Welkom op Zeg maar Yes!

Afgelopen woensdag hadden we de 20 weken echo van ons tweede kindje. We kregen het slechtste nieuws dat je als ouders kunt krijgen. Ons kindje is overleden. Vervolgens is alles in sneltreinvaart gegaan. Donderdag hebben we een gesprek gehad met de gynaecoloog. Hij heeft gevraagd wat onze wensen waren qua termijn voor de bevalling. We hebben aangegeven dat we dit traject zo snel mogelijk wilde starten. Vrijdagochtend moesten we ons melden in het ziekenhuis om ingeleid te worden en vrijdagavond is ons kindje levenloos ter wereld gekomen.

En nu? Nu zit je thuis met alle klachten die je na een "gewone" bevalling ook hebt. Maar het kindje waar je zo naar uitkeek dat is er niet. Het doet zo ontzettend veel pijn en ik voel me zo leeg. Tegen de avond voel ik me redelijk en het slapen gaat ook goed omdat ik gewoon uitgeput ben. Maar de volgende ochtend wordt je weer met die keiharde mokerslag wakker en besef je weer in welke nachtmerrie je zit.

Lukt het ons om dit enorme verdriet een plekje te kunnen geven? Is het ons gegund om in de toekomst nog een gezond kindje te mogen krijgen? En de grote hamvraag waarom moest dit ons overkomen? Wat is de reden dat ons kindje overleden is? Er zijn zoveel vragen waar niemand ons op dit moment een antwoord op kan geven.

Zijn er hier meiden die dit ook meegemaakt hebben en hun verhaal/ervaring willen delen?

Wat verschrikkelijk, Okidoki.
Ik wil jullie echt heel veel sterkte wensen.

Jeetje okidoki wat ontzettend naar. Afschuwelijk. Ik heb geen ervaring maar wil je wel ontzettend veel sterkte wensen. Heel verdrietig.

Jeetje wat erg. Heel veel sterkte komende tijd.

Wat afschuwelijk, heel veel sterkte!

Ach meid, wat ontzettend verdrietig voor jullie. Heel erg veel sterkte

Jeetje wat verschrikkelijk! Heel erg veel sterkte gewenst.

Wat vreselijk! Heel veel sterkte, neem de tijd om dit te verwerken!

Ik heb geen ervaringsverhaal voor je, maar wellicht heb je iets aan de site http://www.troost.nl ?

Oh shit zeg, wat erg!! Ontzettend veel sterkte!!
Weet je ook waarom het is overleden?
De broer van een ex heeft het 2x meegemaakt. 1x in de buik bij 29wk geloof ik en 1x toen het 10dgn oud was. Beide met een oorzaak van 1:heel veel, niet erfelijk en niet aan elkaar te linken. 2x hele dikke vette pech dus.
Het 3e kindje ging goed en is gezond gelukkig.

Het is lang geleden verder maar volgens mij hebben hun veel gehad aan vlinderkinderen. (ik weet even niet meer precies wat dat is maar die naam is me iig erg bij gebleven er is iig een site met vlgs mij een forum) en ik zou voor dit zeer zeker professionele hulp inschakelen voor jou, je partner en voor jullie samen.

Ontzettend veel sterkte!

Jeetje... kippenvel en tranen in mijn ogen.

Ik kan je vragen niet beantwoorden maar je wel heeel veel sterkte wensen....

Heel veel sterkte, het is zwaar klote.

Mijn zus heeft met 20 weken zelf gekozen om de zwangerschap af te breken ( vanwege een hele kleine kans op het levend kind na 9 maanden en daarna zou het zwaar gehandicapt zijn).
Ik weet dat mijn zus na de bevalling nog vrij lang klachten heeft gehad. Uiteindelijk heeft ze een jaar later een volledige gezonde zwangerschap uitgedragen en lopen daar nu 2 geweldige kinderen rond in huis. Wel heeft ze nooit de eerste 16 weken ( ze kreeg een vervroegde 20 weken echo vanwege de eerste zwangerschap) kunnen genieten. Ook nu is er nog wel verdriet dat het eerste kind wat er niet mocht zijn.
Wat mijn zus wel heeft gedaan is sectie op het lichaam laten uitvoeren. Op deze manier konden ze erfelijkheid gelijk uitsluiten. Verder is de kleine meid gecremeerd en staat de urn bij hun thuis op de slaapkamer en wat as is verwerkt in een ring. Op deze manier heeft ze de kleine meid toch altijd bij zich.

Jeetje, wat lijkt me dat heftig! Geen ervaring, maar ik wil je wel heel veel sterkte wensen!!!

Wat vreselijk om dit mee te moeten maken. Sterkte!

Heel veel sterkte. Wat een verdriet.

Jeetje wat een heftige situatie. En verschrikkelijk dat jullie dit moeten meemaken. Heel veel sterkte!

Oh wat vreselijk dat je dit mee moet maken. Ik heb er (gelukkig) geen ervaring mee, maar wil je wel heel veel sterkte wensen met dit enorme verlies. Dikke knuffel

Wat verschrikkelijk! Heel veel sterkte

Wat ontzettend verschrikkelijk , heel veel sterkte toegewenst

Wat een afschuwelijk nieuws. Heel veel sterkte.

Verschrikkelijk! Heel veel sterkte gewenst.

Ik heb het zelf niet mee gemaakt, maar m'n beste vriendin wel. Haar kind is met 36 weken overleden door een embolie. Er is een bloedprop in de navelstreng gekomen. Zij is na een tijdje in therapie gegaan. Dat zou ik je mee willen geven. Trek op tijd aan de bel als je merkt dat het niet meer gaat!

Wat verschrikkelijk zeg. Ik wil je ontzettend veel kracht toewensen om het grote verlies een plek te kunnen geven. Alle sterkte!

Wat ontzettend erg voor jullie. Ik heb het ook niet meegemaakt. Er is wel dit topic http://www.zegmaaryes.nl/het-algemene-het-is-hier-mis-topic-t26388.html, maar dat gaat over vroege miskramen. Je gaat nu echt een rouwproces in en daarin ga je zoeken naar wat jou helpt. Snel voorbij zal het niet gaan. Volg je eigen hart, je eigen proces en trek inderdaad aan de bel als je merkt dat het niet goed gaat. Er is hulp en er zijn mensen die het ook hebben meegemaakt. Sterkte!

Ach wat vreselijk voor jullie! Ik heb ook geen ervaring en ngeen andere tips dan die al gegeven zijn. Ik heb alleen je verhaal gelezen en vond het niet netjes zomaar weg te klikken. Heel erg veel sterkte! Heb je hem of haar een mooie naam kunnen geven en een mooi afscheid voor jezelf kunnen verzorgen?

Wat een nachtmerrie! Heel veel sterkte voor jullie.

Afschuwelijk, wat een verlies. Heel veel sterkte.