Welkom op Zeg maar Yes!

Ik ben kind van gescheiden ouders en ben zelf gescheiden moeder. Ik heb bij mijn eerste stiefmoeder die term wel gebruikt, spreek haar nog steeds en zij was/is mij heel dierbaar. De 2e partner van mijn vader noem ik gewoon J. mijn dochter zegt ook opa en J. De eerste stiefmoeder waarmee ik nog steeds een goede band heb noem ik oma T. tegenover E. Zij is ook echt een extra oma voor E. terwijl dat de huidige vriendin van mijn vader dat niet is ik heb met haar een slecht contact, ook is zij past na de geboorte van E. (was toen al een jaar) in ons leven gekomen. Mijn moeder en mijn stiefvader benoem ik ook op die manier, hij is ook al lang in mijn leven en heb een goede band met hem voor E. zijn hun ook opa en oma. E. (en ik ook) noemt de nieuwe vriendin van mijn ex haar bonusmoeder. Als E. in de toekomst mijn vriend ontmoet (prille relatie) dan mag zij net als bij haar vader ook kiezen hoe zij hem noemt tegenover anderen. Ik (en E.) noemen alle stiefouders wel bij de voornaam maar als ik het over hun heb zeg ik altijd mijn vader en zijn vriendin en mijn moeder en stiefvader.

Mijn vader is lang getrouwd geweest met mijn stiefmoeder (ik was toen 12 en zij zijn op mijn 29e weer uit elkaar gegaan). Ik noem haar nu nog steeds stiefmoeder.
Mijn moeder heeft een vriend sinds enkele jaren en hij is de vriend van m'n moeder naar anderen toe. Maar ik noem hem wel opa voor mijn zoon. Hij neemt die rol ook wel echt op zich ook al is hij wat jaren jonger dan mijn moeder.

Ik spreek over 'mijn ouders' of 'mijn stiefvader'. Zelf noem ik hem bij zijn voornaam. Mijn kinderen noemen hem opa.

Mijn vader overleed toen ik 3 was en m'n stiefvader kwam in ons leven toen ik 15 was.