Welkom op Zeg maar Yes!

Pfoe wat ontzettend heftig is dit voor jullie. Ik vind het echt heftig om te lezen wat voor impact dit op jullie leven heeft, zowel fysiek als mentaal.

Hier sluit ik me bij aan trouwens. Wat naar dat overgangsklachten zo ernstig kunnen zijn.

Lady, ik hoop dat de overgangspoli je snel en goed kan helpen.

Lady: bij jou vind ik ook goed voorbeeld: aan de AD gezet met overgangsklachten, waarom hebben ze niet eerst je bloed levels gecheckt?

Wat naar allemaal hè. En zo bizar dat ik hier al sinds de middelbare ronddwaal en ondertussen over de perimenopauze mee kan praten 😅

Wat Marsy allemaal schrijft word ik zo boos van. Zo’n ontwikkeld en rijk land waarin we leven en dan zo achterlopen op dit gebied.

Mijn man roept regelmatig ‘Dat is toch niet normaal dat je je maar iets meer dan de helft van de maand goed voelt!’

Ik word over een aantal dagen 40 en ook hier klachten. Met name
- Enorme mentale dalen/ depressieve gedachten de week voor menstruatie
- Minimaal 2 dagen hormonale hoofdpijn, soort migraine (ook niet goed licht en geluid kunnen verdragen)
- Enorm pijnlijke gezwollen borsten
- Heftigheid van de menstruatie is heel wisselend. De heftigheid van de PMDD-achtige klachten komen niet overeen met de heftigheid van de menstruatie. Dat verschilt soms enorm met elkaar.

Verder weet ik ook nog niet zo lang dat ik naast ADHD ook ergens op het autistische spectrum zit.

Marsy, het hoeft ook allemaal geen discussie te worden he, over hoe slecht de zorg in Nederland wel niet is. Ik heb ook nooit gezegd dat de zorg in Nederland ontrent HST góéd is. Ik zei dat het in opkomst is en het gedaan wordt door gespecialiseerde gynaecologen. Waarmee ik eigenlijk dus al toe geef dat de zorg nog lang niet op niveau is. Voor wat betreft de (al dan niet) verschillen tussen bio identieke hormoontherapie in synthetische hormonen heb ik in elk geval anders gelezen. Maar ook hier is het helemaal niet mijn doel om er een discussie van te maken.

Ik vind het gewoon ontzettend kut en zwaar en moeilijk, wat er nu allemaal in mijn lijf en hoofd gebeurt, en welk effect dat heeft op mij en mijn omgeving. Ik zou het vooral fijn vinden dat ik kan sparren in dit topic zonder dat er hier een discussie wordt gevoerd over hoe slecht de zorg wel niet is. Ik woon niet ineens even in een ander land waar het beter geregeld is, dus ik zal het met de zorg in Nederland moeten doen.

Maar ik mag dat best vinden en zeggen, het contrast is zo groot en het beïnvloed mijn leven enorm en daar mag ik best boos om zijn, dat ik nu in een land woon waar het trekken en smeken is. Wat ik bizar vind: krijgen de artsen hier geen scholing? Volgen ze de academische onderzoeken niet? Hoe kunnen ze toch zo slecht geïnformeerd zijn, ik snap er geen bal van en ik vind dat er geen enkel excuus is waarom je niet op de hoogte bent van de laatste medische ontwikkelingen en kennis. Ik weet toch ook alle updates over mijn vakgebied? Hoe kan het dat ik 2 vrouwelijke artsen zie die gewoon compleet een andere kant op denken, slecht advies geven, niet volledig bloedonderzoek willen doen. Het is echt niet los te koppelen van mijn klachten en diagnosis de afgelopen jaren.

Ik ben net gebeld door de assistente van de huisarts: ze raadt me aan om aan anticonceptie te beginnen. Terwijl ik zo zo zo zo duidelijk ben geweest dat ik naar een gynaecoloog wil en het liefst de overgangspoli. Ik weet zelf hartstikke goed wat er met me aan de hand is. Krijg nu wel verwijzing maar alleen omdat ik net zwaar pissig aan de telefoon was.

Zo werkt dat uiteindelijk voor meer aandoeningen/trajecten, hoe vaak wij tijdens onze icsi-pogingen niet te horen hebben gekregen dat we beter uit konden wijken naar het buitenland omdat daar de zorg zoveel beter was en zoveel betere onderzoeken gedaan werd. Ook toen vond ik het vervelend, alsof we onze kinderwens tekort deden omdat wij samen het besluit hebben genomen om niet naar het buitenland te gaan.

Ik snap dat het voor jou frustrerend is als je de zorg ook ánders meegemaakt hebt. Voor mij is de zorg in Nederland het enige wat ik ken en ben ik op zich best tevreden. Ik heb nou eenmaal geen vergelijkingsmateriaal.
En ik snap dat je boos bent, verbaasd, en dat je dat even kwijt wilt. Maar ik zou het jammer vinden als hier een pagina's lang onderwerp van gemaakt zou worden. Misschien is het dan verstandiger om daar even een ander topic voor te openen? Dit topic vind ik juist zo fijn om te kunnen sparren over de overgangsklachten die we ervaren en te lezen dat ik daar niet alleen in ben. Want eerlijk is eerlijk, soms voel ik me wel vreselijk alleen en onbegrepen. Ik vraag me ook af in hoeverre m'n icsi-hormonen van 2-3 jaar geleden hier een rol in spelen, of ik het anders óók zo heftig geweest zou zijn.

Sorry Maple, maar ik vind dat ik ook gewoon mag zijn wie ik ben, binnen dit topic, met mijn frustraties én klachten. Als je er zo’n last van hebt blokkeer je me maar of lees je eroverheen. Dit heeft direct te maken met m’n klachten rondom de overgang. Net zoals jouw vruchtbaarheidconnectie zorgen. Daar hoef jij ook geen apart topic over te openen toch? Dat is gerelateerd. Dus laat me alsjeblieft met rust en me niet steeds mezelf hoeven verdedigen. Anders belemmer jij mij om ook te kunnen delen en ik vind dit topic ook belangrijk want het is dagelijkse kost voor me op dit moment.

Wat naar dat jullie er ook zo veel last van hebben. Lady, bij jou klinkt het ook echt niet goed. Vind het heel naar voor je. Wat je zegt over twijfelen aan je huwelijk: dit herken ik wel, ik heb begin vorig jaar ook zo'n periode gehad. Inmiddels is dit weer voorbij gelukkig, maar op een gegeven moment twijfel je gewoon aan alles en weet je niet meer wat er nou door die hormonen komt en wat niet. Erg ingewikkeld allemaal. Kun je er met je man over praten?

Wat naar zeg dat jullie er zoveel last van hebben. Lady, had jij ook niet Zoely geprobeerd?

Ik ben 38, ik heb ook wel wat klachten maar denk zelf meer PMS gerelateerd, niet zozeer de overgang. Denk ik. En het is wel veel milder dan ik bij jullie lees. Sterkte!

Precies wat jij zegt Bliss, je overziet op een gegeven moment gewoon niet meer wat je voelt. In de goede dagen vind ik mijn man nog steeds leuk genoeg gelukkig.

LL, ik gebruik nu inderdaad sinds een jaar Zoely. En op zich ben ik daar wel heel tevreden over. Het heeft de scherpe kantjes er echt wel afgehaald.

Ik heb vanmiddag reactie gekregen van de overgangspoli en ze adviseren me om met escitalopram te starten. Dit kun je beter individueel doseren dmv druppels dan de citalopram die ik gebruikte en geeft over het algemeen minder bijwerkingen qua emotieloosheid etc. Ik heb getwijfeld maar ga dit toch proberen. Als het niet afdoende blijkt kan ik alsnog over op bio-identieke hormonen. Ik ben blij dat ik nu weet waar ik aan toe ben.

Vanavond ben ik naar de sauna geweest met een goede vriendin en dat was heel fijn en ontspannen.

Wat naar dat jullie er zoveel last van hebben. Een goede vriendin van mij heeft een burn-out, waardoor ze al ruim een jaar thuis zit. De burn-out is zeer waarschijnlijk gevolg van hele hevige overgangsklachten. Zij is naar een overgangspoli in Amsterdam gegaan, omdat bij de afdeling gynaecologie hier ook de expertise niet zit. Het doseren van hormonen via pleisters en een spray gaat ook niet van een leien dakje. Dus ze is nog steeds niet oké. Inmiddels al ruim twee jaar niet. Erg heftig.

Ik heb last van nachtzweten en heel soms opvliegers. Ik heb nog wel een regelmatige menstruatie. Ik ervaar vooralsnog geen emotionele en psychische klachten. Om geen enkel risico te nemen ga ik na ruim 20 jaar weer anticonceptie gebruiken. Daar ben ik rond mijn twintigste ooit al mee gestopt omdat ik er neerslachtig van werd en doorbraakbloedingen kreeg. Ik vind het dus echt heel spannend om een spiraaltje te laten zetten. Het zou fijn zijn als mijn menstruaties minder heftig worden, maar wat zou ik het erg vinden als ik door hormonen neerslachtig zou worden. Ik ben van nature een heel vrolijk en opgewekt persoon, maar twintig jaar geleden raakte ik mijn vrolijkheid meteen kwijt bij het starten met hormonen. Ik werd er zo neerslachtig van dat ik ook gedachtes kreeg dat het leven geen enkele zin had en voelde me bozig en gefrustreerd. Meteen na stoppen was ik weer mezelf.

Huisarts gaf aan dat spiraaltje overgangsklachten verminderd, maar dat wisten jullie vast al. Dus dat zou mooi meegenomen zijn als het die uitwerking heeft (al heb ik dus geen vervelende overgangsklachten).

Ik snap dat je daar spannend vindt. Maar ik vraag me ook af waarom je het zou doen als je helemaal geen klachten hebt. En die misschien ook niet gaat krijgen. Mijn hormonale schommelingen en mijn gevoeligheid daarvoor lopen als een rode draad door mijn leven, vanaf het moment dat ik in de puberteit ongesteld ben geworden. Er zijn ook vrouwen die vrijwel moeiteloos de overgang doorkomen.

Ik ga het doen omdat ik niet zwanger wil worden en condooms gedoe vind. Dus echt als anticonceptie.

(Dan zit je niet echt in het goede topic GSTQ)

GSTQ, ik zou daar toch nog eens goed over nadenken. Je hebt al slechte ervaringen met hormonen in het verleden, waarom zou je dit vrijwillig alsnog doen? De man in kwestie kan ook een vasectomie laten doen als het echt serieus wordt tussen jullie. Als je je nu zo goed voelt, zou ik absoluut geen risico's nemen op dat vlak. Dan liever een tijdje condooms, zou ik denken.

Nou ja niet in het goede topic, dat is maar hoe je het bekijkt. Ik heb al overgangsklachten als nachtzweten, opvliegers en extreem zware menstruaties. Ondanks overgang kun je nog wel zwanger worden en is anticonceptie wel een onderwerp, zeker als dat klachten kan onderdrukken. Ik ben dus wel gevoelig voor hormonen, want ik ben er eerder neerslachtig van geworden.

Nou je hebt wel gelijk dat anticonceptie jouw klachten kunnen verbeteren, ook richting de overgang. Maar omdat je specifiek zei dat je ging gebruiken voor anticonceptie en niet voor de overgangsklachten, vandaar dat Bliss daar ook op reageert.

Ik denk dat er toch wel meer vrouwen zijn die naast overgangsklachten ook nog anticonceptie nodig hebben. De pil wordt niet meer aangeraden op mijn leeftijd. En de huisarts gaf dus aan dat spiraal kan helpen bij verlichten van overgangsklachten, dus relevant voor dit topic. Mijn vraag is dan meer specifiek als je rond je twintigste slecht reageerde op de anticonceptiepil en daar neerslachtig van werd, wat zou dan het effect zijn van een spiraaltje als je veertig plus bent. Ik hoop dat het de zware menstruaties (ook kenmerk overgang) minder maakt en dat een lage dosering hormonen ervoor zorgt dat ik geen psychische overgangsklachten ga ervaren. Maar dit zou dan volledig preventief zijn want ik ervaar momenteel zonder spiraaltje ook geen psychische overgangsklachten. Waar ik bang voor ben is dat ik door de lage dosering hormonen toch neerslachtig wordt. Maar misschien omdat mijn hormoonhuishouding nu heel anders is dan op mijn twintigste dat een spiraaltje juist een gunstig effect heeft. Maar als ik dit topic lees dan wordt een spiraaltje plaatsen tegen overgangsklachten minder als een oplossing gezien als bijvoorbeeld hormonen.

Dan ben ik het met Bliss eens: dan is je keuze misschien niet de beste. Ik zou zelf de gok ook niet nemen om op onze leeftijd zomaar aan de anticonceptie te gaan, het risico is mij te groot. Ik snap dat je niet zwanger wil worden maar je kunt dit ook even bespreekbaar maken met je date tzt toch? Misschien is hij wel wel gesteriliseerd of is dat van plan? Ik vind het ook niet echt jouw volledige verantwoordelijkheid, het is nogal een aanslag op jouw lichaam.

Ik denk dat het een goede invloed kan hebben op je zware menstruaties dus dat zou een pluspunt zijn. Voor mij was een spiraaltje niet voldoende om de PMDD klachten te onderdrukken. Dus hopelijk werkt het voor jou wel goed puur als anticonceptie, zonder dat het je stemming verder nadelig beïnvloedt. Het is na ruim 20 jaar wel het proberen waard denk ik.

Wat bijzonder dat er advies wordt gegeven over wat HGL kan doen aan anticonceptie. Je zou haast denken dat ze er geen ervaring mee heeft als ik de adviezen zo lees.

@HGL: hormonen kunnen altijd anders uitpakken als je begin 20 bent, dan begin/ midden 40. Als jouw huisarts een spiraaltje adviseert, dan zou ik dat proberen :-). Hou wel je hormonen in de gaten en of je neerslachtig wordt of niet, dat is het enige dat je kan doen. Zodra jij je niet goed voelt, kan je nog altijd switchen. Het is echt trial and error omdat niet ieder lichaam standaard hetzelfde reageert. En ook van maand tot maand kan het nog veranderen hoe je je voelt.

Je geeft toch zelf ook advies dummie 😂

Maar even serieus Marsy, je vindt het fijn als je hier je eigen kwijt zou kunnen als het om de verschillen tussen de zorg in NL en Australië gaat, maar je vindt wel dat het onderwerp anticonceptie hier niet thuis hoort? Of zat er een bepaald soort sarcasme in je opmerking?

Mijn gynaecoloog heeft mij overigens ook Mirena aangeraden. Paar jaar geleden al maar ik was een beetje aan het tobben of ik het wel wilde. Uiteindelijk ga ik het wel doen. Voordeel is wel dat Mirena minder hormonen afgeeft en vooral lokaal, dat maakt al heel veel verschil met bijvoorbeeld de pil. En uiteindelijk is hij er ook zo weer uitgehaald, als het effect niet zo fijn blijkt te zijn.

Ik twijfel ook over de Mirena, op sommige plekken lees je inderdaad dat het kan helpen bij PMS/overgangsklachten, maar lees ook dat het juist kan verergeren. Bij de overgang heb je volgensmij vaak een tekort aan oestrogenen, maar in de Mirena zit alleen progesteron.
Nouja, ik heb ook veel last van een zware menstruatie, daar zal het allicht wel voor helpen en dat is al fijn.

Volgens mij gaat het in de perimenopauze vaak om een progesterontekort.