Welkom op Zeg maar Yes!

Door het topic over geld sparen voor je kinderen en privileges, moest ik aan een ander thema denken. Namelijk het privilege van gratis, flexibele kinderopvang door familie.

Zelf genieten wij hiervan sinds de geboorte van onze oudste, in de vorm van mijn schoonouders die altijd 1 dag per week hebben opgepast. Eerst op onze zoon, later op onze dochter. Ze konden wel maar één kind tegelijk aan, maar we zijn ze alsnog enorm dankbaar natuurlijk ❤️

Voor de ouders die alleenstaand zijn / een partner hebben die in ploegendiensten werkt / weinig hulp van familie krijgen: heb je het idee dat het hierdoor zwaarder is voor jou om een goede baan te krijgen of behouden?

Voor de ouders die veel hulp van familie krijgen: voel je hierdoor meer ruimte om aan je carrière te werken? Had je kunnen doen wat je nu doet zonder die hulp?

Alleen betaalde opvang, want alle familie woont te ver weg en daarbij zou ik daar ook niet op willen vertrouwen, omdat ze ziek kunnen worden oid en dan zit je met een probleem. Dus ik vind dit helemaal prima zo.

De ene week gaan de kinderen 2 dagen naar de bso. De rest werk ik onder schooltijd. Heel incidenteel past m'n broer of schoonzusje of een goede vriendin max 2 uurtjes op ze na schooltijd.

De andere week gaan de meiden ook 2 dagen naar de BSO. En komt m'n moeder ze 1 middag uit school halen. Dit was toen ze kleiner waren een hele dag.

Ik vind het voor nu prima zo. Ik vind het belangrijk en fijn om veel bij de kinderen thuis te zijn. Ik zou wel iets meer willen werken als dat betekent dat het daardoor financieel haalbaar zou zijn dat mijn man ook een middag bij de kinderen is. Helaas is dat in m'n huidige functie niet mogelijk.

Toen ze klein waren gingen ze twee dagen naar opvang en een dag naar mijn ouders. Vanaf de basisschool drie middagen naar mijn ouders (de andere twee middagen ben ik thuis). Mijn ouders vangen ook op als ze ziek zijn en helpen structureel met halen en brengen naar sporten. Ik kan altijd op mijn ouders rekenen. Ook heb ik een hele flexibele werkgever. Als er een kind ziek is kan ik gewoon thuiswerken. Daarentegen ben ik volledig alleen in de zorg van de kinderen (vader heeft nooit enige zorgtaak gehad) en dat is geen bevoorrechte positie. Maar mijn vangnet zonder meer wel.

Ik ben gestopt met werken toen de oudste geboren werd.

Twee dagen bso en één dag dat mijn ouders en schoonouders afwisselden. Maar mijn moeder vond het te veel worden, dus nu alleen mijn schoonouders nog om de week en de andere week doet mijn vriend die middag.

Ik heb meer vertrouwen in mijn flexibele schoonouders dan in onze betaalde opvang. Die moet regelmatig sluiten vanwege personeelstekort en studiedagen zouden de officieel moeten opvangen, maar die krijgen ze regelmatig ook niet rond (en de school van mijn kinderen heeft VEEL studiedagen). Mijn schoonouders zijn echt goud waard, die kunnen heel vaak bijspringen wanneer nodig ❤️

Ik kan veel werken en ik heb een hoge functie. Dat betekent wel dat ik geen tijd voor mezelf heb. Als ik niet werk zorg ik voor de kinderen. Het enige uur dat ik alleen ben en niks hoef is van 22.00 tot 23.00 uur maar meestal ga ik al eerder naar bed. Ik kan niet sporten, of iets voor mezelf doen. Ik ga misschien vier keer per jaar uiteten met een vriendin. Maar meer is het niet. Ik doe het nu al 10 jaar zo en het is goed gegaan.

De kinderen gaan op maandag naar mijn schoonouders, nu na school, vroeger de hele dag. In vakanties en studiedagen op maandag ook de hele dag.
Op dinsdag gaan ze naar mijn ouders.
Op donderdag gaat de jongste naar mijn ouders omdat er geen plek ik bij de opvang. In de vakanties gaan ze de hele dag op dinsdag en donderdag (als we zelf geen vrij hebben, maar meestal neem ik de donderdag vrij).

Mijn moeder werkt zelf 2 dagen en past 3 dagen op kleinkinderen, ik vind dit teveel, maar zelf zegt ze dat we ze altijd mogen brengen als ze thuis is. Heel fijn, maar ik voel mij er wel bezwaard bij.

Daarnaast gaan ze ook vaak bij mijn ouders logeren als we in het weekend iets hebben. Ik ben er heel dankbaar voor dat dit kan en dat onze ouders kunnen en willen oppassen.

Als dit niet was geweest had één van ons denk ik moeten stoppen met werken, aangezien er bij de opvang op dit moment nergens plaats is.

Ik heb meer vertrouwen in mijn flexibele schoonouders dan in onze betaalde opvang.

Nou, dit heb ik ook altijd zo ervaren! Misschien niet eens qua hoe vaak de opvang wel/niet door kon gaan, maar vooral qua gevoel waarmee je je kind achterlaat. Als mijn dochter bij opa en oma is, weet ik dat het goed met haar gaat én dat het niet zo veel uitmaakt hoe laat ik precies terug ben van mijn werk.

Omdat mijn man avonddiensten werkt ben ik altijd degene die moet ophalen. Dat is best stressvol als je in een andere stad werkt, je eigenlijk nog wat op je werk wil afmaken, de trein heeft vertraging etc. En dat je dan weet dat ze bij de BSO op je staan te wachten met hun jas al aan.

Ik had een nieuwe baan waar ze het tijdens het inwerken hadden over legendarische pizza-avonden, waarbij ze 's avonds met pizza erbij keihard werken om een project voor de deadline af te ronden. Daar krijg ik dus enorme stress van, tenzij het heel toevallig is op die ene avond dat mijn schoonouders oppassen. Want zo niet, dan moeten mijn kinderen hun eigen avondeten regelen 😬

Als dit niet was geweest had één van ons denk ik moeten stoppen met werken, aangezien er bij de opvang op dit moment nergens plaats is.

Oh ja, dat is natuurlijk ook nog een ding. Zo vervelend, die tekorten.

Onze kinderen gaan drie dagen per week naar de bso. We hebben geen structurele opvang door familie. Nu ze allebei naar de bso gaan ipv eentje naar het kdv, zijn de kosten met EUR 1000 per maand gedaald en houd ik daadwerkelijk wat over van m'n salaris ipv dat ik minder verdien dan de opvang eerst kostte. Voordat iemand iets zegt, we gooien alles op één hoop hoor, maar toen ik ging werken zijn we er financieel daadwerkelijk op achteruit gegaan door de hoge opvangkosten, maar lange termijn is dus inderdaad lonend.
Ik voel geen schuldgevoel en ook geen last. Ik vind dat het prima geregeld is zo. Behalve toen ik er vorige maand achter kwam ín het vliegtuig dat er studiedag was de dag daarna en ik die totaal gemist had en er niks geregeld was en meer geregeld kon worden. 😂
Maar dat was meer m'n eigen schuld.

Hier voorheen 3 dagen opvang, nu 3 middagen BSO, de andere 2 middagen ben ik thuis. Bewust gekozen om familie niet structureel op te laten vangen en dat voelt nog altijd goed zo.

GSTQ: dat klinkt wel pittig. Heb je het idee dat er meer ruimte voor jezelf komt nu de kinderen wat ouder worden?

toen ik er vorige maand achter kwam ín het vliegtuig dat er studiedag was de dag daarna en ik die totaal gemist had en er niks geregeld was en meer geregeld kon worden

Haha, o nee! Hoe is het uiteindelijk opgelost?

toen ik er vorige maand achter kwam ín het vliegtuig dat er studiedag was de dag daarna en ik die totaal gemist had en er niks geregeld was en meer geregeld kon worden

Haha, o nee! Hoe is het uiteindelijk opgelost?

Een heel erg vloekende man op de app in eerste instantie (gelukkig had ik wifi aan boord) en ik zei nog voorzichtig: Op zich lees jij toch ooook de nieuwsbrief? ;) Schoonouders waren op vakantie, goede vrienden konden niet, m'n man moest op een beurs staan die dag met z'n bedrijf. Hij heeft ze maar meegenomen en er een beursdagje vol gevulde koeken en robots kijken. Was dus prima opgelost uiteindelijk.

Toen ze klein waren 1 dag opa/oma, 2 kinderdagverblijf. Toen ze wat ouder waren werd dat 1 middag opa en oma en 1 middag bso (ik verdeelde mijn werkuren toen anders.
In de coronatijd de bso laten vervallen, mijn was die middag thuis en dat aangehouden.

Ook toen ik thuis kwam te zitten gingen ze gewoon nog 1 middag in de week naar opa/oma.
Nu gaat dochter nog 1 middag in de week vanuit school naar opa/oma. Zoon nu voortgezet onderwijs en die komt gewoon thuis

Ik vind het trouwens wel heel erg jammer dat ik ver weg woon van mijn moeder. Zij is structurele oppas voor de kinderen van mijn zus en gaat dit ook voor het kind van m'n broer doen. Ik heb dat helaas niet en ik vind dat wel eens jammer. Daarentegen past ze wel eens een langere periode op als ik bijv weg ben. Of in de vakantie komt ze wel eens een dagje hier oppassen. Maar als ik dichterbij had gewoond had ze het graag voor ons gedaan ook.

Nee, mijn moeder heeft 10 kleinkinderen. Als mijn kinderen in groep 8 zitten, gaan ze daar denk ik niet meer naartoe. Dan zullen ze rechtstreeks na school thuiskomen. Ik eet nu ook drie avonden mee met mijn ouders dat valt dan weg. En ik verwacht dat mijn zoon met autisme veel begeleiding nodig heeft op de middelbare school. Ik denk dat ik zeker de komende zes jaar nog intensief zorg en geen tijd voor mezelf heb. Heb ik me op ingesteld en je bent in je leven maar zo kort kind dat ik het mijn tijd meer dan waard vind. Ook alle uren waarin ik thuis ben en zij (hopelijk) huiswerk maken of puberen. Ik denk dat ik nu al maar zeker ook in retrospectief heel blij ben met de keuze om mijn tijd in de kinderen te investeren (en daarnaast in werk want daardoor kan ik mijn kinderen ook een aantal goede kansen en vrijheid geven waar het andere topic over ging).

Het ligt er aan waar J is.

Even weken werk ik maandag en dinsdag thuis. Woensdag en donderdag op kantoor. J is dan bij zijn vader. Vrijdag ben ik vrij en heb ik een dag niets vaak werk ik dan extra voor alle overleggen.

Oneven weken. Werk ik op maandag op kantoor en donderdag. Op maandag is J nog bij zijn vader en die haal ik dan einde werkdag op. Op donderdag is hij bij opa en oma. Vrijdag ben ik vrij. Zo werk ik gewoon 32 uur. Ik heb dan wel een kamergenootje op de dagen dat ik thuis werk en dat is ook wel gezellig.

Wij hebben voor als wij werken betaalde opvang en daarnaast ook een fijn vangnet van familie en indien nodig vrienden. Mijn ouders wonen heel dichtbij maar willen niet standaard een dag oppassen. Echter helpen ze ons altijd uit de brand waar nodig waardoor wij voor ons werk flexibel kunnen zijn als dat een keer nodig is. Ook heeft mijn vader bijv wel langere tijd op mn zoon gepast toen hij baby was en hij voor de derde dag nog niet terecht kon op de opvang. Ook schoonmoeder (wonen verder weg) heeft tijdje wel eens in de twee weken opgepast omdat we het anders niet rond kregen.
Onze kinderopvang is super, zulke fijne leidsters en in de ruim 4 jaar dat we daar nu zitten nauwelijks verloop in personeel. We kunnen ook geregeld een dag ruilen als dat beter uitkomt. Wij zijn heel blij dat de kinderen altijd 2 of 3 dagen naar het kdv gegaan zijn omdat dat voor werk veel rust geeft.

Nu de jongste straks op school zit en mn vader met pensioen gaat, zou ik het wel heel fijn vinden als ze niet zoals nu 2 dagen bso hoeven maar dat hij ook een middag zou willen doen. Vooral als ze wat ouder worden. 2 dagen bso is helemaal prima maar na school naar huis of mn ouders kunnen, is wel veel fijner voor de kinderen. Denk dat we ivm flexibiliteit wel een dag bso wenselijk zouden vinden. Ook hier kunnen we meestal makkelijk en dag extra vragen dan indien nodig. Voordeel van klein dorp waar nog niet alles overvol zit.
Ik ben 2 middagen thuis en mn man 1 middag.

Kdv is onze grootste uitgave geweest de afgelopen jaren maar met het idee dat het tijdelijk is, de kinderen het heel fijn vonden daar en het ons ruimte heeft gegeven ons te ontwikkelen in werk die jaren, vond ik het meer dan waard.
Daarnaast treffen we het enorm met familie die altijd wil inspringen indien nodig waardoor alles mbt werk en ons hele dagelijkse leven veel chiller is dan zonder die hulp.

Zoals vandaag moeten wij beide s middags vanuit het midden van het land naar het noorden komen. Beide wel op tijd maar door de reisafstand niet heel zeker hoe laat. Mn ouders halen ze dan op van de opvang en wij eten daar. Dan zit ik een stuk relaxter op mn werk 2 uren verderop.

Ik heb het mezelf juist makkelijker gemaakt door vooral opvang bij een KDV te regelen. Als je voor familie kiest zit je toch ook weer met een hoop geregel als ze ziek zijn of met vakantie gaan. Juist als alleenstaande had ik die ruimte niet dus dit vond ik het fijnste. En als alleenstaande betaalde ik ook vrij weinig aan de opvang (€100 voor 3 dagen per week) dus dat was gewoon het makkelijkste.

1 Dag in de week was ik zelf vrij en paste ik op mijn neefje en 1 dag in de week ging mijn dochter naar mijn zus. Die opvang was dan wel vrij zeker gezien zij aan dezelfde vakanties en roostervrije dagen zaten als wij. En ziek opvangen doe je als moeder ook dus mn neefje erbij was dan ook niet zo'n probleem net als mijn dochter gewoon ook altijd terecht kon bij mijn zusje.

Ik zou het ook niet anders gedaan hebben als ik het kon overdoen. Ze heeft een hele leuke tijd gehad op de opvang en daar ook een hoop geleerd. En daarnaast toch een vaste tijd in de week om je familie te zien wat dan net even een hechtere band met elkaar schept .

Overigens was het wel vervelend toen ze naar de BSO moest want daar was niet op alle dagen plek waardoor ik minder ben moeten gaan werken voor 1,5 jaar tot er wel plek was. Mijn moeder heeft toen een half jaar daarvan opgevangen een dag vanwege ander werk maar liep al gelijk tegen vakanties enzo aan. Was blij dat ik het weer gewoon geregeld had via school, hoe lief het ook bedoeld was uiteraard. Zij zat ook met haar werk.

Toen ze nog niet naar school gingen hadden we voor 3 dagen een gastouder. Dat was heerlijk kleinschalig en in de 7 jaar dat wij bij haar zaten heeft zij 1 x een dag moeten afmelden.

Vanaf school 3 middagen BSO. Mijn zoon (11 jaar) is nu bijna een jaar gestopt met de BSO en is soms alleen thuis, maar wij werken allebei ook veel thuis vanwege de hond. Dochter van 8 gaat nog steeds 3 middagen.

Onze ouders hebben beide voor de geboorte van de kinderen aangegeven geen vaste opvang te willen zijn. Mijn ouders werkten ook nog gewoon volop dus logisch. In nood kunnen we hun altijd bellen. Als de kinderen ziek waren en wij naar werk moesten dan kwamen ze gewoon oppassen die dag als dat kon.
Tijdens de vakanties van de gastouder sprongen zij ook vaak wel in op enkele dagen. Dat stemden we altijd af want haar vakanties stonden al voor het gehele jaar vast en wijzelf gingen altijd in haar zomervakantie tegelijk.

Interessant om te lezen hoe verschillend het bij iedereen is!

En ik verwacht dat mijn zoon met autisme veel begeleiding nodig heeft op de middelbare school.

Dat is hier ook een issue inderdaad. Hij is te oud voor opvang, maar heeft eigenlijk wel begeleiding nodig. Dat is voor mij soms lastig te combineren met een baan. Vooral in de onderbouw van de middelbare school vond ik het lastig. Nu gaat het beter.

Ik kan me ook heel goed voorstellen dat het een extra last voor je is als je straks veel vaker zelf moet koken.

Met dat meer tijd voor jezelf hebben, bedoelde ik eigenlijk meer dat als je kinderen ouder zijn, je ze af en toe alleen thuis kunt laten en dan in het weekend even iets leuks kunt gaan doen zonder oppas te regelen. Mij geeft dat wel echt lucht nu, met kinderen van 11 en bijna 16.

Ja dat is over 6 jaar dan is de tweeling bijna 16 en de jongste 14. Dus komende jaren in ieder geval tot en met onderbouw middelbare school ga ik uit van niet en over een jaar of 6 verwacht ik meer tijd voor mezelf.

Nou inderdaad Marin, haha, hij leest toch ook de nieuwsbrief. Fijn dat het uiteindelijk prima opgelost was. Ik vind dat denk ik het meest stressvol aan een kind hebben, dat je soms ad hoc iets moet regelen. Op zich hebben we allebei heel flexibel werk en mijn ouders kunnen eigenlijk ook altijd wel bijspringen als nodig, dat is heel fijn.

Wij hebben drie dagen BSO en 1 dag halen mijn ouders. Ik ben op woensdagmiddag thuis en mijn vriend haalt hem vaak op op vrijdagmiddag na school (en dan gaat ie dus niet naar de BSO). Mijn ouders zijn met pensioen en kunnen ook vaak inspringen als nodig door ziek kind. We hebben gelukkig nog nooit gehad dat de opvang onverwachts dicht was. Laatst wel dat de juf ziek was en het 1 dag niet geregeld kon worden dus toen was hij thuis, mijn vriend heeft het toen geregeld door thuis te werken/zijn agenda leeg te maken.

En ik kan zeker beter focussen op mijn carriere doordat ik weet dat we een vangnet hebben als het nodig is, heel fijn. Alsnog voel ik me nog wel eens gestrest/bezwaard hierover, maar het is ook heel fijn dat het zo kan.

Wij hebben nooit opvang gehad. Wel hulp van mijn ouders. Maar die woonden toen de kinderen nog klein waren aan de andere kant van het land. Mijn schoonouders woonden maar op 15 min afstand maar hebben nog nooit opgepast en dat zal ook niet meer gaan gebeuren, alleen hulp gehad bij een verhuizing. Mijn ouders kwamen toen de kinderen klein waren vrijwel elke zondag helpen met de kinderen zodat ik ook 1 op 1 even iets met ze kon doen en de eerste 1,5 á 2 jaar van mijn tweeling kwamen ze standaard de woensdag en om de week ook de zondag nog helpen.

Toen de oudste twee 7,5 jaar waren zijn wij verhuisd richting mijn ouders (nu nog 25 min ipv 2 uur) zodat zij wat konden bijdragen op de sportdagen van de kinderen aangezien mijn man nog (steeds) aan de andere kant van het land werkt en alleen thuis is als de kinderen op school zijn en dan ook slaapt (nachtdiensten). Ik doe alles met en voor de kinderen. Hij is alleen op de zaterdag beschikbaar en heeft dan 1 op 1 tijd met alle drie om de beurt.

Tijd voor mijzelf heb ik weinig, ik dacht dat ik meer tijd voor mijzelf zou krijgen nu de kinderen wat ouder zijn maar dat was echt een illusie, pubers gaan later naar bed dan ik en al die afspraken op de verschillende scholen steeds en vele uitvallen in hun lesroosters) en komen juist beneden als de jongste slaapt dus ook in de avond geen tijd voor mijzelf (maar dat geeft niet, vind het wel gezellig). Ik verplicht mijzelf wel wekelijks van 11.30 tot max 14.00 af te spreken met een vriendin, zus of moeder om te lunchen/wandelen.