Welkom op Zeg maar Yes!

Hallo,
Ik ben benieuwd naar jullie meningen over kinderen die bij elkaar op de kamer moeten slapen: is dat prima, of zielig, zouden jullie er zelf voor kiezen?

Onze situatie is als volgt. We wonen in een vrijstaand huis op een mooie plek met een hele grote fijne tuin. In goede tijd gekocht dus erg lage maandlasten.
We hebben 4 kinderen, zoon 10 jaar, dochter 8 jaar, zoon 5 jaar, zoon 1.5 jaar.
We hebben 4 slaapkamers, dus dat betekent dat er kinderen bij elkaar op de kamer moeten slapen. Zoon 10 jaar en zoon 5 jaar slapen samen sinds ongeveer een jaar nu (daarvoor sliep de jongste nog bij ons op de kamer). Dat gaat opzich prima (als in, ze slapen beide prima, houden elkaar niet wakker etc). We hebben er destijds voor gekozen om de jongens samen te laten slapen omdat zij weinig op hun kamer zijn, in tegenstelling tot mijn dochter die het nodig heeft om soms op haar eigen kamer te ontprikkelen, heeft ook veel eigen spulletjes enzo, speelt regelmatig alleen op haar kamer.
Tot zover geen probleem.
Maar nu is mijn oudste de laatste tijd regelmatig aan het mopperen dat hij een eigen kamer wil. En opzich snap ik dat. Hij wordt ook ouder en wil een plekje voor zichzelf. Nu is het plan dat mijn jongste (nu 1.5) als hij niet meer in ledikant hoeft (als hij 3 jaar is?) bij zoon 5 jaar in het stapelbed te leggen. Dan kan mijn oudste naar de kamer van de jongste, hij zal dan 12 zijn. Maar oudste zoon vindt dat te lang duren. Maarja, wat hebben we voor andere opties?
We houden de huizenmarkt in de gaten, maar een huis met 5 slaapkamers komt niet vaak voorbij, daarbij willen we eigenlijk niet inleveren op de plek en de tuin, en vinden we het ook wel lekker dat we nu zo goedkoop wonen. Andere optie is verbouwen (een slaapkamer erbij) maar dat wordt wel echt een hele grote verbouwing, omdat er dan een stukje bij het huis aangebouwd moet worden. Dat kunnen we opzich prima betalen. Maar het is wel een relatief oud huis wat we hebben (uit 1960), is het dat waard als we nu zo'n grote verbouwing laten doen?
Of moet zoon 10 jaar nog even 1.5 jaar doorbijten en dan krijgt hij een kamer alleen. (Maargoed, dan wel weer 2 andere zoons samen).
Hebben jullie zelf eerder een kamer moeten delen? En wat vonden jullie daarvan? (Mijn vader lag vroeger met 4 broers op 1 kamer en vind dat heel naar, hij vindt het bijna kindermishandeling wat wij nu onze kinderen aandoen)

Ik heb vroeger een kamer gedeeld met mijn bijna 3 jaar jongere zusje tot ik naar de brugklas ging. Toen had mijn vader onze zolder verbouwd en daar een extra slaapkamer gemaakt. Ik heb er vast al eerder om gezeurd, maar de situatie was gewoon zoals die was: er was geen slaapkamer over.

Ik kan me voorstellen dat een tiener behoefte heeft aan een eigen kamer. Ik denk dat ik dus ook zou gaan kijken op welke manier je dit kan realiseren, maar het 'schuiven' met kinderen en je jongste twee zoons samen op een kamer leggen, is natuurlijk maar een tijdelijke oplossing. Op den duur heb je vier tieners die een eigen kamer willen. Dus ik zou zeggen: verbouwen of verhuizen. Afwegen en overleggen met het gezin welke optie het beste zal passen voor jullie.

Ik zou dan absoluut voor verbouwen gaan. Vind dat alle kinderen een eigen kamer moeten hebben. Helemaal als ze groter worden.
Kan jongste voor nu niet met ledikant weer op jullie kamer? Ik neem aan dat hij amper in slaapkamer speelt, terwijl oudste misschien wel eens vriendjes op bezoek heeft.

Tot een jaar of 8 kun je best een slaapkamer delen, daarna kan ik me voorstellen dat er behoefte is aan privacy.

Ik zou zoon 1,5 met ledikant en al in de gedeelde kamer schuiven. Zodat zoon 10 een eigen kamer krijgt.
Is er niet 1 grotere slaapkamer waar je met een kast / gips wandje of iets dergelijks iets van een verdeling kan maken?

Ik vind eigenlijk dat dif prima kan. Het is een luxe om een eigen slaapkamer te hebben. Mijn zoon ging met nog geen 2 naar een gewoon bed. Hij klom er uit. Nog wachten tot 3,5 tot het ledikant eruit kan is nog best lang.

Ik zou zoon van 5 en van 1,5 sneller samen leggen.
Tegen de tijd dat je middelste zoon 12 is is de oudste 17. De jongste is dan 8. Tegen die tijd zou ik eens gaan kijken hoe alles loopt. Wellicht loopt het dan helemaal prima en is een extra kamer helemaal niet nodig en kun je het desnoods met de inricht oplosssen. Het leeftijdsverschil is groot genoeg tussen de jongens om er nu nog niets mee te hoeven. Uiteindelijk wonen kinderen tijdelijk bij hun ouders en als jullie de plek heel fijn vinden is het het dan waard om dit voor een paar jaar aan te passen?

Ik vind dat kinderen best samen kunnen slapen maar als je tiener wordt snap ik dat je een eigen kamer wil. Ik heb ook samen met mijn zus in een stapelbed geslapen in de onderbouw/middenbouw zoiets. Daarna kreeg ieder een eigen kamer (wij hadden ook 4 kinderen thuis).

Ik vind dat jullie al een hele mooie oplossing bedacht hebben. Met dat vooruitzicht moet het voor jullie oudste toch mogelijk zijn om daar nog een beetje geduld voor op te brengen. En misschien lukt het om de twee jongsten al wat eerder bij elkaar te leggen? Dan kom je de oudste daarin tegemoet.

Ik vind het geen noodzaak dat kinderen hun eigen slaapkamer hebben, tot het moment waarop ze zich seksueel gaan ontwikkelen. Vanaf dat hebben ze recht op een eigen plek, vind ik.

Ik zou de 2 jongste samen een kamer geven. De oudste heeft behoefte aan een eigen kamer en dat snap ik ook. Het leeftijdsverschil is ook te groot en daardoor ook de activiteiten en bedtijden.

In de loop van de tijd kan je nog kijken of je kan verbouwen waardoor ieder een eigen kamer heeft.
Ik weet niet of het mogelijk is maar je kan ook jullie een kleinere kamer (als dat dus gaat met het bed) en dan de grootste kamer in 2 delen.
Bv een stapelbed in het midden waarbij de bovenste alleen links uit bed kan en de onderste alleen rechts. Op die manier kan je een kamer eenvoudig splitsen zonder veel ruimte in te leveren.

Bedankt voor jullie reacties. Verschillende meningen zie ik. Even een paar reacties.
Het ledikantie bij op de kamer van het stapelbed zeg maar dat past niet, dat is geen optie helaas.
Het ledikantje van jongste zoon van 1.5 jaar zou kunnen, maar heb ik eerlijk gezegd niet perse veel zin in, hij slaapt prima op zijn eigen kamer en wij ook zonder hem. Egoïstische reden, I know.
Zat nog te denken, misschien kan ik oudste zoon vragen of hij nu het komende jaar liever heeft dat dochter bij hem op de kamer komt. Zij zijn beiden vrij rustig, en zoon 5 jaar is een grote lawaaierige druktemaker. Dus dan moet hij misschien even alleen (en daarna jongste bij hem). Dochter en zoon 5 jaar samen is geen optie, dat wordt ruzie.
Onze kamer splitsen kan ook niet, is ook geen grote kamer.

Onze jongens slapen op 1 kamer. Ze wilden dat eerst zelf, toen kwam corona en nu hebben wij allebei zelf ook een eigen kamer als kantoor. Superluxe en ideaal als dat zo kan blijven want we werken beide veel thuis en hebben dan een volwaardige werkplek nodig. We hebben echter nog een kamer over waar nu van alles mee gebeurt (vooral troep verzamelen) dus dat biedt opties. Onze oudste is nu 9. Ik denk dat hij met een paar jaar wel een eigen kamer wil en dan gaan we dan zeker wel regelen.

In jullie geval zou ik eerst ook eens onderzoeken of een ruimte toevoegen een optie is. Eens met een hypotheekverstrekker praten bijvoorbeeld over het al dan niet toevoegen van waarde en een bouwdepot. Het kan ook gewoon een mooie investering zijn!

Wat hebben jullie precies tegen verbouwen dan? Nu of op termijn? Dat jullie liever niet willen verhuizen snap ik wel, maar zonder verbouwing blijf je altijd met dit probleem zitten toch? De nu 5-jarige zal over een paar jaar ook wel een eigen kamer willen. De slaapkamer met stapelbed die straks gedeeld moet worden klinkt ook best klein als er al geen ledikant bij in past.

Misschien inderdaad eerst goed informeren wat een verbouwing zal kosten en zal opleveren qua extra ruimte en woongenot.

Wie heeft nu de grootste kamer dan? En is het mogelijk om die kamer i tweeën te splitsen. Al past er alleen een hoogslaper onder met een bureau en/of speelhoek, maar dan hebben ze wel allemaal hun eigen ruimte

Als het ledikant niet bij het stapelbed past, kun je dan niet het stapelbed verplaatsen naar de grootste kamer? Of het lage bed van het stapelbed van een bedhekje voorzien en de jongste dan daar alvast laten slapen? Dan heeft de oudste alvast zijn privacy en kun je in de tussentijd samen nadenken over een lange termijn oplossing.

Hier ook 4 kinderen in bijna dezelfde leeftijden met ook ‘maar’ 4 slaapkamers. Hier hebben oudste(bijna 11) en jongste(2) nu een eigen kamer. De 5 en 8 jarige delen een kamer. Ergens eind dit jaar gaan we een kamerwissel doen. De 8 jarige krijgt een eigen en de 2 jarige komt bij de 5 jarige op. Zo hebben we bedacht het nog even weer ca 3-4jr uit te kunnen houden. Daarna moeten we dan beslissen of we gaan verhuizen of toch voor een verbouwing boven gaan. Er is daar eventueel nog een kamer te realiseren als we de badkamer die we nu amper gebruiken daarvoor opofferen.
Moet zeggen dat de 8 jarige eigenlijk nooit klaagt over het samen met z’n broertje slapen hoor, het is wat het is. De 5 jarige vindt het dan ook weer geen probleem dat hij straks alsnog moet delen. Maar uiteindelijk hoop ik toch dat we ze allemaal hun eigen plekje kunnen geven.

Het stapelbed staat al in de grootste kamer (op onze slaapkamer na). We hebben overwogen of wij naar een andere kleinere kamer gaan, maar dat is niet zo handig vanwege kastenwand, kraan/wasbak. Alle kamers zijn verder niet zo groot. We hebben nu bedacht dat heel misschien toch het ledikant bij het stapelbed in de kamer kan staan. Dat gaan we zaterdag even proberen. Als dat lukt zou het wel een goede tijdelijke oplossing zijn.

Wat betreft verbouwen. Geld is niet het probleem. De twijfel zit erin dat we dan in een relatief oud huis/niet duurzaam en niet echt toekomstbestendig wat dat betreft, veel geld gaan investeren, zonder dat de waarde er perse veel hoger van wordt denken we. Is het het dan waard? Het woongenot wordt er wel fors groter van, dus we denken toch van wel. Daarnaast komt er binnenkort een AZC bij ons naast. We willen eerst afwachten of hier overlast van komt voordat we zo'n grote investering doen.

Hier ook 4 kinderen in bijna dezelfde leeftijden met ook ‘maar’ 4 slaapkamers. Hier hebben oudste(bijna 11) en jongste(2) nu een eigen kamer. De 5 en 8 jarige delen een kamer. Ergens eind dit jaar gaan we een kamerwissel doen. De 8 jarige krijgt een eigen en de 2 jarige komt bij de 5 jarige op. Zo hebben we bedacht het nog even weer ca 3-4jr uit te kunnen houden. Daarna moeten we dan beslissen of we gaan verhuizen of toch voor een verbouwing boven gaan. Er is daar eventueel nog een kamer te realiseren als we de badkamer die we nu amper gebruiken daarvoor opofferen.
Moet zeggen dat de 8 jarige eigenlijk nooit klaagt over het samen met z’n broertje slapen hoor, het is wat het is. De 5 jarige vindt het dan ook weer geen probleem dat hij straks alsnog moet delen. Maar uiteindelijk hoop ik toch dat we ze allemaal hun eigen plekje kunnen geven.

Ah oke! We hebben de kinderen dan in precies dezelfde leeftijden bijna! Jullie hetzelfde 'probleem' dus. Bij ons gaat nou net de 8-jarige en de 5-jarige qua combi niet goedkomen denk ik. De een is rustig, de ander druk, de een is netjes, de ander een chaoot. En ze maken ook veel ruzie. Maar we gaan zaterdag eens kijken of het ledikant erbij past. En dan doen we de 2 jongsten bij elkaar op de kamer, dat komt voorlopig wel goed denk ik. Dan hebben we een paar jaar om een definitieve oplossing te bedenken.

Heb je de mogelijkheid om eventueel beneden een extra slaapkamer te maken?

In ons huis is de garage omgebouwd tot slaapkamer en badkamer. Wij slapen beneden. De kinderen "hebben" de bovenverdieping.

Als het even kan zou ik proberen om het op korte termijn mogelijk te maken. Als het financieel echt niet mogelijk is dan is het wat het is. Maar als je wel de mogelijkheid hebt dan zou ik toch wel echt stappen zetten om ieder kind een eigen kamer te geven. Ik ben er zelf voor verhuist (ik heb hierdoor ook hogere maandlasten) en mijn ouders (ook gezin vier kinderen) hebben eerst huis aangepast (verbouwing) maar zijn daarna alsnog verhuist. Ik had als kind ook echt behoefte aan een eigen kamer. Ik denk zeker al vanaf een jaar of 10. Mijn kinderen vinden het ook heel fijn een eigen plek te hebhen.

Ik denk niet dat kinderen perse een eigen kamer nodig hebben, maar dat het vanaf einde basisschool wel heel fijn is als het kan. Wij hadden altijd de mogelijkheid voor een eigen kamer, maar wilden lang toch graag samen slapen. Maar dan wel een eigen plekje waar je overdag bijvoorbeeld kon spelen. Nu het ledikantje bij het stapelbed klinkt als een prima tussenoplossing. En anders inderdaad misschien een uitval beveiliging bij het onderste bed maken en daar de jongste laten slapen? Ik denk dat mijn zoontje van dezelfde leeftijd dat al prima zou kunnen.

Voor een vrijstaand huis klinken de slaapkamers dan wel klein. Spijtig is dat dan eigenlijk. Maar of wij het wel of niet vinden kunnen maakt toch niets uit. Jouw oudste heeft er enorm behoefte aan. Je kan ook vragen waarom precies en of hij eventueel een oplossing ziet. Laat hem zeker meedenken dan ziet hij ook wat wel of niet kan.

Mijn kinderen slapen samen (zelfs in 1 bed) omdat ze dat fijn vinden. Maar als ze dit op een dag niet meer willen, creëren we een eigen plek voor ze. We hebben nog een slaapkamer over. Als het praktisch lukt, zou ik de behoefte van het kind hierin voorop zetten.

We zijn inmiddels weer een paar weken verder, en we hebben toch de jongste 2 jongens (van 5 en 1.5) bij elkaar op de kamer gedaan. Het was even passen en meten (het ledikant moest er bij in) maar het is gelukt, het ziet er niet echt mooi uit ofzo maar dat geeft niet. En het gaat heel goed! Ze gaan 's avonds dezelfde tijd naar bed en vallen prima in slaap beiden. Ze slapen beiden 's nachts meestal door, maar als er dan een keer 1 wakker is dan wordt de ander meestal niet wakker (gisteren had zoon van 5 in zijn bed geplast dus midden in de nacht bed verschoond enzo en jongste is helemaal niet wakker geworden). Ze zijn 's ochtends wel beiden vroeg wakker, heb dan ook wel het idee dat ze van elkaar wakker worden maar dat geeft opzich niet, voordat ze samen sliepen waren ze ook wel vroeg wakker.
En mijn oudste van 10 jaar is de koning te rijk in zijn eigen kamer, hij is heel erg blij.
Dus blij dat we dit zo gedaan hebben, dit geeft ons weer een paar jaar tijd om na te denken of we gaan verbouwen of verhuizen

Mijn kinderen slapen samen (zelfs in 1 bed) omdat ze dat fijn vinden. Maar als ze dit op een dag niet meer willen, creëren we een eigen plek voor ze. We hebben nog een slaapkamer over. Als het praktisch lukt, zou ik de behoefte van het kind hierin voorop zetten.

Wat bijzonder! Hoe oud zijn ze?
Vrienden van ons hebben hun 2 jongens ook samen gelegd tijdens een verbouwing, en toen was de verbouwing klaar en toen wilden ze niet meer apart slapen haha.

Goed opgelost!
Qua of het het waard is om te verbouwen, als je vierkante meters toevoegt is dat eigenlijk altijd een waardevermeerdering, bovendien woon je op een fijne plek met een fijne tuin dus waarom zou je die plek dan niet nóg fijner maken en zorgen dat er meer ruimte komt voor later? Zeker als het financieel geen probleem is. Wel is zo'n verbouwing natuurlijk altijd een rommel en gedoe, dat moet je wel willen. Wij hebben vorig jaar een serre aan het huis gebouwd, absolute luxe eigenlijk want onze woonkamer was al best groot, maar het is zó fijn, we gebruiken die ruimte heel veel, er zit een schuifpui tussen de serre en de woonkamer en we gebruiken het ook vaak om de kinderen op te splitsen of zelf even rustig te zitten.
Niet hetzelfde als een slaapkamer natuurlijk, maar wij vinden dat het het echt dubbel en dwars waard is geweest. We hadden wel geluk dat het grootste deel van de verbouwing plaats vond in de tuin. Maar goed dat was wel een mega herrie, altijd mensen in de tuin, troep etc.

Wij hebben overigens ook wel gedoe gehad om de kamers. We hebben vier slaapkamers en drie kinderen, Lu van 11 heeft autisme en hij sliep op zolder met zijn zus (Lo van 12), F sliep in de grote slaapkamer bij ons op de verdieping. Maar Lu heeft nabijheid nodig, hij vond het spannend alleen op zijn kamer en hij wilde er niet naar toe terwijl het wel nodig was dat hij af en toe ging ontprikkelen. Bovendien gingen hij en zijn zus vaak klieren en ruzie maken terwijl ze moesten slapen. Toen F. een jaar of 4 was hebben we besloten de jongens om te wisselen van kamers. Lu heeft nu de grootste kamer bij ons op de verdieping. Dat heeft hem enorm geholpen, het is nog steeds lastig maar hij vindt het minder spannend om daar te zijn en hij slaapt rustiger, ook is er geen gedoe meer 's avonds, behalve dan als Lo in de badkamer is en Lu hoort dat, maar goed meestal gaat dat goed. F heeft alleen een kamer waar we ook doorheen moeten om bij de bergingen en de cv ketel te kunnen. Dus uiteindelijk heeft hij dan misschien toch niet genoeg privacy. Maar voorlopig is dit echt prima.
Lo heeft de andere kamer op zolder maar dat vond ze echt niet leuk, ze wilde ook de kamer van Lu omdat het daar minder warm wordt in de zomer en groter was. We hebben haar nu nieuwe meubels gegeven en we hebben airco geïnstalleerd en inmiddels is ze weer blij met haar kamer. Het werkt ook prima met F, ze vindt het meestal heel gezellig dat hij er is, dan gaat ze zijn nagels lakken en zo en haar vriendinnen vinden F 'zó schattig!' haha. En tegen de tijd dat zij naar bed gaat slaapt F meestal al en heeft hij geen last van haar. Ze vond het alleen niet tof toen hij 's nachts ging slaapwandelen en in haar kamer stond te plassen. Maar ok, daar kan ik wel inkomen en gelukkig heeft hij dat de laatste tijd niet meer gedaan (nu plast hij gewoon in bed helaas).

Maar goed, ik vind het dus wel belangrijk dat de kinderen een fijne kamer hebben waar ze zich prettig voelen. Wagt daar voor nodig is is maatwerk. Ik vind het niet perse een bezwaar om ze samen te laten slapen, mits dit goed gaat en de kinderen het ook prima vinden. Ik ken gezinnen waar de kinderen niets anders willen dan samen slapen. Maar bij ons gezin is dat geen optie, te verschillende behoeften.

Dus ik zou zeker die verbouwing overwegen! En dat kost veel tijd, je moet offertes aanvragen, er moet een plan gemaakt worden, vergunningen aangevraagd worden, een aannemer moet tijd hebben etc. Kan zomaar een jaar duren.