Welkom op Zeg maar Yes!

Ja dat deden wij ook altijd, maar vind dit toch wel fijner, dan krijgt hij iig nog wat calorien binnen.
Ja snap dat het fijn is van de oudste!

S krijgt wel calorieën binnen gelukkig! Ze eet ook wel aardbeien kwark. Al met al dus best wat. Maar qua gezonde dingen niet zo veel.

Grappig apparaatje wel! Ik heb een ei wel eens geschud voor dat effect, maar dat werkte niet.

Ik wil dus graag een keer wraps eten met ze, maar dat wordt niks.

Waarom wordt dat niks denk je?

Hier vinden ze het leuk als er allemaal bakjes op tafel staan, dat vindt zoon zo gezellig staan. Ze mogen dan zelf kiezen wat ze er in doen. Ook gewoon alleen kaas, komkommer en kipschnitzel bijvoorbeeld. En in het begin vond ik het ook prima als het alleen kaas was, dan ging het erom dat het wennen aan de wrapjes was.

wat vervelend zeg als een kind zo slecht eet.
Ik begrijp je zorgen hoor als moeder want je wil het beste voor je kind!
succes ermee.

Omdat ze beide bij voorbaat al zeggen dat het niet lekker is bij iets nieuws. Of ze denken dat het pannenkoeken zijn en willen dan stroop ed.

Maar misschien moet ik het maar doen. Vind het alleen zo zonde dat ik steeds zoveel moet weggooien. Probeer dat wel weer te hergebruiken, maar niet alles kan.

Ik at van de week voor het eerst sea shells en toen moest ik ook wel even over een drempel heen omdat het me op het eerste gezicht totaal niet aanspreekt. Voor kinderen is nog veel meer eten nieuw of onwennig. Ik besefte dus deze week weer even hoe lastig het voor kinderen moet zijn om nieuwe dingen te eten en dan ook nog eten dat ze zelf niet uitkiezen.
Bijv met wraps, dat eten wij eten regelmatig en pas recent met ong 3.5 jaar ging mijn dochter ook daadwerkelijk de bonen en groenten eten die we erbij serveren, en dan ook nog niet elke keer. Zoon eet kale wraps met kaas, de rest komt vast vanzelf. Zo eten wij ook regelmatig nieuwe dingen waarbij ik er ook niet vanuit ga dat ze dat direct eten of lekker vinden. Als ze het dan niet lekker vinden, zeg ik ook dat ik het niet gek vind dat ze er even aan moeten wennen.
Ondanks dat ze hier wel prima eten, is er soms de hele dag door gezeur over eten en ook bij voorbaat gezeur over wat we eten. Dus lost het helaas niet op 😉.

Als je in je familie zo'n voorbeeld hebt van dichtbij waarbij het wel heel lang duurde, lijkt mij juist een reden om er wel hulp bij te zoeken Niekske. In ieder geval succes ermee, lijkt me erg vervelend en frustrerend.

Ik snap ook dat je dat spannend vindt Jip. Toch zou ik het gewoon proberen en dan te beleggen (bijv met die bakjes) met dingen waarvan je zeker weet dat ze het lekker vinden. Dan leren ze misschien dat een wrap gewoon een soort plat broodje is. Je kan ook met pita's beginnen evt om de stap te verkleinen?

x

Marin ik heb dat vaker voorbij zien komen maar hoe werkt dat?
Gewoon ei erin, touwtje trekken en dan koken?

Ik ben juist heel gevarieerd gaan koken met de brenda kookt kalender. Ze eten verrassend vaak mee! En ze koken meer mee.

Marin ik heb dat vaker voorbij zien komen maar hoe werkt dat?
Gewoon ei erin, touwtje trekken en dan koken?

Ja, klopt! Officieel wel 35 keer trekken aan dat touwtje.

Haha 35x is wel veel. Lijkt mij wel grappig

Tja, dan kan het inderdaad jaren duren (bij mij denk ik tot mijn dertigste wel ). Ik had gewoon niet met eten wat anderen daarmee hadden. En pushen wekte alleen maar meer weerstand op. Het ging (als ik er achteraf aan terugdenk) vooral vaak om de structuur van veel eten. Als iets te veel gekruid was wilde ik het ook niet. Ik lustte bijna geen vlees, geen rijst of pasta . Vond in dat soort gerechten "te veel dingetjes" zitten en daar werd ik dan nerveus van. Ik kan me voorstellen dat als je zelf wel van eten houdt, dit lastig is. Ik ben blij dat mijn ouders het los hebben gelaten. Het was vooral lastig voor mezelf omdat de maatschappij het niet begrijpt als je dingen zegt als "ik lust geen pasta" haha. Ik hou ook nog steeds niet van eigeel in een hardgekookt ei. Ik vind het droog. Zachtgekookt vind ik wel lekker . Dingen die me vroeger wel opgedrongen zijn (sla) lust ik nog steeds niet. Wat ik eigenlijk wil zeggen is dat er niet perse een medische of psychische reden achter hoeft te zitten en het hoeft ook niet perse een fase te zijn. Daarom zou ik vooral proberen er iets in te krijgen en het jezelf daarin zo makkelijk mogelijk te maken.

Lust het ene kind graag AGV en de andere eet alleen maar pasta of rijst? Vries 1 persoonsmaaltijden pasta/ rijst in vrieszakjes in en haal dat er uit op de avonden dat je AGV eet. Kiest je jongste standaard wat je oudste kiest en eet het dan vervolgens niet? Laat hem of als eerste kiezen of laat hem gewoon kiezen wat hij op brood wil. Of geef je oudste een half bakje (even van te voren bespreken). Mocht je jongste toch ineens gaan eten kun je altijd nog voor je oudste bijpakken. Krijgt hij in ieder geval geen 2 maaltijden binnen.

Lief dat je meedenkt DT. Maar ik ga niet elke keer twee gerechten op tafel zetten. Een pannetje met andere groenten prima, maar ze moeten ook leren dat er soms gewoon geen keus is. Ik maak er geen probleem van als ze niet eten, maar ik bepaal wel wat er op tafel staat.

DT ik lus ook geen pasta 🙂 en mijn oudste wil enkel pasta.

Gisteren voor het eerst een ovenschotel geprobeerd met aardappelschijfjes en meneer heeft dus niets gegeten. Echt zoveel strijd en gezeur. Echt zo niet leuk. De volgende keer koop ik er weer apart pasta bij.

Hier lusten de kinderen ook geen eigeel, ondanks dat ze het wel vaker geprobeerd hebben. Wij snijden dan van een gekookt ei het kapje af (zorgen dat je geen eigeel mee pakt) en vervolgens is de rest er makkelijk af te pellen eigenlijk.

Ik wil ook geen strijd, maar ik trek het erg slecht dat hij zo weinig eet en aan tafel gewoon eten van zijn bord smijt (of zijn hele bord wegsmijt). We eten echt heel eenvoudig, altijd rekening houdend eigenlijk met hem, dat er iets bij zit dat hij (hopelijk) eet. Wraps bijvoorbeeld, we doen dat vaak ook met bakjes met allerlei dingetjes om te vullen op tafel. En dan wil hij een wrap met pindakaas. Dat krijgt hij dan wel, dan eet hij tenminste een wrap. Aardappels eten beide kinderen niet graag, dus AVG is bij ons EVG (eieren ipv aardappelen) en dan eet hij het eitje vaak wel. Soms ook vlees, maar we eten ook vaak vega of vis en dat hoeft hij meestal niet.
Ik word er zo moe van... ik weiger apart voor hem te koken, we houden al genoeg rekening met hem. Maar goed, daarbovenop is hij dus bijna 4 en ontzettend toe aan school, dus alles is een strijd tegenwoordig 🙈

Lastig Niekske. Wat betreft het eten van het bord gooien of het bord wegsmijten; misschien heb je iets aan onze aanpak.

Wij wilden ook geen strijd aan tafel. We hebben een periode dan ook heel bewust de tafel gedekt met 1 bord minder (idee komt vanuit de eettherapie van een revalidatie medisch centrum waar ik werkte).
Eet je niet, of maak je er een ding van, dan zit je niet aan tafel. Aan tafel is het gezellig en vooral functioneel: we eten. In de periode dat ze nog in de kinderstoel zat, draaiden we de kinderstoel om op de momenten dat ze drama ging maken. Wil je deel uit maken van de ‘gezellige’ maaltijd, dan betekent dat je op dat moment ook eet zonder problemen te maken. Voor onze dochter werkte bovenstaande aanpak heel goed. De maaltijden waren weer ontspannen en er werd, mondjesmaat, maar zonder strijd weer gegeten. Nu ze bijna 6 is begint ze alle onbekende dingen te proeven en wordt de maaltijden veel gevarieerder. Ze roept bij aanvang wel eens dat ze iets niet lekker vindt, maar gegeten wordt er wel. De ene dag beter dan de andere, maar daar maak ik geen punt van.

Ik heb dat gekke ding besteld Marin! Ben benieuwd, mijn jongste eet ook geen eigeel en kan die calorieën heel goed gebruiken, hij werd heel enthousiast van het filmpje dus we gaan het proberen.

Verder heb ik hier al vaak verteld hoe wij het aanpakken. Ik kan me heel erg vinden in de basis wat Ysa zegt, aan tafel is het gezellig. We nemen de dag door, kletsen en de focus ligt niet op het eten.
Ik bied altijd alles aan, even ruiken en proeven met de pink moet hij sinds hij 5 is wel, maar daar blijft het bij, wij bepalen wat er op tafel komt, hij wat hij eet. We eten wat de pot schaft, maar de pot schaft ook regelmatig wat hij lekker vind. Zo vraag ik wekelijks als ik boodschappen ga bestellen wat ze als avondeten willen ( en dat mag niet alleen ongezond zijn) en toen zaten we laatst opeens stokbrood met verse worst te eten. Een combinatie die ik nooit bedacht zou hebben, maar hij vond het heerlijk en doordat het zo’n succes was wilde hij van de week ook een slavink proberen ( en op eten).

Vanavond eten we andijviesalade, mijn beide jongens houden niet van sla ( andijvie in dit geval), dus zij krijgen de salade deconstructed. En ik weet al dat de jongste de spekjes en aardappel gaat laten liggen, maar de blokjes kaas, ei en komkommer zal hij wel van eten. Ik vul het aan met wat stokbrood voor iedereen, maar eigenlijk is dat voornamelijk voor hem want de rest van het gezin eet wel aardappel, maar zo ligt de nadruk daar niet op.

Hier ook wekelijks wel een avond met diverse bakjes op tafel waarbij iedereen zelf kan kiezen. En er is meestal wel iets van rauwkost extra op tafel.

De oudste at toen hij klein was heel goed en veel smaken. Toen was hij een tijd peuter/ kleuter dwars en was het gezeur maar inmiddels eet hij weer heel goed en lust hij heel veel.
De jongste heeft vanaf dag 1 al moeilijk gedaan met eten ( de eerste dag dat ik ging werken na mijn verlof heeft hij geen slok gedronken). Het zit hem ook heel erg in structuur. Zo vind hij vla en chocola lekker, maar vla met chocolade bolletjes gaat er niet in. Hij proeft, het is gezellig aan tafel en langzaam aan gaat het wel steeds iets beter.