Welkom op Zeg maar Yes!

Ik ben benieuwd naar verhalen over jullie kraamweek (en dan heb ik lekker wat te lezen).
Hoe heb jij je kraamweek ervaren? Had je een fijne kraamhulp of juist niet? Had je veel pijn of ging het herstel snel? Was je actief of helemaal van de wereld? Ik ken verhalen van mensen die de hele week in bed zijn blijven liggen (?) en mensen die op dag drie alweer uiteten gingen met de kleine baby mee.
En voor de moeders die al kinderen thuis rond hadden lopen, lukte de zorg daarvoor een beetje of waren jullie partners daar met name mee bezig en wat voor rol speelde de kraamzorg daar nog in?

Ik zal zo ook even m'n eigen kraamweek ervaring opschrijven van de eerste keer.

Marin mag ik even inbreken? Heb jij nog tips voor bij het intakegesprek van de kraamzorg? Wij hebben het volgende week.... geen idee wat ik moet vragen en wat ik kan verwachten eigenlijk...

De eerste keer had ik zoveel pijn dat ik helemaal niet kon zitten, lopen of zelfs draaien in bed. Ik was toen ook vrij emotioneel de dagen na de bevalling.

De tweede keer knapte ik veel sneller op en zat ik de dag na de bevalling alweer gewoon beneden, ik kon toen ook al veel sneller weer de deur uit. Ik vond dat echt een heerlijke en gezellige week. Man thuis, kraamverzorgster over de vloer, kraamvisite, ik heb echt van die dagen genoten.

Na de geboorte van m'n zoontje was ik wel echt helemaal van de wereld. Als ik nu die foto's terug zie denk ik echt jeetje jij was wel echt helemaal wappie van de hormonen en slaaptekort. ? We hadden allemaal cadeautjes gekregen en ik kon me achteraf allemaal niet herinneren van wie nou wat was, alles was een blur.
Ik heb bijna de hele week in bed doorgebracht (en het hoogtepunt was als de kraamzorg zoontje even een uurtje mee naar beneden kon nemen zodat ik kon slapen haha). Alleen voor de lunch en diner kwam ik beneden en moest ik van de kraamzorg op een harde stoel zitten vanwege de hechtingen, dat deed zo'n pijn. Helaas raakten de hechtingen ook ontstoken dus het herstel is wel lang geweest.
Verder heb ik er wel echt genoten van zo'n week rust (voor zover mogelijk) en het voelde best speciaal! Dat zou ik wel leuk vinden om nog een keer te ervaren al ga ik er vanuit dat het dit keer met de oudste thuis een stuk chaotischer verloopt.

Marin mag ik even inbreken? Heb jij nog tips voor bij het intakegesprek van de kraamzorg? Wij hebben het volgende week.... geen idee wat ik moet vragen en wat ik kan verwachten eigenlijk...

Even denken. Ik zou nu sowieso naar hun corona protocol vragen. Mag je kraambezoek ontvangen (tijdens of na de kraamzorg uren) etc.
Weet jij al of je bv of kv wilt geven? Daar zou je een opmerking in je dossier over kunnen laten zetten. Ik heb nu aangegeven een beetje iemand te willen die veel van bv weet, de vorige keer had ik daar niet hele denderende begeleiding in. Maar als je weet dat je persé kv zou willen geven, zou je dat kunnen aangeven, dat je geen gepush wil over bv.
Je zou naar hun rotatie roosters kunnen vragen, hoe groot de kans is dat je één of meerdere kraamverzorgenden krijgt in de week.

Misschien weet iemand anders nog wat?

Leuk! Ik vond de kraamweek zo bijzonder. Lekker in een bubbel met mijn vriend en onze zoon. Als ik foto’s van die week zie word ik weer helemaal week. Zoveel liefde. Lekker veel met z’n drieën in bed, de allerliefste zoon, super veel lekker en gezond eten, lief bezoek. Ik zou alleen al voor die week weer een baby willen. Al zal dat wel anders zijn als er al een kindje is.

Ik was meteen wel weer op de been. Had de eerste twee dagen wel mega spierpijn, plassen was fijner onder de douche maar dat was ook wel vrij snel over. Ik had ook mega veel energie, was heel blij. Borstvoeding kwam goed op gang, wel wat pijnlijke tepels maar dat was na een week ook wel over geloof ik. Ik had ook geen last van de hechtingen, super fijn. Ik had drie hechtingen en 2 daarvan heeft de verloskundige 5 dagen later eruit gehaald en de laatste is vanzelf opgelost. Dat was allemaal ook echt snel genezen. Oh het enige wat ik wel minder vond was het vloeien, ik voelde me de hele tijd viezig met die dikke kraamverbanden. Ohh en die stuwing haha, alsof er cement in zat. Er komen opeens weer allemaal dingen boven en zo lang is het nog niet geleden :’). Maar we konden voornamelijk smakelijk lachen om alles.

We hadden een lieve kraamhulp maar na een week was ik haar wel zat haha. Ik was meteen al heel fit dus liep gewoon rond, mijn vriend was thuis en ons huis is niet heel groot dus op een gegeven moment is het dan gewoon te veel. Ze praatte na een paar dagen ook zoveel dat ik het gevoel had haar te moeten vermaken. Was heel gezellig hoor maar ik wilde soms gewoon met m’n baby knuffelen en m’n mond houden. We hebben haar iets eerder “weggestuurd”.

Heftig hè, zo’n kraamweek. Ik was ook wappie en na een geweldige zwangerschap en bevalling voelde ik me daarna emotioneel zo niet geweldig. Omdat ik wilde dat alles weer normaal was stond ik al aangekleed en gemake-upt ‘s morgens bij de voordeur om de kraamhulp binnen te laten. Die dachten dat het daardoor heel goed met me ging maar dat was maar schijn. Het heeft zeker nog een jaar geduurd voor ik mezelf was. Ik vond onze kraamhulpen wel oke.

Bij de oudste hadden we niet echt een kraam week. Vijf dagen in het ziekenhuis aan de morfine en toen naar huis. Na vier uur thuis moest zoon worden opgenomen en lagen we nog een weekend in het ziekenhuis.

Bij de jongste was ik topfit. Anderhalve dag na de ks kwam ik thuis en heb ik lekker m'n make uppie opgedaan en heb de hele week heerlijk op de bank gelegen met baby en zoon en verse fruithapjes van de kraamverzorgster.

Wij kwamen op dag 3 thuis en hebben toen nog 10 dagen kraamzorg gehad. Ik werd 's middags wel naar bed gestuurd maar verder zat ik voornamelijk beneden. Ik voelde me, ondanks de keizersnede met complicaties, echt ontzettend goed. Ik weet nog dat ik even boven was, kraamverzorgster op het toilet zat en de verloskundige aanbelde. Ik ging dus snel de trap af om de deur open te doen en de verloskundige stond met grote ogen te kijken dat ik het was die zo snel naar beneden kwam en open deed.

Ik heb het heel gezellig gehad met de kraamverzorgster, ze hielp mij ontzettend goed met de borstvoeding die eerst moeizaam ging. Maar in huis deed ze niet heel bijzonder veel moet ik zeggen.

Na de geboorte van de oudste (dmv keizersnede) kwam ik pas na vier dagen thuis uit het ziekenhuis. Behalve heel veel kraamtranen en een hoop onzekerheid omdat ik niet wist of ik het wel goed deed en teveel mensen tegelijk bij elkaar op de eerste avond thuis waardoor ik volledig over de jank ging en A ook ontroostbaar was, heb ik best een prima kraamweek gehad. De kraamverzorgster was een oudere dame, die zich niet helemaal aan de afspraken die we met haar hadden gemaakt hield, maar waar we niks van durfden te zeggen, MAAR het was een schat van een mens en ze heeft goed voor mij en A gezorgd.

De kraamweek na de geboorte van F was natuurlijk totaal niet te vergelijken. Ik voelde me lichamelijk wel echt heel goed, liep twee dagen na de bevalling zelf naar de kinderafdeling waar F lag (ik lag op 4, zij op de begane grond), maar het was natuurlijk allemaal anders dan bij een ‘normale’ geboorte. Plus de stress en onzekerheid over wat er nou precies met F aan de hand was zorgde ervoor dat ik erg emotioneel instabiel was (op zich logisch denk ik toch). Ik moest na zes dagen ook weg uit het ziekenhuis, kwam ik dan thuis zonder baby. De kraamverzorgster was er wel maar die was vooral van het kletsen en had geloof ik wel tig tussendoortjes, ze heeft niet gekookt of iets, alleen een keer gestofzuigd met de Franse slag en de was verkeerd opgevouwen. Dat heb ik direct zelf opnieuw gedaan zodra ze weg was ? dat was trouwens wel echt zo’n verschil met de bevalling van de oudste, toen ging ik pas na twee weken een keer naar buiten en voorzichtig dingen oppakken, bij de jongste al na drie dagen ofzo. Lichamelijk was ik echt in topvorm haha.

Ohh kraamweken ?? ik kijk daar net als Harri met zo’n warm gevoel op terug. Bij T zie ik vooral ons bed met schone lakens voor me terwijl de dagen steeds zomerser en langer werden. Het licht valt rond die tijd aan het einde van de dag zo mooi bij ons naar binnen, echt een gouden gloed. Toen lagen we echt uren met z’n drieën in bed, te kijken naar T, samen series kijken, kletsen, heel knus. We hadden een heel ervaren kraamzorg (echt zo’n nuchtere dame) en een stagiair. Dat was fantastisch! Zij verschilden soms ook van mening over hoe we dingen moesten aanpakken, dat vond ik heel fijn, want daardoor leerde ik al snel dat er heel vaak helemaal niet 1 antwoord of 1 beste methode was. Elke ochtend kwamen zij binnen met de sleutel terwijl dan nog lekker aan het aanrommelen waren boven. En dan kwamen zij naar boven met ontbijt, veel koffie en incl 2 beschuit met muisjes voor mij. Die verslind ik echt in de kraamweek (suiker!!). Ik vond de kraamzorg beide keren fantastisch, zo gezellig, en er komt daarna nooit meer iemand in je leven geloof ik met wie je zo intiem alles deelt en die het echt net zo interessant als jij vindt hoeveel er gedronken/gegeten/geplast en gepoept is. Echt een soort geheim coconnetje, zo fijn! Ik vond het ook altijd heerlijk om boven te liggen terwijl vriend beneden wat aan het keuvelen was met ze. Dat geroezemoes klonk heel knus.

Ik heb vooral de eerste kraamweek wel veel pijn en kraamtranen gehad. Bv deed pijn, hechtingen ontstoken, en een lange en zware bevalling gehad. En nauwelijks slaap. De kraamverzorgsters waren ook echt streng en dwongen me om te slapen overdag. Weet nog dat ik dat heel moeilijk vond want ik wilde veel liever met ze kletsen over hoe leuk T was. Denk dat ik toen pas op dag 4 of 5 ofzo een x buiten kwam. Ohhh wat waren we trots. We keken in elk raam naar onze weerspiegeling met die kinderwagen ?

Bij M voelde ik me iets sneller weer ok, geen zware ontsteking en een iets minder zware bevalling. We hadden weer een heel ervaren nuchtere kraamverzorgster, echt een lieverd. Ze heeft enorm veel aandacht aan T besteed, of zorgde ervoor dat vriend daar tijd voor had. T is die week ook 1 of 2x gewoon naar de crèche geweest. Ik heb in die week wel een stuk meer beneden gezeten dan bij T. Ook voor T natuurlijk, maar ook omdat ik me beter voelde, en graag met haar aan het keuvelen was over de baby

Ik heb beide kraamweken als relatief prettig ervaren, ondanks dat het zeker niet van een leien dakje ging.

Bij de oudste heb ik 2,5 dag uit alle macht geprobeerd om borstvoeding te geven. Alles uit de kast getrokken om het te laten slagen, maar N. had zoveel zuigkracht dat alles kapot ging. Op dag 3 kwam de kraamhulp (echt zo'n fijn mens!) terwijl ik huilend van de pijn zat te kolven. N. was inmiddels heel erg geel geworden en de kraamhulp heeft er toen voor gezorgd dat we direct naar het ziekenhuis konden. N. hing tegen een bloedtransfusie aan, maar ze moest eerst onder daglichtlampen. Dat werkte gelukkig erg goed. Ze heeft 4 dagen op de couveuseafdeling gelegen. Die eerste avond dat we haar in het ziekenhuis achter moesten laten (eigen keus, ik wilde graag bij m'n man zijn ipv dat we alle 3 niet bij elkaar konden slapen) was echt heftig. Na 3 dagen was dus eigenlijk de kraamweek wel voorbij. Daarna gingen we iedere dag 2x naar het ziekenhuis. Daarna is mijn man nog een maand thuis geweest gelukkig.

Bij de jongste was de kraamweek rustig, maar het staartje van de bevalling alles behalve. Ik had super veel bloed verloren en was naderhand best wel van de kaart. We mochten wel dezelfde dag naar huis maar thuis moest ik echt wel op kracht komen. Gelukkig hadden we dezelfde kraamhulp als bij N. Dat vond ik zo'n geruststelling. Ze heeft me beide keren zo goed geholpen en verzorgd. Mijn moeder was ook een paar dagen in huis, zodat N. ook aandacht kreeg. J. was in de kraamweek voorbeeldig, ik gaf geen borstvoeding, we sliepen veel samen of met N. er bij. Mijn man was halve dagen thuis (als de kraamhulp weg ging). Ik heb me in deze kraamweek wel meer over kunnen geven aan het rust nemen, dat was super fijn.

Ik heb beide keren overigens nooit als een bubbel ervaren.

Dat klinkt echt zo fijn Zora! Zo bijzonder zo'n coconnetje.
Ik herinner me zelf ook onze magnolia die precies in de kraamweek bloeide en ik vanuit m'n bed kon zien. Elk jaar bloeit ie in een andere week (bloeit maar twee weken echt mooi) maar ik denk altijd aan m'n kraamweek terug.

Bij de eerste wist ik niet zo goed wat ik kon verwachten en was best overdonderd door alle hormonen, slaaptekort en pijn van Bv en ks. Maar ik herinner me ook een super fijne kraamhulp, die lief was, maar ook mij weer op mijn benen zetten.
Ik had voor het raam wat vogelvoer dingen op laten hangen en kon heerlijk uit het raam kijken tijdens het kolven. En steeds maar naar dat prachtige kind naast me kijken .

Bij de tweede wist ik beter wat ik kon verwachten en had geen ks, dus het herstel ging sneller en ik kon alle hormonen beter aan. Bv liep sneller en ik genoot van wederom een prachtig kind en ons gezin.
Bij beide kinderen vond ik bezoek wel snel te veel, gelukkig had mijn vriend dat snel ik de gaten en kon dan inspringen of mensen weg sturen.

Kraamweek 1: niet zo n geweldige kraamzorg, ik had bewust gekozen voor flesvoeding en zij was pro borstvoeding en dat heb ik echt vaak te horen gekregen. In huis deed ze niet veel. Ik had ook geen klik met de kraamzorg. Had veel pijn aan hechtingen, wond was gaan wijken en dat drukte wel n stempel. Ik heb wel veel tijd beneden doorgebracht.

Kraamweek 2: super lieve kraamzorg, heel lief voor de oudste, gezellig kletsen, was een vrouw van rond de 50. Ik voelde mij lichamelijk goed, geen pijn op stuwing na. Veel bezoek gehad en heerlijk gehad.

Kraamweek 3: Corona kraamtijd (half april) ontzettend leuke kraamzorg, werkte hard en snel, dus huis altijd keurig aan kant, kasten gevuld met kleding. Leuk voor de kinderen die door Corona thuis waren. Goede begeleiding met borstvoeding en doordat de kids thuis waren en ik borstvoeding gaf wel veel tijd boven op bed doorgebracht waar het rustig was. Op de laatste dag toen ze vertrokken was zag ik s avonds op de badkamer dat ze de douche deuren helemaal ontkalkt had, zagen er als nieuw uit, met alles deed ze net wat extra. Geen bezoek gehad, toen vond ik het jammer, achteraf eigenlijk wel prima zo. Ik kijk terug op een hele leuke fijne week. Ondanks veel pijn tijdens het voeden en enorme kraamtranen. De oudste 2 zeggen nog weleens; zullen we nog een baby nemen dan komt N weer. We moesten alle 4 huilen toen ze ging haha.

Als ik terug denk aan de kraamweek bij onze eerste herken ik veel in Harri’s en Zora’s posts: een knusse bubbel van ons 3tjes en lange warme lome zomerdagen. Ondanks keizersnede ook weer snel op de been, veel adrenaline want alles is nieuw en heel snel het oude leven willen oppakken (terrasjes, op restaurant gaan) en zo trots zijn dat dat ook lukte met baby. Geen kraamhulp gehad.

Bij de tweede was het natuurlijk de lockdown (dus weer geen kraamhulp), en daardoor was ik de eerste 2 dagen alleen met onze dochter in het ziekenhuis. Mijn man en zoon zagen haar dus pas op dag 3, dus dat was een beetje raar. En eenmaal thuis had ik zo’n last van de hechtingen downunder, dat ik het fysieke herstel heftiger vond dan bij een keizersnede, plus dat ik geen rust nam/kon nemen vanwege onze peuter. Desondanks ook hele warme herinneringen aan onze nieuwe bubbel of four, maar vond het wel zwaarder dan bij de eerste.

Mijn kraamweek was dramatisch. We lagen de eerste 8 dagen in het ziekenhuis met een baby die ziek was, maar waarvan niet bekend is wat het was. Was echt heftig achteraf.
En mijn moeder was ook nog eens grieperig dus die kon niet op bezoek komen. Ze is wel geweest na een paar dagen, toen ze 100% zeker weer beter was.
Maar het is gewoon k.ut als je geen fatsoenlijke kraamweek hebt. Ik was wel heel snel weer op de been ondanks de ks.

Ik neig nu dus ook naar een geplande ks ipv een inleiding zodat ik en baby hopelijk niet weer zo ziek worden tijdens de bevalling en we hopelijk de dag erna gewoon naar huis mogen voor een fijne kraamweek. De kraamzorg heeft ook genoteerd dat ik dan een extra vertroetel week krijg haha.

Waarom had je helemaal geen kraamhulp MB? Geen behoefte aan?

Jaa Marin dat van die magnolia bij jullie herinner ik me nog wel!

Oh, vreselijk. Nog trauma als ik er aan denk.
Ten eerste was ik bevallen dmv een keizersnee. Geen last van verder, ik kon alles zelf. Ik liep niet traag, niets. Wij waren toen net verhuisd en het huis was gewoon schoon en fris. Maar mijn kraamweek was de hel. Die vrouw was zó vervelend. Ten eerste deed ze geen moer. Ze kwam binnen, nam koffie. En ging zitten. Vertellen hoe moe ze was, het nieuws kijken, dr phil kijken, gtst kijken.. je kent de ochtendprogramma van rtl4 wel. Ze heeft me dr levensverhaal verteld. Met dr héle familie had ze ruzie. Dr zoon was geestelijk gehandicapt en die werkte dus vlakbij mij in zo'n zorgboerderij ofzo iets. Ze vroeg of ze hem smorgens kon brengen en savonds eerder weg. Maar wat ze niet zei, was dat haar zoon wisselende diensten had. Dus de ene dag kwam ze 11:00 en de andere dag om 13:30 al weg. Oké zal wel. Ze heeft echt niets gedaan. Terwijl ik me heel slecht voelde mentaal. Ik zei steeds opnieuw tegen haar, ik voel me niet goed. 'Kraamtranen' zei ze dan. Maar het waren geen kraamtranen. Het was zwart. Ik was niet happy. Ik was bezorgd. Ik zei tegen haar, als iemand hem wil geef ik hem zo mee. En echt niet grappend. Op de 5e dag was Julian erg geel. Ik was er erg bezorgd om. Ik zei het twee keer en twee keer zei ze nee hoor. Toen kwam de verloskundige mijn hechtingen bekijken en die zag Julian in de box, pakte hem op: ze zei nu bellen, dit kind is zo geel als een kanarie. Waarop ik dus in paniek schoot en gelijk zei: ik zei het maar zij zegt van niet! Mijn man was inmiddels weer werken en destijds in den haag. En duurde dus ruim een uur voor hij kwam, en die heks zei: ja sorry ik kan je niet brengen want ik moet zo naar huis. De hele week komt ze wanneer ze zin heeft maar mij met Juul naar t ziekenhuis brengen om bloed te laten prikken, nee dat kon niet. Ik heb dr weggestuurd. Klaar mee. Ik heb geen enkel broodje van haar gekregen, er is geen fruit voor me gemaakt. Ze nam hem niet over zodat ik even kon slapen. Niets! Oh afschuwelijke week.

Ohh kraamweken ?? ik kijk daar net als Harri met zo’n warm gevoel op terug. Bij T zie ik vooral ons bed met schone lakens voor me terwijl de dagen steeds zomerser en langer werden. Het licht valt rond die tijd aan het einde van de dag zo mooi bij ons naar binnen, echt een gouden gloed. Toen lagen we echt uren met z’n drieën in bed, te kijken naar T, samen series kijken, kletsen, heel knus. We hadden een heel ervaren kraamzorg (echt zo’n nuchtere dame) en een stagiair. Dat was fantastisch! Zij verschilden soms ook van mening over hoe we dingen moesten aanpakken, dat vond ik heel fijn, want daardoor leerde ik al snel dat er heel vaak helemaal niet 1 antwoord of 1 beste methode was. Elke ochtend kwamen zij binnen met de sleutel terwijl dan nog lekker aan het aanrommelen waren boven. En dan kwamen zij naar boven met ontbijt, veel koffie en incl 2 beschuit met muisjes voor mij. Die verslind ik echt in de kraamweek (suiker!!). Ik vond de kraamzorg beide keren fantastisch, zo gezellig, en er komt daarna nooit meer iemand in je leven geloof ik met wie je zo intiem alles deelt en die het echt net zo interessant als jij vindt hoeveel er gedronken/gegeten/geplast en gepoept is. Echt een soort geheim coconnetje, zo fijn! Ik vond het ook altijd heerlijk om boven te liggen terwijl vriend beneden wat aan het keuvelen was met ze. Dat geroezemoes klonk heel knus.

Ik heb vooral de eerste kraamweek wel veel pijn en kraamtranen gehad. Bv deed pijn, hechtingen ontstoken, en een lange en zware bevalling gehad. En nauwelijks slaap. De kraamverzorgsters waren ook echt streng en dwongen me om te slapen overdag. Weet nog dat ik dat heel moeilijk vond want ik wilde veel liever met ze kletsen over hoe leuk T was. Denk dat ik toen pas op dag 4 of 5 ofzo een x buiten kwam. Ohhh wat waren we trots. We keken in elk raam naar onze weerspiegeling met die kinderwagen ?

Bij M voelde ik me iets sneller weer ok, geen zware ontsteking en een iets minder zware bevalling. We hadden weer een heel ervaren nuchtere kraamverzorgster, echt een lieverd. Ze heeft enorm veel aandacht aan T besteed, of zorgde ervoor dat vriend daar tijd voor had. T is die week ook 1 of 2x gewoon naar de crèche geweest. Ik heb in die week wel een stuk meer beneden gezeten dan bij T. Ook voor T natuurlijk, maar ook omdat ik me beter voelde, en graag met haar aan het keuvelen was over de baby

Wauw wat een fantastische 'reclame' voor een kraamweek

Ik denk er ook met zoveel weemoed aan terug. Ik zou het zó graag nog eens meemaken. En dan puur die kraamweek, want een derde kindje gaat er niet meer komen bij ons. Maar man, wat zou ik die kraamweek graag nog eens overdoen.

Mijn kraamweek was wisselend!
Hier geen warme zomerse dagen?. Maar ik vond het juist heerlijk om tijdens die koude dagen lekker binnen in mijn babybubbel te zitten!
Ik ben op 24 december laat op de middag bevallen(16:19). Ik ging pas om 22:20 naar huis.
Toen we 22:30 thuis kwamen was er een kraamhulp voor de opstart. Zij was er een uurtje. Daarna gingen we meteen al de nacht in.
De volgende dag had ik een andere kraamhulp. Zij was er 6 dagen. De 7e dag was het oud en nieuw. De kraamhulp werkt óf met kerst óf met oud en nieuw. Dus die laatste dag kreeg ik ook nog een ander (een ontzettende betweter..)
De kraamhulp die ik 6 dagen had was echt een hele lieve vrouw. Die zou ik bij een tweede kindje zo weer terug willen! Elke avond zaten we in een heerlijk opgeruimd en schoon huis.
Mijn vriend was ook de hele week thuis, dus dat was erg prettig. Zelf kon ik niet veel. Ik had veel last van een hechting.
Al met al een was het wel een fijne week waarin wij goed konden wennen aan het leven met zijn drietjes?.

Wat een bijzondere kerstweek, Summerloving. Dat lijkt me echt ook wel heel fijn zo thuis cocoonen in die periode.

Echt leuk om van iedereen te lezen. Sommige best heel heftig zeg, ook met die ziekenhuis bezoeken met zieke kindjes. Zo rot!

In het kort deze keer (bevallen tijdens de 2 weken durende hittegolf) 5 weken geleden.

Veel bloed verloren kon niks. Kraamhulp was jong maar heel fijn. Ging gewoon haar gang. Stelde gelukkig geen vragen als ‘ zal ik gaan stofzuigen’ maar deed dat gewoon.

Ik lag met een ventilator op mij gericht tegen op de bank of in bed. Er kwam bijna niemand langs. Heel even een paar keer een vriendin een paar min. Ik sliep 3 x overdag. Ik had geen pijn of hechtingen.

Borstvoeding liet ik rustig op gang komen. Bij voeden met kunstvoeding. Heb vooral aan mijn slaap gedacht. En heel veel gedronken.
Diepte punt was de wel bekende 3de dag. Toen was in in slaap gevallen in een te warme kamer, werd over verhit wakker. Dacht dat ik ging flauw vallen en dat het nooit meer goed zou komen.
Alleen maar gedronken en gegeten wat er voor handen was. Toen ook voor het eerst weer gepoept. Zou er ook wel mee te maken hebben gehad.

Vanaf toen ging het beter. Dag 5 een klein ommetje gemaakt en vanaf die dag elke dag naar buiten geweest.

Bij de oudste:
Hele fijne kraamhulp. Ik heb een week continu in bed gelegen omdat ik enorm ijzertekort had. Mijn man moest me ondersteunen met douchen en opstaan, dus ik kon vrijwel niets zelf omdat ik dan flauwviel. Dat vond ik wel heftig. Borstvoeding lukte niet omdat J. niet goed kon aanhappen. Lactatiekundige geweest maar dat hielp ook niet waardoor ik alle voedingen kolfde en J. ook wel steeds probeerde aan te leggen. J. was ook vrij licht en moest veel drinken dus ik was alleen maar bezig met voeden en kolven. Al vrijwel ontwikkelde ik depressieve klachten. De kraamhulp zag het gebeuren en heeft mijn man ingelicht dat hij écht hulp in moest gaan schakelen als mijn depressieve klachten toe zouden nemen. En als ik ook maar het kleinste signaal zou geven dat ik zou willen stoppen met borstvoeding, hij mij vooral niet moest pushen om door te zetten maar de keuze volledig bij mij te laten. Omdat de borstvoeding zo moeizaam verliep voelde ik mij een slechte moeder en was ik heel onzeker. Heel naar als ik er nu aan terugdenk.


Bij de jongste:
Ook weer een hele fijne kraamhulp. Door mijn borstvoedingsellende met J. durfde ik deze keer niet goed aan de borstvoeding te beginnen met E. Daar was alle begrip voor en ik ben toen na de colostrum vrij snel overgestapt op flesvoeding. Heerlijke kraamweek gehad, al had ik hetzelfde ijzertekort en kon dus niet uit bed. Maar deze keer kon ik mij daar beter bij neerleggen. Ik had ook meer vertrouwen in mijzelf als moeder en van depressieve gevoelens daardoor ook helemaal geen last.

Tsja, kraamweek. Ik lag in het ziekenhuis met een keizersnede, premature baby in de couveuse met allemaal slangetjes en sondevoeding op de neonatologie afdeling, moest 8 keer per dag kolven, de hele dag artsen en verpleegkundigen en fysio en psycholoog etc op de kamer. Dus ik was vooral moe haha. Maar toch kijk ik er niet negatief op terug, al kan ik nou ook weer niet zeggen dat het voor herhaling vatbaar was.
Toen we na een maand eindelijk naar huis mochten kregen we nog 5 dagdelen kraamhulp/couveuse nazorg. Het was fijn om na een maand ziekenhuis niet meteen in het diepe gegooid te worden, maar ik vond dr wel heel druk en ze deed ook niet veel eigenlijk (het was 38 graden dus ik neem het haar ook niet kwalijk). De vijfde dag kwam er een ander en die heeft de badkamer gepoetst, dus dat was fijn haha. Verder was ik na 4 weken al helemaal op de been natuurlijk dus het was niet echt een normale kraamweek maar we waren allang blij thuis te zijn.
Ik ben wel een beetje jaloers hoor, op al die mensen met een fijne en relaxte kraamweek! Dat had me ook wel wat geleken haha.