Welkom op Zeg maar Yes!

Wat een hoop reacties, wat fijn! En verdrietig om te lezen dat een aantal van jullie ook geen contact meer heeft met (één van) haar ouder(s).

Ik heb besloten dat ik een brief ga sturen, ik heb een opzetje gemaakt en ik zou het fijn vinden als jullie me hierin nog van tips kunnen voorzien.

Hoi mam,
Ik heb al eerder brieven aan je geschreven, maar ik heb die nooit verstuurd. Deze keer doe ik dat wel, omdat ik voel dat ik nu duidelijk moet zijn.
De laatste tijd merk ik dat ons contact me veel spanning geeft. Er gebeurt van alles in mij na een telefoongesprek of wanneer we elkaar gezien hebben en ik weet nog niet goed hoe ik daarmee om moet gaan.
Er zijn de afgelopen tientallen jaren dingen gebeurd die me hebben geraakt, dingen waarover ik in deze brief niet uit wil weiden. Maar dit zijn wel dingen die me dusdanig pijn hebben gedaan dat ik ruimte nodig heb om hiermee om te (leren) gaan, om tot rust te komen en beter te begrijpen wat ik voel en nodig heb. Daarom wil ik voorlopig geen contact. Ik weet niet hoelang dat zal zijn, ik neem de tijd die ik hiervoor nodig heb.
Dit besluit komt niet voort uit boosheid, maar uit behoefte aan helderheid en rust. Ik hoop dat je kunt begrijpen dat dit voor mij belangrijk is en dat je mijn keuze respecteert.
Liefs, (mijn voornaam)

Heel duidelijke maar ook respectvolle brief. Aan jou zal het niet liggen als het verkeerd wordt opgevat of wat dan ook.
Je laat het ook allemaal heel goed bij jezelf en wat het met jou doet, wat je nodig hebt.

Laat je weten als je iets terug hoort? Sterkte met alles, hopelijk gaat het je rust geven!

Mooie brief, Ik vind alleen deze zin een beetje onduidelijk: 'Daarom wil ik voorlopig geen contact. Ik weet niet hoelang dat zal duren, of dit tijdelijk is of misschien langer.'

Want voorlopig geen contact is tijdelijk en langer geen contact is nog steeds tijdelijk geen contact. Wil je op een zachte manier zeggen dat je misschien nooit meer contact wil? Of wil je dat juist graag open laten?

Ik vraag me ook af of je niet te 'lief' bent. Gaat dit werken bij je moeder, gaat ze dit respecteren of zul je daarvoor nog duidelijker moeten zijn? Dit laat wel heel mooi zien hoe lief jíj bent, maar ik weet niet of dat is wat je nu wilt laten zien.

Wil je op een zachte manier zeggen dat je misschien nooit meer contact wil? Of wil je dat juist graag open laten?

Ja ik wil dat eigenlijk open laten. Al kan ik die hele zin misschien ook wel weglaten. Ik heb het wat aangepast.

Ik vraag me ook af of je niet te 'lief' bent. Gaat dit werken bij je moeder, gaat ze dit respecteren of zul je daarvoor nog duidelijker moeten zijn? Dit laat wel heel mooi zien hoe lief jíj bent, maar ik weet niet of dat is wat je nu wilt laten zien.

Ja dat ik te lief ben is het hele probleem. Daarom heb ik tot mn veertigste gewacht om deze stap te zetten. Al denk ik dat het niet uitmaakt welke toon ik gebruik, ze respecteert het waarschijnlijk toch niet, want een narcist doet nooit iets verkeerd toch? 😏

Dat laatste wat jij schrijft dacht ik meteen toen pompoen je vroeg of het niet te lief was. Dat js het vast, maar het maakt waarschijnlijk helemaal niet uit hoe je het zegt in het geval van je moeder, dus blijf vooral dichtbij jezelf!

Ik denk dat je vooral duidelijk moet communiceren, in mijn hoofd maakt het lieve het iets minder duidelijk.

Aan de andere kant zou ik het zelf ook het liefst gewoon zoveel mogelijk bij mezelf houden, dus doen op de manier zoals ik dat wens te doen, een manier die voor mij goed is. Ik kan me dus helemaal voorstellen dat jij dit zo doet en ik denk ook dat het belangrijk is om dicht bij jezelf te blijven als je zoiets belangrijks doet. Ik wilde je vooral er even op wijzen dat dit een 'lieve' brief is.

Ik vind het wel een hele duidelijke brief, geen ruimte voor een andere interpretatie. En uit de toon spreekt nog steeds liefde. Waarschijnlijk kan je moeder dat niet zien, maar misschien ooit wel als ze hem herleest. En anders doe je dat voor jezelf en niet voor haar.

Moedig besluit Giselle, goed dat je voor jezelf kiest en haar aandeel in je leven nu begrenst.

Ik sluit me aan bij Teun.

Goed dat je bij jezelf blijft. Als duidelijkheid had gewerkt, dan zou je sowieso het contact niet verbreken. Belangrijkste is om dit op een manier te doen die bij jou past.

Ik krijg ook vaak berichten van mijn moeder die heel vervelend zijn en onder mijn huid gaan zitten. Dan blokkeer ik haar weer een tijdje om niet onverwacht overvallen te worden door dat soort haat en narigheid. Ik denk dat het moeilijk uit te leggen is aan mensen die dit niet meemaken, maar het is een soort sluimerende onrust die altijd op de achtergrond wel aanwezig is.
Mijn broer heeft momenteel helemaal geen contact. Dat is inderdaad niet fijn voor mij, want mijn moeder probeert via mij allerlei informatie te krijgen of dingen te manipuleren. Daarin ben ik dan helder dat ik geen postbode ben, maar ze probeert alles eraan te doen om via mij contact te krijgen. Toch neem ik het hem echt niet kwalijk. Ik snap zijn keuze heel goed.

Ik snap wat je zegt, Pompoen, en het liefst zou ik ook sturen dat ik haar echt een kutwijf vind en haar niet meer in mijn leven wil, wat ook zo is, maar zo ben ik niet. Ik wil de eer aan mezelf houden en inderdaad bij mezelf blijven in deze. Wat zij daarmee doet is aan haar. In de brieven die ik eerder aan haar schreef maar niet verstuurde, heb ik beschreven wat ik allemaal van haar heb moeten incasseren de afgelopen tientallen jaren. Ik kan dat naar haar sturen, maar dat geeft haar heel veel stokken om mee te slaan, ze zal het ontkennen of bagatelliseren en zichzelf in de slachtofferrol plaatsen en dat wil ik juist voorkomen. Dat heeft ze altijd al gedaan namelijk en ik heb me bijna mijn hele leven afgevraagd of ik het echt allemaal erger maakte dan het was, of ik dan echt te gevoelig was en dingen te persoonlijk opvatte, of ik dingen niet anders waarnam dan ze werkelijk waren en ga zo maar door. Die twijfel werd door haar gezaaid want het lag nooit aan haar. En ze kon dat bij mij doen, want ik was/ben te lief. Dus ja, mijn lieve ik stuurt een lieve brief naar mijn moeder. En nogmaals, ik denk dat de toon niet uitmaakt want ik ben in deze de ‘bad guy’. Kan ze fijn bij iedereen janken wat een vreselijke dochter ik ben door haar uit mijn leven te zetten.

Duidelijke brief Giselle.
Zou het zo laten zoals het er nu staat. Dat "liefelijke" zoals je zelf al aangeeft, dat ben jij. Hoop dat het je straks rust geeft. En laat haar maar huilen bij anderen. Jij weet wat ze jou aangedaan heeft.

Goede redenen om het inderdaad op deze manier te doen Giselle, zodat jij je er fijn bij voelt. En ik zou haar inderdaad ook niet gaan sturen wat er allemaal niet goed is gegaan want dat zijn inderdaad stokken om mee te slaan. Voor je het weet raak je verwikkeld in een welles nietes discussie terwijl jij gewoon rust wil. En dat is wel heel duidelijk uit de brief.

Sterkte, ik vind het echt heel dapper van je dat je dit doet!

Hoe gaat het nu met je Giselle? Heb je de brief gestuurd en zoja, heb je iets van reactie gehoord?
Ik denk aan je!

Wat lief dat je aan me denkt! Ik heb afgelopen woensdag de brief op de bus gedaan en deze is gisteren bij mijn moeder bezorgd. Ik had mijn vader gebeld om hem alvast voorzichtig op de hoogte te brengen van mijn besluit en hij belde me later om te vertellen dat de brief inderdaad was aangekomen en hoe haar reactie erop was. Ze reageerde zoals verwacht. 'Dan hoeven we in ieder geval niet meer die kant op' en 'We hoeven dan iig geen geld maar aan ze te geven' (we hadden gevraagd of we wat konden lenen voor verbouwing. Vrij kinderachtig maar zo is haar primaire reactie op iets wat ze niet leuk vindt altijd. Daarna zei ze nog dat ze in de groepsapp een berichtje zou doen met de vraag of er nog meer kinderen waren die geen contact meer wilden, maar dat heeft ze niet gedaan. Ik ben in ieder geval blij dat ze haar frustratie niet op mijn vader heeft afgereageerd, daar was ik wel bang voor. Tot gisteren was ik echt op van de stress, ik was zó bang voor haar reactie. Maar juist door hoe ze nu gereageerd heeft ben ik nog zekerder van mijn besluit. En ik voel eindelijk rust.

Verdrietig dat ze reageerde zoals verwacht. Maar toch fijn om te lezen dat het je rust geeft Giselle. Betekend het dat je wel contact houdt met je vader? Of was dat vooral nu?

Heel erg fijn om te horen dat je alleen maar zekerder bent van je besluit. En ook wel goed om via je vader haar reactie te horen denk ik? Dan haal je je iig geen spookverhalen in je hoofd en heb je nog een beetje een gevoel van controle over de situatie. Hoop voor je dat dat rustige gevoel zo blijft! Het is geen gemakkelijk besluit.

Fijn dat je de brief hebt verstuurd en nu al rust hebt. Ik ben inderdaad ook benieuwd hoe je dat met je vader gaat doen, en wat hij van deze situatie en het gedrag van je moeder vindt.

Heel veel sterkte, je bent goed voor jezelf opgekomen! 💪

Moeilijke stappen kunnen achteraf gezien wel de juiste zijn. Ik hoop dat het je (meer) rust gaat geven.

Het lijkt me wel ingewikkeld dat je vader dan doorgeeft hoe je moeder reageert. Hij heeft dan ook een lastige positie.

Ja ik krijg geen stress van mijn vader, dus ik spreek hem nog wel gewoon. Ik wil het dan niet over mijn moeder hebben met hem, maar dat weet hij ook wel.
Dat hij heeft laten weten hoe ze reageerde op de brief was omdat ik heel bang was dat ze haar frustratie op hem zou afreageren en hij wilde me geruststellen dat dat dus niet is gebeurd. Dus hij is verder geen doorgeefluik, dat zou ik nooit van hem vragen. Mijn vader is net zo goed beschadigd door mijn moeder en ik begrijp niet dat hij bij haar blijft maar hij zegt niet weg te willen. En dan is het toch een volwassen man die zijn eigen keuzes kan en mag maken, ook al begrijp ik die niet. Hij vindt haar gedrag ook onacceptabel maar zegt dat hij ‘het wel is gewend’. Hij begrijpt mijn keuze overigens volledig, hij vindt het vreselijk wat er in onze jeugd allemaal is gebeurd, dus hij had het eigenlijk eerder verwacht, maar dan van mijn jongere zus 😏