Welkom op Zeg maar Yes!

Hier speelt zoon eigenlijk altijd op een ander want die hebben leuker speelgoed. De andere kindjes spelen ook graag thuis. Dat is dan wel fijn maar ik vind ophalen ook intensief want dan wil hij nooit mee en verstopt zich bijv. boven 🙈.

Maar als iemand jou in de ochtend (na half 9) appt of je dochter kan afspreken dan kan je dat toch niet zeker toezeggen? Je kan zeggen dat het kan maar dan weet je nog niet of ze dat ook wil/ondertussen al met iemand anders heeft afgesproken?

Ik zeg dan altijd dat hij wel kan, maar dat ik niet weet of hij zelf al wat anders afgesproken heeft. Als hij dan uit school komt benoem ik het dat de moeder van x mij geappt heeft.
Dan hoor ik wel wat hij wil.
Maar meestal komen dit soort appjes de avond van tevoren al haha
Dan vraag ik het bij het ontbijt.
Er zijn een aantal ouders die appen omdat ze dan T eventueel wel direct mee uit school willen nemen op woensdag. Dan hoef ik dus niet naar school te komen 😅

Ja dat is helemaal ideaal hè, gewoon een paar uur langer voor jezelf 🙌 N kan ook echt vreselijk moeilijk doen bij het ophalen en gewoon niet mee willen komen. Ben een paar keer echt boos geworden daarna, maar op het moment zelf is het vooral erg ongemakkelijk met die ouders erbij.

Maar kunnen jullie kinderen niet gewoon buiten spelen met die kindjes dan? M'n zoon sprak wel eens af en toe af om te spelen bij iemand thuis maar hij zag zijn vriendjes voornamelijk gewoon hier in de wijk.

Ik woon nu in een andere wijk dan waar mijn kinderen op school zitten. Oudste heeft hier één vriendinnetje en die zoekt ze wel op. Maar meestal spreken we af.

Wij wonen ook in een andere wijk, dus elkaar gewoon opzoeken is nog lastig. Als ze wat groter zijn kunnen ze natuurlijk wel met de fiets naar elkaar toe gaan.

Nee helaas, wij wonen aan de andere kant van de woonplaats.
De school is precies in het midden maar helaas wonen de meeste vriendjes juist in een andere wijk 😔
Wij aan de noordkant en zij dus aan de zuidkant van de woonplaats. Echt pech.

Met een aantal wel, met de meesten niet. Ik laat een zesjarige nog niet het hele dorp door. En die van negen zit in een ander dorp op school.

Wij wonen net buiten de bebouwde kom, dus lopend is het lastig om naar de speeltuintjes te gaan. Het is niet ver, we wonen echt maar 100 meter buiten de kom, maar moeten een drukke weg over die ze de komende jaren echt nog niet zelf kan en mag oversteken.

Ik vind het ophalen ook altijd zo'n ellende. Dochter spreekt op de dagen dat ik thuis ben altijd hier af, maar de kinderen die dan moeten worden opgehaald gaan ook altijd zo moeilijk doen. Wegrennen, verstoppen, uiteindelijk vaak huilen. Meestal zijn er dan ook nog andere kinderen bij die mee zijn met ophalen en die duiken ook meteen de speelkamer in. Van de week duurde het een dik half uur tot moeder met haar 2 kinderen weg was. Ik vind dat altijd een stressvol en vervelend moment, zeker als ze zo huilen.

Stiekem vind ik het wel lekker als ze een keer ergens anders gaat spelen, lekker even 2 uurtjes vrij.

Ik neem er trouwens meestal maar eentje mee. Als ik 2 kinderen meeneem, gaat het altijd mis. Dan zijn er 2 samen aan het spelen en ik moet de derde entertainen. Vervolgens gaan ze dan wel allebei moeilijk doen met ophalen. Daar begin ik voorlopig maar niet meer aan. Maar ze is nog maar 5, dus dat wordt vast makkelijker.

Ohh wat frustrerend Alexis! Tegenwoordig probeer ik daar zelf ook wel wat in te beïnvloeden want ik heb dan ook gewoon dingen te doen en iedereen is dan klaar met de playdate. Echt niks zo irritant ook als ouders die zelf óók niet doorpakken en maar blijven hangen (tenzij ze gewoon gezellig met mij kletsen, da’s natuurlijk prima ). Maar van die ouders die alleen maar halfslachtig beetje proberen het kind zo ver te krijgen terwijl kind dat totaal niet wil.

Kinderen van wie ik dat een beetje weet bereid ik altijd op tijd voor dat ze bijna opgehaald worden en help ik bv ook al in de schoenen. Jasje en tasje klaar. Als ze dan maar blijven spelen of verstoppen en ouder doet niks rond ik zelf ook gewoon de playdate af hoor. “Nou, was gezellig hè! Kom kind, schoentjes aan, dan gaan we jullie uitzwaaien!” Mijn eigen kinderen zijn dat al helemaal gewend en vinden het zelf ook altijd maar raar volgens mij dat die kids niet gewoon weggaan haha

Wat ik gemerkt heb is een tijd afspreken en ongeveer 15 minuten van te voren dit al aankondigen en het spel al wat af te bouwen. Samen vast een beetje opruimen dat soort dingen. De meeste kinderen vinden opruimen niet super tof om te doen maar dan bouw je het wel een beetje af waardoor de overgang wat makkelijker wordt.

Slim! Ik hoop ook altijd dat mensen dat een beetje aankondigen. Als ik kom en hij is boven met schoenen uit en jas uit (logisch) denk ik ook oké ik heb 3 taken te doen! 🙈 Ik vind het zo bezwaarlijk om bij iemand naar boven te lopen.

Oh dat moet ik ook maar eens gaan doen bij sommige kinderen inderdaad. Pas ook weer een half uur staan wachten tot de hele karavaan eindelijk vertrokken was, ik stond me enorm te ergeren maar wist zelf niet zo goed hoe ik de boel kon versnellen.

Ik zorg ook dat ze hebben opgeruimd & als het kan spelen ze buiten voor de deur dus dan al jassen en schoenen aan, wel zo makkelijk, haha! Maar ouders komen vaak wel makkelijk halen gewoon en snel weg, zoon met ophalen werkt ook gewoon mee.

Maar eerlijk ook niet altijd zin op m’n enige hele vrije dag om dan altijd vriendjes hier te hebben.. dus we doen het ook heel regelmatig niet en van zoon hoeft het ook niet altijd zo nodig elke week.

Oh zo herkenbaar die ouders Zora! 😂 Pak gewoon door.

Ik vind het altijd vervelend als het kind dan gaat verstoppen of erger, naar boven rent.

Vind ik ook vervelend SoGood, ook voor die ouders. Maar mijn kind doet dat dus weleens. Ik bespreek dat van te voren thuis met hem maar hij vindt dat mee gaan erg lastig. Vaak helpen ouders me wel een beetje en heb ook altijd iets
bij waarmee ik hem in de bakfiets kan lokken.

Ik vind het ook moeilijk wanneer ik zelf kan “ingrijpen”. Die ouder staat dan soms zo te koekeloeren en het kind heeft zich intussen hier alweer ergens verstopt of schoenen weer uitgetrokken. Mijn dochter doet zelf ook niet zo moeilijk en als ze dat wel doet, maak ik er wel korte metten mee. Ik had er ook een keertje een die zelf de snoepla opentrok en iets wilde pakken. Moeder stond te lachen en zei “goh je voelt je hier al echt thuis!” Toen heb ik zelf maar gezegd dat we dat hier niet zo doen.

Dat is ook wel brutaal, Alexis! Daar zou ik ook zeker wat van zeggen, zeker als de ouder dat niet doet. Beetje vreemd ook dat je daar als ouder om gaat staan lachen.

Nou dat vind ik wel brutaal, bijzondere reactie ook. 😅

Ik ben zelf nooit zo moeilijk of ingewikkeld. Ga ook niet eindeloos onderhandelen of achter kind aanzitten. Als mijn kind niet meegaat dan vertrek ik gewoon zonder haar.

Ja mijn kinderen doen dit ook echt totaal niet. Geen idee of dat komt omdat het zulke brave Hendriken zijn of omdat ik er streng in ben of een combi van beide. Of omdat ik mega geluk met ze heb daarin. Anyway, als bezoekende kinderen dan ook nog eens vervelend gaan doen heb ik er tegenwoordig ook echt geen moeite meer mee om dan zelf maar wat directiever te doen naar dat kind als ouders niks doen. Dat vond ik vroeger wel moeilijker maar ik vind die invasie in mijn tijd dan echt niet meer ok en dan wil ik gewoon dat het stopt 😇 ik ga ook weleens demonstratief koken of opruimen als het allemaal niet aankomt of helpt.

Ik ben al een tijdje uit dit gedoe, binnenkort komt het weer. Want m'n zoons zijn beide op een leeftijd dat ze zelf naar huis gaan op het afgesproken tijdstip of kinderen zelf naar huis gaan op het afgesproken tijdstip.
Maar als mijn kind ging verstoppen oid, dan zei ik ook altijd; doei dan ga ik weer, haal ik je volgende week wel een keer op. Hoefde ik geen 2x te zeggen en ze kwamen mee.

Als andere kinderen hier opgehaald werden, dan werd ik ook directief. Ga niet wachten tot vader of moeder een half uur met zijn of haar kind onderhandeld heeft en het eindelijk mee komt.

Wat ik irritant vindt is als zoon met 2'of meer kinderen aan komt zetten, daar heb ik gewoon vaak geen zin in. Of het moet mooi weer zijn. En dan komen ze thuis uit school en is het antwoord nee, en dan moeten ze zelf een oplossing bedenken. Hij heeft geregeld vriendjes die druk en brutaal zijn, en met z'n drieën gaat het vaak mis.

Mijn kinderen, vooral 2 van de 3, zijn dus zo dat ze gaan verstoppen en echt niet mee willen als we ze halen. En erger: mijn jongste dochter kruipt vaak in de bakfiets van een vriendinnetje als dat wordt opgehaald met ‘ik ga bij jullie eten’ en is er dan met geen mogelijkheid meer uit te krijgen. Echt heel gênant. Dus dan heeft die ouder zijn of haar kind eindelijk mee, kan je nóg niet wegrijden.

Van alles geprobeerd hier: van te voren afspraken maken, consequenties aan verbinden, boos worden of juist met geduld. Dus nu eindigt het vaak alsnog in een scène omdat ze vanuit haar enthousiasme gewoon niet stopt anders.

Nu ik lees hoe vervelend jullie het vinden voel ik me er nog rotter over. Maar ik snap het ook goed hoor, het is ook gewoon irritant gedrag en zonde van ieders energie en tijd.

Vorige week was hier een vriendje van mijn zoon spelen. Toen hij zijn vader aan zag komen ging hij gelijk naar de bijkeuken om zijn jas en schoenen aan te doen. Dus toen zei ik nog tegen mijn kinderen: kijk zo kan het ook!

Bleek hij door de achterdeur naar buiten te zijn gerend, zo het plein op achter ons huis 🤣. Uiteindelijk moest zijn vader hem daar gaan vangen want hij kwam echt niet meer terug. Stiekem ben ik dan een beetje opgelucht dat het niet alleen ons gebeurt.

Mijn dochter deed dat ook toen ze kleiner was en dan voelde ik me altijd zo ontzettend opgelaten. Jammer dat zo'n ouder dan ook niet ff meehelpt. Natuurlijk is het mijn kind maar als zij naar boven rent 3 etages dan denk ik, had gewoon ff tegen die kids gezegd van het is nu klaar, we blijven beneden (deur gaat dicht) en gaan schoenen aan trekken en jassen klaar leggen. Beetje voorbereiden doe ik ook altijd anders had ik nieuwe inwoners gehad hier in huis inmiddels. Die ouders genieten vervolgens wel van mijn voorbereiding en een kind dat klaar zit als ze komen. Maar als ik daar ben moet ik 3 etages af gaan zoeken naar mijn kind in een huis van een toen nog redelijke vreemde. Traplopen is voor mij ook nog eens ontzettend pijnlijk dus ik vond dat ook echt vreselijk en ben toen dus ook een keer goed boos geworden en gezegd, als je zo blijft doen dan ga je voorlopig nergens meer spelen. Ze heeft het toen snel afgeleerd gelukkig. Echt boos worden waar de ouders bij zijn vond ik ook vreselijk dus die ouders die er wat lafjes bij staan, zo zullen ze mij ook wel gezien hebben. Aan de andere kant wil je ook niet gezien worden als ouder die uit haar slof gaat. Kind zat gewoon altijd nog zo in haar spel en spelen, dat maakt het ook gewoon lastig om haar daar plots uit te halen.

Als ik er nu op terugkijk zou ik denk ik de ouder in kwestie een appje sturen dat ik er aan kom met de vraag of ze dat alvast duidelijk wil maken en de schoenen aan wil gaan doen. Had een hoop drama voorkomen . Ach, het gaat voorbij .

Nou idd. Ik zeg ook vaak tegen de ouder dat hij de overgang soms moeilijk vindt dan weten ze dat in ieder geval. Ik blijf trouwens niet een half uur hangen hoor maar het is niet hup alles aan, keurig bedankt zeggen en zwaaien en gaan helaas. Maar goed het is ook een kleuter, dan kan niet alles perfect gaan toch 😀. Probeer ik mezelf dan maar in te prenten. Je voelt je er zelf vaak zo bezwaard over terwijl het nog kinderen zijn die dingen moeilijk vinden en moeten en mogen leren.

Ik begin hier vaak een half uur van te voren al te noemen dat over een half uur vriendinnetje opgehaald wordt. Over een kwartier... etc. Dan is het niet zo'n schok. Als ze dan in het laatste kwartier nog iets nieuws willen doen, mag dat niet. Dan mogen ze aan tafel gaan tekenen. Dat is ook makkelijker te onderbreken.