Welkom op Zeg maar Yes!

Vanochtend met zoon naar de oogarts geweest en helaas hij moet een bril. Zijn oogjes zijn behoorlijk slecht. Echt zo zielig.

Maar nu moet die dus een bril. Iemand ervaring met een bril bij een peuter?

Mijn zusje was 2 toen ze een bril kreeg (nu 38). Er ging een wereld voor haar open en werd een stuk liever voor ons allemaal.
Ze wilde altijd mee doen, maar dat lukte niet omdat ze het dus zo slecht zag. Als voorbeeld; ze stak met van die dikke kleine potloden in haar oog om te kunnen kleuren, zat een centimeter om 7 van het papier af.
Haar sterkte was zo erg dat ze bij de opticien de kinderoogarts opgebeld hebben met de vraag of de sterkte die op het recept stond toch wel klopte en of de komma niet verkeerd stond.

Je zegt 'echt zo zielig'. Mijn tip is: verander deze gedachte en draag dit niet uit richting hem. Het is niet zielig. Het is gewoon een bril.

Ik ben het wel eens met het uitdragen van dat het zielig is. Het is inderdaad gewoon een bril, ik kan me wel voorstellen dat je als moeder je er zorgen over maakt hoor en bij een hele hoge sterkte is dat ook wel echt even schrikken, maar in de meeste gevallen is een bril gewoon een heel goed hulpmiddel.

Lu kreeg een bril toen hij nog net 3 jaar was, hij kijkt scheel en het was vooral bedoeld om dat te corrigeren. Dat bleek toch best wel een verschil te maken, hij durfde ineens veel meer, zoals de trap af, dat deed hij daarvoor nooit maar met bril ging hij dat toch allemaal steeds meer doen. Inmiddels heeft hij +4,5, zijn ogen zijn nog flink achteruit gegaan maar hi is nu wel stabiel qua sterkte, hij is nu 11,5.

F kreeg een bril toen hij net 4 was en hij vond het geweldig, hij was de enige in het gezin die nog geen bril had, hij was enorm teleurgesteld dat hij hem niet gelijk op mocht houden na het uitzoeken. Zijn sterkte was ook niet enorm maar omdat hij linkszijdig blind is en het een beetje een twijfelgeval was is de knoop toch doorgehakt om hem een bril te geven. Hij doet hem nooit af, hij vergeet hem wel eens 's ochtends op te zetten maar het is verder nooit een discussie of zo. Zijn sterkte is inmiddels ook wel een flink stuk achteruit gegaan dus hij heeft zijn bril wel echt nodig nu.

Je zegt 'echt zo zielig'. Mijn tip is: verander deze gedachte en draag dit niet uit richting hem. Het is niet zielig. Het is gewoon een bril.

Je kunt het dubbel opvatten natuurlijk. Misschien bedoelt Sarah niet dat ze de bril zielig vindt, maar dat ze het wel zielig vindt dat haar zoontje al bijna 4 jaar lang de wereld met slecht zicht ziet.

Verder geen inhoudelijke tips. Ik zou naar een opticien gaan en wat leuke monturen passen, en wie weet kom je er tijdens het passen gaandeweg achter wat wel en niet voor hem 'werkt'.

Je zegt 'echt zo zielig'. Mijn tip is: verander deze gedachte en draag dit niet uit richting hem. Het is niet zielig. Het is gewoon een bril.

Je kunt het dubbel opvatten natuurlijk. Misschien bedoelt Sarah niet dat ze de bril zielig vindt, maar dat ze het wel zielig vindt dat haar zoontje al bijna 4 jaar lang de wereld met slecht zicht ziet.

Verder geen inhoudelijke tips. Ik zou naar een opticien gaan en wat leuke monturen passen, en wie weet kom je er tijdens het passen gaandeweg achter wat wel en niet voor hem 'werkt'.

Dat inderdaad. Hij heeft gewoon nooit goed gezien.
Maar vind het ook lastig laat ik hem niet merken natuurlijk. Zelf ben ik vroeger altijd gepest door mijn bril dat wil ik niet voor hem.

Ik kreeg zelf ook jong een bril kreeg toen een mooi boek. Die heb ik nog steeds. Maar nu door de verhuizing zit die ergens in een doos. Hopelijk vind ik hem snel want was een leuk boek.

Onze zoon faalde voor de ogentest op het CB toen hij 3,5 was en bij de tweede keer ook. Wij dachten koppigheid, maar bij de oogarts bleek hij toch een afwijking te hebben. We hielden ons hart vast voor hem met bril, maar het ging verrassend goed. Er was qua monturen weinig keuze, wat eigenlijk juist prettig was. Hij koos een donkerblauwe (politiebril zeiden wij en toen was hij om) en draagt em netjes. Het gaat heel goed. Zijn ogen zijn verbeterd sinds hij de bril draagt. Over een paar weken heeft hij weer controle.
Ik vind zijn bril ook echt geweldig staan. Het maakt zijn uitstraling wat zachter, minder boevig zeg maar 😅 ik merk nog niks van pesterijen ofzo, maar misschien is hij daar nog te jong voor.

Hier heeft onze zoon ook een bril gekregen toen hij 4 was, met een flinke sterkte. Ik had nooit iets door gehad overigens. Maar de bril staat hem, net als Niekske zegt, echt goed. Hier was echt heel veel keuze! Echt 4 bakken vol bij de ene en 2 wanden bij een andere brillenspeciaalzaak. Hij heeft een gouden bril gehad en nu een doorzichtige (of zoals hij zegt: onzichtbare). In zijn klas (groep 2) zijn er nog 2 kinderen met een bril. Hij was wel de eerste in de klas en van de andere groepen (nu zijn daar ook meerdere kinderen met bril) en 1 week heeft hij wel wat last gehad van 'gepest' door 2 kindjes uit een andere klas. Daar heb ik echt bovenop gezeten en gelijk de kop ingedrukt. Hij werd toen 'brillie' genoemd en ik heb dat gelijk met de juf opgepakt dat ik dat niet wilde hebben. De juf deed er nogal nonchalant over, maar ik heb ook de moeder van het kindje erop aangesproken en toen is het nooit meer gebeurd.

En ondertussen zijn het er dus meer kindjes die op jonge leeftijd al een bril hebben en hij draagt zijn bril echt met trots en plezier. Hij ziet het gewoon veel beter en dat is ook voor hem veel fijner met boekjes lezen en filmpjes kijken

Mijn pubers hebben beiden een bril gekregen toen ze 2,5 of 3 waren, weet niet meer hoe oud exact. In elk geval zijn we na de meting bij het cb doorgestuurd naar de oogarts. Ze hadden geen enorme sterkte (dacht de 1 - 0,25 en de ander + 0,5) gecombineerd met een cilinderafwijking. Beiden konden ook met 4 jaar weer afscheid nemen van de bril omdat hun ogen gecorrigeerd waren. Inmiddels heeft mijn zoon wel weer een bril sinds groep 8.

Ik vond het wel een enorme zoektocht naar een leuke bril maar volgens mij is dat inmiddels wel minder complex en is er meer keuze. Wij zijn toen in meerdere steden op jacht geweest en uiteindelijk pas geslaagd bij een particuliere opticien in een dorpje. Ze vonden het helemaal niet vervelend toen en waren erg enthousiast om een bril uit te zoeken. Ze zijn er nooit mee gepest.

Bij mijn jongste dochter (10) hebben ook best wat meiden een bril zonder sterkte als accessoire. Dat is eigenlijk al wel zo sinds groep 5. Mijn dochter wil haar blauw licht bril ook regelmatig naar school op, gewoon omdat ze het mooi vindt. Brillen zijn steeds leuker, mooier en hipper!

Wel zielig inderdaad dat hij nooit goed zicht heeft gehad, ik kan me wel voorstellen dat je dan even een steek in je moederhart voelt.
Qua pesten, dat is natuurlijk verdrietig dat dat bij jou gebeurd is, ik had ook al jong een bril maar ik ben er nooit mee gepest, bij mij waren het andere dingen waar ik mee gepest werd. Ik denk dat ze helaas altijd wel wat vinden. Er word naar mijn idee tegenwoordig wel veel beter met pesten omgegaan. Bij mijn kinderen op school word er af en toe wel gepest maar daar zijn ze heel streng op en dat word gelijk opgepakt. Mijn kinderen hebben alledrie dus een bril en eigenlijk zijn ze er alledrie nooit mee gepest. Lu is wel eens uitgelachen omdat hij zo scheel kijkt als hij zijn bril niet opheeft, dat was wel naar.

Hopelijk heeft jouw zoontje er helemaal geen last van en gaat hij een hele nieuwe wereld ontdekken met zijn bril.

Bij mijn kinderen is een reservebril een must. Dus wij halen hun brillen altijd bij de Pearle met een 1+1 gratis actie.

Inmiddels een bril gekocht zoon heeft zelf 1 gekozen een donkerblauwe wou hij. Zelf vonden we donker groen ook mooi. Toen zei de verkoopster het is nu 1 plus 1 . Beide genomen. En incl verzekering. Als het goed is komt die over een week