Welkom op Zeg maar Yes!

Ahw shit hee Feline, echt balen voor je.

Ja.. gelukkig heb ik een hele fijne huurbaas en mag ik de komende 3 maanden betalen wat ik kan missen (in eerste instantie blijf ik de rest verschuldigd) dus ik ben voorlopig nog niet m’n huis kwijt. Hopelijk vind ik snel iets nieuws!

DT, die opruim woede klinkt heerlijk smaakte de cake?

Wow wat fijn dat je dat hebt kunnen regelen zeg! Dit is geen fijne tijd om werkloos te zijn. Ik zou overigens willen dat ik meer opruimwoede had hoor haha! De cake was lekker, mn dochter dacht dat ze hem helemaal op mocht eten . Ze verkopen eindelijk weer bloem dus gok dat we de komende tijd wel weer wat meer gaan bakken.

Heerlijk, DT. Dat heb ik afgelopen vrijdag ook gedaan: mijn hele keuken onder handen genomen.

Feline, wat fijn dat je het met huurbaas hebt kunnen regelen.

Gisteren had ik wel een lekkere dag. Normaal gesproken onderneem ik ook niets met Koningsdag, dus wat dat betreft geen verschil. Ik heb in het zonnetje gezeten met een boek.

Het is misschien wat voorbarig gedacht, maar ik ben zo bang dat de werkgever ons straks gaat verplichten vrij te nemen. Ik zou dan echt niet weten wat ik moet gaan doen. Normaal gesproken neem ik ook niet zomaar dag vrij, laat staan meerdere weken. Als ik vrij ben, dan ga ik ook echt op reis.

@ Mezcla, wat bijzonder en leuk dat je weer opnieuw gaat daten. Lijkt me wel spannend ja! Maar jullie heb niet voor niets al die tijd contact met elkaar gehouden toch. Is er al een datum geprikt?

@ Esperanza, ik zie eigenlijk alleen mijn ouders nog (soms). Verder zie ik eigenlijk niemand. Ik vind het wel lastig namelijk. Om wel af te spreken in deze tijden. Dus snap je dilemma's wel.

@ Feline, fijn dat je huisbaas begripvol is. Hopelijk komen jullie er samen wel uit.
Kun je je huur (en andere lasten) niet meer betalen als je in de WW terecht komt?

@ allen: wat zijn jullie lekker bezig met opruimen en bakken etc. Lekker hoor! Daar heb je nu wel wat meer tijd voor he.
Bij mij gaat het op en af. Op goede dagen doe ik ook wel dat soort dingen, maar soms baal ik gewoon van alles en dan doe ik geen fluit.

@ Chava: ze mogen je niet zomaar verplichten om vrij te nemen he. Kan me goed voorstellen dat je er niet op zit te wachten om weken vrij te moeten zijn zonder doel. Daar zou ik ook niet echt op zitten te wachten.

Wel jammer dat het weer nu wat slechter is geworden!

Mezcla, is er al een date geweest? Wat leuk dat jullie contact hebben gehouden inderdaad!

Chava, ik herken je gevoel bij de vrije dagen. Heb je er al meer over gehoord? Hopelijk hoeft het niet. Ik zit inmiddels 2 maanden werkloos thuis en vind het pittig. Heb inmiddels 5 sollicitaties de deur uit maar hoor echt niets terug en aantal vacatures is enorm schaars. Ben fysiek beperkt dus dat limiteert mijn 'keuze' ook.
Gelukkig krijgen we weer wat mooie dagen dus dan kan ik wat meer buiten zitten

Wat jammer dat er nog niets uit de sollicitaties gekomen is, Feline.

Over het al dan niet verplicht vrij nemen hebben we nog niets gehoord, dus ik wacht maar rustig af.

Gisteren ben ik even naar het tuincentrum geweest voor een paar nieuwe planten voor in huis. Staat meteen weer een stuk gezelliger.

Hoe gaat het bij jullie? Ik zit in een flinke dip. Met mijn werk gaat het ook even niet lekker en ik merk dat dat heel hard binnenkomt. Heb er vannacht ook heel slecht van geslapen. Alles komt dan bij elkaar, maar uiteindelijk komt het er vooral op neer dat ik best eenzaam ben. Ik probeer wel elk weekend iets met een vriendin te plannen en dat doet me goed. Maar tegelijk realiseer ik mij ook dat ik eigenlijk vooral behoefte heb aan ‘nemen’ in vriendschappen op dit moment. Ik zoek vooral gesprekspartners, maar eigenlijk wil ik vooral míjn verhaal kwijt. En dat is eigenlijk niks voor mij. Ik ben normaal vooral veel met anderen bezig en dat lukt me even niet. Het gaat vast binnenkort wel weer wat beter, maar me realiseren dat mijn leven voorlopig waarschijnlijk niet leuker/beter/gelukkiger wordt (samen met iemand....) vind ik heel moeilijk.

Kunnen jullie met je werk (of juist zonder werk) je ritme op dit moment een beetje vinden?

Och Char wat verdrietig dat je zo down voelt ik kan het me goed voorstellen hoor. En ook helemaal niet gek dat je juist in zo’n periode even niet zo goed kunt geven in een vriendschap, dat lijkt me juist heel goed en gezond van jou. Jij bent ook belangrijk natuurlijk! Kun je dat niet kwijt in je huidige vriendschappen?

Dank je voor je lieve reactie. Ik heb gelukkig wel een paar vriendinnen bij wie ik mijn verhaal kwijt kan. Met eentje spreek ik nu ook vrijwel wekelijks af, terwijl zij het ook heel druk heeft (dus dat maakt het extra lief, ze ziet dat ik t nodig heb). Met een andere vriendin ook pas afgesproken en die luistert zeker ook naar mijn verhaal. Maar het feit dat zij zwanger is maakt het er niet makkelijker op. Ik gun haar haar zwangerschap, maar zou die ervaring ook zo graag met haar delen...

En mijn collega’s vragen ook wel vaak hoe het met me gaat en hebben een luisterend oor. Maarja, die vertel ik toch minder over mijn privé dingen.

Same here Char. En ik vind het ook steeds moeilijker worden. Voor veel mensen lijkt het al bijna back to normal en mijn studie staat nog steeds on hold en ik mis het dansen nog steeds. Alle terrasjes hier in Amsterdam zitten doodleuk vol vriendengroepjes maar dansles mag nog steeds niet. Heb vrij weinig dingen om mijn positieve energie uit te halen. Paar sociale contacten wel hier in de stad maar ook een aamtal die het mentaal minstens even zwaar hebben en werk is ook super emotionally draining. Iedereen heeft weinig ruimte over voor de ander merk ik, myself included. En ik weet dus ook niet zo goed waar je die positieve ene energie nu als single zonder hobbies vandaan moet halen. Mindfulness only helps me so far. Ben er ook helemáál klaar mee vandaag.

Ah Char! Zo herkenbaar! Fijn dat je vriendinnen zo lief voor je zijn maar ik snap heel goed dat dat nog steeds die leegte niet opvult. Het gewoon ‘s avonds naast iemand op de bank kunnen zitten en niets te hoeven zeggen.
Ik hoop dat je je snel weer wat vrolijker voelt! Dikke knuffel!

Jij ook een dikke knuffel Whatever. Frustrerend dat er met zoveel maten gemeten wordt waardoor jij je hobby nu niet uit kan oefenen. Iets wat juist zo welkom is in deze tijd. Je hoeft ook niet altijd positief te zijn hè Balen is doodnormaal want het is gewoon een enorm pittige tijd. Sterkte!

Edit: oh, en je mag echt altijd m’n hond lenen. Hij maakt je gegarandeerd aan het lachen en je hebt altijd aanspraak met hem!

Bah wat moeilijk meiden. En dan bijvoorbeeld hier meer mee kletsen ofzo heeft dan ook geen nut he, want dat is denk ik alsnog veel te veel afstand en te weinig persoonlijk he? Ik zit te bedenken wat zou kunnen helpen maar eerlijk gezegd kan ik niks bedenken wat jullie vast niet al doen of bedacht hebben... sterkte!

Zora, als ik even voor mezelf mag spreken is het inderdaad lastig om dat gevoel weg te nemen. Ik vergelijk het altijd met het hebben van een kinderwens.. als je die heel sterk hebt is er volgens mij ook niet echt iets ter vervanging. Ik zat laatst met hond in het park en toen hoorde ik een meisje bellen met (vermoedelijk) haar vriend, even wat dingen overleggen en ze vroeg wat hij wilde eten die avond. Ik liep met tranen in m’n ogen terug naar huis.. Het zijn die kleine dingen, zit je weer alleen op de bank met je bord op schoot.
En andere dingen die ook gewoon net wat pittiger zijn alleen zoals het hebben van een hond. M’n grootste wens en ik weiger om dat soort dingen allemaal af te laten hangen van het wel of niet hebben van een partner maar daardoor maak ik ‘s avonds nu geen plannen meer omdat hij al de halve dag alleen zit vanwege m’n nieuwe baan. Terwijl m’n vriendin gewoon haar man heeft die de hond dan gezelschap houdt.

Gras is overigens echt niet altijd groener aan de overkant hoor, dat besef ik me heel goed maar soms is het best fijn om iemand te hebben die er altijd voor je is

Voor jullie ook een dikke knuffel. Vervelend dat jullie het ook zo ervaren ?
En Zora, wat een lieve berichtjes. Maar inderdaad ben ik bang dat niets echt het gemis opvult. Het voelt voor mij vooral als een stukje zingeving dat ontbreekt in mijn leven op dit moment en dat is niet met ‘pleisters’ op te lossen. Al helpen die pleisters wel om het af en toe wat makkelijker te maken.

Ja die vergelijking met een kinderwens is misschien wel een goeie feline. Een soort leeg heimwee gevoel. Daar kan idd niks écht tegenop behalve dat het gewoon opgelost wordt

Hopelijk zit je dan nu vooral even extra in een dip Char, en komt er snel toch iets waardoor je je even weer wat beter voelt.

Ik wil hem heel graag binnenkort eens middagje lenen Feline! Echt enorm behoefte aan contact met een levend wezen met neutrale/positieve energie haha!

Geen probleem! Stuur maar een pb als je er klaar voor bent

Char ik hoop voor je dat je je snel weer wat beter voelt. Niet fijn dit....

Ik zit te dubben over werk. En dan merk ik dat ik nu gewoon teveel tijd heb om overal over na te denken.

Ik heb het echt nodig om wat leuks/sociaals te doen in het weekend. En dat is er al een tijdje niet. Ik vind 't overal al erg druk en dat voelt niet goed. En aantal vriendinnen wonen verder weg, ik heb geen auto en ik ga niet voor de lol in de trein zitten inclusief mondkapje

Hopelijk voel je je snel beter, Char.

Waar zit je over te dubben, Donut?
Wat jammer dat je vriendinnen wat verder weg wonen. Ik zou nu ook nog niet ‘zomaar’ met de trein gaan, ook al is het waarschijnlijk vanaf 1 juli weer toegestaan. Nu heb ik wel een auto en ben wat dat betreft wat mobieler.

Met mij gaat het beter dan voorheen. Ik heb een paar dagen buitenland in het vooruitzicht en dat geeft mij zoveel rust!

Vanaf 1 juli mogen we weer een aantal dagen naar kantoor, maar we moeten wel een werkplek reserveren (26 plekken voor 70 mensen). Collega’s die veel klantcontact of, overleg met externe partijen hebben of waarvoor het om een andere reden noodzakelijk is dat ze op kantoor komen hebben voorrang. Voor mij geldt dit allemaal niet, dus ik zit nog wel even thuis.

Chava, wanneer ga je op reis? IJsland was het toch?

Char, voel je je al wat beter inmiddels?

Whatever, ben jij alweer aan het dansen?

Donut, ben je al naar vriendinnen geweest?

Lief dat je het vraagt! Het gaat hier op en af. Had best een leuke match op een datingapp, maar bij het tweede gesprek kreeg het een vreemde wending. Heel jammer, want daardoor heb ik er niet zo’n goed gevoel meer bij (terwijl ik dat eerst wel had). Ik heb besloten dat ik afwacht of hij nog iets laat horen.
Verder zie ik wel een klein beetje op tegen de komende weken. Ik heb wel wat leuke plannen staan gelukkig. Maar de meeste mensen om mij heen hebben langer vakantie, gaan langer weg etc. En ik vind het helemaal niet fijn dat mijn vaste sociale momentjes daarmee weer een stuk minder worden. Ik moest mijzelf gisterenavond ook echt even een schop geven om wél naar buiten te gaan. Ik weet dat ik mij dan wel iets beter voel, maar ik heb soms een beetje en drempel om iets te gaan doen (naast mijn werk).

Hier ook wel een beetje een dipje aan het krijgen nu mijn dochter al een tijdje weer helemaal naar school gaat. Niet zo zeer dat ik een vent mis eigenlijk want daar zit ik echt niet op te wachten maar het is meer het hele sociale plaatje dat weg valt. We gingen 1 keer per week een uurtje naar mijn werk voor overdracht maar dat mogen we dus niet niet meer en zal ook vast nog wel tot september, op zn minst, duren voor we überhaupt daar weer heen mogen. Ik zie mijn familie gelukkig wel wat meer weer maar verder is het alleen maar thuiswerken en dat is vrij rustig want er is maar 1 iemand die de telefoon heeft en die pakt dus het werk op. Pas als hij overloopt komt hij bij zn collega's en dat gebeurd niet zo vaak. Volgende week heb ik de telefoon dus dat geeft wel wat afleiding maar tegelijkertijd zit ik dan wel weer echt vast aan wifi want ik kan 24/7 gebeld worden. Ik mis echt wel mijn collega's, het eruit zijn, leuke uitjes kunnen/ durven maken. Ik kijk uit naar mijn vakantie, lekker even eruit en onder de mensen (ik ga met vrienden en familie). Nog een maand...

Ik vind die persconferenties altijd even erg zwaar.
Mag al niet meer naar kantoor dus zit 7 dagen per week alleen in m’n huis van 29m2. Sporten werkt zowel mentaal als fysiek gezien erg goed en ik had eindelijk een strak rooster maar nu mogen groepslessen niet meer.
Dus nu ben ik even m’n hond aan het doodknuffelen omdat ik daar nu zo blij mee ben.

Hoe gaan jullie?