vind het daarom wel redelijk heftig overkomen omdat het natuurlijk een forum is voor iedereen. En hoewel ik heus vaker heb gemerkt dat Fred niet altijd even tactisch is met hetgeen wat hij wil zeggen, merk ik wel vaak dat dat sommige mensen heel heftig op hem reageren en hem het liefst de discussie uit willen knikkeren. Ik vind dat gewoon jammer, want ik heb meestal niet het idee dat Fred het slecht bedoelt. Gelukkig zijn er ook veel forummers die wel op een tactische manier laten weten dat een opmerking niet gewaardeerd wordt. Dat vind ik persoonlijk een stuk sympatieker overkomen.

Lastig Lot. Ik zou er toch voor kiezen om het niet te zeggen. je hoeft niet alles met je collega’s te delen, maar het is aan jou hoe graag je het wilt delen. Persoonlijk zou ik dit soort dingen eerder willen delen met mensen die niets met mijn werk te maken hebben.

Tuttebel, natuurlijk is Fred welkom. Graag zelfs. Als iedereen altijd maar gelijkgestemd is, dan is er natuurlijk ook niets aan. Ik zeg echt vrij vaak 'sodemieter toch op' en mijn man is er nog steeds. Het is misschien slecht, maar het hoort wel bij mij. En mijn man weet ook dat ik er niets ernstigs mee bedoel. Het is overigens wel gelijk duidelijk dat ik zijn mening niet deel.

Lot, dat is altijd lastig. Ik bespreek ook alles met mijn groep collega's. En met één of twee net even ietsjes meer. Toch zou ik er wel voor kiezen om pas iets te zeggen als het echt concreet is. Maar dat is natuurlijk een keuze die je voor jezelf moet maken.

Tuttebel bedankt voor je antwoord op mijn biecht. Ik heb zelf nog gedacht over onbetaald verlof opnemen. Maar de ene functie mag ik niet voor minder uren uitvoeren dan ik nu doe dus dan zou ik de functie die ik er bij heb gezocht moeten opgeven, maar dan ga ik weer volledig het werk doen wat ik niet zo leuk vind, wel voor minder uur dan, maar dat moet ik dan wel in de week doen en daar krijg ik dus niet zoveel energie van.

Het is een lastige situatie. Als ik je bericht lees merk ik wel dat je nu echt niet happy bent met je huidige functie. Het is aan jou of je het in de huidige situatie het aankan om te wachten tot er een interne functie vrij komt. Misschien moet je je eens gaan indenken hoe lang je deze functie nog kan volhouden. Daarnaast moet je je ook afvragen hoe reeel het is dat er binnenkort intern een functie beschikbaar komt en hoe groot jou kans is om die baan te krijgen. Want als er iets beschikbaar komt wil het natuurlijk ook niet gelijk zeggen dat jij die mag vervullen.
Persoonlijk zou ik eerder voor een andere functie gaan. Over flexibiliteit en overuren kan je meestal wel afspraken maken, maar een nieuwe omgeving kan je wel de energieboost geven die je zoekt. Maar het is natuurlijk aan jou wat je het meest belangrijk vind. Een baan waar je sowieso geen plezier in hebt maar wel duidelijke afspraken hebt, of een nieuwe baan waar je opnieuw over afspraken kan onderhandelen en er een kans bestaat dat dit mogelijk wel beter bij jou aansluit.