Welkom op Zeg maar Yes!

Ik herken je gevoel goed, Agnes! Ik ben chronisch vermoeid en wist van tevoren ook niet of ik wel kinderen zou willen, want het leek me retezwaar. In elk geval maximaal ééń kind had ik voor ogen (en nog steeds). Op een gegeven moment wist ik dat ik het toch wel wilde en zijn we er maar gewoon voor gegaan, want je blijft toch altijd beren op de weg zien. We hadden geluk dat het snel raak was, dus toen konden we er niet meer onderuit. Maar goed, ik moet zeggen: het is me zo meegevallen! Nu hadden wij ook echt een supermakkelijke baby en dat weet je van tevoren niet, maar ik ben daar erg dankbaar voor, want zo heb ik het goed vol kunnen houden. Ze sliep 's nachts al snel door en overdag pakte ik soms gewoon een dutje mee. Je weet van tevoren niet wat voor kind je krijgt, maar ik denk dat je er gewoon in groeit, in het moederschap, en je dóét het gewoon, want het kind is van jou afhankelijk.

M'n dochter is nu 2,5 en ik moet zeggen dat ik dit de vermoeiendste leeftijd tot nu toe vind. Niet vanwege het slapen, dat gaat prima (helaas al maanden geen middagdutje meer), maar vooral de driftbuien als ze haar zin niet krijgt en alles zelf willen doen! Maar ja, hoort bij de peuterleeftijd natuurlijk, dus gaat hopelijk wel weer een keer over. Aan de andere kant is het ook weer superleuk om te zien hoe goed ze zich ontwikkelt en elke dag lig ik in een deuk om wat ze voor fratsen uithaalt. Dus dat maakt het weer goed.

Heel verhaal, maar als je het écht graag wil, dan vind je wel een weg, dat geloof ik echt.

Ik herken je gevoel goed, Agnes! Ik ben chronisch vermoeid en wist van tevoren ook niet of ik wel kinderen zou willen, want het leek me retezwaar. In elk geval maximaal ééń kind had ik voor ogen (en nog steeds). Op een gegeven moment wist ik dat ik het toch wel wilde en zijn we er maar gewoon voor gegaan, want je blijft toch altijd beren op de weg zien. We hadden geluk dat het snel raak was, dus toen konden we er niet meer onderuit. Maar goed, ik moet zeggen: het is me zo meegevallen! Nu hadden wij ook echt een supermakkelijke baby en dat weet je van tevoren niet, maar ik ben daar erg dankbaar voor, want zo heb ik het goed vol kunnen houden. Ze sliep 's nachts al snel door en overdag pakte ik soms gewoon een dutje mee. Je weet van tevoren niet wat voor kind je krijgt, maar ik denk dat je er gewoon in groeit, in het moederschap, en je dóét het gewoon, want het kind is van jou afhankelijk.

M'n dochter is nu 2,5 en ik moet zeggen dat ik dit de vermoeiendste leeftijd tot nu toe vind. Niet vanwege het slapen, dat gaat prima (helaas al maanden geen middagdutje meer), maar vooral de driftbuien als ze haar zin niet krijgt en alles zelf willen doen! Maar ja, hoort bij de peuterleeftijd natuurlijk, dus gaat hopelijk wel weer een keer over. Aan de andere kant is het ook weer superleuk om te zien hoe goed ze zich ontwikkelt en elke dag lig ik in een deuk om wat ze voor fratsen uithaalt. Dus dat maakt het weer goed.

Heel verhaal, maar als je het écht graag wil, dan vind je wel een weg, dat geloof ik echt.

Dankjewel voor je uitgeberide reactie Bliss! En denk ook dat je gelijk hebt

Heb inmiddels ook uitgebreid met mijn man er over gesproken. Dus ben er nu ook een stuk geruster op dat het wel goed komt