12 Aug 2025 20:02 door Peinture
Oh GSTQ. m'n hart breekt met en voor jou. Wat ontzettend verdrietig. De machteloosheid schreeuwt door je bericht heen. Wat mij troost gaf en geeft: Zo veel verdriet is er maar vanwege 1 reden: LIEFDE, houden van.
Mooie momenten wensen is vanuit anderen hun perspectief begrijpelijk, maar vaak is de realiteit heel anders. Het is vaak gewoon lijden totdat het klaar is, en zoeken naar wat nog te doen is qua draaglijkheid. Van wanhoop naar wanhoop.
Waar ik ook troost uit haalde en haal, is het besef dat alles wat je wil zeggen al je hele leven gezegd is: Ik hou van jou, papa/opa. En ik hou van jou, mijn (klein)kind. Misschien niet dagelijks in die letterlijke woorden, maar vooral door de dingen die jullie samen deden. De liefde die jullie in dit leven samen hebben gecreëerd en hebben gevoeld, en dit gaat nooit meer weg. Het is intens verdrietig dat het niet langer mag duren, zonder ziekte.
Maar alle gevoelens zo door elkaar, dat is gewoon echt vreselijk. Ik wens jullie veel sterkte. Hou elkaar zo veel mogelijk vast, op welke manier dan ook. De liefde zal altijd blijven.