Het lijkt me inderdaad behoorlijk lastig Sookie om daar echt een balans in te vinden.
Ik ben daardoor ook wat huiverig voor een tweede.
Ik zou inderdaad maar aan the bigger picture blijven denken. Je gezin is fijn, alleen nu is het even zwaar.

Ah wat fijn Rebecca. Stoer van d'r!

Ik ook! Alleen is die 2de er inmiddels al , maar hoe dat dan allemaal gaat als vriend morgen weer gaat werken? Ik snap er nog niks van, haha.

In ieder geval succes morgen! Gelukkig heb ik nog even twijfel-tijd over dit onderwerp.

Jeetje Amandine, jouw baby is gewoon al bijna 1! Alvast gefeliciteerd.

Ja, ik heb de hoop dat het op een gegeven moment weer net 'makkelijk' zo wordt als met één wel laten varen. Maar ietsje minder heftig dan dit zou fijn zijn. Dank, dat hou ik dan maar in gedachten!

Dank je wel! Ja het gaat retehard en omdat ik niet meer de jongste ben (37...), wil ik ook weer niet al te lang wachten.
Het lijkt me fijn om weer zwanger te zijn en als mijn bevalling gaat zoals de vorige keer, dan teken ik er voor, maar dat kan niemand voorspellen. Ik zie wel op tegen die babyperiode.

Edit: reactie op Marin

Succes morgen!

Ja vooral die eerste babytijd is pittig, als je er nog één hebt rondlopen. En L. is ook in alle opzichten een stuk minder makkelijk dan haar broer dus dat valt wel eens tegen, haha. Als ze nou straks allebei kunnen lopen, praten en hun eigen kont afvegen wordt het vast alweer een ander verhaal. Hoop ik.

Ja ik herken het wel Amandine. Ik ben wel wat jonger dan jij (bijna 34) dus in die zin ben ik er nog niet zo mee bezig dat het dan gauw 'moet gebeuren', maar ik herken de gevoelens en angst erover wel.

Ik heb dat ook.
Wij hebben eigenlijk min of meer door alle risico’s besloten om het bij 1 te houden.
Ik kan alleen nogsteeds geen afscheid nemen van de babyspullen.
Ook twijfel ik bijna dagelijks. Voel mij daar vaak rot over.

Nou, hier kregen we nr. 2 gewoon cadeau bij de nieuwe relatie. Hadden we ineens twee ukkies rondlopen met 14 maanden er tussen. Echt pittig ja maar ik vind echt dat we daar steeds meer rust in hebben gevonden. We hebben een soort modus die werkt en nu ze 5 en 6 zijn heb je gewoon weer wat meer je handen vrij. Ze luisteren wat beter, soms, meestal en ze zijn wat zelfstandiger. Ze zijn ook brutaler, maar je hoeft ze niet meer continue in de gaten te houden en kunt ze ook dingen zelf laten oplossen en regelen. Mijn 5-jarige staat regelmatig boterhammen voor zichzelf te smeren (altijd honger) en ‘s ochtends gaat mijn altijd vroeg wakkere zoon gewoon lekker spelen op zijn kamer, er zijn weekenden dat we hem niet voor 9 uur zien en wij dus uit kunnen (konden) slapen. De oudste gaat zich ook zelf klaar maken voor bed en aankleden.
Waarom wilden wij ook alweer een derde?

Nou ja 1 voordeel, ze stoppen de speen terug als hij ‘m kwijt is en begint te huilen dus dan hoef je zelf niet steeds te lopen en ze geven dingen aan die je laat vallen of brengen je drinken als je dat vergeten bent te pakken en zit te voeden. Dat ze tijdens de voeding allemaal dingen van je willen, nee eisen, vergeten we voor het gemak maar even...

Ik moet wel zeggen dat ik niet het idee heb dat het qua drukte nu nog wat uit maakt. Laatst hadden we 7 kinderen in huis, waarvan 1 newborn en dat was eigenlijk rustiger dan gewoon met 3 want ze waren heerlijk aan het spelen met z’n allen.

Ik vond de overgang naar 2 helemaal niet zwaar. Scheelt mss dat dochter al wat ouder was (4jaar) en 1. zelf al wat kon, en 2. kon 'helpen' door idd wat pompoen zegt. Hoe vaak ik wel niet in mn bedje heb kunnen blijven liggen terwijl dochter bij zoon in zijn ledikant ging spelen
Nu zie ik er veel meer tegen op...

De timing van mijn “wat wil je kwijt” is een beetje gek na al die biechtjes over hoe zwaar het ook wel is, maar ik wil even kwijt dat ik het heel kut vind dat wij inmiddels in een medisch traject zijn beland voor een tweede.

Ahhh dat is echt niet leuk Elliot
Bij eerste wel spontaan gelukt?
Hoop voor je dat er geen lang traject nodig is en je snel een positieve test in handen hebt!

Ah dat is ook kut Elliot! Hopelijk lukt het nu snel!
Ik heb er natuurlijk nog niet heel lang ervaring mee maar rot nu toe vind ik de overgang naar 2 helemaal niet zwaar. Ik was er wel een beetje bang voor omdat iedereen dat zegt en vooral omdat R. nog zo jong is. Natuurlijk is het wel drukker maar zwaar vind ik het helemaal niet tot nu toe. Ik vind het juist heel fijn nu met 2.

Niet leuk Elliot hebben ze een verklaring waarom het de 1e x wel is gelukt?
Wij gaan na januari (of na de eventuele verhuizing) ook de gang naar het ziekenhuis maar weer eens maken.

Onze eerste is gewoon echt een gelukstreffer geweest, exact op het juiste moment toevallig een ovulatietest gedaan en ook direct zwanger geworden. Het probleem zit hem bij mij niet in de bevruchting (dat gaat kennelijk vrij makkelijk, ook gelet op m’n hele vroege miskraam eerder dit jaar), maar ik heb maar heel weinig eisprongen. Ik ben dit jaar inmiddels 4 keer ongesteld geweest. Hopelijk is het een kwestie van clomid, maar voordat je dat krijgt moet je de hele riedel door.

Wat rot, Elliot. Hopelijk mag je snel aan de Clomid dan en is dat wat jullie nodig hebben.

Wat vervelend voor jullie Elliot!
Hopelijk gaat de Clomid jullie snel helpen.
Succes.

Och wat verdrietig Elliot. Hopelijk mogen jullie het traject ook heel snel weer uit!

Hee dat is balen elliot. Ik hoop voor je dat de riedel nog een beetje rap gaat.

Wat rot Elliot, dat is ook gewoon kut. Hopelijk wordt je snel goed geholpen en geeft het snel resultaat!

Wat een lieve berichtjes, bedankt! Ik heb goede hoop, het is al eens gelukt dus een tweede moet ook lukken.

Ah jongens, wat balen voor degene die al langer bezig zijn met zwanger worden en dus de medische molen in moeten. Kon je maar gewoon een knopje aanzetten he? Ik hoop voor jullie dat de oplossingen relatief simpel zijn, en alles verder goed verloopt.

Het is ook jammer dat je niet van tevoren een karakterschets van een kind aan kan geven, soms. Wij hebben er 2, en waar we toen we zwanger werden van nr 2 dachten 'het kan niet heftiger qua temperament en slecht slapen dan bij de oudste, dus het zal allicht meevallen', hebben wij er 1 gekregen die minstens zo slecht slaapt en die qua karakter minstens net zo temperamentvol is. Later vast fijn, dat we 2 meiden hebben die van zich afslaan. Dat houdt ons op de been haha (en het feit dat we ze moeilijk terug kunnen stoppen ).

Wat rot voor je Elliot. Hopelijk mag het snel lukken met zo min mogelijk medisch gedoe.