Welkom op Zeg maar Yes!

Er is nieuws, dus ik wilde het toch delen. We wonen te ver weg, helaas. Het is 2 uur rijden naar mijn nichtjes en dat is niet handig wanneer er later een omgangsregeling met de ouders komt.

Gelukkig is er een zus van mijn schoonzus die de kinderen wil opvangen. Zij is kinderloos, heeft een relatie en woont dichtbij. Ik dacht dat schoonzus weinig contact had met haar familie, maar dit is een halfzus waar ze wel goed contact mee heeft. Zij is 15 jaar jonger (25 jaar) en ziet het wel zitten. Ik vind het dapper van haar en haar vriend.

We hebben aangeboden dat we iets willen betekenen voor onze nichtjes. Waarschijnlijk gaan we daar regelmatig een weekend naartoe of een week, zodat we onze nichtjes kunnen zien en dat zij een weekend of week rust kunnen hebben. We huren dan een vakantiehuisje, zodat de kinderen niet te ver hoeven reizen.

Jeugdzorg wil nu vooral rust voor de kinderen. We zijn blij dat deze oplossing er is! Ik ben opgelucht.

Wat fijn Sadie. En dat van te ver wonen, dacht ik al dat dat het geval zou zijn.

Hopelijk is het een tijdelijk iets en anders gun ik vooral de kinderen een fijne toekomst toe.

Mijn eerste reactie is ...ja, ik zou ze in huis nemen.

Maar wat hier al eerder is gezegd....ga in gesprek met pleegzorg. Geef aan wat je graag zou willen en overleg of er mogelijkheden zijn voor bijvoorbeeld weekend pleegzorg.

En...ga vast informeren bij opvang en scholen in de buurt. Dan ben je voorbereid.

Ik ben alleenstaande pleegmama en heb voor ik ja zei dat eerst allemaal uitgezocht. Zo moest ik toch naar een andere school dan eerste keuze omdat het niet ging met voorschoolse opvang. Vanuit pleegzorg is mij ook weekend pleegzorg aangeboden. Ik maak er nu geen gebruik van maar weet dat het wel zou kunnen.

Wat mooi dat je pleegmoeder bent! En wat knap dat je dat ook nog eens alleen doet. Als ik ooit groter woon en de ruimte heb, zou ik dat ook graag willen doen. Fulltime pleegzorg weet ik nog niet, wellicht dat weekendpleegzorg beter bij me past.

Nadat mijn schoonzus overleed ben ik door mn broer gevraagd of ik de kinderen op wou vangen mocht er met hem iets gebeuren. Ik heb dat toen toegezegd.
Nu bijzijn leven anders invulling heeft gegeven, is dat voor mij vervallen. Mocht hem iets gebeuren ben ik niet meer de aangewezen persoon, ik zie deze kinderen inmiddels ook al jaren niet meer. Dus het zou voor hun ook niet goed zijn ineens hier heen te moeten.
Ik heb in de situatie zoals in de openingspost beschreven geen gevoel van dat zou ik moeten doen.
In plaats van alleen de kinderen opvangen, komt er zoveel meer bij kijken omdat de ouders nog leven. En ook hun aandeel blijven houden in het leven van de kinderen. Ik denk niet dat ik dat zou kunnen of willen. Wanneer zoals ik beschreef bij mijn situatie de kinderen op zou moeten vangen wanneer beide ouders niet meer leven, dan zou ik er meer voor open staan.

Fijn dat er een geschikte plek voor ze gevonden is. Ik zou dit overigens zonder twijfel gedaan hebben.

Fijn dat er een geschikte plek voor ze gevonden is. Ik zou dit overigens zonder twijfel gedaan hebben.

In ons geval kon het niet.

Las ik ja. Afstand is in mijn familie geen probleem. We wonen allemaal in hetzelfde dorp.