Welkom op Zeg maar Yes!

Qua cadeaus etc komen ze hier ook niets tekort, we pakken flink uit met sint, kerst en hun verjaardagen. Ze hebben ook elk hun eigen tablet, een switch etc. Maar ook allebei een kast vol boeken. En natuurlijk het nodige speelgoed. We kunnen dit ook allemaal betalen anders deden we het niet.

Zwemles kost momenteel ook 200 euro per maand. Dus we gaan misschien niet de wereld over, maar we hebben het goed. We kunnen alles betalen, en bijna altijd kopen wat we nodig hebben of willen, we leven niet in armoede. Dus misschien heb ik ook een vertekend beeld over onszelf. Want ik dacht dus ook toen ze weer naar school gingen: Wat hebben ze nou voor episch meegemaakt deze vakantie, wat (grotendeels) "de rest van de klas" ongetwijfeld wel heeft meegemaakt? Maar ze hebben gewoon echt een super vakantie gehad en dan is het goed. Was ook wel een verademing want in de carnavalsvakantie lagen we allemaal plat met griep

GSTQ, ik denk dat school daar maar een beperkte rol in kan spelen. Wat hier al eerder genoemd is, op ieder verhaal even enthousiast reageren en ieder kind zijn/haar verhaal laten doen.
En wellicht stimuleren dat kinderen gaan deelnemen aan dergelijke gratis activiteiten die Max noemt.

Toch kan me voorstellen dat de kinderen van die twee managers ongelukkig zijn. Papa en mama werken alleen maar, hebben nooit tijd en nu moeten ze mee naar Thailand, terwijl ze wellicht liever met vriendjes en vriendinnetjes hadden gespeeld op de bso, omdat ze dat ongeveer elke dag doen. Beetje overdreven geschetst zo, maar de kinderen met luxe vakantie vinden het misschien helemaal niet zo leuk als de kinderen die die vakanties niet krijgen.

Tsja dit vind ik ook weer zo'n vooroordeel. Deze mensen staan ook gewoon op tijd bij de BSO elke dag en doen hun best in het weekend om er wat van te maken. Sommige mensen worden nou eenmaal blij van een fulltime baan.
Maar ik begrijp wat je bedoelt. Ik vond het vroeger leuker om thuis te blijven en met m'n vriendjes op straat te spelen dan op vakantie te gaan. Ik was ook altijd jaloers op de verhalen van de thuisblijvers. Ik had dus wel van dit soort ouders die veel werkten en in de vakanties op vakantie wilden (omdat ze zelf workaholics waren en anders in de vakantie toch aan t werk gingen vanuit huis).
Overigens vond ik vroeger helemaal niet dat m'n ouders nooit tijd hadden. Voor ons was het namelijk normaal en we wisten niet beter. Ja sommige vriendinnetje hadden moeders die altijd thuis waren, maar daar zag ik ook wel de nadelen van. Ik was er in elk geval zeker niet ongelukkig door, ik was er eerder trots op. M'n moeder was de eerste vrouw op haar studie bijvoorbeeld.

Ik denk dat rubberen stoepsteen generatie juist niet gaat over de kinderen die nooit op vakantie gaan. Ik denk ook dat we het over andere dingen hebben. Ik heb het over kinderen die een hele vakantie binnen zitten, waar heel weinig mee gedaan wordt. Er zijn kinderen die nooit op vakantie gaan. Er zijn kinderen die echt opgroeien in armoede. En die kinderen zijn absoluut niet de kinderen die steeds in bescherming worden genomen. Zij worden al aan heel veel blootgesteld.

Het gaat er toch om dat de kinderen maximaal worden beschermd, dus ook tegen 'mooie' verhalen van anderen. Een kind wat geen tegenslag mag hebben of jaloers mag zijn omdat pietje het wel heeft, waarom hij/zij dan niet?
Zoals ik de openingspost heb opgevat is dat er niet meer gevraagd zou mogen worden wat de kinderen gedaan hebben in de vakantie, want verhalen van andere kinderen kunnen niet zo leuk zijn om te horen. Waarbij het kind kan 'beschadigen'.

Hier in de buurt zijn tijdens de schoolvakanties (gratis) activiteiten, georganiseerd door de gemeente. Iedereen kan daaraan mee doen. Verschillende leeftijdsgroepen doen verschillende dingen. Denk aan een break dance workshop, lasergamen, klimmen in de klimhal etc.
Ook zijn er 2 speelpleinen (waarvan ik weet) met toezicht en heel veel speelgoed waar je gratis mag komen spelen. Er is een grote speeltuin in het park waar je hutten mag bouwen en met vlotten over de sloten mag varen etc. Die organiseren in de vakanties ook altijd (gratis) extra activiteiten. Elke woensdagmiddag en in de vakanties vaker.

Misschien komt dit omdat ik in een gemengde buurt woon met veel sociale huur, maar is dit in andere gemeentes en buurten niet? Dan heb je als kind namelijk alsnog het gevoel dat je leuke uitjes hebt gedaan/echt wat anders dan een schoolweek. Je hebt genoeg te vertellen in elk geval.

Hier (groot dorp in Friesland) zijn zulke dingen idd niet. In de voorjaarsvakantie was wel 1x lasergamen maar dat was niet gratis. Grote speeltuinen of parken hebben we hier ook niet. Voor een ballorig oid moet je ook 20 km verderop zijn.

Heel Friesland is 1 groot park

Het komt inderdaad over als vooroordeel Max, maar zo was het niet bedoeld. Maar meer als wat de ene als luxe en misschien jaloersmakend ziet, dat de ander juist weer heel anders ervaart.

Max, die activiteiten vind ik een erg mooi initiatief. Wij hebben dat hier niet.

Ik denk dat het zielige kind van de twee managers een behoorlijk vooroordeel is. Wolf dat kinderen die elke vankantie luxe reizen maken verder weinig aandacht krijgen thuis. Ouders die werken hebben niet per se minder aandacht voor hun kind.

Silly One, ik bedoel dat de kinderen die heel erg behoed worden voor tegenslag en mislukkingen meestal niet de kinderen zijn die opgroeien in armoede.

Silly One, ik bedoel dat de kinderen die heel erg behoed worden voor tegenslag en mislukkingen meestal niet de kinderen zijn die opgroeien in armoede.

Dan denken we daarover hetzelfde. Nadeel van papier, toch altijd een kans voor andere interpretatie.

Dat wat Max zegt is hier ook.
De vakantiespelen heet het. Het kost 50ct per dagdeel en de kinderen krijgen dan ook fruit en lunch. Het programma is heel gevarieerd en voor iedereen.

Maar dat is niet waar gstq het over heeft. Ik vind het een heel lastig iets omdat het ongetwijfeld heel pijnlijk zal zijn voor kinderen met een zware of sociaal arme thuissituatie te horen hoe leuk anderen het hebben gehad met hun gezin.
Het spel met de matjes vind ik hierbij wel een heel leuke. Het legt niet de nadruk op heel grootse uitjes, maar veel op een veel breder aspect van hun vakantiebelevenissen.

Ik vind het een lastig vraagstuk eerlijk gezegd. Veel mensen om mij heen gaan verder weg in de meivakantie omdat het wat goedkoper is (ook niet veel meer volgens mij) dan de zomervakantie. Ik was deze vakantie zonder mijn dochter op vakantie en zij heeft bij familie gelogeerd. Geen vakantie of reis voor haar, wel wat leuke knutselactiviteiten gedaan in de buurt die nauwelijks wat hebben gekost. Ze heeft het prima naar haar zin gehad. Er wordt ook veel gratis gedaan in de buurt tijdens vakanties. Dat ze dus nergens is geweest, wil ook niet zeggen dat het een achtergesteld kind is en dat andere kinderen niet enthousiast mogen zijn over reizen die zij hebben gemaakt. Een andere keer is het weer andersom.

Tegelijkertijd begrijp ik je armoedevraagstuk ook maar ga je dat oplossen door kinderen niet te laten praten over hun vakanties? Ik vind eerdergenoemde vragen ook prima (heb je buiten gespeeld, ben je ergens geweest met je vader/ moeder/ opa/ oma etc. Het hoeft inderdaad ook niet perse in detail. Je hoeft niet klassikaal te bespreken hoe of wat. Maar helemaal tegenhouden doe je het niet natuurlijk, kinderen kunnen het ook aan elkaar vertellen. Verder denk ik ook wel dat je best dingen kunt ondernemen die weinig tot niks kosten. Kinderen vinden het park al leuk of een plas/ de zee/ het bos/ speeltuin/ met vriendjes afspreken etc. Je kunt zelf eten meenemen. En wat ik zei, hier in de omgeving wordt genoeg georganiseerd dat niet eens geld kost. Toen mijn dochter nog op de opvang zat deden ze in de vakanties extra veel leuke dingen en kwam ze ook weinig te kort als ik aan het werk was. Als je echt wilt dan komt je kind weinig te kort ondanks dat je niet naar bv Disney kunt.

Wat SoGood ook zegt ervaar ik ook. Ik zou ook graag meer vrij willen zijn rond vakantieperiodes maar ik heb maar een beperkt aantal vrije weken en ook collega's met kinderen dus we zullen het moeten verdelen en dat is niet anders. Dat is tenslotte ook de reden waarom we wel kunnen reizen en het goed hebben. Dus ja, mijn kind zit in de vakanties ook meer dan gemiddeld binnen omdat ik moet werken. Wel vanuit huis dus ze kan lekker chillen en veel knutselen (wat ik dan wel aanmoedig) en op mijn vrije dagen (3 per week) probeer ik wel dingen te ondernemen. Net als soms in de avond als dat gaat trouwens. Voor aankomende schoolvakantie ben ik aan het kijken voor een week kamp voor mijn kind. We zijn samen 2 weken vrij dus dan moeten we nog 3 weken overbruggen en dat is wel te doen. Ik ben ook maar alleen dus ik heb verder ook niet veel andere keuze.

Ik zeg ook niet dat ik vind dat er gevraagd moet worden naar vakanties. Ik vroeg me af of het nog zo uitgevraagd moest worden. Misschien zou er aan de kinderen om wie het gaat gevraagd kunnen worden hoe zij het ervaren en hoe zij over de vakantie zouden willen praten. Ik vond het voorbeeld van die matten al erg mooi.

Ik vind van iemand hierboven de insteek mooi, de vragen aan de kinderen op een andere manier stellen.

En ja idd kinderen die echt in armoede leven en/of beetje verwaarloosd worden. Daar kun je het idd niet heel veel rooskleuriger voor maken. Maar denk ook dat je niet kan doen alsof het niet bestaat, kinderen hebben het er onderling ook wel over. In de klas van mijn dochter wordt gevraagd naar je gevoel van de dag en dan met vingers opsteken. Dus wie is er groen/ heel blij vandaag en wie iets minder. Wordt nooit 1 specifiek kind daar uitgelicht. En na die vinger opsteekt ronde krijgen dan 3 (oid) kids ruimte om iets te vertellen, elke keer andere kinderen, kan zowel een blij verhaal of minder blij zijn. En dan evt later op de dag nog een keer een paar. Dus het buitelt daar niet over elkaar heen van de ene vakantie naar X en ander vakantie naar Y ofzo, vind dat op zich ook wel mooie aanpak.

Overigens was het er vroeger ook al. Het lijkt idd allemaal steeds meer en verder en duurder te worden (wij besteden zelf ook behoorlijk wat aan vakantie dus ben er ook onderdeel van), maar ik weet nog van vroeger, wij gingen altijd alleen in de zomervakantie een week op vakantie en altijd in Nederland. Daar is niks mis mee, maar op een bepaalde leeftijd (einde basisschool/ middelbare pas) vond ik dat niet heel leuk meer om te vertellen, naast alle 3 weken naar Italië en Zuid-Frankrijk en Oostenrijk verhalen zeg maar.

Wat ik mij kan herinneren was dat we vroeger op de basisschool altijd de dag begonnen met een kring. En na de vakantie of op maandag ging dat inderdaad over het weekend of vakantie. Maar er waren altijd maar een stuk of 3 kinderen aan de beurt. Je zou als juf kunnen vragen wie er wat over zijn of haar vakantie wil vertellen, en als er dan 10 kinderen hun hand opsteken, dan kies je er 3 uit, en niet 3 die allemaal op vliegvakantie zijn geweest. Kinderen die niks te vertellen worden dan in ieder geval niet in verlegenheid gebracht.

Verschil is er, en dat weten kinderen ook. Mijn kinderen vroegen ook waarom wij nooit gaan vliegen. Tja ik leg dan uit wat zoiets kost en wat wij ervoor zouden kunnen doen als we op onze manier vakantie vieren en dat begrijpen ze dan ook. We gaan meestal 3x per jaar op vakantie met de caravan, waarvan 1x naar zuid Europa en een weekend weg of midweek naar center parcs oid. Ze komen niks te kort, maar vliegen gaat hem echt niet worden.

Nou ik was zo'n kind dat nooit op vakantie ging. In mijn hele basisschool carrière ben ik nooit weggeweest.
Ik had altijd een prachtige vakantie dus ik heb dat niet gemist.

Wat ik wel storend vond was na de vakantie de kringgesprekken. Het ging dus altijd over de vakanties. En ze wisten dat wij nooit weggingen dus ik werd overgeslagen of er werd gezegd door andere kinderen 'siesa is niet op vakantie geweest dus zij hoeft niets te vertellen'.
Er was geen ruimte voor mijn verhaal en dat vond ik vooral erg kwetsend.
En dat merk ik nu overigens nog steeds met vrienden. Het gaat altijd over vakanties.
Prima als er verteld wordt over de vakanties, maar geef dan andere ook de ruimte om over hun belevenissen te vertellen. En vraag de stille kinderen (of eerst de ouders) eens gerichte vragen zodat ze ook een positief vakantie verhaal hebben.

Mijn kinderen gaan nu ook bijna nooit op vakantie (nog maar 2x) maar ze hebben wel een leuke vakantie. Ze gaan bij oma logeren en dat is voor hun al vakantie.

Misschien zouden leraren eens kunnen vragen naar het leukste moment in de vakantie aan kinderen dan ligt de nadruk misschien minder op waar de kinderen heen geweest zijn en wordt dat niet zo uitgebreid besproken. Wij zijn afgelopen vakantie naar Disneyland geweest, maar als de juf van dochter naar het leukste moment in de vakantie had gevraagd, had ze zeker verteld over haar vriendinnetje die aan de andere kant van het land woont en heeft gelogeerd bij ons. Dan had ze niks gezegd over Disneyland.

Zojuist is bij mijn dochter gedaan. Groep 3. De kinderen moesten een tekening maken van hun leukste vakantiemoment.

Misschien zouden leraren eens kunnen vragen naar het leukste moment in de vakantie aan kinderen dan ligt de nadruk misschien minder op waar de kinderen heen geweest zijn en wordt dat niet zo uitgebreid besproken. Wij zijn afgelopen vakantie naar Disneyland geweest, maar als de juf van dochter naar het leukste moment in de vakantie had gevraagd, had ze zeker verteld over haar vriendinnetje die aan de andere kant van het land woont en heeft gelogeerd bij ons. Dan had ze niks gezegd over Disneyland.

Klopt. Ik help meestal met luizenpluizen en vraag ook aan alle kinderen hoe hun vakantie was en of ze iets leuks hebben gedaan. Ze vertellen bijna allemaal over de laatste dag/ weekend...

School kan hier zeker een verschil in maken. Als leraren zich bewust zijn van verschillen en weten hoe ze vragen/ opmerkingen handig kunnen formuleren dan kan dat een wereld van verschil maken voor een kind. Tuurlijk hoeft niet alles doodgezwegen te worden en zijn er nou eenmaal verschillende de wereld. Maar een kind dan nooit mee kan praten met z’n klasgenootjes loopt daar echt wat deuken van op.

School kan hier zeker een verschil in maken. Als leraren zich bewust zijn van verschillen en weten hoe ze vragen/ opmerkingen handig kunnen formuleren dan kan dat een wereld van verschil maken voor een kind. Tuurlijk hoeft niet alles doodgezwegen te worden en zijn er nou eenmaal verschillende de wereld. Maar een kind dan nooit mee kan praten met z’n klasgenootjes loopt daar echt wat deuken van op.

Wat een lieve en rake reactie op dit vraagstuk.

School kan hier zeker een verschil in maken. Als leraren zich bewust zijn van verschillen en weten hoe ze vragen/ opmerkingen handig kunnen formuleren dan kan dat een wereld van verschil maken voor een kind. Tuurlijk hoeft niet alles doodgezwegen te worden en zijn er nou eenmaal verschillende de wereld. Maar een kind dan nooit mee kan praten met z’n klasgenootjes loopt daar echt wat deuken van op.

Helemaal mee eens! Ik doe hier hard m’n best voor als juf, hopelijk helpt het 😍

Hier in de buurt zijn tijdens de schoolvakanties (gratis) activiteiten, georganiseerd door de gemeente. Iedereen kan daaraan mee doen. Verschillende leeftijdsgroepen doen verschillende dingen. Denk aan een break dance workshop, lasergamen, klimmen in de klimhal etc.
Ook zijn er 2 speelpleinen (waarvan ik weet) met toezicht en heel veel speelgoed waar je gratis mag komen spelen. Er is een grote speeltuin in het park waar je hutten mag bouwen en met vlotten over de sloten mag varen etc. Die organiseren in de vakanties ook altijd (gratis) extra activiteiten. Elke woensdagmiddag en in de vakanties vaker.

Misschien komt dit omdat ik in een gemengde buurt woon met veel sociale huur, maar is dit in andere gemeentes en buurten niet? Dan heb je als kind namelijk alsnog het gevoel dat je leuke uitjes hebt gedaan/echt wat anders dan een schoolweek. Je hebt genoeg te vertellen in elk geval.

Hier (groot dorp in Friesland) zijn zulke dingen idd niet. In de voorjaarsvakantie was wel 1x lasergamen maar dat was niet gratis. Grote speeltuinen of parken hebben we hier ook niet. Voor een ballorig oid moet je ook 20 km verderop zijn.

Hier een ander dorp in Friesland, maar daar is elke vakantie een kidsweek door het grote theater in de buurt. In de diverse woonwijken zijn hier ook speeltuinen te vinden, ook in een buurtdorp is er een populaire speeltuin waar veel ouders (op de fiets) heengaan. Of naar het lokale strandje.

MissEnergy ik denk dat er overal speeltuinen zijn, maar het gaat erom dat er ook iets speciaals wordt georganiseerd en er (extern) toezicht is. Dan heeft een kind toch een leuk uitje gehad wat niet "gewoon" de speeltuin om de hoek is met pa en ma.

Bij ons is de laatste week van de zomervakantie wel de speelweek, dat vinden onze kinderen superleuk! Aangezien we in een best dure wijk wonen (hoogopgeleide tweeverdieners) merk ik wel dat er minder kinderen uit onze wijk bij de speelweek zijn dan uit andere wijken uit het dorp.

Bij mij was er vroeger geen geld thuis. Wij gingen niet op vakantie, hadden geen auto, konden vrijwel nooit een dagje weg en gingen geen dingen doen zoals een ijsje in de stad eten. Toch had ik het altijd hartstikke leuk, mijn vriendinnen sliepen altijd vaak bij ons en we hadden het super gezellig. Ik vond het pas jaren later vervelend, dat ik niks van de wereld had gezien.

Zelf gaan wij vaak op vakantie, geen enorme reizen maar wel weg. Disneyland/Vakantiepark/glamping etc. Wat mijn oudste als eerste vertelde overal op school was dat hij zo'n mooie fontein had gezien (in Barcelona, is natuurlijk ook fantastisch). Ik denk niet dat dat perse kwetsend is voor andere kinderen, het is pas vervelend als je zelf een stomme vakantie hebt gehad. En die vakantie kan stom zijn omdat je in een flatje zit te niksen, maar ook omdat je met buikgriep op Mallorca zat of met ruziënde ouders op Bonaire.

MissEnergy ik denk dat er overal speeltuinen zijn, maar het gaat erom dat er ook iets speciaals wordt georganiseerd en er (extern) toezicht is. Dan heeft een kind toch een leuk uitje gehad wat niet "gewoon" de speeltuin om de hoek is met pa en ma.

In mijn eerst zin geef ik aan dat er ook speciale dingen worden georganiseerd! Volgens mij is niet alles gratis, maar een gedeelte wel. In de zomervakantie is er daarnaast ook nog 'kinderspul' in diverse wijken. Respect voor de vrijwilligers die dit organiseren.

Zelf ging ik vroeger ook nooit op vakantie, niet omdat er geen geld was maar omdat mijn moeder op vakantie gaan met 2 kinderen niet overzag in haar eentje. Oftewel niet echt vakantie met het gezin. Wel mocht ik vaak mee met een vriendinnetje op vakantie in de korte vakanties. Zowel voor haar (als haar ouders) en voor mij leuk om dingen te ondernemen. Volgens mij betaalde mijn moeder daar een gedeelte aan mee.

In de zomer lag een groot gedeelte van mijn klas elke dag bij het zwembad (abonnement), maar dat had ik niet. Wat wel wel deden was vaak een stuk fietsen naar een speeltuin en dan boterhammen/snoepjes en drinken mee. Verder was ik ook gewoon veel buiten in de tuin. Ik mocht in de zomer in mijn eigen tentje in de tuin slapen, lekker met water spelen en las vooral veel boeken (vaak naar de bieb!). Hoogtepunt was een week op kamp via de kerk; kostte overigens bijna niets maar dan was je wel een week eruit. Effectief ging een groot gedeelte van mijn eigen basisschoolklas ook mee.

Ook nu gaan wij echt niet elke vakantie weg omdat ik het best wel gedoe vind en voor leuke dingen hoef je niet per se op vakantie!