Welkom op Zeg maar Yes!

Dit is een beetje een am I the asshole achtige vraag. Ik heb een single vriendin zonder kinderen. Meestal spreken we bij ons thuis af om de Formule 1 te kijken (vinden we allebei leuk, ze is oorspronkelijk ook een vriendin van m'n man maar ik ben ook bevriend met haar geraakt) maar we spreken ook wel één op één af, bij haar thuis, lunchen ergens of iets van een activiteit doen, en soms ook met de kinderen erbij (bijv naar een museum of voorstelling). Ik probeer daar een beetje een balans in te vinden, soms met kinderen, soms zonder. Maar ik vind dat wel lastig, want voor mij betekent dat vaak oppas zoeken of ik voel me bezwaard om weg te zijn bij de kinderen. Nu wil ze binnenkort ook afspreken als m'n man een weekend weg is, maar dan moet ik dus oppas regelen. Dat vind ik dus niet zo'n fijn gevoel en bovendien kost het me voor een dagdeel me zo 50 euro extra bovenop een activiteit (concert, diner oid).
Maar om nou weer voor te stellen om een kindvriendelijke activiteit te doen in de middag vind ik ook lastig voor haar, ik proef ook niet zoveel enthousiasme vanuit haar daarvoor en dat vind ik ook begrijpelijk. In haar geval speelt er geen kinderwens oid dus daar ligt het in dit geval niet (waar ik alle begrip voor zou hebben natuurlijk) aan maar meer gewoon om het feit dat het gewoon anders is om één op één af te spreken.

Hebben jullie advies hierin? Ben ik inderdaad moeilijk of valt dat wel mee? Hebben jullie ook herkenbare situaties hierin? Hoe ga je daar mee om?

Ik zou dat weekend ‘s avonds bij jou afspreken als de kinderen op bed liggen. En dan samen bij jou wat leuks doen. Late night dinner, borrelen, iets lekkers bestellen, film met snacks. Zoiets.

Ze moet toch begrijpen dat je de kinderen niet weg kunt toveren. En met zo’n oplossing kunnen jullie wel een volwassen gesprek voeren en heb je je aandacht bij haar. Want ik kan me ook voorstellen dat ze het minder leuk vindt om steeds een kindvriendelijke activiteit te doen. En dan gaat het denk ik nog meer om dat jij je aandacht moet verdelen dan om de activiteit zelf.

In dit concrete geval zou ik tegen haar zeggen; ik kan/wil/ga dat weekend geen oppas vragen, dus of afspreken met kinderen, of even andere keer afspreken. Moeilijker is het dan niet toch!
Verder spreek ik eigenlijk nooit met de kinderen af met vriendinnen zonder kinderen. Ik heb daar zelf niet echt behoefte aan.
Heb wel veel vriendinnen met kinderen rond dezelfde leeftijd en met hun spreek ik wel met kinderen af als dagbesteding 😁. Maar met hun spreek ik verder ook vaak 's avonds, zonder kinderen, af.

Ik zou dat weekend ‘s avonds bij jou afspreken als de kinderen op bed liggen. En dan samen bij jou wat leuks doen. Late night dinner, borrelen, iets lekkers bestellen, film met snacks. Zoiets.

Ja dat is misschien wel goed idee. Ben wel beetje 'bang' dat ze dan wil logeren, zodat ze wat kan drinken. Maar dat moet ik dan maar wel voorstellen misschien. En ben beetje bang dat ik dan degene ben die altijd moeilijk doet maar iets buitenshuis doen kost mij gewoon gewoon altijd veel geregel.

Weet je hoe relaxed het is dat je überhaupt al weleens een oppas regel als je net haar afspreekt. Dat doe ik echt nooit.

Ik zou gewoon aangeven dat je man dan een weekend weg is, dus dat afspreken enkel kan met de kinderen.

Zolang zij het ook niet eis dat je afspreekt zonder, zou ik me er niet te druk om maken.

Is het erg wanneer ze wil blijven slapen? Ik vind Teun haar idee een goede!

Zij komt nu met één datum. Ik zou gewoon zeggen dat dat weekend niet uitkomt en een andere dag voorstellen die je wel kan.

Hier een reactie van een vriendin zonder kinderen ;-)
Ik kan uit je verhaal niet goed opmaken of zij dit ook daadwerkelijk zo heeft uitgesproken of dat het aannames zijn vanuit jouw kant. Mochten jullie dit verder nooit besproken hebben en is dit vooral een gevoel vanuit jouw kant, dan zou ik het zeker met haar bespreken en lijkt het me logisch dat ze er begrip voor heeft dat jullie soms wel en soms niet met kinderen afspreken.

Wat betreft het weekend als je man er niet is, zou ik inderdaad geen oppas regelen. Ik zou de situatie uitleggen en met haar bespreken wat ze graag wil. Of overdag iets met de kinderen doen of inderdaad zoals Teun ook al zegt 's avonds bij jullie thuis afspreken. En een combinatie daarvan kan natuurlijk ook!

Mijn ervaring met vriendinnen met kinderen is eigenlijk heel erg goed. Ik spreek regelmatig 1 op 1 met ze af, maar ook regelmatig met kinderen. Soms als we een afspraak plannen geven ze ook al aan dat ze op datum x de kind(eren) hebben. En soms ook dat ze dan op datum y de kind(eren) niet hebben zodat ik kan kiezen. Als ik de kinderen een poosje niet heb gezien dan geef ik zelf vaak ook aan dat ik het leuk vind om weer met kind(eren) af te spreken. Maar goed, ik vind de kinderen van m'n vrienden ook echt leuk en ze horen er gewoon bij! Ik ben wel heel eerlijk dat ik het minder leuk zou vinden als de kinderen er altijd bij zijn (maar volgens mij geldt dat voor mijn vriendinnen zelf ook haha), al zou ik daar ook wel weer begrip voor hebben als ze alleenstaande ouder zouden zijn of dat dat om een andere reden zo is. Maar dat is bij mijn vriendinnen niet het geval.

Fijn jouw reactie vanuit die kant toegelicht Esperanza. Zal natuurlijk voor iedereen verschillend zijn maar ik vind dat het fijn klinkt hoe jij erin staat.

We hebben wel eens wat strubbelingen gehad, niet zozeer over het wel/niet met kinderen, maar meer over de frequentie. Ik ben sowieso niet echt een vriendin die vriendinnen elke week wil zien, zij heeft dat wel meer. Dus daarin balans zoeken omdat ze aan heeft gegeven dat lastig te vinden en ik aan heb gegeven dat de vriendschap daardoor niet minder is maar het 't me gewoon meer moeite kost. En doordeweeks is voor mij sowieso geen optie, maar in het weekend wil ik ook eigenlijk juist thuis zijn bij het gezin sinds ik werk, dus dat is lastig. Daar probeer ik dan dus wel balans in te vinden door dat wel te doen. Ik voel me dus wel een beetje bezwaard als ik 'moeilijk' doe. Denk dat dat dus hier vandaan komt.

Ze stelde nu inderdaad voor om te logeren dat weekend (dit weekend heb ik zelf ook voorgesteld hoor want anders werd het pas november) dus bij ons thuis eten met de kinderen erbij en daarna samen 's avonds wijntje drinken en chillen. Dat vind ik ook wel heel gezellig hoor.

Tabbie bedoel jij je dat geen oppas regelt voor zoiets. Alleen als je vriend thuis is? Zou ik ook begrijpen hoor. Ik heb steeds minder behoefte aan oppas regelen voor sociale activiteiten, vanwege de kosten en omdat de kinderen al zoveel onder de pannen zijn. Heb jij dat ook?

Ik denk dat uitspreken het belangrijkste is. "Die dag zijn de kinderen er wel, als je dat vervelend vindt kunnen we ook een andere datum plannen". Je geeft iemand dan de mogelijkheid om dit aan te geven.
Ik voel mij zelf vaak bezwaard om dat te zeggen, maar je merkt zeker wel verschil in afspreken met kinderen erbij. Lekker kletsen zit er dan vaak niet in, de aandacht gaat toch vaak naar de kids is mijn ervaring.

maar je merkt zeker wel verschil in afspreken met kinderen erbij. Lekker kletsen zit er dan vaak niet in, de aandacht gaat toch vaak naar de kids is mijn ervaring.

Ja dat is zeker waar, voor beide kanten natuurlijk. Snap dat jij je daarin ook soms bezwaard voelt maar snap jouw gevoel ook.
Ik vind het ook wel lastig hoor als moeder zijnde. Ik kom in een drie-pack en het kost gewoon praktische moeite om dat anders te regelen. Het kan wel en ik heb het er soms zeker voor over maar ik vind het zelf ook lastig dat altijd te moeten regelen. Vind het zelf best lastig daar een balans in te vinden.

Ja, Marin. Voor sociale activiteiten wil ik geen oppas inzetten. Sowieso vind ik het duur. En wie vraag je dan? Opa's en oma's passen al vaak op vanwege werk en bepaalde verplichtingen. Dus als mijn vriend werkt, dan kan ik enkel afspreken met kinderen.

Ok, 1 uitje per jaar met vriendinnen wil ik wel kijken voor eventueel oppas. Maar dan gaan we vaak een dag iets doen om te relaxen en even geen moeder te zijn 😂 dus als ik dan de kinderen meeneem gaat het een beetje dat doel voorbij. 1 keer overigens wel gedaan toen de oudste nog een baby was. Ook prima hoor.

Maar inderdaad, oppas is voor verplichtingen. Niet voor leuke uitjes.

Ik denk dat wat Scandic zegt; aan verwachtingsmanagement doen.

Gewoon: ik wil wel afspraken, maar heb dan en dan de kinderen. En dan eventueel zonder.

Zo doe ik het ook naar vriendinnen toe.

Ja wat jij schrijft herken ik wel Tabbie. Alleen passen grootouders niet op vanwege werk maar wel in geval van nood en voor andere belangrijke dingen. Ik voel me dan inderdaad bezwaard naar hen toe als het meer wordt.

In dit geval zou ik aangeven dat je man er niet is dat weekend en of het een andere keer kan.

Marin, dat snap ik. Dat heb ik dus ook.

Ik ken trouwens ook geen vriendinnen met kinderen die oppas regelen voor sociale activiteiten. Of het moet echt een keer iets speciaals zijn, zoals een bruiloft of feest of concert. Iets waar ze beide heen gaan en geen kinderen meemogen.

Maar dus niet voor een lunch of bijkletsen.

Ik regel wel oppas voor sociale activiteiten, maar mijn vriend werkt in het weekend + de avonden. Dus dat zou betekenen dat ik (bijna) nooit iets zonder kind kan afspreken als ik geen oppas regel. Ik moet bijvoorbeeld ook oppas regelen om naar de kapper te gaan. Overigens hebben wij geen grootouders die kunnen oppassen, dus het is altijd een ingehuurde oppas.

Ik regel wel echt alleen oppas als IK het speciaal genoeg vind of zin heb in een avond zonder kind. Het is makkelijker voor mij omdat ik altijd met kind ben, dus mensen weten nou eenmaal dat hij erbij is en hij is nog heel klein en stil/makkelijk. Scheelt natuurlijk ook!

Ik ben er gewoon heel direct en eerlijk in. Als iemand wilt afspreken zonder hem erbij zijn ze welkom in zijn middagdutje of na 19:00.

Marin, dat snap ik. Dat heb ik dus ook.

Ik ken trouwens ook geen vriendinnen met kinderen die oppas regelen voor sociale activiteiten. Of het moet echt een keer iets speciaals zijn, zoals een bruiloft of feest of concert. Iets waar ze beide heen gaan en geen kinderen meemogen.

Maar dus niet voor een lunch of bijkletsen.

Ik ook niet! Tenzij het inderdaad iets uitzonderlijks is en mijn man echt niet kan. Maar gewoon afspreken, nee. Ik kan me trouwens wel voorstellen dat ze niet altijd met de (kleine) kinderen af wil spreken, ik heb dat zelf ook weleens met vriendinnen en ik heb ze natuurlijk zelf ook Je kunt geen gesprek voeren. Alleen als ik de kinderen zelf weinig zie, vind ik het ook wel heel leuk. In jullie geval zou ik zonder kinderen afspreken, maar dan dus maar een later weekend. Denk inderdaad dat communicatie key is, want ik denk dat het ook gewoon wel wat lastiger is voor mensen met en zonder kinderen om elkaar daarin echt te begrijpen. Wat je zegt over bezwaard voelen bijvoorbeeld, dat begrijpt zij denk ik niet omdat ze niet weet hoe dat voelt.

Hier ook een vriendin zonder kinderen (en zonder kinderwens). Tja, de kinderen horen er nou eenmaal bij. Maar ik waardeer de momenten zonder kinderen wel heel erg. Das dan weer echt als van ouds. Maar ik kan niet verwachten dat ze altijd maar oppas regelen als we afspreken. Vind ik zelf ook niet nodig.

Ik schrijf dan trouwens altijd: dat vind ik leuk, maar kom dan wel met zoon. Als je liever zonder zoon afspreekt kan ik ook op x of x.

Dan leg ik de keuze bij hun. Die ik ook bij vriendinnen met kinderen overigens.

Max, hier ook een vriend die veel avonden en weekenden werkt. En ik ben ook echt wel minder sociaal actief dan voor ik kinderen had. Maar ik vind dat ook niet erg. Die momenten komen wel weer. En veel komen gewoon hier een drankje doen dan. De gesprekken blijven gelukkig.

Naar de kapper ga ik 2 keer per jaar 🤣 dus dat kan ik redelijk plannen op een vrije dag. Of een vakantiedag en dat de kinderen op de opvang zijn.

Nou iig, ik zou sowieso niet meer de tijd kunnen vinden om elke week af te spreken met een vriendin. Laat staan om dan ook elke week oppas te regelen.

Marin, dat snap ik. Dat heb ik dus ook.

Ik ken trouwens ook geen vriendinnen met kinderen die oppas regelen voor sociale activiteiten. Of het moet echt een keer iets speciaals zijn, zoals een bruiloft of feest of concert. Iets waar ze beide heen gaan en geen kinderen meemogen.

Maar dus niet voor een lunch of bijkletsen.

Echt niet? Het is de voornaamste reden dat hier de oppasmeiden komen.

In jou geval Marin, is het maar net vanuit welke invalshoek je het bekijkt. Ik zie juist zo’n weekend weg van m’n man als een mooi klant om met vriendinnen af te spreken en oppas te regelen. Omdat ik op die manier het weekend breek en er zelf ook veel beter doorheen kom dan wanneer ik non-stop met mijn kinderen ben.

Wij regelen dus juist wel vaak oppas vanwege sociale momenten, maar ook om te kunnen sporten bijvoorbeeld. De kinderen vinden het ook altijd leuk als de oppasmeiden komen, dat scheelt wel. En af en toe spreken we gewoon hier thuis avond, als de kinderen (bijna) in bed liggen.

Ik denk dat het mij sowieso nog tegensta om überhaupt een oppasmeisje in te huren.

Makkelijk zijn mijn kinderen niet 😅 en ik vind het ook gek idee om een jong iemand zoveel verantwoordelijkheid te geven.

Ik heb nu wel het nummer van een pedagogisch student. Maar nog geen hoge nood gezien of gevoeld om haar te contacteren voor oppas.

Prima plan zoals het nu is. Ik zou overigens weinig zin hebben in een logeerpartij. Maar lief dat jij dat wel doet. Ik had ook voorgesteld om ‘s avonds als kinderen op bed liggen af te spreken. Ik heb ook geen oppas voor sociale dingen, geen partner en ook geen omgangsregeling. Dus ik ga nooit in de avonden weg. Ik vind het teveel voor de kinderen om in de weekenden met een oppas te zitten (doordeweeks afspreken in avond kan ik sowieso niet ivm baan, dan moet ik avond echt rust hebben). Ik doe bijna alle sociale dingen met de kinderen erbij. Hooguit drie keer per jaar iets in de avond en dan passen mijn ouders op. Maar dat vind ik eigenlijk teveel gevraagd omdat ze ook al drie middagen na school oppassen.