Waar baal jij op dit moment van? #2

Carrie schreef:Hallo gewoon om en om uitslapen in het weekend, dan kan je prima tot 12.00 in je bed liggen.

Goed idee van jou! Vind ik een goede verdeling . Al slaap ik nooit meer zo lang uit, meestal ben ik al om 9.30 wakker in het weekend (en soms nog eerder). Vind ik vroeg!

Marin, nog heel even 'dolce far niente' tot het moment daar is! Snap dat je het wachten zat bent, hopelijk komt-ie er nu echt snel uit!

Marin ik hoop voor jou dat hij snel komt. Wat lijkt mij dat vervelend! Ik heb zelf geen voorweeen (zelf trema erop verzinnen, doet hij niet) gehad maar kan mij wel de spanning voorstellen.
Ik werd ingeleid maar iedere dag daarvoor vanaf ong 38 weken dacht ik: zal het vandaag dan zover zijn.
Wanneer moet je weer naar de verloskundige? Daar aangeven hoe jij je voelt. Misschien hebben hun nog tips of ideeën? Of misschien willen ze dan wel voelen of het iets doet?

Klein baalmomentje: ik heb me vergist in de tijd toen ik de wekker ging zetten gisteravond, omdat we vandaag weer een dagje ziekenhuis hebben. Nu zitten we beide helemaal klaar voor vertrek maar dat is een uur te vroeg..

Lief Ddl! Afgelopen controle vertelde ik ook van de voorweeën maar wilde ze bewust nog niet voelen om teleurstelling te voorkomen. Overmorgen heb ik weer controle, zal 't dan weer vragen. Maar heb vannacht heerlijk geslapen, das ook heel wat waard.

Saga balen joh! Wel lekker op tijd maar ja, toch liever uurtje langer in bed! Succes vandaag!

Dat ik vanavond een medicatiefout heb gemaakt, en dat de zorgvrager daar een heftige reactie op heeft gehad. Bah!

Oh dat is rot hw Burn! Helaas kan dat gebeuren, jij bent ook maar een mens en mensen maken nou eenmaal fouten.

Ik baal dat ik vandaag te horen heb gekregen dat mijn oudtante uitgezaaide kanker heeft, in haar longen, lymfen en botten. Komende week horen we meer over hoe lang ze nog zal hebben, misschien morgen horen we al iets. Nu hoopt mijn vader nog op een medicijn zodat ze nog een tijdje mee kan, maar zoals ik het in kan schatten is het echt nog maximaal voor een maand of drie. Ze heeft ook al vocht achter de longen en mini hartinfarctjes gehad.
Zij is door omstandigheden de enige familie waar we contact mee hebben, dus komt het extra hard aan.

Persoonlijk weet ik wat het toedienen van teveel/te weinig/verkeerde medicatie met een lichaam doet als degene al ziek is. Het kan gebeuren, maar ik ben mijn vriend er bijna aan verloren. En ik wil zo graag zeggen dat het niet erg is... Maar shit. Volgende keer dan maar even ietsje beter opletten? Maar dat weet je nu zelf ook wel. Ik geef je gewoon een , want fouten zijn menselijk!

Ik weet dat het kan gebeuren, en ik weet dat de oorsprong van de fout ook niet bij mij ligt. Maar ik ben uiteindelijk wel degene geweest die de medicatie toegediend heeft.

En ietsje beter opletten... tsja. Het was juist doordat ik zo oplettend was.

Weet je wat het ergste is? Dat het niet eens jouw eigen fout is. Vriend zat in de "afkick" (want we noemen het hier nog steeds onder toezicht minderen met pijnmedicatie, thuis niet, omdat het zo lekker bekt) en het verplegend personeel diende het toe en vriend controleerde ze bij elke handeling. Want er klopte echt niets van. En dan zei ik: Spreek ze aan, ze doen het niet goed. En hij: Maar ze zijn verplegend personeel en zij doen alleen maar wat ze moeten doen en wat ze meekrijgen aan medicatie. Maar is wel kut als iemand zo'n reactie krijgt. Mijn vriend viel, bij niet goed opletten, in drie seconden in slaap. Dat was dan weer het voordeel haha. Maar goed is het niet.

Oei wat ontzettend vevrelend Burn. Ik heb het ook eens meegemaakt en voelde me oprecht heel erg naar.
Hoe kwam het? Had de arts het verkeerd ingevoerd?

Ik heb het ook 1 keer gehad. Cliënt had er geen reactie op, maar men, ik moest zo hard huilen. Ik vond het zo zo zo erg! Ik let juist zo goed op met medicatie. Ik had 2 collega's naast me staan die tegen me aan het praten waren (waar ik al tegen zei niet nu, ben met medicatie bezig) en een cliënt die daarna totaal over zn toeren in de woonkamer gestormd kwam. Echt, het overkomt me geen 2e keer, wat voelde ik me schuldig.

Oh dat is inderdaad heel vervelend Burn!

Ik baal omdat de kopers van ons huis het tekenen van de akte al meer dan een week uitstellen om medische redenen en er nog geen zicht op een nieuwe datum is. We waren al verhuisd en het huis was klaar voor oplevering toen ze 1 dag van tevoren annuleerden. Als de akte niet voor 1 april passeert (wat dus niet meer gaat gebeuren), kost het ons meer dan 2000 euro extra. Geld dat we hadden willen gebruiken voor spullen voor in het nieuwe huis, maar nu gaat het dus op aan extra notariskosten en dubbele woonlasten. Geen idee of we dat op hen kunnen verhalen, maar ze zijn zo laks en ik moet zelf iedere dag bellen en mailen voor updates. Echt frustrerend, want we kunnen hierdoor ook niet officieel tekenen voor ons nieuwe huis en de verkopers daarvan zijn ook niet blij...

Kan je niet meer druk opvoeren? er staat toch in het koopcontract dat als er niet voor bepaalde data wordt getekend dat dan de kosten voor de partij zijn die uitstellen? Althans, dat dacht ik. En heb je geen makelaar die hier harder achteraan zit?

Wel idioot en frustrerend zeg!

Hij is opgenomen in het ziekenhuis en had daarvoor een doktersverklaring die de notaris ook heeft ontvangen. We konden die boete opeisen, maar blijven liever op goede voet met de kopers en vonden het natuurlijk ook vervelend voor hen dat het zo liep. Ik had echter niet gedacht dat het zo lang zou duren voordat ze een nieuwe datum konden geven. Nu moeten we weer onderzoeken afwachten waarvan de uitslag pas dinsdag binnen is. Ik heb mijn ongenoegen wel uitgesproken naar de notaris, die gelukkig wel iedere dag achter ze aan zit, en ze zouden inmiddels een voorschot hebben overgemaakt. Maar dat heb ik nog niet ontvangen (vrijdagmiddag overgemaakt van een Luxemburgse rekening op onze Belgische rekening, dat kon volgens de notaris wel eens wat langer duren...).
Gelukkig zijn onze verkopers ook akkoord gegaan met het opschorten van de boete voor de eerste paar weken. Wat dat betreft zijn zij heel coulant. Maar hun geduld raakt, net als dat van ons, ook een keertje op. En de champagne in de koelkast kan ook niet wachten tot -ie eruit mag

Oo wat rot Burn! Ik heb dat ook eens meegemaakt, jeetje wat voelde ik me rot. Ik heb ook echt op het werk staan huilen, heel hard. Het fijnste vond ik nog dat een paar collega's waar ik erg tegenop en waarbij ik soms het gevoel had niks goed te kunnen doen naar me toe kwamen om me te troosten en aan te geven dat een fout maken menselijk is.

Ben je wel goed opgevangen? En hoe gaat het nu met de cliënt?

Wat rot voor je Burn. Maar het is en blijft mensenwerk, ben niet te hard voor jezelf.

Infragilis schreef:
Ben je wel goed opgevangen? En hoe gaat het nu met de cliënt?

Nee niet echt, vandaag even met leidinggevende praten erover.

Cliënt heeft woensdagavond 3x overgeven, donderdag is de arts erbij geweest. Maar toen was alles goed, overgeven kan in verband staan met de dosis, maar het hoeft niet.

Weet even niet wat ik wil met deze post haha, moest het even kwijt denk ik en wilde dus niet weer bij vriend (en) zeuren.

Quote maar niet svp

Ik begrijp het wel Whatever. Die dingen zijn keer op keer heftig. Niet alleen de pijn die je hebt doorgemaakt, ook de eenzaamheid van zo'n traject, en nu eigenlijk deels weer, omdat het niet te delen is, niet uit te leggen.
Ik denk dat hoe hard je ook mee wilt werken, soms kinderen en mensen door het systeem glippen. Ik heb die ervaring, ik ken genoeg mensen met die ervaring en ik weet dat het nu nóg gebeurt.
In jouw geval misschien juist wel omdat je zo braaf je best deed. Nog even afgezien van jouw intelligentie waardoor je mogelijk ook overcompenseert en mensen je daardoor flink overschatten.

Ik hoop dat je samen met je nieuwe hulpverleners een traject vindt waar je wat vertrouwen in krijgt en wat je handvaten kan bieden.
En het is ok, om te huilen om wat had moeten zijn maar niet is geweest, te rouwen om de leuke onbezorgde jeugd die je had moeten hebben, verdiende, maar die je niet gehad hebt.

*liefs*

Dankjewel lieve Quizzle voor je mooie woorden! Je gebruikt hele rake woorden, inderdaad eenzaamheid en een soort rouw. Het is moeilijk en het vreet bergen energie en dat is ook lastig uit te leggen. Heb net maar wel even tegen mijn vriend dit een beetje uitgesproken en dat ik het weekend lekker rustig aan wil doen en dat snapt hij wel, dus dan weet hij ook wat meer dat ik on edge ben.

Ik ben heel benieuwd wat er woensdag uitkomt. Ik hoop ook echt dat ze me weer verder kunnen helpen.

Nou mocht je ooit eens willen spuien, weet me dan te vinden, ok?

Ik duim dat je een voorstel krijgt waar je ruimte in voelt. In ieder geval klinkt het proces zorgvuldig, al is het oprakelen van alles wat je liever onder een kleed laat liggen altijd een ellende.

Grr ik ben in Londen en baal dat we op het vliegveld gepind hebben en dik genaaid zijn met de wisselkoers! Ruim 40 euro betaald voor onze ponden, belachelijk!! Ik ga het nu maar proberen los te laten, maar vind het zo stom!

Wordt je op het vliegveld daarmee niet altijd genaaid?

Cotton schreef:Wordt je op het vliegveld daarmee niet altijd genaaid?

Als je gewoon pint en juiste optie selecteert valt dat toch meestal wel mee? Paar procenten ofzo van je eigen bank. Alleen als je zo'n dcc ofzo (iig niet de optie locale valuta die je dus moet kiezen - dan rekent je bank gewoon achteraf om wat er afgeschreven wordt- maar die andere en dan krijg je je bedrag in euros) selecteert word je vaak genaaid maar dat is wel common sense geloof ik.

Weet ik niet! Ik ben ook al heel lang niet meer buiten de eurozone geweest bedenk ik me nu.