Welkom op Zeg maar Yes!

Ik heb zelf geen kinderen maar wij zijn opgevoed met best wat regels, dingen die moeten en erbij horen. Van wat ik op het forum lees veel dingen die nu niet meer gebruikelijk zijn.

Wij moesten dus op verjaardagen iedereen een handje geven al van jongs af aan, no way dat we mochten zwaaien.

Maar er is maar 1 jarige en niet de rest van de familie.
Dit hebben wij vroeger ook niet geleerd dus ik denk niet dat daar het verschil in zit.

En dan vind ik dat er ook wel een verschil zit tussen een handje geven en een knuffel/kus. Ik vind bij beide niet dat je het moet afdwingen, maar bij handje kan ik me van vroeger uit wel iets meer voorstellen.

Maar er is maar 1 jarige en niet de rest van de familie.
Dit hebben wij vroeger ook niet geleerd dus ik denk niet dat daar het verschil in zit.

Eens, ik heb dat ook nooit hoeven te doen (iedereen afgaan). Wel beleefd voorstellen en hoi zeggen en feliciteren.

Wij dwingen eigenlijk helemaal niets. We zeggen het zelf en leren daarmee het goede voorbeeld te geven. Net als bij bedanken voor het spelen. Ik zeg dan bedankt voor het spelen en zo hoop ik dat hij de juiste omgangsvorm leert.
We hebben door corona heel lang geen familie geknuffeld ook, maar de kinderen mochten dat wel (in het begin liever ook niet bij schoonouders, ze vonden dat te spannend, maar daarna besloten dat ze zichzelf dat niet ontnamen). Pas sinds kort knuffelen wij zelf m'n schoonouders weer. Dat vind ik toch wel fijner hoor!

Ja dat ben ik wel met je eens Niekske.

Interessant topic dit, bij ons speelt dit nog niet omdat hij nog erg jong is. Hij is helemaal niet zo’n knuffelkont net als mama haha. We gaan het zeker niet afdwingen en we vinden persoonlijke grenzen heel belangrijk, dit willen we hem dan ook meegeven. Ik hou echt niet van dat gedwongen gedoe.

Bedankt voor spelen/eten etc. moeten ze van mij wel zeggen.
Knuffel hoeft echter niet, ik knuffel vrienden ook niet die langs zijn geweest ook geen handdruk of kus. Mijn kinderen hoeven dat dus ook niet te doen.

Ok..gewoon gedag zeggen bij binnenkomst of afscheid kan prima zonder lichamelijk contact hoor.
Als een kind dat niet wil,moet je dat ook niet doordrukken.
Kind gaat dan op gegeven moment niet meer graag mee.
En wat is er mis mee als je dat niet wil...ik ben 65 en ben er ook niet goed in.