Welkom op Zeg maar Yes!

Je zal de eerste niet zijn die dat niet achter zichzelf zoekt, Fred.

Precies. De meerderheid die hoogbegaafd zijn konden zich dat niet voorstellen omdat ze een bepaald vooroordeel hadden over hoogbegaafden. Heel veel mensen voelen zich zelfs een beetje dom omdat ze maar niet mee lijken te komen met de rest, dingen zien die de rest niet lijkt te zien en moeite hebben met dingen waar anderen geen moeite mee lijken te hebben.

Uhm... Als ik hoogbegaafd zou zijn zou dat niet zijn. Ik ken niemand in de familie die dat is namelijk. Ik zat kon basisschooltijd op een LOM school. Was daar wel een van de betere leerlingen en volgens mij zat ik ook op het randje van om naar een normale school te kunnen gaan. Vervolgens mavo 7 ipv 6 vakken op D niveau. MBO op sloffen gehaald, maar HBO was wel echt het maximale. Volgens mij hebben hoogbegaafde nog hoger niveau dan ik heb, dus ik kan dat niet matchen.

Het ethiek/moraal stuk is ook niet op Fred van toepassing. Hij zit in een relatie waar hij geen lange termijn in ziet, maar speelt geen open kaart. Hij was toen die meid aan het stalken terwijl hij al met zijn huidige vriendin aan het daten was (die met de chocolade door de brievenbus). Zo kan ik nog wel even doorgaan.

Uhm... Als ik hoogbegaafd zou zijn zou dat niet zijn. Ik ken niemand in de familie die dat is namelijk. Ik zat kon basisschooltijd op een LOM school. Was daar wel een van de betere leerlingen en volgens mij zat ik ook op het randje van om naar een normale school te kunnen gaan. Vervolgens mavo 7 ipv 6 vakken op D niveau. MBO op sloffen gehaald, maar HBO was wel echt het maximale. Volgens mij hebben hoogbegaafde nog hoger niveau dan ik heb, dus ik kan dat niet matchen.

Ik heb toetsen op het hbo met moeite gehaald en waarom omdat ik me niet voor kon stellen dat het antwoord op de vraag zo simpel was. Ik dacht ik dacht ik dacht en kwam met antwoorden waar de feedback op was, je denkt te moeilijk. Het Nederlandse schoolsysteem is voor een deel van de HB’ers echt een ramp. Het schoolsysteem is ingericht op de 80% gemiddelde mensen. De 10% die eronder valt is veel aandacht voor, de 10% die erboven valt veel minder terwijl die net zo hard tegen dingen aan kunnen lopen. En hoe hoger je percentiel tegen hoe meer dingen je aanloopt. Ik snap de wereld niet altijd, hoort bij mij en is prima ik weet waar het vandaan komt. Mijn vriend is ook echt super slim. Zijn pad havo, vwo, hbo. Hij functioneert ruim op WO niveau, doorziet bedrijfsprocessen. Heeft mega veel HB kenmerken maar vind zichzelf gewoon gemiddeld slim.

Waarom proberen jullie Fred ervan te overtuigen dat hij hoogbegaafd is? Er hoeft niet altijd een etiket op he? Dat hij bijzondere manier van denken heeft kan ook gewoon persoonlijkheid zijn. Relatie, werk: het is voor mij een gevalletje ‘blijf hier maar plakken bij gebrek aan beter’.

Ik probeer niemand ervan te overtuigen, maar wat ik lees over hem zie ik veel vaker voorbij komen met deze doelgroep. En blijkbaar Marin en Minx ook.

Maar joh, lekker mee doen wat je wilt.

Uhm... Als ik hoogbegaafd zou zijn zou dat niet zijn. Ik ken niemand in de familie die dat is namelijk. Ik zat kon basisschooltijd op een LOM school. Was daar wel een van de betere leerlingen en volgens mij zat ik ook op het randje van om naar een normale school te kunnen gaan. Vervolgens mavo 7 ipv 6 vakken op D niveau. MBO op sloffen gehaald, maar HBO was wel echt het maximale. Volgens mij hebben hoogbegaafde nog hoger niveau dan ik heb, dus ik kan dat niet matchen.

Ik heb toetsen op het hbo met moeite gehaald en waarom omdat ik me niet voor kon stellen dat het antwoord op de vraag zo simpel was. Ik dacht ik dacht ik dacht en kwam met antwoorden waar de feedback op was, je denkt te moeilijk. Het Nederlandse schoolsysteem is voor een deel van de HB’ers echt een ramp. Het schoolsysteem is ingericht op de 80% gemiddelde mensen. De 10% die eronder valt is veel aandacht voor, de 10% die erboven valt veel minder terwijl die net zo hard tegen dingen aan kunnen lopen. En hoe hoger je percentiel tegen hoe meer dingen je aanloopt. Ik snap de wereld niet altijd, hoort bij mij en is prima ik weet waar het vandaan komt. Mijn vriend is ook echt super slim. Zijn pad havo, vwo, hbo. Hij functioneert ruim op WO niveau, doorziet bedrijfsprocessen. Heeft mega veel HB kenmerken maar vind zichzelf gewoon gemiddeld slim.

Klopt. Dat je vloeiend door het hbo komt en overal goede cijfers voor haalt is inderdaad ook zo'n vooroordeel

Het was van mij uit niet bedoeld om te overtuigen maar er gaan rondom HB zoveel vooroordelen rond. Ik heb ze zelf ook gehad en het zou voor mij zoveel makkelijker zijn geweest als ik dingen eerder had geweten. Daarom geloof ik ook niet dat je er met alleen een positieve mindset komt. Je kan nog zo positief zijn maar mensen kunnen je enorm harde streken leveren die je op geen enkele manier om kan denken. Wel geloof ik in kijken wat jouw invloed is, al kan ik daar zelf ook nog het nodige in leren.

Het is heel simpel: Als je niks veranderd, veranderd er niks.

Het is heel simpel: Als je niks veranderd, veranderd er niks.

Was het maar zo simpel, maar dat is het helaas niet en Minx lijkt dat gelukkig wel te snappen.

Een makkelijk voorbeeldje wat denk ik voor een groot deel van de beroepsbevolking (met name lagere geschoolde) waarschijnlijk geldt. Nu met de huidige economie wellicht niet, maar vroeger zeker...

Stel je doet erg je best (dus begint met positieve mindset) en je contract wordt telkens met een jaar verlengd en als ze je eigenlijk een onbepaalde contract zouden moeten geven moet je weg en bij een volgende werkgever gaat het weer zo en daarna weer.. En dit gebeurd zeker op de werkvloer. Ik denk dat je dan als werknemer zijnde echt niet meer met een positieve mindset kunt gaan werken als je zo graag een contract voor onbepaalde tijd wil hebben en dit keer op keer niet krijgt ondanks dat je goed functioneert. Je hebt dat zelf dus helemaal niet in de hand. Ook niet als je een positieve mindset hebt. Nu is dit niet op mijn van toepassing, want mij boeit dat laatste helemaal niet maar ik weet dat veel mensen dat wel belangrijk vinden.

Zo zullen er vast nog wel andere zaken zijn die je ondanks een positieve mindset je niet in de hand kunt hebben.
In jouw geval wellicht de ontbrekende band die je dochter heeft met haar vader. Wat ik erg spijtig voor haar vind, maar dan kun jij daar wel zo'n positieve mindset over hebben maar als de ander (haar vader) hierin echt een eikel is (ik weet niet wat er speelt en dat hoef ik ook niet te weten) dan heb je daar geen invloed op.

Je hebt zelf geen invloed op wat er gebeurt, maar wel op hoe je ermee omgaat. Je kan dan gaan zitten sippen, maar je kunt er ook een positieve draai aan geven of besluiten dat je je bepaalde dingen niet aantrekt of laat raken. De enige die je ermee hebt als je blijft mokken ben je zelf, dus wat heeft het dan voor zin? En het is inderdaad niet simpel, maar wel de moeite waard om er energie in te steken. Als je een leuk(er) leven wil, moet je er actief mee aan de slag en als je het lastig vindt om die patronen te doorbreken, kun je ook hulp zoeken bij een coach die kijkt wat er bij jou past qua werk en werkgever.

Laten we er geen persoonlijke zaken van een ander bijhouden.

Iig zou ik als werkgever een werknemer als jou echt niet willen hebben. En als dat je keer en keer overkomt, en je dat al direct Afreageer op de volgende kandidaat die wel goed is.. Dan loopt die ook weg. En zo gaat de cirkel door.

Ik denk dat het echt wel goed is om het verleden achter je te laten en je bagage niet zo te laten meeslepen. Niet alle werkgevers en werknemers zijn gelijk. Eigenlijk straf je anders bij voorbaat al iemand, zonder dat hij of zij daar iets aan kan doen.

Ik denk dat het echt wel goed is om het verleden achter je te laten en je bagage niet zo te laten meeslepen. Niet alle werkgevers en werknemers zijn gelijk. Eigenlijk straf je anders bij voorbaat al iemand, zonder dat hij of zij daar iets aan kan doen.

Inderdaad, en zou hou je het patroon (onbewust) ook zelf in stand.

Fred ik zie wel heel veel meer grijstinten dan jij. Je hebt namelijk wel heel veel dingen waar je zelf je reactie mee kan bepalen en kijken wat in jouw cirkel van invloed ligt. Je kan niet de hele wereld veranderen, maar je hebt zelf wel invloed op dingen. Ik loop in mijn werk ook tegen dingen aan. Ik kan me over sommige dingen ook echt wel boos maken en als ik echt wil dat er wat mee gebeurt dan duik ik er net zo lang in tot ik een argument heb waar ze niet omheen kunnen en pas dan begin ik er weer over.

Fred, zo simpel is het wel in mijn ogen. Ik ben niet zo'n positieviteitsgoeroe die het leven alleen maar zonnig ziet hoor. Je eerste voorbeeld is zelfs mij een aantal keer overkomen. Daar ben ik toen open kaart over gaan spelen bij mijn nieuwe sollicitaties. Ik ging dus weg bij werkgevers puur en alleen omdat ik weer geen contract kreeg. Mijn nieuwe werkgever wist dus precies hoe of wat en binnen no time had ik daar een vast contract voor onbepaalde tijd. Ik kreeg hem zelfs eerder dan iemand die er al langer zat maar die klaagde voornamelijk over alles terwijl ik gewoon stinkend mijn best deed.

Wat de vader van mijn dochter betreft snap ik niet echt wat je bedoelt. Nee, ik heb dat niet in de hand en daarom laat ik dat los. De deur staat altijd voor hem open (dat weet hij) en de sporadische keer dat hij langs komt haal ik drinken en eten voor hem en laat ik ze samen plezier maken. Hij mag haar later zelf antwoorden geven als ze vragen heeft (en die stelt ze soms al). Ik probeer er nu vooral voor haar te zijn en haar leven zo gezellig en stabiel mogelijk te houden. Want dat is wat ik zelf in de hand heb (tot op zekere hoogte). Ik heb natuurlijk met hem gepraat maar het levert niets op, meer kan ik niet doen nu. Natuurlijk kunnen er altijd zeer heftige zaken voorkomen die je tot op het bot raken en dan ben ik ook echt de gezelligste niet (been there). Maar de rest van mijn leven een zuurpruim blijven gaat mij niks opleveren. Mijn vorige werk was zo rot op een gegeven moment dat zelfs 3 dagen werken te veel was. Ik heb toen dus ontslag genomen en bedacht wat ik nu eens echt wilde. Ik heb alles op alles gezet en nu zit ik waar ik wil. Dingen die je wilt komen je niet aanwaaien. Wat levert je houding je op dit moment precies op?

@ Dronkentaart, je hebt een positieve mindset omtrent de vader van je dochter. Dat hij altijd welkom is etc.., maar ondanks dat kiest hij voor iets anders. Ik bedoel dus dat je daar geen invloed op hebt.

In sollicitatieprocedures ben ik nooit helemaal eerlijk wat betreft ik waarom ik weg ben gegaan/gemoeten bij werkgevers. Meestal is daar wel iets logisch voor te verzinnen.

Het ligt er maar aan waar je wilt zitten qua werk. In wat voor bedrijfscultuur etc... Ik mis mijn vorige werk. Niet zo zeer vanwege het weinige/niet uitdagende werk, maar wel vanwege het unieke karakter van de onderneming en de mooie bedrijfsuitjes. Die heb je hier niet al is het salaris dus niet verkeerd, maar verder is het heel erg op eilandjes werken. Ondanks dat ik er qua salaris wellicht bijna 500 netto per maand op vooruit ben gegaan is mijn motivatie minder dan bij mijn vorige werk, omdat de werkzaamheden mij niet kunnen boeien. Zaken intern niet lekker lopen etc...

Misschien dan terug naar je vorige werk?

Misschien dan terug naar je vorige werk?

Dat is geen optie. Ik heb daar 1,5 jaar lopen leuren om meer werk en na mijn vertrek hebben ze wel degelijk ingezien dat mijn functie niet zoveel uren nodig had en hebben ze er een combifunctie van gemaakt met een ict-er en ik denk dat een deel van mijn werkzaamheden bij de collega terecht is gekomen waarmee ik de functie in combinatie uitvoerde (lees ik had de werkzaamheden van diegene er makkelijk bij kunnen hebben en dat heb ik ook meerdere keren gemeld). Die collega zei niets, te bang om dan ergens op worden aangesproken (lees: is een ja-knikker).

Dan zou ik op zoek gaan naar een soortgelijk bedrijf en je dan weer eens positief inzetten.

Dan zou ik op zoek gaan naar een soortgelijk bedrijf en je dan weer eens positief inzetten.

Dat gaat ook niet. Zo doen zo iets specifieks dat er zover ik weet maar 1 bedrijf is in Nederland die dat doet zeg maar.

Ach, ik zal vast wel ooit iets vinden wat mij wel weer bevalt en waar ik energie van krijg. Waar ik nu zit heb ik dat niet terwijl er eigenlijk wel voldoende uitdaging is ivm de administratie een zooitje is etc... Echter om dat in orde te maken zie ik niet als uitdaging (te laag niveau vind ik dat) en deels is het hun eigen schuld door te weinig te hebben getest bij de implementatie van een nieuw softwarepakket. Uiteraard heb ik daar mijn beklag (scoor ik geen punten op) over gedaan, want hoe wil je mij kunnen beoordelen als het pakket niet goed is ingericht en daardoor is mijn motivatie voornamelijk door gezakt. Ik heb sterk het vermoeden dat er geen rekening wordt gehouden met een pakket dat nog niet perfect werkt.

Dan heb ik ook nog een collega die dezelfde functie uitvoert, maar waarvan ik denk dat die minder ervaring heeft maar wel mee lift met mijn kennis en eventueel zaken die ik ontwikkel. Ik wil los van hem worden beoordeelt.

Ik lees enkel smoesjes. Ik ben het eens dat: als je verandering wil, je echt zelf moet zorgen voor die veranderen.

En wanneer je dit niet doe, moet je ook niet zeuren 🥲

I know, ik ga dus op zoek naar een functie waar ik alleen de financiële administratie en rapportages ga doen. Dan heb ik geen gezeur/last van andere en kan ik alleen mijzelf de schuld geven mocht de administratie niet correct zijn etc..

En anders: begin voor jezelf. Haal klanten binnen en dan kun je elke dag wellicht bij een andere klant op kantoor werken. Dan ben je variatie en lekker on the road.

@ Dronkentaart, je hebt een positieve mindset omtrent de vader van je dochter. Dat hij altijd welkom is etc.., maar ondanks dat kiest hij voor iets anders. Ik bedoel dus dat je daar geen invloed op hebt.

In sollicitatieprocedures ben ik nooit helemaal eerlijk wat betreft ik waarom ik weg ben gegaan/gemoeten bij werkgevers. Meestal is daar wel iets logisch voor te verzinnen.

Het ligt er maar aan waar je wilt zitten qua werk. In wat voor bedrijfscultuur etc... Ik mis mijn vorige werk. Niet zo zeer vanwege het weinige/niet uitdagende werk, maar wel vanwege het unieke karakter van de onderneming en de mooie bedrijfsuitjes. Die heb je hier niet al is het salaris dus niet verkeerd, maar verder is het heel erg op eilandjes werken. Ondanks dat ik er qua salaris wellicht bijna 500 netto per maand op vooruit ben gegaan is mijn motivatie minder dan bij mijn vorige werk, omdat de werkzaamheden mij niet kunnen boeien. Zaken intern niet lekker lopen etc...

Dat is toch ook precies wat ik zeg? Ik heb er geen invloed op dus ga ik me er ook niet meer druk om maken. Als ik zoals jou zou reageren zou ik de deur niet meer open doen en expres op vakantie gaan als hij eens langs wil komen. Dat is de houding die jij nu aanneemt op je werk.

Je hebt overal maar commentaar op, ik zou daar ook doodmoe van worden. Je mist je oude werk maar ook dat was niet goed. Je wilt graag dat hogere salaris maar een paar keer extra klikken wil je niet want jij vindt het onzin. Het boeit je allemaal niet maar toch doe je het niet. Als het je toch niet boeit, waarom doe je dan niet gewoon wat ze vragen? Je maakt het jezelf vooral heel moeilijk.

Ik ben ook echt niet altijd even eerlijk geweest over waarom ik weg ging maar soms loont dat dus wel de moeite als je iets specifieks zoekt in een baan. Je liegt jezelf overigens al je sollicitaties door maar verwacht wel eerlijke beloftes van werkgevers. Zie je zelf niet hoe krom dat is?

En anders: begin voor jezelf. Haal klanten binnen en dan kun je elke dag wellicht bij een andere klant op kantoor werken. Dan ben je variatie en lekker on the road.

En dan kun je juist bij die leuke, kleinere bedrijven werken die niet genoeg werk voor een fulltime functie hebben.