Welkom op Zeg maar Yes!

Haha Luisa, herkenbaar! Hier zo’n schaapje dat rood is als ze nog moet slapen, oranje als ze er bijna uit mag en groen als het tijd is om op te staan. Ze komt er gewoon uit en kondigt dan aan welke kleur hij is. Als ik haar terugstuur naar bed, staat ze elke minuut naast me. Nog geen heel groot succes dus.

Misschien ligt het aan mij, maar je kunt dan toch gewoon heel duidelijk zijn als je wil dat ze in bed blijft? Het lijkt mij dat als ze dan elke minuut aan je bed staat, ze ook de ruimte krijgt en voelt om dat te doen. Niets mis met heldere regels en afspraken, toch? Over het algemeen kun je die met een ‘doorsnee’ basisschool kind gewoon maken, lijkt mij. Even los van kinderen die vanwege onderliggende oorzaak moeilijkheden ervaren op dit vlak.

Het valt mij op dat sommige reacties zijn hier best ‘soft’ zijn, waardoor je als ouder veelvuldig aan het kortste eind trekt, denk ik.

Misschien ligt het aan mij, maar je kunt dan toch gewoon heel duidelijk zijn als je wil dat ze in bed blijft? Het lijkt mij dat als ze dan elke minuut aan je bed staat, ze ook de ruimte krijgt en voelt om dat te doen. Niets mis met heldere regels en afspraken, toch? Over het algemeen kun je die met een ‘doorsnee’ basisschool kind gewoon maken, lijkt mij. Even los van kinderen die vanwege onderliggende oorzaak moeilijkheden ervaren op dit vlak.

Het valt mij op dat sommige reacties zijn hier best ‘soft’ zijn, waardoor je als ouder veelvuldig aan het kortste eind trekt, denk ik.

Want jij denkt dat we dit nog niet geprobeerd hebben?
Niet alle kinderen zijn hetzelfde. Jij hebt vast hele brave kinderen die vrolijk aan de hand meelopen, maar dat geldt niet voor die van mij kan ik je vertellen. En dat ook nog eens zonder onderliggende oorzaak. Gewoon een erg sterke wil.

Wij doen de ochtendspits samen. Vaak gaat mijn wekker al voordat dochter wakker is. Ik sta dan op en maak mezelf klaar om te gaan werken. Dan wordt mijn man wakker en de ene keer slaapt dochter dan nog en de andere keer niet. Ik kleed haar vaak aan en doe haar haren. Mijn man zorgt vaak voor haar ontbijt en dat ze naar de peuterspeelzaal gaat. Ik ben altijd iets voor achten de deur uit.

Misschien ligt het aan mij, maar je kunt dan toch gewoon heel duidelijk zijn als je wil dat ze in bed blijft? Het lijkt mij dat als ze dan elke minuut aan je bed staat, ze ook de ruimte krijgt en voelt om dat te doen. Niets mis met heldere regels en afspraken, toch? Over het algemeen kun je die met een ‘doorsnee’ basisschool kind gewoon maken, lijkt mij. Even los van kinderen die vanwege onderliggende oorzaak moeilijkheden ervaren op dit vlak.

Het valt mij op dat sommige reacties zijn hier best ‘soft’ zijn, waardoor je als ouder veelvuldig aan het kortste eind trekt, denk ik.

Want jij denkt dat we dit nog niet geprobeerd hebben?
Niet alle kinderen zijn hetzelfde. Jij hebt vast hele brave kinderen die vrolijk aan de hand meelopen, maar dat geldt niet voor die van mij kan ik je vertellen. En dat ook nog eens zonder onderliggende oorzaak. Gewoon een erg sterke wil.

Ik lees letterlijk dat je haar bij de 2e poging haar zin geeft. Of dat te maken heeft met een sterke eigen wil, mag je zelf invullen. Misschien wel een vorm van pick your battles, dat kan ik niet tussen de regels door lezen. Maar blijkbaar is de sterke eigen wil van jouw dochter reden om je eigen principes (al dan niet vrijwillig) overboord te gooien. Als dat voor jou prima is, dan is dat goed toch.

Gezien een aantal reacties hier denk ik dat sommige ouders zichzelf te kort doen en ongewild (en misschien wel onnodig) in bepaalde discussies belanden met kleuters. Vandaar mijn reactie. Los van het feit dat autonomie belangrijk is, zijn sommige dingen gewoon zo en heb je hier als ouder de belangrijkste stem in. Zéker op de leeftijd van 5-6 jaar.

Joh Ysa je maakt er zo wel een eigen verhaal van. Je concludeert veel op basis van mijn uitleg hoe het NU gaat de ochtenden. En ook gelijk met een oordeel. Nu heb je het over principes overboord gooien. Op welke principes doel je dan?

Ik trek dit soort reacties slecht. Ik zit er niet mee als mijn opvoeding bekritiseerd wordt in de zin dat je het niet eens bent met regels die ik (niet) stel. Echter doen alsof alles maar op elk kind van toepassing is slaat gewoon nergens op.

Mijn dochter weet heel goed dat ze pas om 7 uur uit bed mag. Ook heeft ze een klok en kan ze de tijd aflezen. Dat weerhoudt er echter niet van om al eerder te vragen of ze naar beneden mag. Keer op keer. Hoe vaak ze ook nee te horen krijgt. Spelen op haar kamer wil ze niet.
In de wintermaanden gaat het wel goed, maar in de zomer is ze vroeg wakker.

Haha regels zijn regels. Ja inderdaad mss als je hele brave kindjes hebt. Niet ieder kind is inderdaad hetzelfde. Ik zie mezelf ook echt niet als een softe ouder. Mijn dochter is gewoon heel enthousiast als ze wakker is. Dan gaat het wel vooral om het weekend. Als ik dan zeg dat half 6 echt niet ok is, gaat ze liggen jammeren dat ze niet meer kan slapen en elke 5 minuten vragen of het al tijd is (ondanks dat ze dat zelf kan aflezen). Het heeft gewoon echt geen zin, hoe streng ik ook ben. Gaat ze liggen snikken en dan slaap ik net zo min meer. Gelukkig voor mij gaat ze wel alleen naar de huiskamer en heeft ze daar verder geen probleem mee.

Misschien ligt het aan mij, maar je kunt dan toch gewoon heel duidelijk zijn als je wil dat ze in bed blijft? Het lijkt mij dat als ze dan elke minuut aan je bed staat, ze ook de ruimte krijgt en voelt om dat te doen. Niets mis met heldere regels en afspraken, toch? Over het algemeen kun je die met een ‘doorsnee’ basisschool kind gewoon maken, lijkt mij. Even los van kinderen die vanwege onderliggende oorzaak moeilijkheden ervaren op dit vlak.

Het valt mij op dat sommige reacties zijn hier best ‘soft’ zijn, waardoor je als ouder veelvuldig aan het kortste eind trekt, denk ik.

Want jij denkt dat we dit nog niet geprobeerd hebben?
Niet alle kinderen zijn hetzelfde. Jij hebt vast hele brave kinderen die vrolijk aan de hand meelopen, maar dat geldt niet voor die van mij kan ik je vertellen. En dat ook nog eens zonder onderliggende oorzaak. Gewoon een erg sterke wil.

Dit.

Als we kunnen, doen we de ochtendspits enigszins samen. Man vertrekt om 7.30 uur naar zijn werk, soms vroeger. Heeft dan de broodtrommels klaar en de tafel gedekt. Ik douche, maak de meiden wakker, we ontbijten en maken de tassen gereed, kleden ons aan en vertrekken naar school. Als ik uit de slaapdienst kom (meestal eens per week), doet man alles alleen.

We zorgen ervoor dat de avond ervoor alles klaar staat en we ruim in de tijd zitten. Ze mogen tv kijken zodra ze helemaal klaar zijn (dus ook de schoenen aan).

Joh Ysa je maakt er zo wel een eigen verhaal van. Je concludeert veel op basis van mijn uitleg hoe het NU gaat de ochtenden. En ook gelijk met een oordeel. Nu heb je het over principes overboord gooien. Op welke principes doel je dan?

Ik trek dit soort reacties slecht. Ik zit er niet mee als mijn opvoeding bekritiseerd wordt in de zin dat je het niet eens bent met regels die ik (niet) stel. Echter doen alsof alles maar op elk kind van toepassing is slaat gewoon nergens op.

Mijn dochter weet heel goed dat ze pas om 7 uur uit bed mag. Ook heeft ze een klok en kan ze de tijd aflezen. Dat weerhoudt er echter niet van om al eerder te vragen of ze naar beneden mag. Keer op keer. Hoe vaak ze ook nee te horen krijgt. Spelen op haar kamer wil ze niet.
In de wintermaanden gaat het wel goed, maar in de zomer is ze vroeg wakker.

Joh volgens mij reageer je nu zelf wat overtrokken. Ik ga enkel af op wat hier geschreven wordt. Je hebt hier nu eenmaal nooit een compleet verhaal. Maar voel je vooral niet aangevallen. Als jij tevreden bent met de situatie is dat oké.