Wat wil je even kwijt? #6

Wat heftig, Marsy. Sterkte!
Pippa, wat naar die onzekerheid. Hopelijk krijgen jullie snel uitsluitsel en is het niets ernstigs.
Gecondoleerd, Popcorn.
Marin, ik vind te laat komen ook bloedirritant. Ben zelf liever iets te vroeg.

Mijn zus heeft daar ook een handje van Marin. Zouden uit eten on 18:30 in G. Komt ze pas om 18:30 bij mij.
Familie of niet, dat is gewoon bloedirritant. Ik kan daar ook niet goed over (ik ben zelf altijd op tijd en vindt het dan soms ook lastig dat ik door L soms ergens later aankom).

Gecondoleerd Popcorn.

Vanmorgen hebben we lekker een tijdje met L in bed gelegen en daar heb ik zo van genoten. Ze zat onze gezichten wat af te tasten en lekker te teuten.

Veel sterkte voor de meiden die het nodig hebben, vervelende situaties allemaal zeg..

Gecondoleerd Popcorn!

SoGood, gefeliciteerd met je baby!

Ik ben een driedubbele espresso aan het drinken want ik lag vanochtend om 5 uur in bed en om 6.10 ging de wekker. Had geloof ik beter wakker kunnen blijven! Nu nog 2 uur werken en dan kan ik even slapen en dan vanavond weer werken.

Quizzle schreef:Sterkte en gecondoleerd lieve Popcorn, wat een klap al zo snel op de vorige.
Schiet het al op met de hulp voor jóu? Want het is veel om te behappen voor je hè?

En voor Marin, ik vind dat ook wel een lastig iets. Een beetje te laat, okay, maar gewoon pas vertrekken op de tijd dat iemand er zou moeten zijn, met nog een rit van twee uur voor de boeg, daar zou ik niet heel blij mee zijn. Is ook wel een vorm van respect, zoveel mogelijk op tijd komen, toch?

Lief dat je het vraagt. Ik ben afgelopen voor het eerst naar maatschappelijke hulp geweest. Hele fijne vrouw, goeie klik mee.
Het is inderdaad veel om te behappen, ik heb ook geen idee hoe dat moet. Het gaat maar door met verdrietige dingen en het is net alsof alle ellende in 1 keer komt.
Hoe positief ik van nature ook ben valt alles me nu zwaar. Lastig om te bedenken dat alles ooit weer normaal zal voelen. Maar uiteindelijk hoop ik wel dat dat weer komt.

Gecondoleerd Popcorn.

Gecondoleerd Popcorn! Ook al weet je dat dit misschien het beste is, dan nog doet het pijn! En dat verdriet mag er natuurlijk ook zijn. Veel sterkte!

Pippa wat is dat schrikken zeg! En heel logisch ook natuurlijk, ook al heeft het geen zin om je onnodig dingen in je hoofd te halen. Zo werkt een brein nu eenmaal! Ik hoop voor jullie dat het weekend snel voorbij is en dat jullie snel gerustgesteld gaan worden. Sterkte!

Marin: dat is m.i. niets meer of minder dan een f*ck it mentaliteit erop nahouden. Zolang er niets tussendoor is gekomen, prioriteer je verkeerd en dan bedoel ik dus niet zozeer 'f*ck it' naar jou toe. Meer in het algemeen: ik red het niet zoals ik had gepland. Ah, whatever. Dan wordt het maar later en daarbij onvoldoende stilstaan dat die ander er wel op had gerekend.

Bij mensen waarvan ik het weet dat ze standaard te laat komen, stel ik standaard voor om eerder af te spreken. Onder de streep komen we dan op hetzelfde tijdstip uit als dat ik met iemand had afgesproken die wel zich eraan houdt.

Ja precies, dat snap ik dan dus echt niet. Je spreekt toch wat af? Maar het was verder gelukkig heel gezellig! Lekker geluncht en ze heeft de baby ook nog beetje gevoeld, dat hoopten we dat dat lukte.

Gecondoleerd en sterkte Popcorn!

Popcorn schreef:Lief dat je het vraagt. Ik ben afgelopen voor het eerst naar maatschappelijke hulp geweest. Hele fijne vrouw, goeie klik mee.
Het is inderdaad veel om te behappen, ik heb ook geen idee hoe dat moet. Het gaat maar door met verdrietige dingen en het is net alsof alle ellende in 1 keer komt.
Hoe positief ik van nature ook ben valt alles me nu zwaar. Lastig om te bedenken dat alles ooit weer normaal zal voelen. Maar uiteindelijk hoop ik wel dat dat weer komt.

Misschien hoef je het ook niet te weten, Popcorn? Want ik denk dat niemand weet hoe je met grote verliezen om moet gaan, daar is geen 'how to' voor. Het is vooral overleven, volhouden en verstandelijk proberen te bedenken dat de ergste pijn wat minder gaat worden. Ik vind het fijn dat er in ieder geval een klik is met de maatschappelijke hulp, dat is belangrijk. Dat je ergens terecht kunt.

Dat alleen al voelt ook heel prettig. Samen tot de conclusie komen dat ik al jaren alles doe om de ballen in de lucht te houden. In de jaren naar de scheiding toe maar ook de jaren er na. En op een gegeven moment wil dat niet meer. Was ook een samenloop van omstandigheden die er voor zorgden dat ik helemaal van het padje raakte. Nu voelt het vooral als zoeken naar waar het goeie pad ook al weer is, en hoe ik dat in ga vullen zonder alles te doen zoals ik denk dat anderen wenselijk vinden. Beetje meer mezelf voorop zetten kan geen kwaad in dit verhaal. Word echt wel tijd nu.

Ik vind je wel heel veel inzicht tonen in je situatie. Goed dat je ziet dat het meer is dan 1 enkel iets, maar ook een al teveel, te lang, te vaak.
Ik ben blij dat je nu het gevoel hebt dat je samen met iemand naar alles kunt kijken. Ik geloof oprecht dat jij weer een pad vindt, maar misschien een ander dan je dertig jaar geleden bent ingeslagen. Maar er zijn meer paden mooi genoeg om op te lopen.

@Popcorn
Ik ben zo'n forummer die niet op namen leest maar op berichten, maar wel de avatars onthoudt.
Na vanmiddag heb ik je naam bij een gezicht + situatie gekoppeld...
Wat een vervelende dingen maak je momenteel mee, dikke knuffel

Aaaah, vind ik echt heel lief dat je dat zegt. En weet je, ik heb er jaren over gedaan tot dit punt te komen. Dus dat ga ik niet in een week even veranderen. Alles op zijn tijd.
Ik heb vandaag de hele dag oprecht genoten van mijn kinderen, en dat voelde echt als weken geleden. Dus dat stemt me wel blij dan. Voor hun ook lastig, zelf al niet lekker in hun hum (pffff, lastig een goed woord bedenken) en dan hun moeder ook niet. Maar samen gaan we het toch weer redden. <3

@ME, avatar ga ik nog eens toevoegen!
Het was me vanmiddag ook zo ineens genoeg. Overvalt me dan ook ineens. Zo'n gevoel van intens moe zijn. Nog even buiten op het strand geweest met de kinderen, even met de kop in de wind, en dan ben ik er ook zo weer.

Even afgezien van dat ik het serieus neem hè, ben ik de enige die bij 'in je velletje' denkt aan voorhuid en besnijdenissen? Ik kan het echt niet helpen, ik vind dat zo'n viezige uitdrukking.

Tot zover mijn zinloze toevoeging aan deze avond.

Haha, zo had ik het nog niet bedacht.

Popcorn schreef:@ME, avatar ga ik nog eens toevoegen!
Het was me vanmiddag ook zo ineens genoeg. Overvalt me dan ook ineens. Zo'n gevoel van intens moe zijn. Nog even buiten op het strand geweest met de kinderen, even met de kop in de wind, en dan ben ik er ook zo weer.

Dat maakt toch niet uit?
Voor jullie allemaal is het vast goed om er even uit te zijn. Volgens mij hebben de kinderen wel genoten

En sommige dingen kosten - jammer genoeg - soms wat tijd, ook al zou je het sneller willen doen.

Ja die vonden het echt erg leuk! Vanavond nog naar de kinderdisco geweest, dus die liggen uitgeteld in bed.

Popcorn schreef:Haha, zo had ik het nog niet bedacht.

gelukkig maar dat ik de enige ben met die afwijking.

Ik voel me oud... omdat ik een uitnodiging heb gekregen voor het laten maken van een uitstrijkje...

Nina schreef:Ik voel me oud... omdat ik een uitnodiging heb gekregen voor het laten maken van een uitstrijkje...

word je dit jaar dertig? Zijn van die stomme herinneringen van 'hallo je komt op een leeftijd....'. Maar joh, dertig is het nieuwe vijftien ofzo want zestig is het nieuwe veertig en weet ik veel...

Ah, zo'n dertigersding inderdaad. Vond ik ook wel even zo'n momentje. Maar he, als het goed is hoef je maar 1 keer en kun je daarna weer doen alsof je nog lang geen 30 bent.
Tót je in een kleine dorpskroeg zit, waar de meeste mensen tussen de 16 en 19 zijn, dan voel je je alsnog oud

Helaas. Op je 35ste krijg je m gewoon weer. Gewoon even ter herinnering dat je nog verder over de datum raakt