12 Sep 2020 12:51 door Hippie
Mijn dochter heeft een eigen telefoon, een oude van mij. Ze gebruikt hem overigens voornamelijk thuis op de WiFi en niet zozeer dat ze hem meeneemt met buiten spelen of iets. Daarover maken we afspraken en dan kan ik haar meestal wel vinden of ze komt rond de afgesproken tijd thuis.
Ik had zelf altijd een beetje in mijn hoofd dat ik met een telefoon wilde wachten tot minimaal 10 jaar, en liever nog 12. Mijn dochter is nu bijna 10 en heeft al iets van een jaar een oude telefoon van mij. Is dat nodig? Nee, niet echt. Maar ik was het ook zat om steeds mijn telefoon kwijt te zijn omdat ze wil robloxen of tiktok filmpjes maken. En steeds meer kinderen van haar leeftijd hadden er ook een, soms appte ze dan met iemand en dat ging dan via mijn telefoon. Daar was ik wel een beetje klaar mee op een gegeven moment.
Ik merk ook wel dat de tijden veranderen. Zelf was ik 12 met mijn eerste telefoon en toen was ik echt wel een van de weinigen die er eentje had in de klas. Nu gok ik dat als je 12 bent en er geen hebt je eerder een uitzondering bent. Wat helemaal niet erg is natuurlijk. Maar ik vond het op een gegeven moment wel beter om mijn dochter een oude telefoon van mij te geven en ik kijk wel een beetje mee wat ze doet qua tiktok en appen.
Controleren qua locatie heb ik eigenlijk nooit gedaan en ze heeft hem buiten ook niet vaak mee. Soms wel als we dat afspreken en mocht er dan wat zijn kunnen we elkaar bereiken. Maar locatie delen heb ik nog nooit gedaan met haar. Wel kijk ik mee in haar tiktok (en dat weet ze) omdat ik snap dat ze er graag op zit, maar wel in de gaten wil houden dat ze niks deelt wat ik ongepast vind of dat ze bijvoorbeeld rare berichten krijgt. En af en toe lees ik haar appjes. Tot nu toe niks bijzonders gebeurd, maar ik wil toch nog een oogje in het zeil houden op deze leeftijd en probeer haar ook bewust te maken van eventuele gevaren.
Ze heeft overigens autisme en is daardoor sociaal/emotioneel ook een beetje anders en ze is vrij makkelijk beïnvloedbaar heb ik het idee, dus voorlopig nog wel een beetje meekijken. Toch is de telefoon wel handig, want net als wat ik bij Parel lees is mijn dochter soms ook wat angstig en dan kan ze me toch bereiken met de telefoon. Soms als ik een snelle boodschap doe dan wil ze bijvoorbeeld niet altijd mee, maar alleen thuis blijven is soms toch spannend. Als ze me dan kan bellen dan durft ze wel even alleen te blijven. Wat ook weer goed is voor haar zelfvertrouwen.
Ondanks dat ik het dus niet persé nodig vind om een telefoon te hebben op jonge leeftijd, kan het ook voordelen hebben. En ondanks dat wij niks met locatie delen doen kan ik me daarbij ook wel situaties bedenken waarin dit handig kan zijn. Maar zeker bij wat grotere kinderen / pubers lijkt me dat wel beter om in overleg te doen. Ik wil als ouder denk ik niet alles weten en ik gok dat de gemiddelde puber ook niet alles wil delen.