Re: Biechttopic #2
Hier is het nooit beter geworden, mijn moeder is altijd op de achtergrond gebleven in mijn volwassen leven en in het leven van mijn kinderen. Inmiddels is ze overleden.
Qua oppas hebben wij het opgelost met betaalde oppassen. Verschillende meisjes (en jongens trouwens!) van een jaar of 14 die als bijbaantje bij ons kwamen oppassen. Soms inclusief slapen zodat mijn man en ik echt even een nachtje weg konden. Is dat voor jullie een optie, of is er eventueel andere familie die kan helpen?
Emotioneel gezien is het ook een soort verwerkingsproces he? Wat het denk ik moeilijk maakt voor zowel jou als je moeder is dat de norm in 2025 zo anders is. Je ziet allemaal oma's die geïnteresseerd, warm, betrokken en behulpzaam zijn naar hun kinderen en kleinkinderen toe. Maar zo'n intensieve en emotioneel diepgaande band hebben zij zelf waarschijnlijk nooit met hun eigen moeder en oma gehad (zo was het vroeger niet, toch?) en niet elke oma lukt het om aan dit moderne ideaalplaatje te voldoen.
Ik denk hier veel over na en begin steeds meer te denken dat het misschien oneerlijk is om zo veel druk en verwachtingen bij opa's en oma's neer te leggen, terwijl het eigenlijke probleem is dat de maatschappij geïndividualiseerd is en we onze kinderen niet meer (zoals vroeger) even bij de buurvrouw kunnen laten spelen.
Daarom vang ik nu zelf mijn neefje en de overbuurkinderen op. It takes a village to raise a child, dat idee. Is zo jammer dat dat niet meer leeft anno nu.