Welkom op Zeg maar Yes!

Beetje lastig om het goed te verwoorden, want ik wil niemand voor de kop stoten maar ik merk dat ik best een ergernis heb bij bepaalde vrienden van ons. Die zitten werkelijk zó strak op de planning met hun kind, dat alle spontaniteit is verdwenen en we hen dus eigenlijk altijd met moeite zien. Het is altijd gedoe, even een uurtje hier maar strak volgens planning weer naar huis of we worden hun huis uit gezet. In de middag gauw naar huis voor z'n middagslaap en in de avond kunnen ze eigenlijk nooit avondeten, want hun kind moet het liefst om 18u op bed liggen. Is natuurlijk ook lastig (denk ik) als je een gevoelige slaper hebt die heel erg behoefte heeft aan ritme, maar ik merk ook dat het me steeds vaker stoort. Ik stelde net voor om komend weekend hapje te gaan eten (niks chics, maar gewoon een pannenkoekenrestaurant of pizzeria) maar dat willen ze niet want dat wordt zo laat en hun kind kan niet goed uiteten. Liever bij ons thuis, want daar is het groter dan hun eigen huis (ja oké, is waar en op zich vinden wij het niet erg om te entertainen, maar áltijd bij ons wordt ook wel beetje irritant). Maar, ik stelde voor om bij een lekker restaurant wat af te halen dan, dat kan ook niet echt handig want ze moeten om 19u uiterlijk weer thuis zijn (blijkbaar kan dat nu dus wel iig) en dan is t zonde om zo snel het eten er doorheen te jassen. Oké, prima, borrel bij ons it is.
Met andere vrienden hebben we dit helemaal niet eigenlijk. Oké misschien beetje de andere kant doorgeslagen eerder, maar afgelopen weekend hebben de kinderen heerlijk in de tuin gespeeld terwijl wij nog zaten te eten en kletsen, kinderen gingen pas rond half 10 naar bed. Hebben ze niks van gekregen.
En onze dochter doet natuurlijk nog een middagslaapje, maar als het even zo uitkomt (als het míj beter uit komt), doet ze die ook wel eens in de kinderwagen, of uurtje vroeger en uurtje eerder wakker, of ze valt ook vaak genoeg in de auto in slaap (dan komt het mij soms niet uit haha) en dan is ze langer wakker in de middag. We zien wel. In principe doet ze haar slaapjes gewoon in bed, maar als het een keer uit komt dat ik ergens om 3 uur moet zijn, dan leg ik haar wel eerder op bed. Valt prima mee te fluctueren.
En 's avonds gaan we ook wel bijv naar m'n schoonouders toe, leggen hen na het eten op bed daar en plukken ze dan uit bed als we naar huis gaan. Of als we vanuit m'n moeder naar huis rijden in de avond, ze daarna overhevelen naar bed.

Nou is dat natuurlijk heel erg kind- en ouderafhankelijk en ik probeer het dus maar open te stellen (alleen merk ik dat die vrienden wel in m'n eigen irritatiefactor zitten intussen omdat het afspreken met hen op voorhand altijd al zo'n killjoy is) maar was wel benieuwd hoe dat bij jullie zit. Zitten jullie op de tijd als het met kinderen? Merk je dat het een ding is bij jullie, belemmert het je? Of ervaar je er zelf niet echt last van? Of kan je beetje go with the flow doen met je kind? Hoe reageert je kind daarop? Kan je kind overal slapen of alleen in bed?

Nogmaals, er klinkt wel een behoorlijk oordeel uit van mijn kant naar die vrienden, maar ben voor dit topic gewoon open benieuwd hoe jullie dit ervaren bij jullie zelf (ja sorry, ik klink als Sadie en dat bedoel ik niet zo).

Ik denk dat wij een beetje net zo flexibel zijn als die vrienden. 🤣
Slapen doen we bij in principe thuis (middagslaapje van de jongste van 1.5) en ik plan dus liever ook geen afspraken op een tijdstip dat ze (veel) eerder uit bed gehaald moet worden. Ze gaan 's avonds gewoon om 19u naar bed en dat wordt wel eens wat later maar dan hebben we het over kwartieren, uiterlijk 20u ofzo. Als we verder weg zijn, gaan we dus ook tijdig naar huis om ervoor te zorgen dat ze gewoon in hun bed liggen op een fatsoenlijke tijd.

Uit eten doen we ook nu niet. Dreumes kan zich nog niet lang genoeg gedragen en 'sussen' met een tablet beginnen we niet aan. Eten met vrienden met kinderen is dus meestal bij 1 van ons thuis en dan wordt er rond 19u afgescheid genomen.

Ze kan wel overal slapen, maar ze wordt er niet leuker op als ze hazenslaapjes doet op vreemde plekken, dus liever gewoon niet. Ik vind het geen belemmering, nog een jaar (???) en dan is deze fase ook weer voorbij. Voor een middagslaapje ga ik dus ook naar huis. Slaap is imo heilig en ik ga haar rust niet verstoren voor mijn plezier zeg maar.

nog een jaar (???)

Haha omg zeg dit niet. Ik vind de slaapjes ook wel heel chill!

nog een jaar (???)

Haha omg zeg dit niet. Ik vind de slaapjes ook wel heel chill!

Hahaha. Oudste was nog maar net 2 toen ze stopte dus ik ben al optimistisch met een jaar. 🤣🤣

Bij de jongens was ik hier iets strakker in, met de huidige leeftijd van onze baby gaat het vaak nog prima dat ze in de kinderwagen of maxicosi slaapt. Overdag zijn we daardoor redelijk flexibel. 's Avonds ben ik wel strikter, uiterlijk 20u gaan we naar huis toe. De jongens worden er gewoon niet leuker op en ik sluit een activiteit graag gezellig af. Chagrijnige peuters/kleuters zijn helemaal een killjoy Toen ze wat jonger waren, was dit tijdstip eerder. Ze vallen in de auto gemakkelijk in slaap, dus het kan bijvoorbeeld wel zijn dat we om 19.30u uit België wegrijden met pyjama's aan en we ze thuis in bed leggen.

Wij zijn eigenlijk precies zoals Macaron (en dus jullie vrienden). Mijn dochter heeft de eerste zes maanden niet geslapen en daar hebben wij nog zo een trauma van dat we het maar moeilijk los kunnen laten. Nu ze bijna twee wordt beginnen we iets flexibeler te worden. We kunnen dus een keer met haar naar een feestje of uit eten (mits er een speelhoek is) maar zorgen wel dat we uiterlijk 20.00 thuis zijn. En dan ook niet teveel in één weekend. Middagslaapje plan ik het liefst omheen. In de wagen slaapt ze niet en zonder slaapje wordt het eind van de middag niet gezellig in huis.

Ik had graag willen zeggen dat we flexibel zijn en go with the flow en zo. Maar deze structuur werkt en we doorbreken dat echt zo min mogelijk.

Mijn dochter was een slechte slaper. Daar konden we echt niet mee uit eten, of s avonds bij anderen eten. Waren altijd wel voor 19u thuis, maar door begin van de avond ergens met haar te zijn, sliep ze al veel slechter. Dus dat haalde de lol van rond die tijd als gezin ergens heen er wel af. Gaat nu ze 3 is wel prima.

Mijn zoon (1,5) is een heel goede slaper. Daar zijn we flexibeler mee, dat is fijn. Op vakantie merkten we echter dat hij nauwelijks in de auto slaapt, en in de kinderwagen of draagzak helemaal niet. Dus los van de paar keer dat hij dan 's middags nauwelijks sliep omdat we wat deden (zoals de reisdagen), planden we er wel omheen. Ik vind het niet fijn voor hem als hij 2 weken te weinig slaapt.

Wij gingen in Italië ook nauwelijks uit eten omdat dat pas vanaf half 7 was. Ze liggen hier vaak beide ruim voor 19, ook op vakantie was dat zo. In Duitsland zijn we 2 keer om 17u uit eten geweest en dat was top.

Hun rust en slaap is me heel wat waard en het is maar tijdelijk denk ik dan! Over een jaar kan m'n zoon z'n slaapjes vast wel eens overslaan en zijn we al veel flexibeler.

Ik vind om hun slaap heen plannenb ook geen probleem. Ben wel blij dat we met zoon op verjaardagen kunnen blijven hangen en niet meer zooo op de tijd hoeven te zitten. En we nu spontaan bij vrienden kunnen eten. Maar dan zijn we alsnog wel rond 19u thuis. Bewust uit eten en dat het dan later wordt, zou ik niet zo snel doen. Dat vind ik gewoon niet belangrijk genoeg dan denk ik.

@Carra, ja dat hebben zij ook inderdaad, en nu ruim twee jaar later nog steeds heel gevoelig daarvoor. Dat snap ik ook wel en misschien goed voor mij om te realiseren dat zoiets heel erg diep kan zitten en je het maar moeilijk los kan laten, dat elke stap daarin al spannend is. Dank je voor dat inzicht.

@Joey, ja uiteten in landen als Italie is wel echt lastiger met kinderen he! Wij gaan in Spanje ook wel echt minder uiteten vanwege het tijdstip, vaker voor de lunch. En toen zoon echt klein was gewoon mee in de buggy.

Mijn zoon was een slechte slaper, sliep ook echt extreem weinig maar dat maakte juist heel flexibel. Hij sliep toch niet dus we konden best uit eten of naar iemand toe en later naar huis. Hij lag dan gewoon bij ons of in de kinderwagen, zolang ie maar bij ons was en op tijd eten en drinken kreeg ging het prima. Dochter was wel wat gestructureerder, die werd (wordt) ook echt vervelend als ze te weinig slaapt. We gingen dan nog steeds wel weg in de avonden maar alleen als we de volgende dag niks hadden zodat ze dan uit kon slapen.

En nu ze wat ouder zijn, Lexi?

En nu ze wat ouder zijn, Lexi?

Oh ja nu maakt het me meestal niet zoveel uit als we laat zijn. Voor dochter is het fijn als ze een beetje op tijd in bed ligt (voor 21 uur) op doordeweekse dagen, maar een keer later is ook niet erg. Zoon kan om 0.00 naar bed en dan is het nog prima de volgende ochtend. Ik moet zeggen dat we dat soort dingen meestal in het weekend of de vakantie doen maar als het zo uitkomt kan doordeweeks ook. Ik ben geloof ik over het algemeen wel relaxed met dat soort dingen volgens mij.

Met dit soort dingen denk ik altijd het is een fase die duurt niet eeuwig. Als jij een kind hebt wat het echt niet trekt om uit zijn slaapritme gehaald te worden is dit niet fijn. Dan is het of oppas zoeken in huis of nee zeggen.
Ik merk dit ook met mijn ex die voelt niet aan hoe J zijn slaapritme in elkaar zit en die vervloek ik dus ook regelmatig. Leuk dat hij bij jou zo slaapt en anders slaapt maar hij zit niet met het gezeur.
Ik vind dit eigenlijk onnodig kritisch en oordelend. Vervelend voor jou dat zij niet zo flexibel zijn maar voor hun zelf is het waarschijnlijk nog lastiger. Zij hebben en de oordelen en het strakke ritme waar ze zich aan moeten houden.

Ik vind onszelf heel flexibel. Als iemand een verjaardag viert tussen 13 en 18 ofzo, dan gaan wij meestal wel rond 15.00/15.30 zodat de jongste nog even naar bed kan in de middag. Maar als dat niet kan, kan het niet. En onze kinderen liggen er ook weleens later in, omdat we het gezellig hebben. Zelf zou ik bijvoorbeeld een restaurant met kinderen op een zondag t liefste rond 18.00 plannen, maar als het andere gezelschap liever later wil of kan, dan gaan we daar in mee. Geen probleem.

En s avonds met vrienden afspreken met kinderen, dan hebben zij het zelf ook vaak heel gezellig, dan ga ik echt niet zeggen om 20.00, jongens bedtijd. Vind ik sneu.

Onze oudste twee slapen niet uit, dus soms merken we het de volgende dag wel, dat is dan maar zo.

Als we geen bijzonderheden hebben, meestal is dat doordeweeks zo, hebben ze vaste bedtijden. Ook logeren met vriendjes mag niet doordeweeks, daarin ben ik dan niet flexibel.

Bij onze oudste hebben we dat ook heel lang gehad. Eén gemist dutje en we waren weer een paar dagen ontregeld. 1 afwijking in het slaapritueel en het was drama.

Rond haar 4e is dat heel erg veranderd, nu zijn we juist enorm flexibel. Afgelopen weekend zijn beide dames tot 22.30 opgebleven. Was vooraf niet per se het plan, maar het liep zo, ze werden niet vervelend en sliepen de volgende ochtend uit.

Op avonden voor schooldagen proberen we vaak wel voor het eten thuis te zijn zodat ze wat af kan schakelen, maar dat komt ook niet op een kwartiertje.

Wij zijn vanaf het begin erg flexibel geweest eigenlijk, en dat kon omdat N zo makkelijk was. Heb nooit dingen niet gedaan vanwege slaapjes volgens mij. Ze sliep dan wel in de auto bijvoorbeeld.

Laatst gingen we met familie uit eten en lag ze pas om 22.30 uur in bed. Dat vond ik wel erg laat, maar voor een keer kan ik me er niet druk om maken en de dagen erna waren er vrij, dat scheelt. Als ze naar school moet, zou ik dat niet doen.

Ik kan me wel voorstellen dat als het slapen problematisch is (geweest), je hier heel anders in staat.

Wij waren (zijn) net zo makkelijk als jullie Marin. Legde ze overal te slapen, of ze sliepen in de kinderwagen of auto. Ook op visite sliepen ze gerust 's avonds in de kinderwagen en later in een campingbed of een logeerbed.

Ik snap wel dat het tegenovergestelde daarvan vervelend kan zijn. Hadden wij hier ook wel, en dan moesten alle plannen aangepast worden op die kids. Je kan er alleen niet zoveel mee, niet jouw kind, niet jouw cirkel van invloed. Maar ik snap het dus wel 😊

Toen de oudste een baby was, was ik behoorlijk panisch over slaapjes. Die sliep overdag amper en al helemaal niet op een andere plek dan haar bedje, dus die wilde ik dan toch wel in bed hebben voor slaapjes. Anders was ze aan het einde van de middag compleet overprikkeld en hysterisch. De jongste heeft de eerste 1,5 jaar van zijn leven 's nachts ontzettend slecht geslapen, dus ook daar had ik een soort trauma van. Wij houden dus graag rekening met het ritme van de kinderen. De jongste is bijna 3, maar kan zijn middagslaapje nog niet echt missen. Hij slaapt wel prima in een bedje op een andere plek. En als dat niet kan, gaan we voor of na zijn slaapje. Uit eten doen we soms, maar dan wel op tijd en we nemen altijd wat speelgoed/tekenspullen mee. En zetten alsnog Netflix aan op onze telefoon als ze echt niet meer willen, ze houden het meestal nog niet echt vol.
We geven dit overigens altijd aan als we met mensen afspreken. Verwachtinsgmanagement 😁

Wij zijn best van en op de klok in ieder geval met de jongste. Zijn we dat niet betekend dat voor ons een dag later er op inleveren en dan heeft iedereen er last van.
Tot frustratie vaak van anderen hoor. Maar die anderen zitten er een dag later niet mee, dus daar heb ik niet zoveel boodschap aan.
Toen mijn kinderen jonger waren was ik daar ook precies in. Nu zijn ze zo oud dat ze ook uitslapen en langer liggen en is het anders.

Wij zijn best flexibel gedurende de dag, alleen we houden vast aan een vaste bedtijd in de avond, omdat het er niet gezelliger van wordt als we ze langer ophouden.

Laatst waren we om half 9 op een verjaardag en toen kwamen we er weer achter waarom we dit nooit doen. Onze kinderen moeten tussen 7 en 8 naar bed, anders gaat het mis. Ze gaan dan huilen, zijn overstuur, kunnen niks meer hebben, het kleinste dingetje is al te veel voor ze. Dat is voor niemand leuk.

Wij gaan in de avond veel liever zonder de kinderen weg. Zo kunnen zij lekker slapen en zijn wij flexibel. We wisselen elkaar vaak af, of we regelen een oppas als we samen weg willen.

Wij waren (zijn) net zo makkelijk als jullie Marin. Legde ze overal te slapen, of ze sliepen in de kinderwagen of auto. Ook op visite sliepen ze gerust 's avonds in de kinderwagen en later in een campingbed of een logeerbed.

Ik snap wel dat het tegenovergestelde daarvan vervelend kan zijn. Hadden wij hier ook wel, en dan moesten alle plannen aangepast worden op die kids. Je kan er alleen niet zoveel mee, niet jouw kind, niet jouw cirkel van invloed. Maar ik snap het dus wel 😊

Niet elk kind doet dat, dus dan is het gauw klaar.

@Carra, ja dat hebben zij ook inderdaad, en nu ruim twee jaar later nog steeds heel gevoelig daarvoor. Dat snap ik ook wel en misschien goed voor mij om te realiseren dat zoiets heel erg diep kan zitten en je het maar moeilijk los kan laten, dat elke stap daarin al spannend is. Dank je voor dat inzicht.

@Joey, ja uiteten in landen als Italie is wel echt lastiger met kinderen he! Wij gaan in Spanje ook wel echt minder uiteten vanwege het tijdstip, vaker voor de lunch. En toen zoon echt klein was gewoon mee in de buggy.

Ik vind uit eten gaan met kinderen ideaal om 's middags te doen. Veel horecazaken hebben 's middags al een uitgebreide kaart, dus je kunt bijna alles eten wat je 's avonds ook zou eten.

Wij hebben een makkelijk kind, dus gaan ook rustig ‘s avonds ergens uit eten. Laatst toen we met vrienden een lang weekend weg waren zaten we tot 20:45 in het restaurant. Zoontje wel met Paw Patrol uiteindelijk maar zeker niet de hele avond; heeft ook een hele tijd zitten kleuren.

Middagslaapje doet hij sinds vorig najaar niet meer, dat was even jammer maar het geeft ook heel veel vrijheid. Slapen in de auto gebeurt ook bijna niet maar hij wordt er niet vervelender van. Ergens anders slapen doen we ook wel, al is dat tegenwoordig dan meteen logeren haha.

Ow wij zijn daar ook altijd wel makkelijk in geweest binnen bepaalde grenzen.
Toen ze nog twee slaapjes deden hadden we de regel dat ze er daar 1 van in bed deden en die tweede in de draagzak/ kinderwagen ed. Met nog maar 1 middagslaapje probeerde we die vaak 1 dag in het weekend in bed te doen en 1 dag kijken hoe het liep.

Nu zijn we daar uiteraard al lang vanaf en door de week en op zondag proberen we ze uiterlijk 19:30uur wel in bed te hebben. Komende zondag een barbecue op ruim een uur rijden van huis en dan vraag ik wel of we om 17:00uur kunnen gaan eten ( er zijn meer kinderen en meer ouders die dat fijn vinden).
Maar afgelopen zaterdag waren we op een verjaardag ook op ruim een uur rijden en toen zaten we rond 20:15uur in de auto naar huis en lagen ze dus pas om 21:30uur in bed, wel schoon gedoucht zodat ze meteen hun bed in konden bij thuiskomst ( heerlijk in bomen geklommen met vriendjes en ze waren pik zwart). Maar zondag hadden we niks op het programma, dus dat kan dan ook wel een keer.

Wij zijn altijd met de kinderen uit eten gegaan, met elke leeftijd. Uiteraard zochten we dan een restaurant uit wat geen uren duurt en we vragen soms het hoofdgerecht van de kinderen als wij ons voorgerecht krijgen. Maar dat gaat eigenlijk altijd prima, wat auto’s, boekjes ed mee en inmiddels een puzzelboekje enz en ze vermaken zich eigenlijk altijd prima.
We zijn met de oudste, toen hij een half jaar oud was zelfs wezen lunchen bij een sterren restaurant, ze kwamen toen ook met wat speciaal voor hem gemaakt eten aan, zo leuk!

We proberen wel altijd uiterlijk 20u thuis te zijn, zodat zoon naar bed kan. Maar daaromheen zijn we heel flexibel. Als hij ‘s middags een keer niet slaapt dan trekt hij dat de volgende dag wel weer recht. Maar hij was van baby af aan al een hele makkelijke en flexibele slaper.

Met uit eten gaan zorgen we altijd gewoon dat we om 5u/half 6 in het restaurant zijn en dan zijn we om half 8 ook echt wel klaar.
Onze zoon gaat al vanaf dat hij 2 weken was wekelijks mee uit eten, dus hij kan dat heel goed omdat hij het gewend is denk ik.

Ik kan me de irritatie wel voorstellen Marin, heb dat af en toe bij mijn broer. Gaan we gezellig met z’n allen uit eten, doen zij weer moeilijk omdat de kinderen misschien een half uurtje later in bed liggen 😅. Bij vrienden heb ik dit gelukkig niet, de meesten zijn net zo flexibel als wij.

Het verschilt hier heel erg.

Slapen vinden we belangrijk. Dat kan ook in de kinderwagen, (vreemd) bed.
Het hangt heel erg per gelegenheid af.
Liefst heb ik de kinderen in bed en dat wij weg zijn zonder hun.
Of dat 1 van ons langer blijft. De meeste vrienden wonen dichtbij.