Welkom op Zeg maar Yes!

Indigo: ja dat is zeker waar! Dat herken ik heel erg. Misschien dat t gewoon organisch ontstaat en ik me nu druk maak om niks.

Bliss: nee daar maak ik me geen zorgen om. Ik ken meerdere kinderen die dit doen en ook volwassenen die dit als kind gedaan hebben en die vinden t allemaal heel verrijkend. Het is uiteraard niet voor ieder kind weggelegd, maar we gaan t gewoon proberen en zien dan wel hoe t gaat.
Heb verder weinig behoefte om hierover in discussie te gaan. Ben vooral benieuwd naar ervaringen met tweetalig opvoeden. De valkuilen, tips etc

Oh ik hoef ook helemaal niet in discussie, was gewoon benieuwd hoe zoiets werkt.

Wij voeden de kinderen Nederlandstalig op maar mijn man en ik spreken Fries met elkaar. Ze krijgen dus in die zin veel van de Friese taal mee. Ze verstaan het prima maar spreken hier niet. Ik heb daar geen problemen mee, ik vind het belangrijk(er) dat onze kinderen ABN spreken.

Dat kan niet zomaar, daarvoor is toestemming nodig van de leerplicht beambtenaar en van de school. Dat gaat in goed overleg met de school en de leerplicht beambtenaar van het andere land. Maar het is wel mogelijk!

Ah oké! Fijn dat het kan, maar of het wenselijk is voor je kind en zijn sociaal-emotionele ontwikkeling, dat betwijfel ik. Ben je niet bang dat vrienden maken dan heel lastig is bijvoorbeeld?

Hoezo zou het vrienden maken dan niet juist makkelijker worden? Ik denk dat je hier eerder vanuit je eigen angsten denkt dan in het algemeen. Ik denk juist dat kinderen veel zouden kunnen leren van zo'n switch.

Naar mijn idee moet het tweetalig (of in dit geval drietalig) opvoeden ook wel een beetje de interesse hebben van het kind. Begrijpen zullen ze het vast wel maar ik heb een neef en nicht (zelfde Nederlandse moeder, buitenlandse vader en woonachtig in een ander land dan deze 2) waarbij de nicht vloeiend 3 talen spreekt en neef slechts 2. Ik kan wel gewoon Nederlands tegen hem praten maar hij praat het echt niet terug en begrijpt het tegenwoordig ook wel minder dan vroeger. Mijn tante sprak altijd Nederlands met ze. Mss dat hij het als klein kind wel gedaan heeft (dat weet ik niet meer want toen was ik zelf ook klein) maar ik kan me niet anders herinneren dat hij in zijn vaders taal tegen zijn moeder spreekt of de derde taal als zijn vrouw erbij is. Maakt niks uit welke taal mijn tante tegen hem praat (zij is ook vloeiend in 3 talen inmiddels). De andere 2 talen naast Nederlands lagen hem duidelijk meer haha.

Vrienden maken is misschien wel makkelijk, maar onderhouden bedoel ik eigenlijk meer. Als je elk jaar een deel van het jaar weg bent en de rest gaat gewoon samen door, lijkt het me lastig om daar elke keer weer tussen te komen.

J heeft zichzelf Engels geleerd dus wij spreken af en toe Engels. Bij mijn ex thuis spreken ze Nederlands Engels en Deens. J krijgt dus 3 talen mee. Ik weet dat hij op school straks een vreemde taal moet gaan leren en wil eigenlijk kijken of hij dan Deens op kan pakken. Dat is een taal die hij ook in de praktijk kan gaan gebruiken en dat is met leren wel makkelijk.