Dagopvang zoontje, wat zouden jullie doen?
Per 11 Maart is mijn zoontje (nu net 2) gestart op het kdv, 1 dag in de week.
Hij hoefde nooit, omdat we het met opa’s en oma’s prima redden, nog steeds, maar ik vond dat hij nu op een leeftijd kwam waarop ik het wel goed voor hem vind. Omgaan met andere kinderen etc.
Mijn ouders passen 3 middagen op en vinden dat prima, maar ik zelf vind dat iets teveel en zo’n dagje kdv geeft hun dan ook wat lucht.
Anyway.... hij is 2x wezen wennen, draaaaama was het. Zo erg dat ik beide keren na 1,5 uur gebeld ben of ik hem op wilde halen, hij was helemaal over z’n theewater.
En toen, toen kwam Corona om de hoek kijken en is hij dus tot nu toe niet meer geweest.
Op zich zou ik hem weer kunnen en mogen brengen, maar ik merk dat ik er heel veel moeite mee heb. Hij zal weer opnieuw moeten wennen en het beleid is nu dat ik hem buiten moet afgeven.
Normaal gesproken is het met wennen natuurlijk juist fijn dat je even met hem samen naar binnen kan, even een puzzeltje ofzo kan maken en dan rustig afscheid kunt nemen. Ook al heb ik wel begrip voor deze nieuwe Corona maatregelen, ik vind het heel moeilijk om hem te brengen en hou hem daarom liever thuis.
Nu twijfel ik dus; moet ik het kdv opzeggen, hem op de wachtlijst laten staan en hopen op een plekje vanaf Januari? (Als hij wat groter is, we dingen beter uit kunnen leggen en zijn zusje ook heen gaat).
Óf moet ik hem toch maar gewoon gaan brengen?
Óf moet ik zijn plekje behouden en hem gewoon nu tijdelijk afmelden? (Krijg je ruiltegoed voor wat je later kunt inzetten tm 3 maanden erna).
Het voelt ook ergens niet goed naar hem toe om hem ‘weg te sturen’ en huilend daar achter te laten. Hij heeft net een zusje gehad, en het voelt zo tegenstrijdig als ik een dagje met de baby ga tutten terwijl hij daar verdrietig is.
Kon je je gevoel als mama soms maar even uitzetten?
Warrig verhaal misschien, maar hopelijk snappen jullie het ?