Welkom op Zeg maar Yes!

Konden jullie je baby vanaf het begin gemakkelijk overal mee naar toe nemen? En als dit niet ging, bleef je het dan toch proberen of legde je je erbij neer dat dat er nog niet in zat?

Ik ben afgelopen vrijdag met Bliss en N gaan lunchen maar het was duidelijk dat mijn meisje daar nog niet aan toe is. Ze is nu drie maanden. Ze wil alleen maar alles in zich opnemen, raakt vermoeid maar het lukt haar niet in slaap te vallen. Gevolg is een overprikkelde en huilende baby. Voorlopig blijven we dus maar weer even thuis.

Ik ben benieuwd hoe dat bij jullie ging.

Mijn baby kon dat ook niet hoor, wij pasten ons aan aan haar ritme en toen ze nog zo jong was hebben we haar niet teveel bloot gesteld aan allerlei verschillende prikkels. Niet iedereen kon dat waarderen maar ik werd onrustig als mijn baby dat was en achteraf gezien ben ik blij dat we naar ons gevoel daarin geluisterd hebben. Zo sliep onze baby overdag gewoon in haar eigen bedje (muv kdv) en niet ergens in een kinderwagen o.i.d. Niet altijd handig!

Ja mijn baby (zoontje, dochter nog geen idee natuurlijk) kon dat zelf heel prima aan. Die was niet echt snel overprikkelt en vond alles wel best. Wat ik er zelf lastig aan vond was de 'window' die ik had, drie uur en dan moest ik weer voeden. Ik was niet zo goed in openbaar voeden omdat voeden an sich al een gedoetje was. Dus uitjes waren wel redelijk op de klok, tenzij ik gekolfde melk mee had.

Maar als je merkt dat je dochter er niet zo goed tegen kan zou ik het inderdaad niet doen. Of specifiek afspreken op plekken waarvan je weet dat het rustig is (scheelt nu misschien ook met 1.5 meter dat er minder mensen ergens zijn?).
Ik zou daarin wel je gevoel volgen. Als het niet fijn is voor je dochter, zit je zelf toch ook niet lekker.

Tot nu toe ligt ze al te slapen zodra we de straat uit zijn.
Voeden doe ik ook overal, al vind ik het op een terras fijner dan binnen in een gelegenheid.

Oudste sliep tot ruim 2 ook heel makkelijk lange tijd in de wagen. Dan gaven we haar te eten van te voren en konden wij rustig lunchen als ze lag te slapen.

Bij de oudste deden we soms nog een kruik erbij in de wagen zodat ze snel in slaap viel.
We hebben ook geen speeltjes aan de wagen hangen, omdat ze al genoeg prikkels mee krijgt.

Konden jullie je baby vanaf het begin gemakkelijk overal mee naar toe nemen? En als dit niet ging, bleef je het dan toch proberen of legde je je erbij neer dat dat er nog niet in zat?

Ik ben afgelopen vrijdag met Bliss en N gaan lunchen maar het was duidelijk dat mijn meisje daar nog niet aan toe is. Ze is nu drie maanden. Ze wil alleen maar alles in zich opnemen, raakt vermoeid maar het lukt haar niet in slaap te vallen. Gevolg is een overprikkelde en huilende baby. Voorlopig blijven we dus maar weer even thuis.

Ik ben benieuwd hoe dat bij jullie ging.

Ik heb mijn kind als baby nooit makkelijk ergens mee kunnen nemen. Ik legde me er deels bij neer, deed veel minder dan ik wilde of hoopte van te voren. Maar mijn familie en vriendinnen woonden op 45min rijden, dus soms deed ik het dan toch wel alsnog omdat ik hun wilde zien. Maar echt leuk was het nooit. Want je kunt het wel blijven proberen, een onrustige of overprikkelde baby die niet slaapt, maakt het voor jezelf ook niet leuk. Bij mijn dochter was het ook niet een kwestie van wennen ofzo. Zo zo zoo blij dat ik nu dichterbij m'n familie en vrienden woon.

Carra, hoe had je je meisje meegenomen? Kun je de kap van de kinderwagen helemaal naar beneden doen, zodat het goed donker wordt? En heb je draagzak ook geprobeerd?

Overigens niks mee om hierin je kindje te volgen en dus minder erop uit te gaan.

De oudste konden we overal mee naar toe nemen en alles mee doen en dat hebben we ook vanaf 8 dagen oud gedaan, ging altijd prima.

De jongste wilde eerst helemaal niet in de kinderwagen, wilde niet makkelijk in slaap vallen in de wagen of op een vreemde plek ed. Maar als hij in de draagdoek/ draagzak tegen me aan zat vond hij alles goed, dus nam ik hem zo lekker overal mee naar toe.

Het lijkt me lastig als je ze zo jong al niet mee kan nemen, omdat ze dan de hele dag door natuurlijk nog slaapjes doen.

Mijn baby kon dat ook niet hoor, wij pasten ons aan aan haar ritme en toen ze nog zo jong was hebben we haar niet teveel bloot gesteld aan allerlei verschillende prikkels. Niet iedereen kon dat waarderen maar ik werd onrustig als mijn baby dat was en achteraf gezien ben ik blij dat we naar ons gevoel daarin geluisterd hebben. Zo sliep onze baby overdag gewoon in haar eigen bedje (muv kdv) en niet ergens in een kinderwagen o.i.d. Niet altijd handig!

Ja, dit.
Soms echt lastig en/of jammer maar E kon echt alleen maar in bed slapen.

Bij J hadden we er best lang last van als die een dutje skipte. Ik ging lopend naar veel dingen, dan kon ze in de doek slapen op de heen- en terugweg. Vond het wel altijd intensief, je wist nooit wanneer baby iets zou kunnen willen.

A gaat wel makkelijker. Die sliep in het begin alleen maar tegen me aan overdag, dus dat was makkelijk. Ging toen juist op pad als ze moest slapen. Inmiddels doet ze nog 2 dutjes per dag. Meestal kom ik er wel mee weg om haar er eentje in de doek te laten doen. Dan is haar middagdut gewoon langer. Openbaar voeden heb ik ook niet echt een probleem mee, soms heeft mijn gesprekspartner amper door waar ik mee bezig ben, dus anderen -hopelijk- al helemaal niet.

Fijn om jullie ervaringen te lezen. Gelukkig gaan we vanwege corona sowieso niet heel veel de deur uit. Maar zo af en toe zou het wel leuk zijn. In de wagen valt ze meestal op een gegeven moment wel in slaap. Maar ja om nou overal eerst een uur te gaan wandelen zodat ze uitgeslapen aankomt is ook zo wat. ?

MB ik had haar in de maxi cosi omdat ik met de auto was. Die kap kan redelijk ver dicht maar ze reageert ook echt op ieder geluidje. Een draagzak is nog wel het proberen waard.

Met de oudste ging dat heel makkelijk, die sliep overal behalve in haar bed (zij heeft overdag nooit in bed willen slapen, was ook echt niet heel handig). We gingen dus vaak met haar op pad. De middelste sliep juist supergoed overdag in bed, maar nergens anders. Bij hem heb ik er dus altijd rekening mee gehouden dat we thuis waren met slaapjes (bij onze ouders sliep hij ook wel in een ledikantje trouwens, dat waren bekende plekken). Met 15 maanden heeft hij alsnog ontdekt dat slapen in de draagzak toch best fijn is, dat gaf heel veel vrijheid. Hij sliep dan wel korter, maar voor af en toe best prima.
De jongste is het makkelijkst. Hij slaapt prima in bed, maar ook in de auto, wagen of draagzak.

Mijn baby was juist de eerste maanden makkelijk om mee te nemen. Hij sliep heerlijk in de wagen met geroezemoes om zich heen. Deed er dan altijd een doek overheen en hij viel dan wel redelijk snel in slaap. Als het slaaptijd was dan, want hield ook al vrij snel het ritme aan van ‘baby in een droomritme’.

Maaarrr wat ook wel zo was, wat de ene keer fantastisch ging, ging een volgende keer weer minder. Zo dus ook niet direct ontmoedigd zijn en het gewoon een keer proberen. Tuurlijk pas je dingen aan, maar ook jullie hebben een leven en dit soort dingen nodig. Mm ik bedoel niet dat je moet gaan met een kind dat hier niet mee kan omgaan hoor, want dat is voor beide natuurlijk niet te doen, maar met nog eens proberen is natuurlijk niks mis.

Oudste en middelste, nee die konden niet overal heen. Zodra de wagen stil stond was het huilen.

Jongste, tot 3,5 maand heeft ze tussen 6 en 7 een huiluurtje gehad, veel ging wel maar uiteten bijvoorbeeld niet.
Vanaf ongeveer 3,5 maand kan ze overal mee naar toe. Slapen doet ze niet altijd maar ze een speeltje en ze vermaakt zich.

Ja hier kon ze vanaf het begin af aan overal mee naar toe en sliep ook gewoon.
Meestal in de wagen, soms ook in de draagzak. Maar wagen werkte het beste altijd.

Ze kon ook overal in slaap vallen toen ze klein was, heeft toen ze een half jaar oud was op een verjaardag op een boxkleed op de grond geslapen.

Met lunchen en uit eten lag ze altijd rustig in de wagen (te slapen), nu een stuk lastiger wanneer ze mee gaat omdat ze overal heen wil

Ja maar wel gedoseerd. Dus niet elke dag of 2x per dag. En dan wel ook met een rustplekje voor hem. Dus in de wagen met kap omhoog bijvoorbeeld, niet van hand tot hand. Of bij een verjaardag zette ik hem even in de gang of in de draagdoek of gewoon bijv. max een uurtje gaan. Wandelen hielp bij hem wel altijd om in slaap te komen, lekker wandelen met vriendinnen is ook fijn! Daarna nog een koffietje op terras bijv. En dan weer lekker thuis chillen.

Hier konden beide kinderen niet goed tegen drukte en teveel prikkels en ze sliepen eigenlijk alleen maar in hun bed. Zo af en toe gingen we er toch op uit, je probeert het toch, maar het was elke keer geen succes en dan zaten we daarna met een kind dat een paar uur aan één stuk krijste. Nu de jongste ouder is, kan hij zo af en toe wel een dutje overslaan en in de auto wil hij heel soms nog wel eens in slaap vallen, maar we houden er nog steeds rekening mee. Het is wat het is, wordt vanzelf beter.

Wij hebben echt geluk wat dat betreft, vanaf het begin kunnen we haar al overal mee naartoe nemen. Ze sliep dan vaak in de maxi cosi of in de kinderwagen. Toen ze wat groter was en niet meer sliep, zat ze gewoon rustig bij ons aan tafel en nu nog steeds kan ik haar prima meenemen. Ze is eigenlijk altijd gezellig, op een enkele peuterbui na af en toe (zoals toen een meisje in de speelhoek met een auto ging spelen waar zij net mee had gespeeld ).

Het kan inderdaad ook een momentopname zijn, zoals Lavendel al zegt, en wellicht gaat het een volgende keer wel beter. Je zou af en toe kunnen oefenen door misschien gewoon een halfuurtje ergens koffie te gaan drinken ofzo, desnoods in je eentje (met baby dus). Dan kan ze eraan wennen en als het niet goed gaat, kun je meteen weer gaan.

Wat jammer dat het niet ging zoals je hoopte. Wat Lavendel zegt zou ik ook willen zeggen, misschien was het een moment opname.

Wij nemen de baby eigenlijk overal mee naar toe en dat gaat meestal heel goed. Hij valt makkelijk in slaap, ik neem wel altijd de wagenbak of draagzak mee en dan tukt ie goed, met die kap omhoog of lekker geborgen in de zak. Denk dat de draagzak nog wel het proberen waard is voor je! Beetje afgeschermd.

De oudste kon ik overal en altijd meenemen. Als we uit eten gingen legden we Hem op een gegeven moment in de kinderwagen en ging hij slapen, dagjes weg hetzelfde hij sliept dan zo 2 uur. De jongste is een ander verhaal daar merk je al verschil met slapen thuis als we s morgens wel of niet de oudste naar school hebben gebracht. In de kinderwagen doet hij korte slaapjes en ook bij de gastouder slaapt hij hooguit een uur per dag. Hij wordt niet vervelend als hij niet slaapt dus overdag kan ik hem wel meenemen maar dat wil ik gewoon niet te vaak omdat hij dan zo weinig slaapt.

Bij onze zoon ging dat best goed, hij sliep overal wel en openbaar voeden ging ook prima.
Dat vond ik de eerste keer wel spannend dus zijn we bij het restaurant waar ik toen werkte gaan lunchen. Want ik wist dat ik daar ook rustig achter de schermen apart kon gaan zitten mocht dat nodig zijn. Maar dat was niet nodig, mijn collega stond al ruim 10 minuten bij ons aan tafel te kletsen toen hij opeens zag dat ik aan het voeden was haha. Had het netjes afgedekt met een hydrofiel toen haha.

Toen zoontje 3 maanden was zijn we gaan kamperen in Frankrijk. Wel met het idee dat als dat geen succes zou zijn, we in een hotel zouden gaan slapen of weer naar huis rijden. Daar hielden we precies hetzelfde ritme aan als thuis en dat ging ook echt perfect.

J sliep gewoon nooit maar was ook niet chagrijnig daardoor. Die was vanaf het begin al heel veel wakker. Ik heb foto’s waarop hij precies 2 maanden oud is en de grootste lol heeft op het terras. Als hij dan een hazenslaapje deed was dat in de doek. Ik kon hem ook altijd overal mee naar toe nemen als ik maar een doek bij me had.
Er kwam ook pas een beetje een ritme in zijn slaappatroon toen hij 3 was. Middagslaapjes heeft hij nooit echt consequent gedaan. En zeker niet op vaste tijden. Bij de kinderopvang hebben ze wel eens een poging gedaan om hem op een vast tijdstip in bed te leggen. Daar zijn ze toen snel vanaf gestapt want de andere kinderen bleven door hem wakker. Gelukkig kon hij wel op de meest gekke plekken slapen, anders was dit echt een rampenplan geworden.

De eerste maanen konden wij hem overal mee naar toe nemen, hij was super zo of was dol op alle aandacht en prikkels die hij kreeg. Die hij mobiel is, is er geen houden aan en kunnen we nergens meer rustig zitten. Nu plannen we ook gewoon ander soort uitstapjes.

Overigens ging ik ook vaak een uur met een andere moeder wandelen met de baby’s. Kon ik toch kletsen en hij lekker wiegen in de wagen.

Of je hebt ook kindercafes, daar kon hij dan gewoon in een box liggen en lekker kijken om hem heen.

Ik vond dit 1 van de moeilijkste tijden van mijn leven. Ik had allemaal vriendinnen die gewoon boodschappen konden doen met hun kind, of een kopje koffie drinken. Mijn zoon schreeuwde letterlijk de hele dag en zo ongelofelijk hard, dat het geen doen was. Ik ben bijna 11 maanden binnen gebleven, ik werd zo gestrest van dat gegil altijd en vond dat nog lastiger als mensen me gingen aankijken. In de auto was het ook hel en gilde hij zo hard dat ik daar echt een piep van in mijn oren kreeg. Ik had dit echt niet zien aankomen en buiten dat ik natuurlijk (en ook wel bekend) letterlijk psychoses kreeg van het gegil, vond ik het ook nog eens mega moeilijk te verteren dat het plaatje dat ik had van een baby krijgen compleet in diggelen lag.

Maaaaar, die moeders met die makkelijke baby's hadden wel weer andere problemen die wij niet hadden later. Kinderen die altijd bij papa/mama wilden blijven en niet zelf gingen spelen in de speeltuin. Ik denk dat R. helemaal moe was van ons en juist bij ons weg wilde haha. Dus dat verstikte wat ik het eerste jaar had, heeft zich nu gemanifisteerd in een heel zelfstandig en zelfverzekerd kind.

De oudste konden we als baby niet snel ergens mee naar toe nemen. Ze was snel overprikkeld, vaak was er op dat moment zelf niets aan de hand, maar thuis kwam die overprikkeling er dan uit. Sinds calculeerden we dat in een gingen dan wel gewoon op stap met haar. Vanaf een half jaar ging dat wel beter.

De jongste kwam door de Corona periode bijna nergens in het begin. We zijn nu op vakantie en valt het me op hoe makkelijk ze eigenlijk is. Ze valt eigenlijk overal wel in slaap, wel bij mij op de arm. Restaurant, zwembad oid. Haar slaapjes zijn dan wel korter. Maar met een speeltje is ze makkelijk tevreden te houden.

Mijn oudste was super makkelijk. Sliep overal. Dronk borstvoeding en vond het gekolfd uit een fles ook prima. Zelfs zonder warm te maken. Nu nog gaat hij gewoon op een stoel of stapel jassen slapen als hij moe is. Hij sliep overal behalve in bed dus ik kon beter met hem gaan lunchen dan thuisblijven.

De jongste spuugde continu alles onder, huilde 6 uur per dag en sliep alleen in bed. Ik deed helemaal een plezier om met hem op pad te gaan. Pas na een jaar ging dit iets beter. En toen hij 3 was huilde hij ook eindelijk minder dus was het qua decibellen ook te doen.