Welkom op Zeg maar Yes!

Ben jij lief voor je zelf?
Zo ja op welke manier.

Het is maar hoe je het bekijkt denk ik. Ik geef mezelf bijvoorbeeld wel genoeg rust: ga op tijd naar bed, en kan ook goed klusjes thuis even uitstellen als ik even tijd voor mezelf nodig heb.
Voor mijn lichaam moet ik misschien wel iets beter zorgen: ik zou nog wel iets gezonder kunnen eten. Lange tijd stond 'meer bewegen' ook op dat lijstje, maar dat doe ik inmiddels al.

Oh dat kan heel veel kanten op he. Ik heb ergens de afgelopen 2 jaar de afspraak met mezelf gemaakt om mezelf en mijn gezin voorop te zetten. En dat heeft mijn leven echt heel erg verandert en valt voor mij wel in de categorie lief voor jezelf zijn. Als in dingen kopen voor mezelf e.d valt dat tegen. Dat doe ik niet veel en heb ik dus ook niet echt nodig.

Ik ben iemand die zichzelf nogal snel op de laatste plaats zet. Daarin ben ik niet lief voor mezelf.

Waarin ik wel lief ben voor mezelf:
Ik gun mezelf rust en ontspanning. Zo gaat ons zoontje nu sinds deze week bijvoorbeeld drie keer ipv twee keer naar de psz. Dat doen we expres zodat ik twee keer kan sporten per week maar ook nog één ochtendje echt voor mezelf heb. Dat vind ik wel vallen onder lief zijn naar jezelf, want ik voel me haast schuldig daarom maar dat hoeft dus niet, dat moet en mag ik mezelf gunnen.

Ik ben afgelopen februari een paar daagjes in m'n eentje weg geweest. Even alleen aan mezelf denken, lekker op reis. Heeft me echt goed gedaan.

Ik houd van lekker eten en drinken dus dat gun ik mezelf vaak. Maar moet niet te vaak natuurlijk, dunne lijn daartussen.

Even verder denken..

Wat bedoel je dan met jezelf op de laatste plek zetten Marin? Wat je noemt van veel tijd voor jezelf en op vakantie enzo klinkt toch als redelijk lief voor jezelf.

Ik ben geloof ik wel redelijk lief voor mezelf al vind ik het een wat vage uitdrukking. Want wat is het precies en is het gewenst, soms moet je misschien helemaal niet lief zijn maar streng - of is dat niet het tegenovergestelde?

Maar goed ik probeer goed voor mezelf te zorgen, genoeg te eten, slapen, mezelf scherp te houden, uitdagingen aan te gaan en te ontspannen.

Ja dit zijn de twee dingen die wél goed gaan. Maar over 't algemeen vergeet ik beetje aan mezelf te denken omdat ik graag zorg draag voor anderen. Concreet voorbeeld: Ik kook met liefde voor m'n zoon en voor m'n man meal prep ik tot ik een ons weeg, maar zelf grijp ik naar even snel makkelijk een boterham. En de helft van de tijd vergeet ik met de boodschappen doen om ontbijt en lunch voor mezelf te kopen. Ik vergeet het gewoon, denk niet zo snel aan wat ik zelf nodig heb.
Ik heb ook moeite met geld uitgeven aan mezelf, spendeer liever geld aan anderen. Scheelt misschien ook omdat ik zelf geen eigen geld meer verdien hoor, dat zal niet helpen.
Maar inderdaad, ik kán wel voor mezelf kiezen.

En verder wel eens met jou. Streng zijn voor jezelf kan ook juist hetzelfde zijn als lief zijn. Je kan heel lief zijn door jezelf een avond met chips op de bank te gunnen, maar je bent eigenijk liever voor jezelf als je dat niet doet juist.

Oh dat snap ik, andermans geld uitgeven zou ik ook niet kunnen.
Het blijft een vage kwestie vind ik. Want is een boterham eten jezelf op de laatste plek zetten? Dan bungel ik ook ergens onderaan, wat, er zijn dagen dat die boterham niet eens lukt vanwege drukte. Ik zou graag elke dag uitgebreid en gezond lunchen maar dat gaat niet met werk en alles daaromheen. Maar om op basis daarvan nou te concluderen dat ik niet lief voor mezelf ben, neuh. Ik kan denk ik niet zoveel met deze uitdrukking. Is vast mijn hangup.

Nou ja, het is toch niet andermans geld? Zij hebben samen de beslissing gemaakt dat Marin zou stoppen met werken, als ik het me goed herinner vond haar man dat zelf ook heel wenselijk, dan lijkt het mij het logische gevolg dat hij in het gezin dus het geld binnenbrengt, maar het moet niet zo zijn dat zij dan het gevoel heeft dat het alleen zijn geld is en dat zij niks meer voor zichzelf mag kopen. Het idee loslaten dat je zijn geld uitgeeft lijkt mij een heel goed voorbeeld van lief zijn voor jezelf.

Ik mag wel wat liever zijn voor mezelf. En ondanks dat ik tijd neem om uitgebreid te badderen of lekker in bed een filmpje kijk of op vakantie ga, is dat nog niet altijd hetzelfde als lief zijn voor jezelf.

Ik ben juist iets te streng. Ik moet veel van mezelf en dat lukt gewoon niet. Ik vind mij dus echt een slome troela en baal vaak van mezelf. Ook ben ik echt een slons. Ik wil dus straks liever zijn voor mezelf En dan ook bijvoorbeeld weer mijn haar doen in de ochtend en dat ik geen mega to do lijst heb elke dag. Mijn vriend beaamt dit trouwens en vind ook dat ik wat meer genoegen mag nemen met hoe het thuis is opgeruimd en dat sommige taakjes ook best mogen wachten.

Doe ik ook niet constant hoor Susan. Dat zou echt niet goed zijn. Maar echt splurgen vind ik wel lastig. Maar dat vond ik met m'n eigen geld ook al. Ik vind het al snel zonde voor mezelf, dus dat is typisch zo'n voorbeeld van dat ik mezelf beetje opzij schuif. M'n man is allang blij als ik bijvoorbeeld eens kleding voor mezelf koop.

O, ik winkel ook niet heel veel voor mezelf, veel meer voor de kinderen. Twee jaar geleden was ik vrij veel afgevallen waardoor ik nieuwe kleren nodig had, toen heb ik wel in korte tijd vrij veel gekocht, maar als ik het niet echt nodig heb, doe ik het ook niet snel. Ik heb dit weekend een mooie nieuwe tas gekocht, duurder dan ik normaal doe, dat was al heel wat. Maar het is ook niet dat ik het echt mis om enorm te shoppen.

Hmm ja wat is lief zijn voor jezelf inderdaad. Ik denk dat ik over het algemeen goed voor mezelf zorg. Ik bewaak mijn energie meestal (dat lukt niet altijd maar dan plan ik daarna wel weer extra ruimte in om rustig aan te doen), probeer genoeg te slapen, eet meestal gezond maar als ik zin heb in een borrel of wat ongezonds dan doe ik het ook gewoon, koop leuke dingen voor mezelf en mijn huis zodat ik me daar fijn voel, zorg dat ik me uitgedaagd blijf voelen op mijn werk, sport regelmatig zodat ik fit en sterk ben maar ik heb ook regelmatig het gevoel dat ik te kort schiet en wil graag iedereen tevreden houden maar dat lukt gewoon niet: fulltime werken, veel sporten, familie, relatie en sociaal leven allemaal tegelijk. Dat realiseer ik me gelukkig meestal wel en mijn omgeving ook.

Interessant om jullie reacties te lezen.

Ik ben niet lief voor mezelf en zorg ook niet goed voor mezelf op dit moment.
Zo moet ik veel van mezelf en kan mezelf echt de put in praten. Ook qua eten moet ik wat beter opletten.
Ben bezig dit te veranderen mar het is er zo ingeslopen.

Nu heb ik een momentje voor mezelf. En eigenlijk moet ik het huis op ruimen en de was doen en alvast een begin maken met het eten voordat Mn kind weer thuis komt maar heb mezelf verplicht even op de bank te gaan zitten en een kop thee te drinken. Vind het maar lastig.

Ik vind lief zijn voor mezelf, bovenal betekenen dat je jezelf met je gebreken accepteert zoals je bent.
Dus niet jezelf een enorme trut vinden als je eens een zak chips opeet, of als je een keer het huishouden niet goed genoeg doet, uitvalt tegen de kinderen of geen zin hebt om te sporten en vervolgens de hele dag netflixt. Ipv mezelf dan schuldig te voelen bedenk ik me dat dat dan op dit moment is wat ik nodig had.
Ik probeer vooral geen hogere lat aan mezelf op te leggen dan ik aan anderen doe. Dus ik denk dat ik tamelijk lief ben voor mezelf.

O ja, dat heb ik wel, dat ik mezelf dingen enorm kwalijk neem, soms ook heel onbelangrijke dingen. Dat ik bijvoorbeeld iets stoms heb gedaan waardoor ik extra geld kwijt ben (zoals laatst een fout bij het boeken van tickets), en dan gaat het me niet eens zozeer om het geld, want dat zijn dan een paar tientjes, maar dat het door mijn schuld is gebeurd en dat ik het had kunnen voorkomen als ik beter had opgelet, daar kan ik mezelf dan echt helemaal gek mee maken.

Ik moet liever zijn voor mezelf. Dat weet ik en dat hoor ik ook regelmatig van mijn behandelaars.

Zowel lichamelijk en geestelijk, maar ook met aankopen. Ik had laatst nieuwe schoenen nodig, de zool van mijn oude was gewoon echt (letterlijk) doorgesleten, waardoor ik constant natte sokken kreeg. Maar nog besteedde ik mijn budget voor kleding liever aan mijn kinderen dan aan een paar nieuwe schoenen voor mezelf. Mijn man heeft mij min of meer gedwongen nieuwe te kopen.

Ik ben denk ik heel goed in lief zijn voor mezelf na mijn burn out die een jaar heeft geduurd. Dat wil ik nooit meer dus ik let goed op hoe ik in mijn vel zit en hoe mijn energieniveau is.

Ik zorg dat ik regelmatig een dag helemaal alleen ben om op te laden. Dan doe ik vaak niet zoveel, beetje relaxen en bijkomen. Ik ben geen big spender qua kleding, geef ik niet zoveel om. Maar geef wel graag geld uit aan lunchen, borrelen, uiteten etc en dat doe ik ook vaak. Hier geniet ik echt van.

Als ik lief ben voor mijzelf (ga ik zo meteen doen) dan zorg ik dat ik alles wat ik die dag moet doen op tijd klaar is, ga ik midden op de dag de douche in, nestel ik mij in mijn pyjama op de bank en ga ik serie of film kijken. Ik eet dan simpel (of bij mijn ouders zoals vandaag) en dan weer verder relaxen. Ik heb dat echt af en toe nodig.

Lekker. Kira Ben het wel eens met Caufield, wat is lief zijn voor jezelf. Ik eet over het algemeen wel gezond, ik drink niet genoeg, ik sportte ook 2 tot 3x per week (al een tijdje niet meer), ik ga te laat naar bed, ik ga wel eens lekker in bad, ik blijf op mijn vrije dag wel eens in bed liggen of in mijn pyjama heel de dag. Maar ik kan mezelf ook heel veel taken opleggen. Ik denk dat het belangrijk is om de balans hier in te houden. Soms lukt me dat, soms ook niet. Nu met baby vind ik het ook wel lastig, de tijd gaat zo snel en vind het lastiger om tijd voor mezelf in te plannen.

Lot, precies. Die balans is zo belangrijk. Ik ren mijzelf gewoon voorbij, ik wil altijd te veel doen op een dag en ben eigenlijk elke dag heel actief en productief. Daarom is zo'n relaxdag echt heerlijk.