Omdat elke avond een week lang mini magnums eten niet zo gezond is dus toen m'n man er niet was, ging ik beetje zondigen haha.

Ik had zo'n zelfde dag studiebol, ben vanmiddag dan ook een uur gaan wandelen en heb mn werk maar gelaten. Morgen wat harder aan de bak.

voor jullie Kees en Studiebol!

Ik baal ervan dat mijn ouders het hele gezin met aanhang voor zondag wilden uitnodigen voor een bbq, we kunnen 1,5m afstand houden en buiten zitten. Ik zag het niet zo zitten maar wil ze dan niet teleurstellen maar mijn vriend zei meteen nee dat doen we niet. Nu voel ik me schuldig al weet ik zelf ook wel dat het de bedoeling is dat we gewoon thuisblijven

Emma precies de reden dat we met Pasen niet naar familie gaan. De rest wil niet plannen en ik wil niet allemaal bij elkaar hebben. Maar ik ben de enige van de familie die rekening houdt met de RIVM regels. We komen sinds het begin al niet bij mijn (schoon)ouders want wij zijn om en om verkouden. Nu eindelijk klachten vrij en kunnen we nog niet naar familie omdat de rest zo koppig is.

Dit is niet chique maar ga even lekker spuien. Misschien haal ik nog wat weg.

Van mijn collega die al 5 weken thuis zit met verkoudheidsklachten. Het is iemand die nogal bezorgd aangelegd is. Als zij en gezin alleen maar thuis zitten moet het toch een keer over zijn?! Ik vind het zo gek.

Van mijn vriend die nogal snel in de stress schiet en ons gekibbel tijdens de vakantieweek.

Ik heb gesport en nu pijnlijke knieën alsof ik een oude vrouw ben.

Van mezelf, ik heb echt het idee dat ik last heb van mijn hormonen en echt maar een week per maand (of iets meer? Hou het niet bij) rustig en tevreden ben. Vandaar ook deze post .

Ojs en ik had nieuwe schoenen voor zoon besteld en extra betaald zodat ze dezelfde dag nog zouden komen. Niet dus. En nu komen ze (als het goed is) vanavond pas, nog langer wachten.

Ik had het na 5 weken ook nog. Nu eindelijk klachtenvrij. Maar voel het weer opkomen, hooikoorts.
Dus het kan wel maar dan is het geen corona toch?

Ook voor Lot, maar ik zag dat zij het misschien weg wilde halen dus ik quote haar even niet. Maar ik zit inmiddels ook zo''n 4 weken thuis maar mijn verkoudheidsklachten blijven ook. Ik ben hees, hoest regelmatig, snotter. En dan gaat het een paar dagen beter en dan begint het weer. Voel me verder totaal niet ziek overigens en ik durf best wel te zeggen dat het geen corona is, maar het punt is: dat weet je gewoon niet zeker. Voor hetzelfde geld ben ik drie weken verkouden geweest en heb ik nu ineens wel ergens corona opgepakt. Ik denk het niet, denk dat het een combi astmatische klachten en hooikoorts is, maar alles kan. Dus vijf weken verkoudheidsklachten is ook mogelijk, zeker nu alles vol in bloei staat. En met hooikoortsklachten wordt ook aangeraden thuis te blijven, want je weet gewoon nooit zeker wat het precies is.

Ik ben zeven/acht weken goed ziek geweest. Koorts, hoesten, proesten, verschrikkelijke ademnood en ik mocht, toen ik nog maar net begon te hoesten, niet meer op het werk komen. Daarna werd het gewoon niet beter. Ik heb een antibioticakuur en drie prednisolonkuren gehad, met de derde ben ik nu bezig, en tegelijkertijd voel ik mijn klieren opnieuw opzetten en doen mijn longen in mijn ribbenkast verschrikkelijk zeer. Ik ben wel weer aan het werk, fulltime sinds een week, en ook weer volledig inzetbaar, maar elke avond is mijn stem opnieuw weg en heb ik veel slaap nodig om weer een stem te hebben. Ik weet niet wat er mis is, Corona was het volgens de test, die ik drie weken na de antibiotica kreeg, niet, de longen waren schoon. Maar wat het wel was/is? Ik denk dat iedereen een beetje paniekerig is in deze tijd. En ook al is het geen Corona, er hangt iets in de lucht wat ook absoluut niet gezond is. Kan me wel voorstellen dat anderen er iets van denken, als iemand met griepklachten/verkoudheidsklachten lang uit de running is, maar ik weet uit eigen ervaring, dat ik ook echt niet kon werken, al wilde ik heel graag.

Het kan ook wel hoor. Maar het is gewoon typisch dat het net gebeurd bij diegene waarvan je het verwacht. En dat is niet omdat ze bijv. bekend is met astma. Er zijn meerdere collega’s even uit de running geweest maar die knapte daarna ook wel weer op. En hoe letterlijk neemt iemand het op (heb het niet over jullie) ik heb als ik buiten ben ook wel eens even een loopneus of hoest een keer als ik me verslik of een kriebeltje heb.

Maar ik zei al het is niet chique en ik heb er ook niks aan dit te denken. En als ze verkouden is kan ze beter thuis blijven en als ze thuis zit met angst en zorgen en niet durft te werken kan ze ook beter thuis blijven. Maar toch schiet dit dan even door mijn hoofd.

Ik baal zelf trouwens heel erg van m’n buren. Het zijn vluchtelingen uit Irak, een gezin met 7 of 8 kinderen, wonen hier nu een jaartje. En waar ik eerst nog zoiets had van ‘ach, ze hebben andere normen en waarden’, beginnen ze me nu echt heel erg te irriteren. Ze zijn ontzettend luidruchtig. En ik verwacht met 7-8 kinderen echt geen stilte maar het zijn juist de oudste kinderen (van een jaar of 17-18-19) waar ik last van heb, niet de jongsten. Veel geschreeuw op het balkon, geschreeuw van het balkon naar binnen, geschreeuw naar de jongste van een jaar of 4 die op haar beurt dan weer hard begint te gillen. Harde muziek, schuiven van meubels, regelmatig na middernacht nog en van de week zelfs al om 5:00 in de ochtend. We hebben er al meermaals iets van gezegd en dan gaat het eventjes beter maar dan vervallen ze weer terug. Wij hebben voornamelijk last van ze als ze op het balkon zitten, de onderburen hebben last van hen als ze binnen zijn, wat dat betreft valt het voor ons misschien nog mee. De onderburen zijn ook meermaals langs geweest om te vragen of het zachter kan, en de laatste keer compleet uit hun stekker gegaan. Ging even goed maar vandaag is het weer bal.
Ik zit nu te twijfelen om de woningbouw te bellen maar vraag me tegelijkertijd af of dat niet overdreven is en wij niet gewoon wat meer moeten zien te tolereren (terwijl m’n vriend een heel lang lontje heeft en zelfs hem wordt het echt veel te gek). We overwegen in elk geval serieus om een schuttingdeel tegen de glazen tussenwand te plaatsen met geluidsisolatiemateriaal ertussen in de hoop dat dat iets helpt... Het lijkt namelijk keer op keer of iemand op ons balkon de boel zit te tiranniseren maar dat is dan gewoon bij die buren. M’n buitenzit-plezier wordt op die manier wel heel erg ontnomen.

Flo, echt wel melden bij de woningbouw hoor! Is toch te zot voor woorden.. Daarnaast: hoezo plaatsen ze die mensen met zoveel in een flat, dat kán toch niet. Is dat wel verantwoord ook qua veiligheid vraag ik me af? En een flat geeft zoveel meer overlast aan buren en daar moet de woningbouw echt iets mee.

We hebben we grote flatwoningen hoor, 4 slaapkamers dus wat dat betreft is het wel redelijk haalbaar. Maar inderdaad, de overlast is zoveel erger in een flat dan in een rijtjeswoning.
Ik heb mijn flatwoning 12 jaar geleden gekocht en hier altijd met zoveel plezier gewoond dat we heel stellig waren en hier niet weg wilden. Maar nu weet ik het even niet zo zeker.

M’n vriend en ik hebben het er net even over gehad, vriend denk dat het inderdaad raadzamer is om de woningbouw te bellen, vooral voordat het uit de hand loopt tussen hen en de onderburen.
Ik maak me zelf trouwens ook zorgen om de jongste kinderen, ik heb geen idee hoe het met hen gaat met school in deze tijd. Ze komen de deur ook niet meer uit trouwens sinds de coronamaatregelen, ze zitten alleen maar binnen en op het balkon.

Nou, heel goed om de woningbouw te bellen. Misschien zitten hier wel 8 van de 5000 kinderen die van de schoolradar zijn verdwenen.

Wij hebben ook een gezin met 8 naast ons die voor mijn gevoel alles rennend doen in huis. Maar wij wonen in een eensgezinswoning waardoor de overlast goed te doen is.

Ach, wat is niet chique Lot? Ik weet zeker dat mijn collega's ook vraagtekens bij mijn ziek zijn hebben gezet. En dat mag. Waarom zou dat niet mogen? Ik weet hoe ik me heb gevoeld en zolang ik dat weet en mijn werkgever en leidinggevende hebben gehoord hoe ik eraan toe was, is het voor mij goed.

Als ik mensen in de supermarkt zie snotteren dan hoop ik alleen maar dat er zelf geen bel aan mijn neus hangt. Ik weet dat ik geen corona heb, maar ik snap wel dat andere mensen er angstig van kunnen worden. Ik ga ook alleen de deur uit als ik zeker weet dat ik goed genoeg ben om andere mensen niet de schrik van hun leven te geven.

Is Veilig Thuis of de politie geen optie als je je echt zorgen maakt over de kinderen, Flo? Of hoort het niet slecht genoeg om zulke stappen te ondernemen? Want dan is de woningbouw natuurlijk een betere optie. Of de VVE? Geen idee of dat bij jullie onder de woningbouw valt? Dat heeft het namelijk wel vijf jaar gedaan in mijn oude woning, vandaar.

De woning van de buren is een huurwoning dus dat is woningbouw, geen vve. Veilig Thuis vind ik vooralsnog wel heel drastisch omdat ik echt geen concrete bewijzen heb dat er iets is met de kinderen. Ik heb last van de overlast en vraag me daarnaast af of ze het redden met de kinderen maar dat is het ook wel. Ik heb er verder geen duidelijke vermoedens van dat ze het níét zouden redden. Ik denk als ik het bij de woningbouw neer leg, dat te balletje vanzelf wel zou gaan rollen als dat nodig mocht zijn.

Oh, as we speak zijn ze rondjes over het balkon heen aan het rennen. Zijn we al eens eerder voor lang geweest, dreunt de hele flat door. Dan zijn ze aan het sporten...

Nee, als je geen vermoedens hebt over een aflatende zorg voor de kinderen, dan is Veilig Thuis en politie geen optie. Dan inderdaad contact opnemen met de woningbouwvereniging. Niets zo vervelend als overlast hebben van buren.

Oh Flo wat onwijs vervelend. Kun je met ze communiceren of spreken ze geen Nederlands/Engels?
Want als dat wel mogelijk is zou ik toch nog proberen een keer te gesprek met ze aan te gaan. En dan niet aan de deur, maar echt even gaan zitten en aan ze uitleggen hoe hun geluid jullie stoort. En dan kun je ook aangeven dat als het niet lukt om er samen uit te komen, je de woningbouw om hulp gaat vragen.

Ze spreken heel gebrekkig Nederlands en Engels. Een gesprek aangaan zou kunnen maar als we langs gaan dan is het steeds, oké oké sorry sorry, we zullen het niet meer doen, en dan gaat de deur dicht. En vervolgens staat een week later het jongste zoontje met zijn moeder voor de deur met een kip als goedmakertje. Ergens aandoenlijk natuurlijk maar ik heb gewoon liever geen overlast.
De onderburen schijnen trouwens heel brutaal te woord gestaan te worden, die ervaring hebben wij nog niet. Alleen dat de deur snel weer gesloten wordt.

Ja ik snap het. Voor een gesprek heb je dan wel echt nodig dat je een moment afspreekt en ook aangeeft dat je het belangrijk vindt om even bij elkaar over de vloer te komen om te praten. Dat doe je niet aan de deur.

Hoe dan ook, ik kan me voorstellen hoe irritant dit is hoor!

Ik ga dinsdag gewoon de woningbouw of gemeente eens bellen. Ze zouden ook begeleiding moeten krijgen maar we hebben al eens eerder begrepen dat dat helemaal niet goed geregeld was voor hun. Misschien inmiddels wel hoor, maar goed. Een belletje kan geen kwaad denk ik.

De wijkagent kan hierin bemiddelen of een buurtbemiddelaar. De begeleiding van de gemeente is vaak te weinig en een melding maken is gewoon goed voor dossieropbouw.
Je kan ook beide doen, woningbouw en wijkagent.