Wat komen er verdrietige maar ook mooie dingen voorbij..

.. gelukkig gemaakt?
De geboorte van onze jongste dochter. Ze is er nog niet lang, maar wat voelt het al vertrouwd. Het knuffelen, haar geurtje, haar gezichtje als ze net wakker wordt!

.. ontroerd?
Wat een liefde ons kleine meisje kan geven, ondanks haar moeilijke start. Ze lijkt zo tevreden.

.. trots gemaakt?
Mijn oudste zoon en dochter, hoe hun band sterker is geworden na de geboorte van de jongste, het zijn ook echt vriendjes van elkaar. En natuurlijk ook hoe trots ze op hun kleine zus zijn. Zo vertederend als mijn, meestal, zo stoere zoon tegen haar praat.

.. verdrietig gemaakt?
De mishandeling van mijn moeder door mijn broer. Ze heeft hierbij meerdere botbreuken in haar gezicht opgelopen en moest ook geopereerd worden. Zien hoe ze van een vrouw die blij was met zich zelf veranderde in iemand die totaal niet op haar leek. En toch zichzelf zo groot bleef houden.

Namasté, wat heftig dat laatste! Jeetje zeg. Is hij opgepakt?

Jemig Namaste, wat heftig! Heeft ze aangifte gedaan?

Ja ze heeft aangifte gedaan. Hij zit vast, staat op de wachtlijst voor een opname in het Pieter baan centrum. Hij heeft ernstige psychische problematiek in combinatie met drugs verslavingen. Dus we hopen nu heel erg op een diagnose , zodat ie een passende behandeling kan krijgen.

Wat ontzettend heftig Namasté!

Jeetje, dat is niet niks. Wat moeilijk zal dat voor jullie, en voor hemzelf, zijn. Hopelijk kan er gauw een behandeling starten, zodat er rust in de tent komt.

Namasté, wat een heftige situatie zeg. Ik hoop dat je broer snel de hulp krijgt die hij nodig heeft. Voor hemzelf, maar zeker ook voor jullie, zodat dit nooit weer kan gebeuren. Sterkte met deze situatie een plekje te geven en ik hoop dat je moeder de kracht vindt zichzelf weer terug te vinden.

Parel, wat verdrietig om te lezen dat je je nog steeds zo voelt (want volgens mij speelt dit al heel lang toch?) En dan zal de situatie met jouw oudste niet bevorderlijk werken. Ik heb helaas geen tips voor je (de gouden tip zelf ook nog niet gevonden), maar wil je wel een dikke (virtuele) knuffel geven.

.. gelukkig gemaakt?

Mijn jongste die zich als een malle ontwikkeld en zo graag bij me is en zo blij wordt als hij me ziet. Mijn man zoals hij er voor ons gezin is en ondanks zijn drukke werk met een groot eigen bedrijf probeert tijd vrij te maken voor de belangrijke dingen. Hoe we samen als team bezig zijn om ons gezin te runnen.

.. ontroerd?

Lu. die gisterenavond tijdens het avondeten ineens in mijn oor fluisterde dat hij van me houd. Hij is vreselijk vervelend en dwars momenteel dus zulke momentjes doen me extra veel.
En al het medeleven rond het herseninfarct van mijn jongste, zo lief! Van de week kregen we een bos bloemen bezorgd, van de scouting van onze dochter. En ook erg grappig, we hebben wel 6 knuffelkonijnen gekregen (en twee schaapjes en een mega grote olifant ), geen idee wat we met al die knuffels moeten, maar het is wel zo ontzettend lief! Ook de 3 balonnen zwerven hier nog door het huis.

.. trots gemaakt?
De jongste ook weer, omdat hij zo hard gaat, zo graag wil ontwikkelen, hij kan het gewoon niet laten. Hij blijft maar doorgaan. Zitten, kruipen, staan, allemaal in de afgelopen weken waarbij hij ook nog 2,5 week in het ziekenhuis heeft gelegen. Hoe dan?!

.. verdrietig gemaakt?
Het herseninfarct van mijn jongste maar ook het geworstel van Lu. met zichzelf en met ons. Hij is zo ongelukkig momenteel, maakt vreselijk veel ruzie, is bijna altijd boos of verdrietig en sinds F. ziek is geworden is het nog veel erger geworden maar hij praat er niet over. Heel ingewikkeld en heel verdrietig hem zo ongelukkig te zien.

Bijzonder topic met al die toch heel erg persoonlijke verhalen die voorbij komen...

Pompoen, wat mooi dat jongste zich tóch zo ontwikkelt ondanks de heftige tijd waar jullie met hem inzitten! Met Lu. klinkt wel erg verdrietig, lastig om je kind zo te zien worstelen en steeds strijd te hebben. Speelt dat al lang? Je zou soms zo graag even in dat hoofdje willen kijken van je kind he, wat er toch allemaal speelt en hoe je hem zou kunnen helpen om dat beter in goede banen te leiden. Hopelijk vinden jullie daar vlug wat meer handvatten voor, in de tussentijd vooral die wel fijne momenten en uitspraken proberen vast te houden.

Namasté, heftig zeg! Sterkte daarmee, lijkt me vreselijk. Mooi hoe je geniet van je kinderen!

Voor degenen die er op reageerden; het is niet zo dat mijn relatie in erg zwaar weer verkeert hoor, die periode hebben we gelukkig redelijk achter de rug denk ik. Maar soms zijn er gewoon van die dingen die zich zo vast verankerd hebben in jezelf, je eigen zelfbeeld en ook in een jarenlange relatie. Van die kwetsbare punten die, bewust of onbewust, snel geraakt worden en minder snel opgelost of veranderd worden. Geen enkele relatie is perfect denk ik, en maar goed ook want dat zou saai worden denk ik.

Marie, klopt! Wordt er natuurlijk niet beter op als je er niks aan doet. Maar komt vast goed! Jij ook sterkte, het is allemaal niet niks!

Sterkte!

Dankjewel! Gelukkig geven die kindjes veel positiviteit, daar probeer ik me aan vast te houden. Het is raar, er zijn zoveel emoties die hierbij komen kijken. Het is niet zomaar een random iemand die m'n moeder zoveel pijn heeft gedaan, maar mijn broer/haar kind. Buiten dat ik natuurlijk heel boos op hem ben, hoop ik ook heel hard dat ie ooit nog zijn leven een beetje op de rit krijgt en gelukkig wordt.

. gelukkig gemaakt?
Mijn vriend. Ik ben echt eeuwen alleen geweest en dacht op een gegeven moment echt dat ik nooit een leuke man zou vinden. En toen was hij daar ineens. Meteen een goede klik, alles voelt goed, hij laat me zijn wie ik ben met al mijn gebreken. We maken toekomstplannen, ik kan echt niet meer zonder hem. Zo fijn dit gevoel.

.. ontroerd?
Mijn neefje afgelopen week. Ik was bij hem en mijn zus, had hij het over de bioscoop. Dus ik zeg; ‘we kunnen ook gezellig hier in bed een film kijken met z’n allen, lekker met chips en drinken’. Dat vond hij een goed idee, dus hij naar beneden. Een hele tijd later komt hij terug, 4 bakjes met chips, 3 pakjes appelsap en een blikje cola zero voor mijn vriend (hij is diabeet en mag geen appelsap, had mijn neefje zelf even bedacht). Hij was zo trots, ik kreeg er gewoon tranen van in mijn ogen. Zo ontzettend lief.
En mijn vader, tijdens een goed gesprek. Hij was heel open over ons verleden, dat was hij nog nooit eerder geweest. Dat ontroerde me ook behoorlijk.

.. trots gemaakt?
Mijn zus. Ze voedt een kind alleen op, is niet altijd makkelijk geweest allemaal maar ze flikt het toch wel. Ik zeg het niet vaak tegen haar, maar ik ben ontzettend trots op hoe ze alles doet.


.. verdrietig gemaakt?
Mijn situatie nu. Ik vind het zo moeilijk allemaal, kan het op momenten nog steeds niet goed accepteren of zo en durf vaak nog niet goed voor mezelf te kiezen. Het gaat wel wat beter, maar echt met hele kleine stapjes.

Lieve meiden die het nodig hebben; een hele dikke knuffel voor jullie. Ontroerend topic is dit zeg

Wat een mooi topic! Sommige verhalen heb ik met tranen in m'n ogen gelezen, heftige dingen hebben jullie meegemaakt. Veel sterkte voor degenen die het nodig hebben! Gelukkig ook veel fijne verhalen gelezen.


.. gelukkig gemaakt? M'n dochter, het is zo'n leukerd! En de aankoop van ons nieuwe huis, we zijn er al een paar keer geweest en elke keer voelt het heel goed als we daar zijn (ook al zijn er nog tig dingen aan op te knappen). Echt zin om daar te gaan wonen! Vind het ook zo fijn dat m'n vriend hetzelfde gevoel heeft!

.. ontroerd? Dit topic dus. Verder ben ik elke dag wel ontroerd door dingen haha.

.. trots gemaakt? M'n dochter en wat ze allemaal al kan, zo leuk om die ontwikkeling te zien steeds!

.. verdrietig gemaakt? Stress rondom de verkoop van ons huis vooral. En niet zozeer verdrietig, maar meer bezorgd om m'n dochter die waterpokken heeft en daarbij gisteren ineens van top tot teen onder de netelroos zat, allergische reactie op een spulletje tegen jeuk bij waterpokken waarschijnlijk. Ben echt geschrokken, maar het gaat alweer wat beter gelukkig.

gelukkig gemaakt? Mijn eigen persoonlijke groei. Ik ben jaren lang niet mij zelf geweest door vele nare gebeurtenissen. Ik heb altijd in de overleef modus geleefd. Nu door de therapie ben ik zoveel dichter bij mijzelf gekomen. En zijn mijn partner en ik ook heel dicht naar elkaar toe gegroeid. Dat maakt mij echt oprecht gelukkig.

ontroerd? Mijn partner. Ik ben de afgelopen 4 jaar zijn rots in de branding geweest omdat hij het echt enorm moeilijk had met zijn depressies etc. En nu het afgelopen jaar is hij er dubbel en dwars voor mij geweest. Ondanks zijn lichamelijke conditie waar hij al sinds februari mee moet dealen. Hij is er elke dag en elke nacht.

trots gemaakt? Mijn zoon die zich nu opeens in een razend tempo positief ontwikkeld. Hij krijgt door dat bepaald gedrag vanuit zijn autisme een weerslag hebben op zijn omgeving. Hij is zich nu dusdanig ervan bewust dat hij ook naar ons toe komt om daar hulp bij te vragen. Dat vind ik echt razend knap.

verdrietig gemaakt? Erachter komen dat ik mensen in mijn leven heb toegelaten wat voornamelijk gebruik en misbruik hebben gemaakt van mijn goedheid. Dat ik oprecht dacht dat er vriendschap was maar dit gewoon niet wederzijds was. Maar men hiermee confronteren was heel prettig.

... gelukkig gemaakt?
Onze vakantie. We hebben het aan de late kant geboekt, weten nooit zo goed wat we moeten kiezen en vinden het al snel veel gedoe. Maar wat hebben we het heerlijk. We genieten enorm van de tijd samen, het mooie weer en de lach van onze jongens.

... ontroerd?
Op onze eerste stranddag moest ik letterlijk een traantje wegpinken. We waren met z’n vieren een zandkasteel aan het bouwen. Op zulke momenten komt het soms bij me binnen hoe intens ik heb verlangd naar deze gezinsmomenten en ik ben ontzettend dankbaar dat ik deze herinneringen mag maken.

... trots gemaakt?
Dat ik al jaren wat kilo’s kwijt wilde en dat het me nu gelukt is. Ik ben vooral trots dat ik me nu fijn en zelfverzekerd voel met hoe ik eruit zie.

... verdrietig gemaakt?
Dat ik alweer een aantal keer ongesteld ben geworden. Ik weet dat de kans heel klein is dat ik spontaan zwanger zal raken. Er is nooit iets concreets gevonden, dus ik houd een sprankje hoop, maar daardoor is er ook ruimte voor teleurstelling. Ik denk dat vooral het verleden verdriet oproept bij me, want mijn huidige kinderwens is veel minder allesomvattend en overheersend.

Ah Taeda wat mooi en fijn om te lezen, al die positieve dingen. Ik kan me voorstellen dat ongesteld worden elke keer weer teleurstelling brengt en elke maand toch weer hoop hebt, zeker omdat het ook verdriet uit het verleden oproept inderdaad.