Welkom op Zeg maar Yes!

Mijn dochter is 2.5 en heeft laatst uitnodiging gehad om te spelen met een ander kindje van de opvang.
En vandaag kreeg ze een uitnodiging van een ander kindje die haar verjaardagsfeestje viert.
Dacht dat dat pas begon vanaf de basisschool ;-)

Hadden jullie dit ook al zo vroeg met je kind of wat zou je doen in zo'n geval?
We kennen de ouders verder niet.

Ja, dat hadden die van mij ook weleens op die leeftijd, wel sporadisch hoor. Ik hield dat geloof ik een beetje af. Geen zin om m’n peuter ergens heen te moeten brengen en ook geen zin om daar dan bij te moeten blijven, dat idee ;)
Tenzij het met leuke mensen was waar ik dan een borrel mee kon drinken.
Op de basisschool mag je nog vaak genoeg taxiën!

O'tje heeft intussen één feestje gehad waar hij echt voor uitgenodigd werd en we de ouders alleen van hoi doei op school kenden. We zijn er met z'n drietjes heen gegaan en het was ongemakkelijk en prima gezellig tegelijkertijd. Hij vond het super en das belangrijker.

Hier nog geen uitnodigingen gehad gelukkig. Ik zou het alleen maar doen als het het ouders zijn die ik beter wil leren kennen want zou er wel bij willen blijven.

Oh dat heb ik gelukkig niet zo vroeg al meegemaakt. Kan me nog niet voorstellen dat ik M al zou wegbrengen naar mensen die ik niet ken (wat halen die ouders zich ook op de hals zeg!). Bij T begon het vanaf ongeveer 3,5 dat hij weleens alleen bij vriendjes speelde.

Wow begint dat nu al? Haha hier niet hoor, ik ken ook geen enkele ouder van het kdv ofzo. Ik vind dit ook meer iets voor de basisschool eigenlijk!

Nog niet meegemaakt en zie het ook niet zo snel gebeuren. Een kinderfeestje zou ik overwegen, maar alleen als ik of wij als ouder(s) er bij mogen zijn.

Dat begon hier pas op de basisschool (gelukkig ?).

D. heeft toen hij 2,5 was een uitnodiging gehad voor een verjaardagsfeestje, daar ben ik toen samen met hem heen geweest. Er was nog 1 ander jongetje met zijn moeder. Het was best gezellig en D. vond het geweldig.

Toen D. 3 werd wilde hij perse zijn vriendinnetje van de opvang uitnodigen. Zij kwam toen met haar ouders en dat was ook prima. Zij is later nog eens bij ons wezen spelen, toen is haar moeder daar ook bij gebleven. Die moeder is ook een leuk mens, dus prima om daar een kop koffie mee te drinken.

Verder begint het denk ik pas over een maandje als hij naar de basisschool gaat. Ben benieuwd!

Oh, daar zou ik ook niet zo om staan te springen met die leeftijd. Ik vind het prettig dat mijn kind zich voldoende kan uitspreken bij een ander als ze daar zonder mij zijn. Niet alleen taalvaardig maar ook durf om te zeggen dat ze naar huis willen of durven te vragen waar de wc is bijvoorbeeld. Hier spelen ze vanaf circa 3 jaar bij buurmeisjes, lekker laagdrempelig. En vanaf 4 jaar (jongste met nu 4,5) bij klasgenootjes spelen en naar kinderfeestjes. Een kop koffie blijven drinken zoals Elliot aangeeft gebeurt hier trouwens ook vaak. Toch fijn om even af te tasten waar en bij wie je kind gaat spelen.

Afspreken gebeurde hier vanaf 3 jaar bij beide meiden. Maar feestjes pas vanaf dat kinderen in de klas 5 werden (was ze zelf nog 4).

Onze oudste had dat met 3,5 jaar op de psz (speelafspraakjes feestjes) de middelste vanaf 2,5 jaar op de psz en speelde toen al wekelijks thuis met vriendinnetjes. De jongste (net 4 jaar) doet dat nog nauwelijks.

Mijn dochter had op de peuterspeelzaal af en toe een speelafspraakje met een jongetje dat vlak achter ons woonde. Een partijtje pas toen ze echt op de basisschool zat.

Oh ik zou sowieso haar niet alleen laten gaan dus wij of 1 van ons mee.
Daarbij ken ik de ouders niet idd alleen van zien soms maar praten is nog nooit voorgekomen dus lijkt mij dan ook wat ongemakkelijk dan zo evt thuis. Maar ze wilden met feestje als t kon vanwege corona naar monkey town.

Maar goed ik vind t eigenlijk te vroeg ervoor ze kan nog lang genoeg naar kinderfeestjes dus ik ga zeggen dat ze niet komt :-)

2,5 nog niet gelukkig. Ik denk ook niet dat ik daarop in was gegaan. Tenzij het een kinderfeestje was van kind van vriendin van mij, maar dan was ik er zelf bij gebleven en ik denk dat dat met corona nu ook niet zo handig is.

Mijn jongste is vier en is net gestart op de basisschool en heeft al meteen veel speelafspraakjes. Ze wil het graag, dus het mag. Maar het is eigenlijk veel te veel voor haar. Dus jonger dan vier zou ik er nog niet aan beginnen.

V is wel op een soort kinderfeestje geweest toen ze 3 was (en ander kind werd ook 3). Ouders erbij, 4 kindjes in totaal. Vriendje is op V haar verjaardag geweest, maar niet speciaal een kinderfeestje.

V heeft laatst voor het eerst uit noodzaak, vanuit de psz bij een vriendinnetje gespeeld. Ze wordt in januari 4.

Hier beginnen de echte feestjes vanaf 5 jaar. Spelen vanaf 3,5 jaar sporadisch.

Bij dochter kwam dat vanaf groep 1.
Zoon heeft dat nu ook nog niet, zal ook wel groep 1 worden

R. speelt graag met kindjes in de speeltuin en hier is al paar keer daar een speeldate uit ontstaan (en zelfs een keer eten). Hij is al naar 4 verjaardagsfeestjes geweest ook! En zelf ook 1 gegeven voor zijn derde verjaardag (nu 3,5). Ik vind het juist superleuk!! Ga natuurlijk wel altijd mee.

Ik weet nog dat ik hoogzwanger op een feestje zat van een kindje van de opvang, toen was de oudste nog net geen 2.5 jaar oud. Vreselijk vond ik het aangezien ik niemand echt kende en ik ook geen echte aansluiting vond bij de volwassenen, mijn man is dan net wat socialer dus die “worstelt” zich makkelijk door dit soort dingen heen en vond het wel prima.
Onze zoon vond het overigens fantastisch dus daar deden we het voor maar daarna heb ik het af gehouden tot ze alleen naar feestjes en speelafspraakjes ed konden dus pas vanaf de oudste op school zit echt en de jongste eigenlijk gewoon nog nooit.

Ja vind het ook anders als je de ouders wat vaker gezien hebt en toch wel beetje kent.
Een van deze ouders zelfs nooit gezien dus vind dat ook best "vreemd" om dan bij elkaar te zitten.
In de speeltuin ontmoet je vaak wel andere ouders maar dan gaat dat een beetje vanzelf gesprekken voeren en als er dan een speeldate ontstaat vind ik weer anders.

Mijn dochters hebben beide 2 vriendinnetjes van de kinderopvang. De vriendinnetjes van J. zijn de jongere zusjes van N. haar vriendinnetjes. Feestjes werden gehouden vanaf dat ze 2 zijn, maar dan alleen met die 2 vriendinnen. Zo deden we dat alle 3, wij als moeders bleven er dan bij.

Inmiddels zijn de ouders van die kinderen goede vrienden van ons geworden.

Van andere kindjes werd dit pas vanaf de basisschool gedaan.

Hier begon dat pas op de basisschool (gelukkig). Ik vind een feestje met 2,5 niet nodig van een kindje wat je alleen van de opvang ‘kent’. Ik ken de meeste kindjes alleen van wat dochter aanwijst op de foto’s of verteld. Helemaal nu we niet meer naar binnen mogen weet ik echt niet wie er allemaal op de groep zit. Laat staan dan ik de ouders ken. Ik zou mij dus beetje opgelaten voelen als ze voor een feestje zou worden uitgenodigd en ik het kindje en de ouders niet ken.

Mijn oudste heeft één vriendinnetje al vanaf dat ze 1 waren, ze kennen elkaar van het kdv. Vanaf dat ze 2,5 waren hebben ze een enkele keer weleens met elkaar gespeeld met ons erbij, en ze zijn op elkaars derde en vierde (familie)verjaardag geweest. Ze is er ook weleens een middagje alleen geweest toen de tweeling er net was.

De echte speelafspraakjes en kinderverjaardagen komen nu pas, sinds ze op school zit. Dat vind ik helemaal prima!

Onze oudste heeft wel speelafspraakjes, maar dat komt dan omdat ik goed overweg kan met de moeder. Spreek ik eigenlijk met de moeder af en is het wel handig dat de kinderen meteen onder de pannen zijn en goed met elkaar overweg kunnen. Zonder mij erbij zou ik nog best een drempel over moeten omdat ze nog weleens dicht kan slaan.

Toen ze net 2 was appte de moeder van een gezin waarmee we veel omgaan, haar jongste wilde graag dat onze oudste op haar verjaardag kwam. Toen schrokken we wel een beetje, maar bleek gelukkig een misverstand. Ze bedoelde dat haar kind had gevraagd of de onze kwam, dus nodigde ze ons hele gezin uit, het kwam alleen over alsof J alleen uitgenodigd was. Een jaar jonger dan de rest en vrij verlegen vonden we dat nog niet zo'n goed plan.