Welkom op Zeg maar Yes!

Hier spelen ze ook echt nog wel. Zoon van 9 en dochter van 7 spelen vaak met de Lego, maar ook barbies/treinbaan/playmobil/knutsel/buitenspelen.

Maar ook hier worden geen schermpjes aangeboden. Heb eens gelezen dat het voor de creativiteit en fantasie ook niet goed is, een kind wordt zodanig geprikkeld en doordat een kind zich niet meer verveeld zal het ook minder snel fantasierijk of creatief bezig zijn.

De jongste van bijna 4 kan dit beter dan de oudste. Hij kan echt een hele tijd met de treinbaan/duplo/lego/playmobil spelen en hele verhalen maken met zijn brandweerwagens. De oudste is meer van het tekenen en knutselen. Daar kan ze ook echt wel een tijd mee bezig zijn, maar ze heeft vaak te omvangrijke ideeën voor knutselwerken dat mama weer mee moet doen 😅

Dit is inderdaad echt een karakterdingetje en volgens mij niet zozeer gerelateerd aan jongens/meisjes.

Ikzelf speelde tot mijn 14e minstens met de Barbies, mijn dochter van 11 vindt het nu ook al zielig als daar een dag niet mee gespeeld is. 🥲

Zoon van 9 kan niet spelen, nooit echt gekund ook. Toen hij kleiner was en samen met zijn zus kon spelen nog wel, en nu heel soms met zijn broertje, maar alleen kan hij zich echt niet vermaken.

En zoontje van 4 speelt hele dagen, vertelt er hele verhalen bij, heeft een enorme fantasie en speelt ook echt overal mee. Eindelijk wordt er gebruikt gemaakt van die enorme speelgoedverzameling van broer en zus. 🥰 Hij speelt ook eigenlijk het mooist alleen, ik zie mezelf van vroeger. En ik geniet ervan, haha.

1-jarige kruimelt ook heerlijk door het huis heen met een paar blokjes of stapelbekers dus ik heb goeie hoop...🙈

Spelen is natuurlijk vooral 'zichzelf vermaken' maar ik vind wel verschil tussen bouwen en rollenspel. Met bouwen zijn ze inderdaad op een gegeven moment klaar. Rollenspel begint elke morgen opnieuw.

Herkennen jullie trouwens ook dat ze 's avonds (of 's middags) voor bedtijd juist net het mooiste spelen?

Ik vraag me altijd af of ze dat bewust doen, ik ben zelf namelijk vaak wel geneigd om ze nog even te laten zitten. 😅

Bij ons spelen ze alle drie heel anders.

Mijn oudste dochter houdt enorm van tekenen en knutselen. In elk materiaal ziet ze weer nieuwe mogelijkheden. Het liefst zit ze uren achter haar bureau of op de grond dingen te bedenken en te vouwen/lijmen/knippen/rijgen/tekenen/kleuren. Heel leuk vind ik dat! Maar buiten af en toe wat Lego friends en Lego dots raakt ze ander speelgoed bijna niet aan.

Mijn zoontje houdt het meest van spelletjes. De héle dag vraagt hij of we een spelletje met hem willen doen. Ook vindt hij bouwen wel leuk, eens in de zoveel tijd kan hij ook uren zoet zijn met Lego, duplo (de trein) of Magnetiles. En buiten voetballen vindt hij ook leuk trouwens.

Mijn jongste dochter is juist echt een poppenmeisje. Zij speelt het liefst de hele dag met haar poppen en doet allerlei rollenspellen. Daarnaast houdt ze ook erg van buitenspelen en dingen verzamelen die ze buiten vindt.

Heel leuk om die verschillen te zien! Ik vind het één niet beter dan het ander, ze hebben gewoon totaal verschillende karakters en interesses. Gelukkig kunnen ze ook wel samen spelen soms, vooral buiten in de trampoline of met een spelletje. En mijn oudste steekt de jongste twee soms aan met haar knutselkoorts.

Herkennen jullie trouwens ook dat ze 's avonds (of 's middags) voor bedtijd juist net het mooiste spelen?

Ik vraag me altijd af of ze dat bewust doen, ik ben zelf namelijk vaak wel geneigd om ze nog even te laten zitten. 😅

Ja! Maar bij zoon komt dat ook wel door het ritme van de dag. Na school en zeker ook na de BSO moet hij eerst even tot rust komen met de IPad. Daarna komt hij pas weer tot spelen. Dus ja, met de BSO is dat dus dan al na het eten en moet ie dus eigenlijk al naar bed. Hij gaat daardoor vaak inderdaad ook wel wat later naar bed want anders vind ik het ook zielig.

We hebben heel bewust de eerste 2/3 jaar geen schermen aangeboden bij hem (en nu zijn zus) om te proberen een goede basis te leggen voor fantasiespel. Kan toeval zijn natuurlijk maar hij speelt dus graag nog.

Zou goed kunnen bij jouw kinderen inderdaad. Ik hier herken ik het juist niet. Zoon kwam juist tot spelen door wat hij in filmpjes had gezien. Hij heeft z'n hele eigen karakter bedacht wat een restaurant heeft en dan speelt hij dat in z'n speel keukentje na. En lijkt me dat R Jurassic Park ook van filmpjes kent toch?

Alleen pas recentelijk merk ik dat het meer bij bouwen blijft en niet meer zo spelen is. Maar dat ligt beetje aan de Lego denk ik. Ik vind al die Lego sets niet zo leuk eigenlijk. Je zet ze in elkaar maar het is niet zo creatief. Het nodigt niet uit tot vrij spel. We hebben nu dan wel alles bij elkaar gezet op z'n kamer maar één keer spelen met een vriendje en 't is weer uit elkaar.
Dan vind ik de grote bak met losse Lego veel leuker, veel meer creatief bouwen. Daar komt hij veel meer tot z'n recht, bouwt hij van alles, van satellieten, zaagmolens en huizen.

Onze zoon is een dinosaurus vanaf het moment dat hij wakker wordt tot hij gaat slapen. Godzijdank is hij na 2 jaar nu eindelijk gestopt met binnen grommen (als een dino dus, hij kan alle verschillende grommen nadoen).

Ik vind dit echt heel schattig en grappig 🥰

Mijn beide dochters (7 en bijna 9) spelen graag, veel en gevarieerd. Misschien is dat mede doordat ik dat vanuit mijn pedagogische achtergrond veel en breed gestimuleerd heb, maar ik denk ook dat het een groot stuk karakter bij kinderen zelf is.
Oudste dochter pakt tegenwoordig vaker een boek dan knutselspullen, moet wel begrensd worden in schermgebruik en heeft soms een zetje nodig om tot spelen te komen. Maar dan is er ook veel variatie en fantasie. Tekenen, spelletjes, poppenspel, bouwen, Playmobil en buiten spelen.
Jongste dochter kan eindeloos knutselen en met poppetjes spelen, gaat ook graag naar buiten, zet uit zichzelf een scherm uit om te gaan spelen. Ook bij jaar veel variatie en fantasie. Ze spelen ook veel samen, vind ik altijd mooi om te zien.

Onze zoon is een dinosaurus vanaf het moment dat hij wakker wordt tot hij gaat slapen. Godzijdank is hij na 2 jaar nu eindelijk gestopt met binnen grommen (als een dino dus, hij kan alle verschillende grommen nadoen).

Ik vind dit echt heel schattig en grappig 🥰

Is het ook hoor maar sóms…!

Oh ja snap ik wel Marsy. Ik heb een vriendin en haar zoontje heeft zon jaar of 2 altijd gedaan of ie een puppy was. En kreeg ie op z'n kop of werd ie onzeker praatte hij helemaal niet meer maar ging alleen maar blaffen/janken/hijgen als een hond. Dat was heel grappig maar soms echt bloed irritant ja haha!

Hier speelt mijn dochter (Bijna 7) nog wel veel fantasie. Ze speelt veel met poppen/barbies/lol, dan moet ze wel een beetje rust in haar kont hebben, dan speelt ze heel rustig en ontspannen. Kleuren en knutselen doet ze ook veel en buiten spelen/trampoline springen/steppen. En net zoals het zoontje van marin speelt ze veel dingen na van filmpjes. Verkleden en dan een heel.rollenspel. al was dar vorig jaar vooral veel prinses en nu meer wat stoerder met makeup enzo haha.