Welkom op Zeg maar Yes!

Mijn meiden willen altijd de eerste zijn;
Eerste met haren kammen
Tandenpoetsen
Deur open doen
In de auto
Etc.

Ik vind het flink irritant worden.

Ik had eerst een maand planner gemaakt met aanduiding wie welke week als eerste mag. Maar dat is veel te lang. Toen hebben we naambordjes gemaakt die we omdraaien. Maar ook dat werkt niet, want ineens is het bordje gedraaid (en ik onthou het niet wie wanneer is). En ik vind het ook eigenlijk te gek voor woorden dat dit nodig lijkt te zijn.

Ergens wil ik het dus niet, maar als het er voor zorgt dat er duidelijkheid is en de sfeer gezellig blijft, dan moet het maar. Ik overweeg nu een maand planner met per dag aangeven wie als eerste mag. Gewoon om en om dus.

Het zijn verder best makkelijke meiden, maar hierin lijkt een stukje controle te zitten. Snap ik ook wel, door de scheiding enzo is het fijn om nog ergens controle over te hebben.

Hoe doen jullie dit? Hoe zouden jullie dit doen?

Toen ik de topictitel zag, dacht ik dat het over sport of dingen op school ging (winnen / het beste van de klas zijn), maar het gaat dus puur over dat de twee zussen onderling van de dagelijkse dingen een wedstrijdje maken? 😅

Wat mooi dat je zelf al snapt waar het vandaan zou kunnen komen. Het klinkt wel logisch.

Heb je al geprobeerd of het werkt om er een challenge van te maken dat ze dingen juist precies tegelijk doen? Precies tegelijk klaar zijn met tandenpoetsen, precies tegelijk de autodeur opendoen en gaan zitten, etc?

Herkenbaar Jip, bij ons gebeurt dat ook. Heel irritant gedrag. Dan staan ze te dringen bij de deur of bij de bakfiets, of moet er een deur opnieuw open en dicht gemaakt omdat een ander kind dat wilde doen 😑. Vooral 2 van de 3 doen dit, de derde maakt het allemaal minder uit maar gaat soms alsnog op haar strepen staan.

Het kan bij jouw meiden wel te maken hebben met de scheiding maar volgens mij is het ook wel redelijk normaal competitiegedrag tussen (broers en) zussen. Zo’n schema werkt misschien voor als het echt om grotere dingen gaat zoals eerst douchen, maar ik kan me voorstellen dat het niet goed werkt bij al die kleine momenten tussendoor.

Ik zou gewoon blijven benoemen dat ze allebei aan de beurt komen en dat het niet belangrijk is wie er eerst is. Dat doe ik in ieder geval. Het is vast een fase, dit houden ze denk ik niet járen vol (hoop ik).

Ik blijf het ook benoemen, maar dat land voor geen meter. Daarom dacht ik aan een planner waarbij het inzichtelijk is.

Ik ga er zeker geen competitie van maken. Ook niet met precies gelijk, want dan is de ene te snel of de andere te langzaam en dan komt daar weer huilen van.

Douchen is nou weer nooit een probleem. Het gaat met name om haren kammen, de voordeur open doen en wie als eerste bij de goede deur op school afgezet wordt. Misschien dat een schema dan wel handig is. Ik denk er nog even over na.

Ik zou gewoon blijven benoemen dat ze allebei aan de beurt komen en dat het niet belangrijk is wie er eerst is. Dat doe ik in ieder geval. Het is vast een fase, dit houden ze denk ik niet járen vol (hoop ik).

Dit inderdaad. Het gaat ook echt weer over. Ik zou juist geen schema maken, dan benadruk je het alleen maar en laat je juist merken dat het blijkbaar wel belangrijk is wie de eerste is.

Ik had in het andere topic op deze vraag ook al gereageerd. Hier doet de oudste het vooral tegen de jongste. Hij wil altijd als eerste zijn, iets pakken, als eerste de riem los, als eerste een verhaaltje kiezen, het hardst geduwd worden op de schommel etc. Ook vaak voordringen of zich dingen toe eigenen. Niet leuk en ook niet per de nodig. Zus is nog 2 dus vind het niet altijd zo boeiend maar dat gaat vast wel komen. Ze wordt wel heel boos als hij haar dingen uit handen neemt.

Ik zou eigenlijk zeggen ga er niet teveel in mee want dan voed je het juist. Maar ik vind je analyse over de scheiding en controledrang ook wel mooi. En als iemand zich altijd tekort gedaan voelt is natuurlijk ook niet fijn.

Ik las laatst op een insta van een drieling mama over een “hulpje van de dag”. Dat kind stond dan die dag centraal. Er hing dan ook een mooi versierd A4 papier met de foto van diegene erop, helemaal speciaal. Soort “werknemer van de maand” idee 🤣. Dan zou je het vanuit het positieve kunnen doen en mag diegene de hele dag als eerste/hulpje overal bij helpen. En de volgende dag de volgende. Hoe doet je man dit trouwens want dan zouden ze dat alleen bij jou hebben?

Ik heb geen man.

Door die post op insta heb ik ook de naambordjes gemaakt. Alleen een hulpje van en de hele dag mogen helpen is hier niet aan de orde. Als ik vraag of ze even willen helpen of iets willen pakken dan gebeurt dat gewoon.
Het is echt het als eerste willen zijn met wat ik al genoemd heb. En ook niet dat de oudste dat tegen de jongste doet. Ik heb het al een jaar gedaan zonder schema en steeds benoemd dat het niet uitmaakt etc, maar ik ben die strijd in de ochtend zo zat. Ik wil gewoon dat het zonder huilen gaat. Stuk gezelliger.

Het is ook alleen in de ochtend. Daarna is het geen issue meer.

Ik blijf het ook benoemen, maar dat land voor geen meter. Daarom dacht ik aan een planner waarbij het inzichtelijk is.

Ik ga er zeker geen competitie van maken. Ook niet met precies gelijk, want dan is de ene te snel of de andere te langzaam en dan komt daar weer huilen van.

Douchen is nou weer nooit een probleem. Het gaat met name om haren kammen, de voordeur open doen en wie als eerste bij de goede deur op school afgezet wordt. Misschien dat een schema dan wel handig is. Ik denk er nog even over na.

Ik zou proberen de controle daarin zelf te pakken. Dus jij bepaalt wie als eerste de haren gekamd krijgt, jij doet zelf de voordeur open en bepaalt wie er als eerste afgezet wordt. Je kunt daarvan afwijken als ze het lief vragen zonder dat er een strijd onstaat.
Ik zou ze proberen een bepaalde controle te krijgen zonder die strijd. Dus op een andere, positieve manier.

Ik blijf het ook benoemen, maar dat land voor geen meter. Daarom dacht ik aan een planner waarbij het inzichtelijk is.

Ik ga er zeker geen competitie van maken. Ook niet met precies gelijk, want dan is de ene te snel of de andere te langzaam en dan komt daar weer huilen van.

Douchen is nou weer nooit een probleem. Het gaat met name om haren kammen, de voordeur open doen en wie als eerste bij de goede deur op school afgezet wordt. Misschien dat een schema dan wel handig is. Ik denk er nog even over na.

Ik zou proberen de controle daarin zelf te pakken. Dus jij bepaalt wie als eerste de haren gekamd krijgt, jij doet zelf de voordeur open en bepaalt wie er als eerste afgezet wordt. Je kunt daarvan afwijken als ze het lief vragen zonder dat er een strijd onstaat.
Ik zou ze proberen een bepaalde controle te krijgen zonder die strijd. Dus op een andere, positieve manier.

Ik merk wel dat mijn kinderen het heel goed doen op voorspelbaarheid en duidelijkheid. Dus als zo'n schemaatje daarbij kan helpen...
Ik moet dan zelf gaan onthouden wie er dan vorige week woensdag als eerste de haren gekamd heeft, want dan moet de ander op zaterdag. Mijn oudste is daar heel 'streng' in en onthoud alles.

Hier is dat ook even geweest. Met een overdreven huilbui tot gevolg.

Ik heb wel eens een 'grapje' uitgehaald daarmee.
Was toen ook zo'n strijd over wie de eerste wil zijn dus wie wil er een snoepje?
Natuurlijk de kinderen ik wil eerst. Mijn man deed in dit geval mee en kreeg het eerste snoepje, een klein snoepje. Daarna was de jongste het vlugst en ze pakte een iets groter snoepje. De oudste was als laatste en had het grootste snoepje.

Conclusie, soms het beter even te wachten en niet altijd de eerste willen zijn. Want er kan nog iets beters komen. Heb dat nog 2x gedaan op een andere manier en toen was het ook over.

Ik heb niet alle reacties gelezen, maar dit is voor mij wel heel herkenbaar. Net als de strijd om een specifiek bord of beker.
Het ging vanzelf over, was echt een fase. Hoop voor jou dat die snel voorbij gaat.

Enige gezeur wat dit betreft wat we nu nog hebben is als we iets over hebben, een lekker broodje of een stukje vlees oid, ze gaan ruzie maken om de grootste. Afspraak is nu de een die snijdt en de ander kiest, maar nog altijd gezeur en gedoe. Volgende keer pak ik de weegschaal erbij.

Ik snap dat je de strijd in de ochtend zat bent, maar het is echt maar een fase denk ik.
En als jij met een schema daar de nadruk op gaat leggen, wordt het straks een gewoonte in plaats van een fase.

Je kunt ook zelf de leiding pakken door gewoon te zeggen wie als eerste mag en als ze het daar niet mee eens zijn: volgende keer beter.

Het lastige is dat ik enorm moe ben. En dan is mn geduld er ook niet altijd om het maar te blijven herhalen... En vriendelijk, doch streng te blijven.

Heb je al aan hen gevraagd hoe ze dit willen oplossen? Dat zou ik proberen, omdat zij dan verantwoordelijk zijn voor dit probleem en niet jij.

Als je toch wilt doen, dan zou ik met hen een overzicht maken van alle dingen die ze allebei willen doen en dan gewoon verdelen. Kind A mag altijd als eerste de deur open doen en haren kammen en kind B altijd als eerste tanden poetsen. Zo heb jij het op een gegeven moment scherp wat de afspraken zijn en zij ook.

Jawel, daarop kwamen zij ook met een bordje, die ze zelf geknutseld hebben.

Ik zal zaterdag nog eens het gesprek met ze aan gaan.

Excuus ik bedoel je ex.

In principe gaat dat hulpje van de dag niet om dat ze anders niet mee zouden helpen. Maar zou dat dan als “verklaring” geven waarom diegene als eerste mag vandaag. Net als het hulpje van de dag altijd naast de juf mag zitten bijvoorbeeld. Een soort positieve draai aan geven. Ik probeer ook maar mee te denken.

Maar je typt nu steeds over een schema dus waarom doe je dat dan niet gewoon ongeacht wat wij hier zeggen.

Hier maar 1 kind maar zelfs die heeft dat hij als eerste wil zijn. Dan ga je naar binnen en dan drukt hij je zo ongeveer aan de kant omdat hij als eerste wil zijn. Schep je eten op dan wil hij als eerste. Het is dus ook wel kind eigen. Al snap ik heel goed dat dit geen discussie is die je wil voeren op het moment dat je moe bent. Dan is dit gewoon echt niet fijn. Maar herkenbaar is het wel.

Zijn ze op vaste dagen bij jou? Dan zou je bijvoorbeeld kunnen zeggen iedere maandag kind 1, iedere dinsdag kind 2. En zo afwisselen. En als er dan een dag overblijft dan is dat jouw dag.

Bij ons ook, met 4 knap lastig. Dus ze vormen zelf rijtjes en lossen dit meestal zelf op. Als er gezanik is zeg ik dat juist de laatste eerst mag, of totaal iemand anders. Flauwekul.

Zijn ze op vaste dagen bij jou? Dan zou je bijvoorbeeld kunnen zeggen iedere maandag kind 1, iedere dinsdag kind 2. En zo afwisselen. En als er dan een dag overblijft dan is dat jouw dag.

Zo deed ik het eerst. Maar...de oudste ging toen rekenen dat het dan in het weekend niet meer eerlijk ging. Zucht.

Bij mijn ex doen ze zelf haren kammen (wat ook te zien is..) en mogen ze om en om voorin zitten. Verder heb ik geen idee hoe het er bij hem aan toe gaat.

Ja maar dan gaat het toch maar niet meer eerlijk?
Komop.. sorry maar uiteindelijk zijn WIJ de baas en niet zij. Snap dat je zoveel mogelijk discussie wil voorkomen, maar ook dit kost veel energie.

Hier deden broer en zus dat ook toen ze jonger waren. Alles was een wedstrijd en altijd 1 huilen / piepen / zeuren / knerpen als de ander sneller was of eerder iets mocht doen.
Ook wie eerst mocht tanden poetsen, wie als eerste bij de auto was, wie als eerste de haren werd gedaan etc etc

Dochter heeft hier ook een periode gehad dat ze in alles de 1e wilde zijn, maar iedereen liet haar altijd eerst of winnen dus de leuk was er al snel vanaf denk. Behalve als ze naar bed moet en ze aan het treuzelen is, als wij dan zeggen “ik ben eerste boven en ga winnen” dan is ze opeens heel snel

Ja maar dan gaat het toch maar niet meer eerlijk?
Komop.. sorry maar uiteindelijk zijn WIJ de baas en niet zij. Snap dat je zoveel mogelijk discussie wil voorkomen, maar ook dit kost veel energie.

Klopt, vaak hak ik dan ook de knoop door. Met de mededeling dat ik de baas ben, haha!
Mijn oudste heeft een enorm gevoel van rechtvaardigheid, gevoelig meisje, dus ik wil haar ook niet te kort doen.

Ik hou me er maar aan vast dat het een fase is.

Je doet haar denk ik een plezier door haar te leren dat het niet altijd voor iedereen hetzelfde gaat. Het is een eerlijk systeem, want ze zijn om-en-om en je hebt soms geluk en soms pech. Eerlijk betekent niet dat iedereen precies hetzelfde krijgt.

Dat leert ze ook wel hoor. Het is alleen in de ochtend dat dit speelt. Daarna eigenlijk niet. Dan is het zo dat het anders gaat dan zij wil/bedacht heeft. Dat accepteert ze dan ook gewoon.

Staat er niet duidelijk eigenlijk, maar het is dus alleen tijdens de ochtendspits. En die wil ik gewoon gezellig zonder gedoe hebben.