Zeg maar Yes

Ah dat vind ik echt een lieve reactie Caro. Thanks..
Het was zo mooi geweest dat dit topic langzaamaan leeg zou lopen.

Ja dat is echt zo. Ik gun het iedereen ook zo, het is een keer klaar met alle ellende. En ik ben er ook nog niet he, dus niet denken dat ik al helemaal lekker hoog en droog in dat andere topic zit ;-).

Ik kan me echt een aantal keer goed herinneren dat ik het de ander écht gunde maar dat het zó stak. En dat gevoel is gewoon klote. En niemand kan er iets aan doen :-(.

Wat fijn voor jullie Caro! Gefeliciteerd!

Caro gefeliciteerd! Wat een fantastisch nieuws zeg!

Dee, dikke knuffel!

OMG Caro eigenlijk doe ik niet aan forummen op vakantie maar vaak spiek ik in dit topic toch wel even en YES wat fantastisch!!!!

Ik herken je angst heel goed. Maar, wat er ook gebeurt, nu ben je zwanger. En dit maak je toch maar mooi mee! Wauw!!

Caro, wat een geweldig nieuws!! Van harte gefeliciteerd!!

Wat fijn voor je Caro. Ik wens je een voorspoedige zwangerschap.

Hier nog steeds ontzettend zenuwachtig. Zondag mag ik testen. Althans, dat is twee weken na de Ovitrelle. Ik ben alleen zo bang voor weer een teleurstelling, misschien ga ik pas dinsdag testen.

spannend bloom

Hier vandaag naar het ziekenhuis geweest. De uitslag van mijn man was niet zo goed. 3 miljoen wat vorige keer nog 10 was. Kon een moment opname zijn. Nu moet hij 15e weer er heen en dan daar onderzoek doen en dan gaan ze het zaad opwerken zien of er minstens een miljoen overblijven en als dat zo is dan beginnen we met behandelingen iui. Dus best spannend

de arts is erg positief die zei nu en ook de vorige keer ook al dat het goed gaat komen en ze geen gekke dingen verwacht. Vind ik best gek z'n uitspraak.

Je zult alleen nog een keer in het ziekenhuis komen voor een GUO; een extra uitgebreide 20 weken echo and that's (hopelijk) it.

Voorspoedige zwangerschap gewenst, Caro!

Hoe is het met de zenuwen Bloom?
Emma: ben benieuwd hoe het met je is. Denk veel aan je!
Aan jou ook Dee: hoe voel je je?

Sarah: wat vind je zelf van de uitslag? En het klopt dat zaad kan fluctueren in kwaliteit/ kwantiteit. Ben benieuwd wat eruit gaat komen als ze het gaan opwerken! Is je man toevallig 3 maanden geleden ziek geweest?
Je man heeft er nu niet meer veel aan maar voor wellicht het iui traject: hij kan wat supplementen nemen die bij ons wel wát verschil hebben gemaakt. Al kan dat ook placebo zijn maar vitamine C en zink zijn goed voor de kwaliteit.

Bloom, heb je al getest? Of ga je wachten?
Sarah, fijn dat er nu iets in gang wordt gezet! Hoe gaat het verder met je?
Dee, hoe gaat het met jou?
Caro, wat een lieve reactie hoe gaat het met je? Ik ben zo blij voor je!

Hoe het met mij gaat weet ik eigenlijk niet zo goed Op zich gaat het wel redelijk maar ik vind het allemaal wel echt heel lastig. Mijn vriend en ik hebben een goed gesprek gehad en hij is heel bang voor een kindje met afwijkingen als we het nu via het ziekenhuis gaan proberen. Hij denkt dat er een reden is dat het niet vanzelf gaat. Of dit een realistische gedachte is weet ik niet maar ik ben blij dat hij het uitgesproken heeft. Andere kant is wel, hij is 42 dus hoe lang ga je nog wachten. Ik wil ook niet dat hij op zijn 45ste nog vader wordt dus ik denk nu al wel dat als het bij ons nog gaat gebeuren het bij 1 kindje blijft. En dan denk ik wel, ik ben ‘pas’ 32, wat wil ik zelf nou eigenlijk echt.
Kan me nu er nu ook echt even niet toe zetten om ovulatietesten te gebruiken, ben er even klaar mee.

@Emma: mijn man en ik hebben afgesproken te wachten tot dinsdag. Dan komen we hopelijk niet in een vage situatie zoals de vorige ronde. En mocht het niet gelukt zijn, dan hoop ik voor die tijd ongesteld te worden. Ik heb last van alles zoals dat bij een menstruatie hoort. Maar je leest ook overal dat dit niets hoeft te betekenen.
Het geeft in ieder geval een heel klein beetje rust om te wachten met testen.

Ik denk dat het voor jezelf wel belangrijk is om te weten wat je wil. Dat is net zo belangrijk om te weten dan dat je dat wil weten van je vriend. Vind je vriend het ook niets om een oriënterend gesprek aan te gaan in het ziekenhuis? Ik lees iets van een bepaalde angst, misschien dat deze dan weggenomen kan worden.

Spannend Bloom! Nog niet ongesteld?

Ah Sarah, al wel een plan van aanpak dus. Wat Caro inderdaad zegt, als je man ziek is geweest kan dat van invloed hebben.

Caro, wat slikte jouw man precies aan vitamines?

Emma, rot dat het zo lastig is. Kan je inderdaad niet een informatief gesprek krijgen bij ziekenhuis? Zodat je vriend wat meer een idee krijgt ervan?

Ik ben met de pil begonnen en start over 2,5 week met medicatie. Krijg nu ook echt enorme kriebels dus tijd mag van mij wel snel gaan.

@Pioen: hij slikte 2000 MG vitamine C per dag. Gewoon bruistabletten en dan 2. En zink erbij. We wilden het allemaal niet te extreem maken, en dit is vrij non-invasief en is daadwerkelijk bewezen dat het kan helpen. Het is geen garantie maar kan dus wel helpen. Spannend ook weer voor jou dus!

@Bloom: trek je het nog een beetje?

@Emma: ik heb met je te doen. Je wens klinkt oz hard door, maar ook dat je je best voor je relatie wil blijven doen. Alleen dat je even niet weet welke kan je op moet. Ik hoop zo dat je tot hem door kan dringen dat afwachten in dit geval niet de juiste manier is. het probleem lost zich niet vanzelf op, dat is een ding dat zeker is. Ja, als jij nu zwanger word uit jezelf. Dat is het beste, maar tot die tijd blijven jullie met een enorme kloof zitten en die is niet te dichten door niks te zeggen en te wachten.
Ik zou je zo graag een gesprek gunnen ergens. Maakt niet uit bij wie, maar omdat ik zoveel herken van die twijfels en weet welk effect het bij ons had gun ik je dat. Maar wie weet werkt dat niet voor jullie natuurlijk.

Hij heeft een aantal dingen niet helemaal juist in zijn koppie :-). En jij kan hem wel die feiten vertellen, jij kan zeggen dat je het via het forum hebt maar ja, als hij gelooft dat kinderen via een ziekenhuis weg iets mankeren (of dat de kans groter is) krijg je dat er niet zomaar uit. Ik weet alleen zeker dat ze bij onze IVF info avond, aan de hand van de laatste gegevens, wisten te vertellen dat kinderen uit een IVF/ ICSI traject later een 0,5% groter risico liepen op diabetes. That's it. Meer gevaren waren er niet tov spontane zwangerschappen.

Nee, niet meer rustig. Hahah. Maarja... relativeren kan ik nog wel. Ik weet dus dat alle signalen kunnen wijzen op zowel een zwangerschap als een aankomende menstruatie. Zo heb ik ontzettend last van mijn bosten en kramp en mijn buik. Ik wacht dus netjes tot morgen.

Ik vind het ook spannend voor je! En dat is de ellende he, het kan vanalles zijn maar ook weer niet.

Jaaa. En bij iedere keer naar het toilet toch checken. En bij ieder krampje denken: zet het toch door? Dus stiekem: ik draai door!

Ohh dat is zo herkenbaar! En iedere keer weer angstig zijn als je naar de wc gaat enzo. Heel vermoeiend ook. Sterkte!

Ongesteld

Ach nee toch. Wat een verdrietige ontdekking. Heel veel sterkte :-(.

Ah Bloom wat ontzettend balen zeg.. Hoe is het nu?

Ah balen Bloom!

Hoe is het met de dames hier?

Ik heb dit topic even links laten liggen, ik had even geen zin meer in het hele zwanger worden gedoe. Inmiddels hebben we de boel weer een beetje opgepakt. Ik slik nu Provera en ben daar bijna mee klaar. Ben benieuwd wanneer ik ongesteld word, want heb al veel pukkels en pijnlijke borsten.
Over de miskraam praten vind ik nog erg moeilijk en zorgt elke keer weer voor verdriet. Maar ik probeer het leven nu weer op te pakken; goed voor mezelf zorgen en het een plekje proberen te geven.

Bloom balen

Dee je miskraam is ook nog maar erg vers. Een plekje geven komt vanzelf

Wij moeten morgen naar het ziekenhuis voor nieuw onderzoek van mijn man en dan 30 augustus de uitslag daarvan en dan hopelijk actie duurt me allemaal te lang . Moet deze week ongesteld worden denk ook dat ik dat wel word. Dan maar weer op naar de volgende ronde.

Ik praatte laatst met iemand die had in dec ook een buitenbaarmoederlijke zwangerschap en die was nu 12 weken zwanger. Die zei echt zo van ben jij nog niet weer zwanger. Beetje domme opmerking.

Wat een stomme opmerking Sarah. Bij mij heeft het dik 4 jaar geduurd voordat ik toen weer zwanger was. Het is daarbij ook niet niets hoor!