Welkom op Zeg maar Yes!

Met voorstellingen krijgen ze een bloem. En die gaat dan in een mooi vaasje op hun nachtkastje

Hier krijgt zoon rozijntjes. Max een doosje per dag, maar dat is zeker niet iedere dag. Ook krijgt hij volkoren mariabiscuit. De rest is fruit of brood.
Op feestjes mag hij ook best mee-eten van mijn taart of een paar chipjes/stokbrood.

Cadeaus lopen hier altijd de spuigaten uit. Ze hebben 5 opa’s/oma’s en zijn de enige kleinkinderen. Vanaf de komende feestdagen komt er een limiet. Ze mogen allemaal maximaal een cadeau per kind kopen. Ons huis slibt anders echt dicht. En maakt mij dan echt niet uit wat het is, zolang de kinderen het maar leuk vinden. We zullen wel een lijstje voor ze maken.
Zelf geven we iets wat zij graag willen, iets wat ze nodig hebben, iets wat nuttig is en iets te lezen. Zo kreeg de oudste met z’n verjaardag een boormachine, pyjama’s, elektrische tandenborstel en leesboek. Wel iets meer, maar ook spul dat ze sowieso zouden krijgen.

Verder geven we niet veel tussendoor. Nooit speelgoed. Wel dingen om te ontwikkeling te stimuleren, boekjes en kleding.

Met voorstellingen krijgen ze een bloem. En die gaat dan in een mooi vaasje op hun nachtkastje

Leuk en lief! Wij kregen vroeger ook een klein boeketje. Weet dat echt nog goed.

Eigenlijk vind ik dit soort dingen ook ervaringen/ herinneringen. Een vakantieboek invullen in de zomervakantie geeft mij net zo’n warme herinneringen als een dagje weg. Evenzo met de cadeautjes spelen op de ochtend na sinterklaas. De beste vriendin van mijn dochter heeft gisteren haar arm gebroken, we gaan straks een knutsel en een cadeautje brengen die mijn dochter gisteren voor haar heeft uitgekozen in de winkel. Ik zal niet snel stoppen met cadeaus merk ik. Ik weet van stichting leergeld of soortgelijke dat ze kinderen uit gezinnen die het nodig hebben juist op hun verjaardag nieuwe spullen geven en ook nieuwe kleren, omdat het fijn is voor kinderen om iets nieuws te krijgen. Zeker op een verjaardag. Nu hoeft dat niet altijd en ik vind duurzaamheid heel belangrijk. Maar cadeaus geven en ontvangen op traditionele momenten vind ik een ervaring op zich. Mijn kinderen krijgen bijvoorbeeld voor kerst en verjaardag nieuwe feestkleding. Kreeg ik vroeger ook. En dat is ook zo’n moment.

Maar vanaf welke leeftijd ziet een kind of een cadeau nieuw of tweedehands is? Het komt beide in cadeaupapier en je kan er beide mee spelen. Maakt het dan wat uit of het nieuw of tweedehands is?

Als ik puur voor mezelf kijk maakt het mij niet uit of iets nieuw of tweedehands is.

Geen idee. Wel als je verjaardagskleding of cadeautje voor rapport mag uitzoeken. En met Sinterklaas kijken ze natuurlijk in dat grote speelgoedboek. Dat moet je dan ook maar net tweedehands vinden. En ons speelgoed is gewoon niet meer compleet, dus als ik het weggeef en het zou cadeau gedaan worden dan heb je niet meer de originele verpakking en is het niet meer 100% compleet. Er wordt namelijk ook veel meegespeeld, dus gebruikerssporen zie je ook. Ik vind het een mooi streven hoor in het kader van duurzaamheid, maar van alle dingen die ik in dat kader nog kan doen, gaat dit zeker niet het eerste zijn. Zou het heel jammer vinden om de cadeaumomenten te minderen en vooral tweedehands spullen te geven. Zegt vooral veel over mij denk ik.

Mijn dochter heeft laatst een tweedehands tasje gegeven bij een kinderfeestje. Het kaartje hing er nog aan. Ik kan gewoon niet tig keer per jaar nieuwe cadeaus kopen. Je bent zo 10 euro kwijt.
Met afzwemmen krijgt ze iets kleins/nuttigs. Vroeger kreeg ik nooit wat, dat vond ik altijd jammer. Met C (toen basiszwemdiploma) kregen mijn broer en ik samen een opblaas roeibootje. Dat was het beste cadeau ooit.

Met de avondvierdaagse een choco medaille en een klein waterpistooltje. Ik zag andere kinderen die enorme supersoakers kregen.

Voor hun verjaardag hebben ze ook tweedehands cadeaus gekregen. Als je soms ziet hoe graag ze iets willen en dan vervolgens er heel kort mee spelen, dan vind ik tweedehands prima.

Ik probeer het snoepen op feestdagen echt wel te beperken. Vraag aan mijn moeder bijv of ze een choco paashaas gekocht heeft , zodat ik er niet ook nog eentje ga geven.

Eigenlijk interesseert het me vrij weinig wat andere mensen doen en of ze mega grote traktaties willen geven of cadeau’s, wij doen het zoals het voor ons goed voelt.

Ik ben niet helemaal tegen snoep, snap super goed dat kinderen dat lekker vinden en met mate mogen ze het ook gewoon hier thuis. Ik snap heel goed dat een mandarijn trakteren op een bepaalde leeftijd niet meer zo aantrekkelijk is en mijn beide zoons hebben dan ook een zakje chips getrakteerd dit jaar. Helemaal prima wat mij betreft, het blijft dan wel gewoon bij dat ene zakje chips.

Hier krijgen ze nooit speelgoed zomaar tussendoor. Ze wilde graag een grotere step dus hebben ze via Marktplaats hun loopauto, kleine step en loopfiets verkocht. We geven ze ook gerust tweehands speelgoed en leggen dan ook uit waarom ( beter voor het milieu, fijn dat het nog een tweede leven krijgt, heel duur en zo wel betaalbaar ed). Zo hebben ze een skelter waar ze met de hele buurt plezier van hebben die we voor een paar tientjes gekocht hebben en nieuw honderden euro’s was.

Met verjaardagen vragen we vaak aanvullingen van speelgoed, dus bijvoorbeeld Lego zodat ze meer kunnen bouwen. En er wordt hier met kinderfeestjes vaak een gezamenlijk cadeau gedaan waardoor kinderen 1 mooi cadeau krijgen ipv een heleboel kleine rommeltjes.

Snoep geven wij met Sinterklaas ed niet ( avondvierdaagse nog niet gedaan). Alleen met Pasen zoeken ze eieren. Ze krijgen van de opa’s en oma’s wel een haasje dan ook ed, maar krijgen daar elke dag een stukje van tot het op is.

Met afzwemmen krijgen ze een dagje zwemmen cadeau trouwens.

Ik vind eigenlijk dat iedereen zelf moet doen wat goed voelt. Maar sommige dingen vind ik wel behoorlijk buitensporig. Traktaties als enorme snoepzak, met heel veel erin vind ik onzin. Ook voor dergelijke dingen na afloop van een kinderfeestje. Ik heb niks tegen snoep, hier moeten ze zo'n enorme traktatie in de snoeppot doen en daar mogen ze dan af en toe iets uit pakken. Snoep verbieden vind ik ook weer onnodig, gewoon met mate en ook gezonde dingen aanbieden.

Qua speelgoed, zelf heb ik een zwak voor kinderspeelgoed 😅 ik probeer cadeautjes te beperken, maar zo af en toe iets extra's vind ik zelf ook erg leuk. Vroeger mochten wij ook heel soms eens iets uitkiezen voor 5 gulden bij de intertoys ofzo, geweldig vond ik dat. Ik heb geen moeite met tweedehands spullen, dat hebben wij ook veel. Om dat cadeau te geven, vind ik ook moeilijk, alleen als ik zeker weet dat de ontvanger er net zo in staat als ik, doe ik dat.

Ben heel benieuwd hoe jullie hierover denken. Zouden we bepaalde feesten met minder snoep, zoetigheid, cadeaus en andere spullen kunnen vieren? Of hoort het erbij en moeten we het vooral zo blijven doen? Doen jullie mee omdat andere ouders het ook doen, of omdat je het zelf leuk vindt? Zou je voor een meer verantwoorde / duurzame / tweedehands optie gaan als andere ouders dat ook deden?

Ik ben niet zo vatbaar voor wat anderen doen, dus zal dingen doen omdat wij het zelf leuk vinden. Wel goed denk ik om regelmatig bij stil te staan nu de basisschooltijd is aangebroken omdat ik misschien toch onbewust snel meegaat met de standaard van anderen ipv je eigen. Merkte ik op de opvang ook al wat.

- snoep bij de avondvierdaagse, halloween, Sint Maarten, elke keer dat er een kind in de klas jarig is (dus bijna elke schoolweek wel...)

Trakteren bij een verjaardag vind ik op zich prima. Bij de rest vind ik het in totaal wel veel worden. Halloween incl snoep hoeft hier van mij echt niet geïntroduceerd te worden. En St Maarten is hier ook langs de deuren. Vroeger in een ander dorp waar ik even woonde hadden we met de school een lampion optocht en werd er geld voor een goed doel opgehaald. Ik weet het niet meer precies maar zoiets was het. Door die optocht alsnog echt superleuke traditie en de gedachte erbij is veel meer in de geest van St Maarten natuurlijk. Zoiets zou veel meer mn voorkeur hebben ipv snoep.
Zal nu met school nog wel erger worden, maar mn dochter als 3 jarige op de opvang vond ik het november en december al veel snoep ed (niet per se op de opvang, gewoon hele omgeving van de 3 jarige).
Laatste week op school gaan ze hier een keer broodjes knakworst eten (juffendag) en op de laatste schooldag pannenkoeken met de hele school. Dat laatste is hier traditie en vind ik ook heel leuk, maar zo 2x in een week denk ik wel whyyy.

- nieuw speelgoed cadeau geven bij kinderpartijtjes, in een Sinterklaassurprise, als er zwemdiploma's gehaald worden, bij sportwedstrijden, dansvoorstellingen etc.

Kinderfeestjes nog niet echt ervaring mee of een idee over. De laatste drie dingen die je noemt zijn voor mij geen reden om een cadeau te geven. Hoewel ik zelf bij mn A diploma gaatjes in mn oren kreeg, en bij B een badhanddoek waar ik mn hele jeugd mee gedaan heb. Op zo'n manier kan ik het me ook wel voorstellen te doen. Maar iig niet iets om het speelgoed hier thuis mee aan te vullen.

- nieuw speelgoed met sinterklaas en kerst

Wij vieren alleen Sinterklaas. Tot nu (kinderen 2 en 4) zijn het geen massa 's cadeaus, deels tweedehands en ook geen troep. Zo vind ik het een leuke traditie om te vieren als gezin/familie.

- zoetigheid en materiële cadeaus voor volwassenen op vaderdag, moederdag, op de laatste schooldag voor de juffen etc.

Hier doen wij in principe allemaal niet aan. Ik vind het hierbij ook niet vervelend om af te wijken van de norm. Met de klas dit jaar (1e keer voor ons) een cadeau met de hele klas. Dat vind ik erg leuk. Anders had ik mn dochter wat laten tekenen. En als ze dat niet wilde, dan niet. Kan me wel voorstellen dat je als ouders wat doet als een bepaalde leerkracht veel voor je/je kind betekend heeft.
Zo heb ik op de opvang in de loop der jaren wel eens wat gegeven om de juffen een hart onder de riem te steken omdat ze daar 2x met een overlijden, en ernstig zieke maken gehad hebben en een zware tijd hadden.

Van de week las ik dat steeds meer scholen dit bijvoorbeeld doen i.p.v. trakteren: https://gezondeschool-inspiratie.nl/ins ... -wel-feest

Dit zou ik wel top vinden. Maar ik vind gewoon op iets lekkers trakteren ook wel prima. Als het daarbij blijft.

Lijkt me wel lastig als je dochter er zo'n last van heeft.

Ik had er in de topic misschien iets bij moeten zetten van 8+ of zo, want toen mijn kinderen peuter/kleuter waren, was het ook nog geen issue hoor. Dan zijn ze blij met alles wat ze krijgen en zitten ze nog een beetje in hun eigen bubbel. Maar vanaf dat kinderen een jaar of 8/9/10 zijn gaan ze veel meer om zich heen kijken: wat doen andere kinderen, wat geven die, wat krijgen die? Ik vind het nu veel moeilijker om mijn eigen ding te blijven doen. Dan kan ik zelf wel gek zijn op tweedehands houten speelgoed, maar op de digitale verlanglijstjes die ik krijg ik de appgroepen van kinderfeestjes staan alleen maar plastic frutsels en make-up-dingen en zo. Dochter wil dat soort dingen vervolgens ook voor haar eigen verjaardag hebben.

En ik vind het bijvoorbeeld ook onzin om een cadeau te geven na de eindvoorstelling van een hobby (een musicalvoorstelling, een dansvoorstelling, muziekoptreden). Maar een paar ouders van vriendinnetjes van mijn dochter doen dat dus wel, en dan is mijn dochter teleurgesteld dat zij niks krijgt 😕 (Of nou ja, 'alleen' een mooie bloem, want ik vind dat ook een mooie traditie!)

Mijn kinderen zijn nog jong. Dus hier niet zo aan de orde. Overigens heeft onze zoon net zijn 4de verjaardag pas gewoon tweedehands playmobil van ons cadeau gekregen. Ik vind het tweedehands al prijzig haha, laat staan nieuw. Verder probeer ik wel echt duurzaam speelgoed aan te schaffen en geen prullen. Ik vind traktaties met prullaria dus ook vreselijk. Zelf nu 1 keer gedaan, omdat het direct de verpakking was (zo n ijsvormje voor in de zandbak). Maar ga dat echt niet standaard doen.

Verder is het hier ook traditie om met verjaardagen een ervaring te geven. Dan gaan we bijvoorbeeld naar de dierentuin, film of lekker uiteten. Dat deden mijn ouders met mij vanaf mijn 10de en ik vind dat dus nog steeds heerlijk! Het is dat zoon echt nu wat 'ouder' speelgoed kon waarderen dat we dus nu ook een tweedehands cadeau erbij hebben gedaan. En de dierentuin kreeg hij van zijn tante (tante ging ook mee, dikke pret!).

Zelf hoeft het voor mij allemaal minder. Maar daardoor vind ik het extra speciaal als ik een cadeau krijg.

Met kerst kan ik wel aardig losgaan. Maar dat is 1 moment in het jaar.

Met mijn oudste twee kinderen van 12 en bijna 11 jaar voer ik daar gesprekken over. In het weekend mogen ze 's avonds best wat lekkers en soms krijgen ze voor zichzelf een chocoladereep. We leggen uit dat teveel suiker niet goed is voor je lijf en dat het verslavend is, dus dat het belangrijk is om het met mate te doen. Ik ben niet zo gevoelig voor wat anderen doen. Met verjaardagen trakteren ze op iets lekkers. Zo trakteerde mijn oudste zoon vorig jaar op waterijsjes en dit jaar op een zakje chips. Niets ingewikkelds of enorm groots. Ze zijn beide zelf ook niet zo gevoelig en beïnvloedbaar voor wat anderen doen, erg fijn.

Met de avondvierdaagse zien ze wel dat anderen veel snoep meekrijgen, zelf krijgen ze een rol fruitella/mentos mee en een stuk fruit. Het snoep delen ze dan ook nog met anderen. Dit vinden ze prima.

Op kinderverjaardagen van oudere kinderen geven we vaak geld. Vaak doen we bij een kinderfeestje een klein glazen potje van de Action, gevuld met wat snoepjes en dan een kaartje met 5 euro. Kunnen ze er zelf wat voor kopen.

Cadeaus bij eindvoorstellingen en diploma's hebben wij nooit gedaan. Ze krijgen eigenlijk alleen iets bij hun verjaardag en met sinterklaas. Tussendoor krijgen ze ook wel eens iets als ze dat graag willen, maar dat gaat dan meer om een mascara, gezichtsmasker, duikbril, voetbal etc.

Moederdag en vaderdag doen we niet meer aan materiële cadeaus. Vind ik ook echt niet nodig. Laatste schooldag meestal ook niet, dit jaar voor het eerst wel, omdat ik de leerkrachten even extra wil waarderen, omdat mijn kinderen met veel plezier naar school gaan. Gezamenlijk cadeau is er niet. Cadeautje voor rapport doen we niet, ook niet met hun rapport bij opa's/oma's langs gaan voor geld.

Ze waren afgelopen week beide op schoolkamp en mochten van school max 10 euro mee. Ik had van te voren gezegd dat ze het geld wat ze overhielden in hun spaarpot mochten doen. Mijn zoon had 2 euro overgehouden. Ze hadden beide, los van elkaar, bedacht om een cadeautje voor hun jarige broertje te kopen van een deel van het geld. Dat vond ik zo ontroerend dat ze dat deden.

Aah Indigo, dat is echt lief inderdaad!

Ik merk dat ik nu wat vragen begin te krijgen over ‘mag je dochter een stukje…’ (chocolade, taart, ijsje, chipje). Ik ben daar nog wel terughoudend in. Ze is 22 maanden en heeft nog steeds wel last van koemelk intolerantie. Sowieso is ze mega blij met een spelt/kikkererwten/rijstwafel of iets van fruit. Dus op feestjes geef ik haar dat zolang dat goed gaat. Ik ben dan toch iets makkelijker met de avondmaaltijd of zout. Bij een BBQ ofzo mag ze eigenlijk alles wel proeven.

Al merk ik ook dat ze vooral wel wil proeven als ik het eet. Dus ik eet geen chocolade of snoep als zij wakker is haha. Ik at laatst (zwangerschapscraving!) vlokken op een boterham. Nou toen heeft ze een paar vlokken op en was zo blij. Dat ik dacht, ehmm dit eet ik niet meer waar jij bij bent want vind het nog niet nodig haha. Maar ga ook echt niet moeilijk doen als ze dan die paar gram suiker binnenkrijgt die ene keer. Ik denk dat het meer opvalt/vragen oproept als ik haar dat dan weiger te geven, als dat ze 5 vlokken eet. En ze proeft ook alles wat gezond is. Dus wil niet panisch gaan doen.

Waar ik me overigens wel aan stoor zijn ‘kindermenus’. Wie heeft bedacht dat kinderen alleen frikandellen, kipnuggets, pasta en worst willen? Dus als we ergens eten split ik altijd mijn bordje gewoon met haar en kies ik iets waarvan ik denk dat ze het lekker vindt.

Haha Archie. Dat deden wij ook altijd.
Maar zodra ze zelf kunnen lezen is die menu kaart mega interessant.
En ja, kipnuggets ook op die leeftijd 😉

Haha Archie. Dat deden wij ook altijd.
Maar zodra ze zelf kunnen lezen is die menu kaart mega interessant.
En ja, kipnuggets ook op die leeftijd 😉

Dan alsnog vind ik het jammer dat er voor kinderen doorgaans mindere gevarieerde keuze is en kinderen geacht worden alleen maar die dingen te eten blijkbaar. In Italië vond ik dat dat bijv veel beter. Veel toegankelijke, simpele gerechten, niet altijd grote porties en vaak geen speciaal kindermenu.

Ik had er in de topic misschien iets bij moeten zetten van 8+ of zo, want toen mijn kinderen peuter/kleuter waren, was het ook nog geen issue hoor. Dan zijn ze blij met alles wat ze krijgen en zitten ze nog een beetje in hun eigen bubbel. Maar vanaf dat kinderen een jaar of 8/9/10 zijn gaan ze veel meer om zich heen kijken: wat doen andere kinderen, wat geven die, wat krijgen die? Ik vind het nu veel moeilijker om mijn eigen ding te blijven doen. Dan kan ik zelf wel gek zijn op tweedehands houten speelgoed, maar op de digitale verlanglijstjes die ik krijg ik de appgroepen van kinderfeestjes staan alleen maar plastic frutsels en make-up-dingen en zo. Dochter wil dat soort dingen vervolgens ook voor haar eigen verjaardag hebben.

Ik vind je vragen wel even relevant voor ouders met jongere kinderen. 'durf je andere keuzes te maken als iedereen etc..' ligt in eerste instantie bij de ouders en genoeg ouders die al vanaf jonge leeftijd veel cadeaus, snoep bij veel gelegenheden etc doen.

Dat kinderen er ouder er evt meer last van krijgen snap ik. Mijn nichtje van 6 is daar ook al erg mee bezig met wat jij noemt bij je dochter (haar oudere broer totaal niet). Mijn ouders trokken hier vroeger ook hun eigen plan in en ik heb daar zelf weinig last van gehad. Ik wilde uiteraard wel eens iets wat anderen ook hadden maar dat zullen kinderen die 'alles' krijgen net zo goed hebben. Zo keek er vroeger natuurlijk zelf niet naar ;-). Ik denk dat als jij bij je eigen waarden blijft, je dochter daar uiteindelijk het meest aan heeft.
Ik denk bij zulke dingen: stel je zou je dochter op dit gebied alles geven wat ze wil, zou ze dit dan deze moeilijkheid niet meer hebben? Ik denk dan dat het een karakter/fase/ ontwikkelings achtig ding is waarbij die frustratie zich anders wel op een ander gebied of ander moment zou tonen.

Mijn kinderen zijn lekkerbekken, maar niet perse met snoep. Ongeacht wat ze krijgen met de avondvierdaagse oid, ze mogen twee snoepjes per dag. Ze vergeten het ook regelmatig. Wel houden ze van chips in het weekend, en lekkere kaasjes. Dat krijgen ze ook gewoon. Soms doordeweeks ook wat kaasjes of een stukje chorizo bijvoorbeeld.

Speelgoed hebben ze veel van, en krijgen ze ook best vaak. Sowieso heb ik al tientallen ballen gekocht, misschien wel meer nog. Waterpistooltjes ofzo krijgen ze ook als ze iets leuks zien. Nu voor de vakantie heb ik een heel pakketje gemaakt voor in de auto, omdat ze geen schermpje hebben/mogen (en Rome is ver haha).

Ik geef dus net als de gemiddelde ouder snoep en cadeaus, maar ze snoepen niet perse te veel. Het zijn beide bewegelijke lichtgewichtjes dus als ze wel een keer een magnum eten is dat ook gewoon prima.

Ene keer is het hier tweedehands en de andere keer nieuw. Hangt er een beetje vanaf wat het is. Is het iets van elektronica dan wil ik gewoon zeker weten dat het goed is en garantie maar zeker boeken en simpel kinderspeelgoed koop ik net zo makkelijk tweedehands. Mijn dochter leest op het moment graag al die boeken van Leven van een loser en Dagboek van een muts en zo. MP staat er vol mee dus dat ga ik echt niet nieuw kopen. Zeker toen ze nog klein was met Sinterklaas, zag ze dat echt niet hoor. Wij zien als volwassenen dat er geen doos omheen zit maar die kinderen vonden het vooral geweldig dat ze er gelijk mee konden spelen en er dus geen doos omheen zat...

Mijn vader maakte altijd iets bijzonders voor ons om uit te delen op school als we jarig waren. Ik weet nog dat hij ooit een hele bos rozen had gemaakt van zakdoekjes en van dat zure poederspul in die lange staafjes. Zag er zo gaaf uit en wat was ik trots. Ik heb dat dus ook meegekregen van huis uit en probeer er altijd wel iets leuks van te knutselen maar dat hoeft dus niet perse duur te zijn dus. Wij maken met Halloween altijd lollyspookjes (lolly met een zakdoekje eromheen, doorzichtig elastiekje en 2 zwarte ogen erop getekend) en de kinderen uit de buurt reageren elk jaar net zo enthousiast. Vorig jaar waren dat er zo'n 400 stuks (het is hier erg populair, straten zijn helemaal vol met mensen). Iets duurs ofzo is dus niet eens mogelijk want dan kan ik geen boodschappen meer doen . Die lolly's haal ik het hele jaar door af en toe een zak (lettend op de houdbaarheidsdatum) dus ik loop er niet op leeg. Mijn dochter gaat ook altijd even langs de deuren maar vind het al snel te eng en wil dan liever weer gaan uitdelen. Snoep gaat gewoon in de snoeppot (na controle) en mag ze dus ook echt niet allemaal in 1 keer opeten. Met Sinterklaas werd er ook vooral veel tijd besteed aan de surprises en de cadeautjes erin waren altijd kleine prijsjes. Ook dat heb ik dus meegekregen vanuit huis en mijn dochter ging dus afgelopen Sinterklaas voor het eerst supertrots naar school met haar surprise. Ze had een hoop bekijks maar ik hoorde achter mijn rug om ook ouders klagen dat sommige ouders al minstens 25 euro besteed zouden hebben aan surprises maken. Ik voelde me lichtelijk aangesproken eerlijk gezegd maar het was natuurlijk een aanname om te denken dat het over mij ging. Het enige dat ik besteed heb aan de surprise was mijn tijd en hulp aan mijn dochter om dat samen te maken. We vinden al dat geknutsel gewoon leuk en gezellig. Ook als ik alle andere surprises zag in haar klas en andere klassen, heb ik echt geen enkele surprise gezien waar ik me dat bij kon voorstellen. Het is ook vaak wel een hoop gezever om niks. Als je geen zin hebt om je kind te helpen, ga dan niet met je klagende vingertje naar andere ouders wijzen.

Met Pasen haalt alleen de organisator nog de chocola omdat dat inderdaad ook te erg werd. Net als kerstcadeautjes trouwens, dat werden er ook gewoon te veel dus zijn we lootjes gaan doen onder de volwassenen. Kinderen sparen inmiddels zelf vaak voor iets nu ze ouder zijn en zijn blijer met geld of cadeaubonnen wat ik ook prima vind (had ik ook op die leeftijd). Tja, en wat een ander dan verder vindt of het te veel of te weinig snoep is of te veel of te weinig nieuw/ tweedehands speelgoed... Ik denk dat iedereen daar op haar/ zijn eigen manier in zal staan en je het nooit helemaal eens zult worden met elkaar. School hier vraagt wel om gezonde traktaties maar dat gebeurd nagenoeg niet. Ik vind dat verder ook niet erg.

Haha Archie. Dat deden wij ook altijd.
Maar zodra ze zelf kunnen lezen is die menu kaart mega interessant.
En ja, kipnuggets ook op die leeftijd 😉

Dan alsnog vind ik het jammer dat er voor kinderen doorgaans mindere gevarieerde keuze is en kinderen geacht worden alleen maar die dingen te eten blijkbaar. In Italië vond ik dat dat bijv veel beter. Veel toegankelijke, simpele gerechten, niet altijd grote porties en vaak geen speciaal kindermenu.

Is ook jammer. Voor mij hoeft een kindermenu ook zeker niet.
Mijn kind lust bijna alles. Maar die nuggets krijgt hij thuis niet dus voor hem is dat feest.

Ging mijn kind maar voor de kipnuggets. Ze gaat altijd voor de biefstuk

Hier lusten ze enkel kipnuggets of een frikandel of spaghetti .. dus ik ben maar al te blij met die kidsmenu's.

Ging mijn kind maar voor de kipnuggets. Ze gaat altijd voor de biefstuk

Haha dat kiest hij idd niet. Daar kauwt hij kauwgom van. Thuis vindt hij zalm fantastisch. Maar die nuggets horen voor hem bij uit eten gaan.
Ik denk dat de kinderpizza, pannenkoek of frikandel er wel een beetje bijhoren.
Ik zou het wel vervelend vinden als een restaurant dat niet heeft haha
Maar je hebt altijd fijnproevers natuurlijk 😉😉