Goh dat is een goede. Ik vind mezelf momenteel totaal niet leuk of knap. Voorheen was ik een stuk zelfverzekerder, nu ik moeder ben merk ik dat heel mijn beeld over mezelf wel veranderd is.

Waar stoei je precies mee, Marin? Dat je zelf zo'n ander beeld hebt van jezelf dan anderen?

Ik vind mezelf zorgzaam, ik vind dat ik leuke outfits draag (hip weet ik niet per sé, iig wel een duidelijke eigen stijl), en als ik een leuk make-upje op heb vind ik mezelf wel knap. M'n lichaam is wel ok, ik heb een mooie taille en prima borsten.
Ik ben wel redelijk intelligent, als ik m'n best doe kan ik goed leren. Maar het is wel iets waar ik nog niet heel zeker over ben (ik moet nog steeds m'n master SEN afmaken haha. En die drempel wordt maar hoger).
Ik sport een aantal keer per week en ik beweeg dagelijks veel (wandelen, fietsen, dansen), maar echt sportief zal ik mezelf niet noemen.

Het afgelopen jaar is mijn zelfbeeld veel positiever geworden.
Ik vind dit een leuk topic, leuk onderwerp om over na te denken, en aan de andere kant ook lastig, want ik vind het ook weer heel opschepperig overkomen.

Ik heb echt een negatief zelfbeeld. Ik hoor constant je ziet er goed uit. Zelf zie ik een lelijkerd, met lelijke buik vol littekens en dan die blubber vel bah. Voel me ook wel eens een mislukking. Ook met werk ik werk nu puur voor het geld, niet omdat ik het leuk vind vooral de dinsdag en vrijdag ga ik echt met tegenzin naar mijn werk.

Nee dat niet persé al ben ik wel heel gevoelig voor wat anderen vinden. Maar nu bedoel ik meer hoe ik mezelf ten opzichte van anderen zie. Ik vind mezelf momenteel echt onwijs duf. Om me heen zie ik allemaal van die hippe moeders op bakfietsen in hippe kleding met hip haar enzo. Voelt mijlenver voor mij. Daar word ik dan onzeker van. Loop ik op straat met een krijsende peuter onder m'n arm in een T-shirt vol vlekken, en haar in een saaie paardenstaart. Zijn natuurlijk grotendeels dingen waar ik zelf ook invloed op kan hebben (alleen die krijsende peuter lukt me nog niet zo goed haha) maar ik durf dan al bijna niet de deur uit. Maar ik doe het toch hoor! Ik probeer wel een beetje effort te maken en mezelf leuk te vinden maar heb momenteel een beetje laag zelfbeeld. Vervelend wel.

Ik ben redelijk intelligent vind ik maar vind dat ik er momenteel te weinig mee doe. Daar worstel ik ook wel mee. Wel vind ik het goed dat ik investeer in mijn interesses, om mezelf enigszins scherp te houden.

Ik ben wel bang dat ik op anderen over kom als een nietsnut of als iemand die niets te melden heeft. Dat vind ik wel lastig.

Jouw stukje vind ik zeker niet opschepperig. Heel leuk en fijn om te lezen juist.

Tabbie, kan je al een beetje verwoorden hoe het moederschap je veranderd heeft?

Sarah, wat naar dat je je zo voelt. Vergeet niet dat jij de enige bent (nou ja en je man natuurlijk en misschien wat artsen enzo) die de littekens ook kent en ziet.
Wel echt heel rot dat je jezelf echt als mislukkeling ziet. Dat ben je natuurlijk echt niet.

Ik vind mezelf wel oké. Gemiddeld. Een heleboel vind ik niet mooi, ik heb putjes, striae, wit vlekkerig vel, stakerige benen, kleine borsten zonder volume, etc., maar ik focus me op de goede dingen en ik ben er trots op dat mijn lijf 2 kinderen geeft gedragen en dat het elke week een paar keer een aantal kilometer rent en een paard in bedwang houdt.

Eigenlijk vind ik mezelf op alle vlakken gemiddeld.

Marin, maar wíl je net zo zijn als die hippe moeders? Of voel je een bepaalde druk?

Ik heb altijd al een laag zelfbeeld gehad. Ik ben te dik, te klein, te lelijk, te dom, nergens goed voor. Ik leer wel steeds meer mijn positieve kanten te zien, los te laten wat mijn lichaam is en dat lukt steeds beter, maar niet altijd. Vooral op zwarte dagen, zoals ik ze noem, is het een algehele misère. Mijn man probeert me dan op te beuren door alles te benoemen wat hij zo aan mij bewonderd en waar hij zo van houdt, maar als ik al diep zit dan helpen positieve berichten juist averechts.

Sarah, wat zonde! Je hebt al zoveel bereikt in je leven en je doet zo je best. Jouw lichaam knokt hard met je mee. Echt, je mag wel meer bewondering voor jezelf hebben hoor!

Ik ben niet m’n uiterlijk. En aangezien dit topic bij persoonlijk staat en niet bij lichaam&gezondheid ga ik m’n zelfbeeld ook niet bepalen adhv m’n uiterlijk.

Ik vind mezelf grappig, intelligent, eerlijk en transparant. Kritisch, streng, maar ook wel heel vriendelijk. Dat is het beeld wat ik qua persoonlijkheid over mezelf heb. Ik hoop dat het grotendeels klopt met wat anderen vinden

Klinkt heerlijk UN. Voel je dat altijd zo?

@Marin, Isles, Tabbie en Sarah, wat rot om te lezen dat jullie jezelf (momenteel) zo beoordelen.

Ik ben door de jaren heen minder onzeker geworden over mezelf. Ik heb weleens momenten dat ik me afvraag of ik niet te nietszeggend ben. Dat lijkt me tegelijk heel erg als mensen dat zouden vinden. Maarrrr meestal zit ik wel lekker in mijn vel en dan zie ik mezelf als:

Loyaal, gevoelig, open, soms verstrooid, soms heel scherp, nieuwsgierig, slim. En qua uiterlijk ben ik redelijk tevreden.

Haha nee hoor. Ik voel me vaak genoeg lui, laks, negatief, pessimistisch en pusherig. Maar dat zijn vlagen en ik herken ze als vlagen, dus in die zin tasten ze m’n zelfbeeld niet snel aan (of het moet echt langer aanhouden dan een paar weken en dan weet ik dat ik er iets mee moet).

Ik ben (over)gevoelig, een control freak en koppig. Daarnaast ben ik gelukkig ook grappig, ondernemend en sociaal.

Qua uiterlijk ben ik niet tevreden, daarover meer in het andere topic. Maar los van m'n gewicht vind ik mezelf ook niet zo mooi. Nooit gevonden. Al is het wel verbeterd naarmate ik ouder word.

Ik vind mezelf heel sociaal, ik praat makkelijk en leg overal contact. Ook ben ik erg enthousiast en heb ik een brede interesse. Ik ben erg sportief en vind ook veel verschillende sporten leuk. Ik heb een goede werkhouding, flexibel en altijd hoge inzet.

Zo dat was het positieve ? Ik voel me vaak te dom, te druk, te veel. Ik erger me kapot aan m'n gebrek aan concentratie en mijn beeld van hou ik er uit zie klopt niet met de werkelijkheid.

Spencer, dat vind ik echt naar om te horen. Ik zie jou juist echt alleen maar positief en zou geen negatieve dingen over je op kunnen noemen. Je komt ook geenszins onnozel over. Hopelijk krijg je dat inzicht zelf ook, want dat verdien je!

Qua uiterlijk ben ik enkel negatief. Ik vind mezelf lelijk, te dik en heb stom pluishaar.

Wat mijn karakter betreft merk ik dat ik onzeker ben, maar sinds mijn nieuwe baan in de horeca ben ik wat mondiger en dat staat me goed. Ik weet alleen niet of ik dat écht ben of dat het een soort masker is dat ik opzet. Ik vind mezelf trouwens wel heel grappig, en slim, en zorgzaam en betrokken.

Ik ben introvert, romantisch, daadkrachtig, onhandig, verstrooid, chaotisch, leergierig/nieuwsgierig.

Ik vind mezelf redelijk/gemiddeld mooi. Ik zie er vrij naturel uit en heb een eigen stijl waarin ik me fijn voel.

Ik voel me ook weleens suf Marin, dus dat herken ik wel. Maar ik wil niet hip zijn. Ik omarm mijn sufheid.

Ik vind mezelf grappig, aardig, vriendelijk en eigenlijk heel down to earth. Maar ook goudeerlijk,gesloten ook wel, en niet altijd tactvol, yea working on that. Ik ben ook hard, niet alleen voor mezelf of mijn omgeving, maar ook de wereld om mijn heen. Ik kan wel op mezelf vertrouwen en dat vind ik zo fijn.

En uiterlijk: ik heb van nature een soort zelfverzekerdheid wat heel erg bijdraagt aan een positief zelfbeeld wat betreft uiterlijk over mezelf. Ik ben geen klassieke schoonheid maar ik denk dat ik wel sexy ben. Ik weet me ook te kleden, heb een mooi lichaam voor iemand van 35, ik ben niet dun maar wel van nature slank met curves. Ik weet me te presenteren en ik weiger met saaie outfits door het leven te gaan.

Ik heb een heel goed beeld van mezelf.
Ik vind mezelf leuk, ik weet dat ik slim ben, ik ben sportief, sta voor vrienden altijd klaar. Soms een tikkeltje impulsief maar anders zou het ook saai worden.

Qua lichaam ben ik trots op mijn lichaam. Voor mijn gevoel ziet het er niet extreem veel anders uit dan 18kg geleden maar dat is natuurlijk onzin. Maar ik ben nog steeds net zo blij met mijn figuur als toen. Qua figuur ben ik niets veranderd met voor mijn zwangerschap en ik vind mijn figuur ook mooi. Ik vind het fantastisch hoe mijn lichaam op de veranderingen van gewicht reageert en ben blij met hoe het eruit ziet. Toen ik op mijn max gewicht was was mijn buik nog steeds redelijk strak voor zover je het strak kan noemen maar geen extra vel oid.

Al met al ben ik super tevreden. Ik heb me jarenlang verstopt, maar dat doe ik niet meer. Mensen nemen me maar zoals ik ben want voor anderen ga ik niet veranderen.

Ik ben tevreden, ik vind mezelf daadkrachtig, een doorzetter en soms lekker impulsief. Ik kan heel moeilijk zijn maar dat weet ik ook van mezelf. Ben tevreden over mijn uiterlijk al baal ik soms dat ik zo grijs als een duif ben en steeds mijn haar moet verven. Bij mij is wel what you see is what you get, ik ben heel eerlijk en hou niet van gedoe.

Ik ben erg tevreden met mezelf, zowel uiterlijk als innerlijk maar ook hoe ik mijn leven indeel, wie mijn vrienden zijn en wat ik bereikt heb. Ik pluk echt de dag en besef me dagelijks hoeveel mensen het zoveel zwaarder hebben dan ik met mijn rijke leventje vol keuzes en mogelijkheden. Ik ben niet gelovig (soms wilde ik van wel) maar als ik ooit voor een God zou moeten staan, dan zal ik daar trots staan. Ik gooi mijn korte leven niet weg door me druk te maken over nutteloze dingen. Zelfs al zou ik nu lichaamsdelen kwijtraken of verbrand zijn, mijn haar kwijtraken of opeens dubbel in gewicht zijn, ik zal altijd mijn positieve kanten weten en benadrukken. Ik heb geen borsten maar wel billen dus die benadruk ik. Ik heb vormloze lippen maar mooie ogen dus die benadruk ik. Ik heb echt idioot lelijke voeten maar mooie benen. Etc.

Ik word verdrietig en zelfs beetje wanhopig van de negatieve meiden hier. Kom óp hey. Jullie hebben allemaal partners, ex partners, familie, vrienden en die zijn er niet omdat jullie ze betalen hè? Die zijn er omdat ze van jullie houden, zelfs opgewonden raken (partners dan). Je kunt toch niet opgewonden raken van iemand die je niet aantrekkelijk vindt? Zal er toch iets moois aan je zijn gok ik zo. Kijk naar de dingen die je wél hebt. Zo zonde om zo je leven te leven. God, hoe moeten mensen die écht verminkt zijn dan door het leven gaan. Jullie hebben het goed.

Marsy, ik vind dat je het mooi en krachtig verwoordt.
Ik ben een beetje jaloers op je. Ik heb namelijk een vrij negatief beeld over mezelf. En ja, je hebt gelijk, ik heb een vriend die me aantrekkelijk vind en vrienden die mij leuk vinden, dus waarom klaag ik dan?
Gedurende mijn basisschooltijd ben ik ernstig gepest en dat heeft mij ernstig beschadigd.
Ik ben verdorie de 40 gepasseerd en tot op de dag van vandaag kan ik mezelf niet mooi vinden en wantrouw ik mensen.
Ik ben hiervoor langdurig in therapie geweest, momenteel loop ik weer in een traject.
Soms heb ik dagen dat ik wel tevreden ben als ik naar mezelf kijk in de spiegel, maar heel vaak niet.
Ik hoop dat het steeds een beetje beter wordt want ik zou ook graag ervaren wat jij beschrijft.

Marsy, er is natuurlijk altijd wel iemand met wie het veel slechter gesteld is, mijn ervaring is dat een negatief zelfbeeld niet als sneeuw voor de zon verdwijnt als je daar maar aan denkt. Ik snap dat je je er moeilijk iets bij kunt voorstellen, ik vind de meiden hierboven die onzeker zijn ook stuk voor stuk leuke, mooie, waardevolle dames. Maar hun problemen zijn daardoor niet minder valide vind ik en dat wilde ik even zeggen. Ladies, ik hoop voor jullie allemaal dat als jullie hier in het dagelijks leven onder lijden, jullie de hulp zoeken en vinden die jullie nodig hebben. Jullie verdienen het allemaal om van jezelf te houden.

Goed, even on topic. Mijn beeld van mezelf is dat ik intelligent, welbespraakt, optimistisch, zorgzaam en kinderlijk op een toffe manier ben. Ik praat soms wel te veel en kom soms wat bot over, daar probeer ik wel op te letten. Qua uiterlijk ben ik tevreden, in mijn ogen ben ik echt zo’n eeuwig meisje (ook al heb ik steeds meer rimpels en straks grijs haar etc. ). Ik zou alleen mijn buik wel echt graag anders zien, maar ik doe mijn best om er iets aan te doen en tegelijkertijd er vrede mee te hebben (body positivity topic spreekt mij wat dat betreft wel aan).

Ik ben gewoon heel blij dat ik leef en ik heb best veel vertrouwen in mezelf dat ik allerlei problemen aan kan. Komt denk ik omdat ik lang geleden een hele tijd heel depressief en angstig ben geweest en daar óók uit ben gekomen.

UN, ik heb je maar een paar keer ontmoet natuurlijk, maar ik vind je wel precies overkomen zoals je jezelf beschrijft.

Teun, ik vind je absoluut niet nietszeggend. Sowieso gewoon lief.

Ik denk dat ik tegenwoordig een aardig accuraat beeld heb van mezelf.

Ik ben nuchter, daadkrachtig, pragmatisch en praktisch maar ga soms te snel te werk. Ik kan een leider zijn bij afwezigheid van natuurlijke leiders en wanneer ik mezelf prettig voel bij mensen en het onderwerp, anders volg ik liever. Ben positief ingesteld en maak me nooit zo druk om dingen. Kan mezelf af en toe wat meer pushen en uitdagen niet de makkelijkste weg te kiezen.

Ik ben zorgzaam, behulpzaam, verlegen at first, hou niet van in de belangstelling staan en kan een beetje ongemakkelijk doen dan. Ik ben wel weer druk en aanwezig als ik me echt op mn gemak voel. Ik ben vriendelijk, ben empatisch, maar kan af en toe lomp uit de hoek komen.

Ben zakelijk gezien nog niet altijd zeker genoeg van mijn kennis en skills en kan me geïntimideerd voelen door bepaalde types. Ik ben intelligent, maar binnen mijn opleidingsniveau een middenmoter en geen uitblinker. Als moeder ben ik dan weer totaal niet onzeker.

Voor creativiteit heb ik even tijd nodig. Ik hou van structuur, mappen, overzicht, lijstjes, maar scoor hoog op de ‘gele persoonlijkheid’ en laag op blauw. Ik ben geen ‘ja maar’ persoon en (soms te) snel enthousiast te krijgen.

Vind mezelf bij vlagen hip.
Ik ben niet zo sportief dat ik sta te springen om ‘s avonds te gaan sporten maar als er als teambuilding uitje een stormbaan of voetbaltoernooi oid wordt voorgesteld sta ik wel vooraan.

Goh, wat ‘ben’ je eigenlijk veel als persoon hè, als je aan zo’n lijstje begint. Complexe wezens wij mensen