Welkom op Zeg maar Yes!

Maar is je dreumes dan elke nacht uren aan het gillen al 6 maanden lang?

Ik herken wat je zegt van niet meer inslapen, daarom doen man bij ons de nachten.

Bij ons was het inderdaad elke nacht gillen, ik ging een paar keer per uur eruit.
Soms zelfs vanzelf, dan kwam ik pas weer echt bij positieven als ik naast z'n bedje stond. Vraag me nu ook oprecht af hoe ik toen überhaupt in staat was de dagen door te komen.
Ik heb hem uiteindelijk regelmatig bij me gepakt rond z'n 1.5 jaar. Dan werd hij nog steeds zo vaak wakker maar hoefde ik m'n bed tenminste niet meer uit.

Hier heeft het ook echt wel langer dan een half jaar geduurd. Maar er waren ook wel weken ofzo waarin de frequentie lager lag.
Kan je niet wat pap geven om te kalmeren? Dat hielp hier soms.

Kun je de nachten niet verdelen? Hier deed een vriendin van mij dit altijd. Een op tijd naar bed en dan slapen tot 2/3u en de andere daarna dienst tot 7. Tussendoor gewoon slapen natuurlijk maar dan was het duidelijk wie eruit moest.

Misschien helpt het nog om in het grote bed met 1 ouder te slapen? Dan doen wij nog weleens. Dat slaapt meestal vriend in de logeerkamer, en ik met een kind. Dan slapen we allemaal toch best ok!

Kun je de nachten niet verdelen? Hier deed een vriendin van mij dit altijd. Een op tijd naar bed en dan slapen tot 2/3u en de andere daarna dienst tot 7. Tussendoor gewoon slapen natuurlijk maar dan was het duidelijk wie eruit moest.

Dit deden wij het eerste jaar met onze huilbaby die 20 uur van de 24 uur huilde tot hij een jaar was. Ik sliep van 20.00 - 02.00 (vaak met harde muziek en oordoppen, anders hoorde ik het huilen nog) en man sliep van 02.00 - 08.00. Beide wakker worden is echt slopend.

Vanaf 1 augustus (23 dagen!!) gaan mijn vriend en ik proberen of we zwanger mogen worden.
Ik kan er met niemand over praten, maar zou dat wel heel graag willen. Vind het onwijs spannend én heel leuk! Ook of het ons wel gegund is.

Wat leuk zeg! Ik heb in die tijd tijdelijk een tweede account aangemaakt zodat ik wel gewoon kon schrijven hierover, zonder dat ik gelijk herkend werd.

Wat leuk! Ik zou toch kijken of je een zus of vriendin in vertrouwen kan nemen. Dat vond ik toen wel fijn.

Ik weet niet of dit in deze categorie past of meer in “werk & studie” maar ik heb vandaag een embryo terugplaatsing gehad (spannend!) en nu zie ik net de ideale vacature voorbij komen Gewoon solliciteren, toch? Wat een giller, ik zoek al een tijd maar zag nooit iets wat voldeed aan mijn eisen en dit voldoet helemaal. Het is in de kinderopvang (niet als pedagogisch medewerker) dus dat is dan wel weer toepasselijk

Gewoon doen, zekerheid heb je met een terugplaatsing nog steeds niet. En werkgevers kunnen zo moeilijk mensen vinden dat zelfs als het gelukt is het geen probleem hoeft te zijn. Niet geschoten is altijd mis.

Ja gewoon doen! Wij hebben onlangs ook nog iemand aangenomen die net zwanger was. Ze was gewoon de beste.

Ik heb voor mijn huidige baan hoogzwanger gesolliciteerd en ben na mijn verlof hier begonnen. Dus ook mijn advies: gewoon doen.

Ik zou ook solliciteren. Veel bedrijven discrimineren helaas wel maar dan weet je ook gelijk dat je daar niet moet zijn als werknemer. Succes met beide, inderdaad spannend!

Deze hoeft niet anoniem maar ik liep net op straat en toen zeilde er een playmobil poppetje langs mijn hoofd. Toen ik omhoog keek zag ik een kind in een dakraam naar beneden duiken. Omdat ik de laatste tijd vaker dit soort aso gedrag onderga heb ik aangebeld met het poppetje in mijn hand. De moeder was vrij laconiek (ja ze zijn met z'n vieren boven aan het spelen).

Maar goed lang verhaal kort, doen jullie kinderen dit ook? Heb ik een kort lontje? Is het normaal kindergedrag? Of werd ik terecht een beetje boos? Overigens heel neutraal gecommuniceerd aan de deur, niet boos maar feitelijk.

Je werd terecht boos. Dit gedrag is niet ok.

Mijn dochter heeft ook wel eens met een vriendinnetje speelgoed uit het zolderraam gegooid en daar ben ik toen héél boos om geworden.

Dingen (ongeacht wat) naar beneden gooien naar voorbijgangers is geen spelen. Dus terecht!

Met waterballonnen zou ik ook niet zo blij zijn, maar bij warm/zonnig weer zou ik daar nog een beetje om kunnen lachen en het echt als kwajongens/boeven/bandieten kunnen zien.

Ja, ik zou ook boos worden maar heb het zelf als kind ook gedaan haha. Ik zou toch wel op zn minst mijn verontschuldiging aanbieden als iemand aan zou bellen op deze manier.

M'n zoon heeft dat ook wel eens gedaan, maar als iemand dan zou aanbellen zou ik op diegene ook laconiek reageren en dan op mijn zoon boos worden.
Hier viel het destijds in de tuin dus was er zo bij, maar dat ik boos werd was toen voor hem alleen maar leuk 😇 na 2x was de lol er wel af geloof ik.

Ik zou als moeder tegen de aanbeller zeggen:

Wat vervelend! Fijn dat u even aanbelt. Ik ga met ze bespreken dat dat niet de bedoeling is.

Ik weet sinds gister dat ik zwanger ben. Volgens berekening 5weken. Helaas is het niet gepland en niet gewenst en voel ik me nu vreselijk schuldig en kut dat we zo dom geweest zijn.

De afspraak bij de huisarts staat vandaag. Benieuwd wat het ons brengt.

Wat is dat schrikken Biechtje. Veel sterkte en succes bij de huisarts.

Wat een nare ontdekking dan zeg! Sterkte met het nemen van een besluit (voor als jullie dat nog niet genomen hebben).

Sterkte, Biechtje. Ik weet natuurlijk niet waarom je schuldgevoel er precies is (of je al drie jaar onbeschermd seks hebt bijvoorbeeld), maar neem het jezelf niet te veel kwalijk. Het is al verdrietig genoeg waar je nu in zit. En waarschijnlijk heb je een risico genomen dat niet zo groot leek en waar ik waarschijnlijk echt niet zwanger van was geworden. Er hoort dus ook pech bij. Succes en hopelijk zitten jullie op één lijn!