Welkom op Zeg maar Yes!

Ik vind het heel gek om hier nu over na te denken, aangezien we een beetje op een keerpunt staan. Er zijn nu twee scenario's;
Óf we wonen nog waar we nu wonen. Kindjes gaan al naar school. Vriend hopt nog steeds banen, ik werk nog in de zorg.
Óf we hebben onze eigen zaak in een andere provincie. Hebben daar een huis gekocht. Beginnen misschien eindelijk onze weg te vinden, nieuwe contacten gemaakt, extra baby erbij? ;)

?
Nou niet helemaal volgens plan. Wel naar Friesland verhuisd. Vervolgens nog 3x verhuisd. Onze wegen hebben we gevonden, apart van elkaar. Eigen zaak is het niet geworden, voor mij wel een baan in de zorg waardoor ik uiteindelijk flink in de knoop met mezelf ben geraakt. Nieuwe contacten heb ik zeker gemaakt, in vriendschappen maar ook nu bijna een jaar een andere partner.
Het kan gek lopen soms.

Knuffel voor iedereen wiens dromen niet of niet op de juiste manier zijn uitgekomen! ?

Ik heb destijds niet gereageerd, jammer genoeg. Had het denk ik te druk met onze pasgeboren zoon. Maar ik had waarschijnlijk getypt dat ik me niet kon voorstellen dat mijn pasgeboren baby dan net vijf jaar zou zijn geworden en op school zou zitten. Ik had getypt dat ik het heel ander wenste, maar er vanuit ging dat mijn moeder dan niet meer zou leven. Ik had getypt dat ik waarschijnlijk nog wel graag een kindje had willen krijgen maar dat mijn vriend (toen nog) geen kinderwens meer dan. Dat ik nog steeds met mijn vriend zou samenzijn en dat we ook niet getrouwd waren in de tussentijd, omdat hij niet wilde trouwen. Ik had waarschijnlijk genoemd dat ik misschien wel een andere baan zou hebben, als ambulanceverpleegkundige maar dat ik net zo goed nog lekker op mijn plek zou kunnen zitten op de SEH. Dat ik hoopte nog steeds zo sportief en fit te zijn en dat we nog in hetzelfde huis zouden wonen, hopelijk met uitbouw.

- Zoon (bijna) vijf: ✔️ En inderdaad niet voor te stellen dat hij al zo groot en wijs is.
- Mijn moeder overleed inderdaad, in 2016.
- Nog een kindje: ✔️
- Niet getrouwd: Toch wel getrouwd, in datzelfde jaar nog.
- Andere baan: ✔️
- Zelfde huis, met uitbouw: ✔️ Ik had toen niet kunnen denken dat we nu hadden getekend voor een nieuwbouwwoning.
- Fit en sportief: ✔️

Ik hoop dat ik in die vijf jaar wat meer van mezelf ga houden en mezelf wat meer ga waarderen. Persoonlijk vind ik dat ik al een eind op weg ben hoor, als ik kijk naar voorgaande jaren. Door deze hele verandering sta ik meer open voor diepgaandere vriendschappen. Ik vind het belangrijk om gesprekken te voeren die er toe doen. Ik hoop echt dat ik de vriendschappen die ik afgelopen jaar heb opgebouwd mag behouden, ik haal daar namelijk veel kracht en plezier uit.

Op het gebied van liefde hoop ik dat ik nog steeds met dezelfde man ben. Mijn vriend en ik hebben het moeilijk gehad afgelopen tijd maar we werken keihard aan onszelf en onze relatie. Ik ben me bewust van wat we hebben samen en ik wil dat graag behouden.

Over een jaar ben ik, als alles goed gaat, afgestudeerd. Het zou tof zijn dat ik een baan krijg die bij me past, waar ik het naar mijn zin heb en die mij de kans geeft financieel gezien iets op te bouwen. Ik weet wel dat het wensen van geld een beetje oppervlakkig is maar het ik zou het fijn vinden als ik tegen die tijd wat meer zekerheid heb dan nu als student. Hoewel het me heel leuk lijkt om in een organisatie werkzaam te zijn, kriebelt het ook wel heel erg om een eigen bedrijfje te beginnen. Ik heb als kind altijd als gedroomd van een eigen broodjeszaak, dus wie weet. Het is wel iets waar ik de laatste jaren serieuzer over na denk.

Haha wauw. Wel een beetje gek om terug te lezen. Hoewel ik nog steeds struggle met het stukje selflove, ben ik wel echt heel erg veranderd afgelopen jaren. Ik heb echt nog wel m'n momenten maar ik durf er wel meer te zijn. Mijn relatie ging in 2017 uit. Ondanks dat we ons best hebben gedaan om het te redden, werkte het niet. Ik merkte heel erg dat hij mijn klein hield door dat hij zo stilstond. Ik wilde graag reizen, ondernemen, het leven ervaren, ook al vond ik dat doodeng. Hij wilde heel weinig en genoot nergens van. Ik ben verhuisd naar een heel knussig huisje in Leeuwarden waar ik nog steeds met veel plezier woon. We hebben nog steeds wel goed contact met elkaar. Onze kat is nu bijvoorbeeld ook een tijdje bij hem, ben ook blij dat dat gewoon kan. Door het verbreken van mijn relatie is mijn wereld veel groter geworden en mijn vriendschappen hechter (zoals ik graag wilde). Inmiddels heb ik een nieuwe vriend.

Ik ben afgestudeerd in 2016, daarna gaan werken bij een overheidsorganisatie. Na 2,5 jaar als communicatiemedewerker wilde ik graag doorgroeien als adviseur maar die kansen lagen er niet binnen die organisatie, dus ging ik op zoek naar iets anders. Nu werk ik inmiddels alweer bijna een jaar als communicatieadviseur bij een kinderopvangorganisatie. Ik doe dit parttime waardoor ik nog genoeg tijd heb om creatief te zijn en werkzaam te zijn als freelance tekstschrijver. Geen broodjeszaak, maar wel ondernemer!

Over vijf jaar is ons huis helemaal af (inclusief de zolder, tuin, garage en plintjes ;-) ), hebben we twee kinderen, misschien een derde op komst. Qua werk hoop ik nog wat door te groeien en drie dagen op kantoor en een dag thuis te werken.

Het huis was bijna af, maar we hebben er twee dakkapellen op laten zetten en daarvan moet de binnenkant nog afgemaakt worden. Ik had op dit moment overigens niet verwacht dat we er pas twee jaar geleden zouden gaan wonen, tussendoor zijn er nogal wat tegenslagen geweest waaronder het faillissement van de aannemer.
Ook de zwangerschap moesten we nog bijna een jaar op wachten, maar inmiddels hebben we twee heerlijke peuters rondlopen en is de wens voor de derde zeker aanwezig. Na de huidige crisis hopen we dat die wens werkelijkheid wordt.
Op het werk gaat het heel goed. Ik heb even een uitstapje gemaakt naar het onderwijs en al vrij snel terug naar mijn oude/huidige werkgever. Ik heb afgelopen vijf jaar diverse functies gehad en ontzettend veel geleerd.

Al met al hebben we afgelopen vijf jaar op sommige punten geduld moeten hebben, maar had ik me geen ander leven kunnen wensen dan we nu hebben. Het wachten heeft zich uitbetaald in een heel fijn huis op een mooie plek, het eerste huis dat echt als een thuis voelt. En de jongens, het is niet in woorden uit te drukken hoe groot dat geluk voelt

Over vijf jaar gaat hopelijk onze tweede al bijna naar school of gaat al naar school en is er een derde op komst.

Ik doe nog steeds hetzelfde werk, mijn man heeft dan hopelijk een hogere functie.

Verder hoop ik dat ons huis helemaal naar onze smaak is.

Ik doe echt heel ander werk inmiddels, kan me niet voorstellen dat ik dat wilde blijven doen. En derde kind?? Uh nee. De tweede is wel bijna vier maar gaat nog niet bijna naar school haha.

Mijn man heeft gelukkig ook betere baan.

Ik hoop dat we dan wat meer rust hebben, dat ik 's nachts eigenlijk kan slapen en kan genieten van mijn twee grote jongens. Eindelijk weer tijd en hopelijk ook energie om het huishouden wat beter bij te houden en zelf wat leuke dingen te doen en in het weekend ook leuke uitjes met het hele gezin. Af en toe een avondje of weekendje weg met mijn man lijkt me ook heerlijk. Verder zal het een flink gevlieg zijn met school, hobby's en vriendjes, maar dat heeft wel zo z'n charme denk ik. Ook hoop ik dat ik tegen die tijd weer wat serieuzer met mijn hobby aan de slag kan, is voorlopig met kleine baby niet haalbaar helaas. Tijd voor sport en meehelpen op school of ander vrijwilligerswerk doen.

En héél misschien zit ik dan wel weer net zoals nu gelukkig, maar doodmoe thuis met een nakomertje, maar als ik het bovenstaande lees, heeft dat scenario toch wel ernstig de voorkeur.

Ik kan ‘s nachts gelukkig weer wat beter slapen (meestal één keer per nacht eruit voor een kind en één keer omdat ik zelf naar de wc moet). Energie voor het huishouden is nog steeds ver te zoeken en leuke uitjes met het hele gezin zijn helaas zeldzaam, want in de tussentijd is gebleken dat de oudste dat door zijn ASS niet trekt. Avondje weg met man lukt max. 2 keer per jaar, weekend weg is helaas onhaalbaar gebleken. Hobby weer oppakken heb ik tussentijds wel een tijdje geprobeerd, maar helaas weer op moeten geven door energietekort. Sport probeer ik wel ‘s, vrijwilligerswerk zit er voorlopig niet in.

Het klinkt heel ontevreden, maar ik hoop wel dat mijn leven er dan een stuk anders uit ziet dan nu.
Ik ben nu 30 en heb het gevoel dat de dingen die ik al zo lang wil, de komende 5 jaar toch wel echt moeten gaan gebeuren.
Dus ik hoop dat ik over 5 jaar kan zeggen dat ik....

... een mooie reis door Australië heb gemaakt - check!
... nog meer mooie plekjes op de wereld heb gezien check!
... happy ben met mijn Spaanse lief, of met een andere leuke man. check!
... met deze man 2 of meer lieve kindjes heb check! oke....bijna 2 dan he
... anders zonder deze man happy bewust alleenstaande mama ben
... eindelijk een baan vind waar ik écht blij mee ben.
... en dat hopelijk allemaal in goede gezondheid voor mezelf en iedereen om me heen. check!

haha wat grappig om te lezen zeg, en wat klonk ik toen ongelukkig
Ik heb ze bijna allemaal kunnen afvinken

Toen ik vandaag de antwoorden terug las dacht ik al bij jou van whoa ja wat is er veel veranderd! Zo leuk!

Over 5 jaar ben ik hopelijk nog steeds getrouwd met mijn (over een week) man . Ik hoop nog steeds dezelfde baan te hebben, eventueel wel weer meer uren te werken omdat zoon dan toch op school zit. Verder hebben we over 5 jaar misschien wel een tweede kindje. We zullen zien wat de toekomst ons brengt, ik ben in ieder geval heel blij met mijn/ons leven zoals het nu is.

Dit was ik, kort maar bondig haha.

Vijf jaar (bijna) getrouwd met mijn man: check!
Dezelfde baan: check!
Meer uren: check!
Tweede kindje: check!

Over 5 jaar zie ik mezelf(en man) met 3 kindjes. Tweede willen we binnen een jaar voor gaan, en daarna zou ik nog heel graag voor een derde willen gaan. Ik hoop dan minder te werken, max 20 uur. Ik ga er vanuit dat we nog wel in hetzelfde huis wonen. Maar misschien wel aan het oriënteren zijn op iets anders. We wonen hier prima, genoeg plek in huis voor de 3 kindjes die ik graag zou willen. Maar een beetje meer ruimte en privacy om het huis zouden we wel fijn vinden.

Ooh wat grappig om dat terug te lezen. Mijn voorspellingen zijn wel aardig uitgekomen.. die tweede kwam er ongeveer een jaar later en nummer 3 is vorig jaar geboren.
Alleen hetzelfde huis is niet zo. De kleine tuin en de oude huurblok achter ons was ik echt klaar mee. Dus twee jaar terug hebben we toch ons huis verkocht en een fijn vrijstaand huisje weer gekocht in een super leuke buurt en heel veel meer tuin!

Jammer zeg, ik heb niet meegedaan..
Maar waarschijnlijk had ik iets getypt als 'gelukkig met man en kind, hopelijk weer terug in het Westland'.

Dat laatste , check. Gelukkig met kind ook. Wel kwam er even een scheiding tussendoor hahaha

Mooi om terug te lezen, en hoe iedereen er op terug kijkt.

Hopelijk een (of meerdere) kindjes en dezelfde vriend
Maar eerlijk gezegd hoop ik dat hij dan misschien al mijn man is of gaat worden.
Waar we wonen is een groot vraagteken. Misschien hier nog steeds, maar dan verbouwd. Misschien ergens anders, maar ik ga mij geen voor stelling maken van waar of in wat dat dan is.
Ik hoop rond die tijd ook terug te (kunnen) keren naar mijn echte vakgebied.

- We hebben twee kinderen en daar zijn we erg blij mee.
- ik ben nog steeds met dezelfde man en hij is nog steeds ‘vriend’. Trouwen zou ik nog steeds wel leuk vinden, maar niet meer dan dat.
- we wonen nog in hetzelfde huis, maar dan inderdaad verbouwd.
- en ik werk weer in mijn vakgebied, het vo, met een vaste aanstelling.
Veel is uitgekomen, ik kan hier met plezier op terug kijken.

Dan hoop ik dat mijn vriend en ik samen wonen in ons droomhuis. Getrouwd te zijn en wie weet een kindje samen?!?

Maar vooral ook een plekje te hebben gevonden als verpleegkundige op een vaste afdeling ect.
Boh dan is mijn zoon gewoon al 11 jaar

Omg!!!! Dit is van mij hahahah. Nou dat samen wonen is gelukt! Trouwen dat zal er niet of nog niet in zitten. Een kindje samen is een no go geworden.

Mijn carrière als verpleegkundige heeft mij vooral heel veel teleurstelling opgeleverd. Dus nog 2019 mijn baan opgezegd en als zzp’er verder gegaan.
En mijn zoon wordt over 3 weken al 11. Jezus wat vliegt de tijd!

Over 5 jaar hoop ik nog steeds mijn ouders te hebben, getrouwd te zijn met mijn man, onze hond nog rond hebben lopen en een kindje te hebben. Verder zijn we dan misschien aan het zoeken naar een ander huis, ligt eraan of mijn man een andere baan heeft. Hij heeft dan wel zijn nieuwe studie gehaald (hoop ik dan, haha).

Wat grappig om dit te lezen zeg!
Ik ben nog steeds getrouwd, onze hond loopt nog steeds rond en we hebben inderdaad een kindje! Ook zijn we 1.5 jaar geleden verhuisd. Mijn man heeft sinds aantal maanden een nieuwe baan erbij ook.

Leuk om het van jullie ook te lezen!

De komend vijf jaar staat er een hoop op stapel, onze huizen verkopen, een nieuw huis zoeken en verhuizen. Ik ga waarschijnlijk in intensieve (driedaagse) therapie voor maximaal 9 maanden en daarna hoop ik eigenlijk, maar dat moeten we tegen die tijd nog maar eens bekijken, dat we misschien samen nog een kindje krijgen. Verder praten we af en toe over trouwen, maar daar hebben we allebei niet zo veel haast mee, been there done that zeg maar ;-).
Verder hoop ik tegen die tijd ook als illustrator aan het werk te zijn, al is het maar omdat ik het gewoon heel leuk vindt.

Grappig (en ook confronterend) om dit terug te lezen. Onze huizen zijn verkocht, we wonen alweer een hele poos in ons nieuwe door ons verbouwde huis. Ik ben niet in die driedaagse therapie gegaan maar in een andere therapie, het heeft me veel opgeleverd maar inmiddels weet ik dat de diagnose die ik toen kreeg niet klopte.
En we zijn getrouwd en hebben samen nog een kindje gekregen.

Ik werk niet als illustrator, ik sta wat dat betreft nog op dezelfde plek als 5 jaar geleden. Te weinig energie, te veel moeilijkheden om echt aan het werk te kunnen. Ik hoop dat ik ooit een modus vind, maar dan vooral om gelukkig te zijn met mezelf, of ik nou werk of niet. Wie weet over 5 jaar ;-).