Zeg maar Yes

Hier ook hele slechte (door)slapers.
Ik ben er inmiddels aan gewend.
Ze worden hysterisch in hun eigen kamer.
Ik zie het als een fase.
Zelf zou ik die opname dus echt verschrikkelijk vinden. Mijn dochter zou daar vreselijk hysterisch raken en het hele ziekenhuis bij elkaar krijsen. Helemaal als wij weg zouden gaan en niet kunnen troosten.
Sorry, maar vind haar daar met 11 mnd echt veel te jong voor.
Ik heb een boek gelezen, Slapen zonder te huilen, heb daar veel aan gehad.
Mijn dochter is 15 mnd en wordt s nachts regelmatig wakker voor een paar slokjes borstvoeding of even voelen of mama er is. Zij ligt in een co-sleeper.
Medicatie zou ik nooit doen.
Maar ja, je zit er helemaal doorheen.
Doe wat je eigen gevoel je in geeft. Sterkte en succes.

Mijn nichtje is toen ze een paar maanden oud was ook opgenomen, omdat ze maar blééf huilen en ze haar even uit de omgeving weg wilden halen, kijken of het patroon doorbroken kon worden. Uiteindelijk bleek het reflux te zijn, maar de combi van medicatie en idd het patroon doorbreken (ze huilde sinds de geboorte bijna 24/7) zorgden er na een paar dagen voor dat ze een heel ander meisje was.
Het is idd heel heftig, maar ik zou het zeker wel aangrijpen, voordat je melatonine oid gaat geven. Ze weten nog steeds niet of het geen kwaad kan bij (kleine) kinderen.

Kom ik ten overvloede weer met m'n bijbels van Stephanie Lampe: Baby in een droomritme en Zo krijg je een blije baby. Ik zweer erbij. Krijgt volgens mij elk kindje weer op de rit dat geen medische klachten heeft.

Ik zou wel gaan voor die opname.
Er word in het zkh goed voor haar gezorgd en jullie kunnen weer bijtanken.

Ik zou de opname denk ik zelf zeker overwegen. Al zou ik het ook heftig vinden hoor, maar wie weet levert het wat op. Mijn jongste is 1,5 jaar terug 5 dagen opgenomen geweest vanwege zijn problemen met voedsel verwerken / eten. Gelukkig mochten we daar 's nachts gewoon blijven slapen omdat het slapen niet het probleem was. Maar de eerste dagen moesten wij met de maaltijden weg, hij kreeg eten van iemand anders die hem meteen observeerde. Laatste dagen deden wij het zelf en keek diegene ook weer mee. En hij heeft tijdens de opname nog andere onderzoeken gehad (oa slikfoto, consult bij de kno arts). Er is altijd een mogelijkheid dat er ergens in het proces tussen ouder en kind (onbewust) wat mis gaat, mede daarom wilden ze kijken hoe de maaltijden gingen als een ander daarbij zat. Snap in elk geval wel waarom ze willen dat de ouders ook even uit beeld zijn, om te zien hoe het kind zich zonder de ouders gedraagt. Hier had het uiteindelijk niks met ons te maken (voor de observaties was er bijv twijfel of hij ons niet 'gewoon' uitprobeerde, maar hij kon dus echt niet met vast voedsel overweg destijds), maar wel goed dat ze proberen alle opties te onderzoeken.

Maar heftig is het wel, een opname waarbij je ook nog eens een paar nachten niet mag blijven. Zou niet mijn eerste keuze zijn, maar zeker als je al zoveel geprobeerd hebt en het zo'n impact heeft zou ik het toch overwegen. Stel dat ze wat vinden, of het ritme waar jullie nu in vast zitten doorbroken wordt door de opname. En als je dan toch voor de opname zou gaan kun je zelf die nachten gebruiken om bij te tanken.

Bedankt voor al jullie tips, meningen en adviezen.
Ik ga ze vanavond allemaal opschrijven en met mijn man bespreken.

Afgelopen nacht heeft ze tussen in geslapen. Ze is rond de 15 keer wakker geweest maar sliep steeds binnen een paar minuten weer.

...

Mag toch aannemen dat het een apart deel is...? Doen ze toch op de slaappoli?

Nee is 1 afdeling.
Dus overdag speelt ze op de speelkamers waar ook de zieke kindjes spelen.

Ik zou denk ik ook voor die opname gaan. En als het goed is... kindjes met buikgriep zijn meestal op hun kamer tenminste in het zkh waar mijn dochters hebben gelegen lagen ze in een kamer met sluis en mochten ze er niet uit. Dus dat is denk ik niets iets waar je "bang" voor moet zijn.

Ik weet niet of ik direct voor een opname zou gaan of eerst toch melatonine zou proberen. Maar, toen mijn zoon met Rs in het ziekenhuis lag mocht hij absoluut niet van de kamer af en wij alleen na ontsmetting van onze handen. In de speelkamer mochten we niet komen en de verpleegkundigen droegen kapjes en een schort tijdens iedere behandeling. Zelfs de cliniclown bleef buiten de kamer met de deur dicht.

Een opname laten om de angst voor rs of buikgriep lijkt mij dus echt onnodig.

Wat Katrien zegt. Lijkt me erg vreemd dat die kindjes (met virussen) lekker met jouw kindje mogen spelen in de speelkamer. Daar zou ik het ook niet voor laten.
Sterkte met een beslissing nemen.

Wat zullen jullie het ongetwijfeld zwaar hebben. Mijn eerste stap zou zijn: naar de huisarts of kinderarts, de optie melatonine toch overleggen.

Wij hebben ook bijna 4 jaar lang met N. urenlang op gezeten 's nachts. Het waren niet zozeer de gebróken nachten, maar het feit dat N. tussen ongeveer 23.00 uur en 04.00 uur bijna 3-4 uur lang aaneensluitend wakker was. Soms huilend, soms niet huilend. Wat we ook deden, niks hielp. N. was onder controle bij de kinderarts i.v.m. haar vergrote nier. Daar hebben we het op een gegeven moment voorgelegd. Zij schreef toen melatonine voor. Dit hielp uiteindelijk wel bij het inslapen (dit was namelijk ook vaak erg moeilijk voor haar), maar niet continu en niet voor lange tijd. Het was wel iets, wij hadden daarnaast ook het gevoel dat er 'iets' ging gebeuren in ieder geval. Dat we serieus genomen werden. Heel snel hierna volgde van onze kant acceptatie. Het klinkt heel stom, maar toen we zijn gaan accepteren dat we een slecht slapend kind hadden, trokken wij (althans ik) het slaaptekort net wat beter. Ik ging in overleefstand, deed het op zo'n 2 x 2,5 uur slaap per nacht. Acceptatie was het sleutelwoord. Ze ging er niet beter door slapen, maar we kwamen de dagen relaxter door samen, ik voelde me niet zo gestrest. Ook maakte ik me even niet meer druk om mijn huishouden en om mijn boodschappen. Ik deed 's middags dan vaak even een dutje als N. sliep.

Wow wat knap Pariesienne. Jeetje wat heftig zo weinig slaap. Hoe slaapt ze nu?

Om besmetting met een virus tijdens de opname zou ik me trouwens ook niet overmatig druk maken. Er is vast altijd een klein risico, het blijft toch een ziekenhuis. Maar mijn zoon heeft inmiddels meerdere malen met zware luchtwegproblemen (zowel RS virus als een ander virus) in het ziekenhuis gelegen en ook een keer met het norovirus.

We mochten alleen op onze kamer komen en moesten steeds handen ontsmetten bij binnenkomst en vertrek en met name toen hij het norovirus had werden wij verzocht alleen het ziekenhuis in te komen en direct naar de kamer te gaan en bij het verlaten direct naar buiten. Dus koffie of een broodje halen zelfs liever niet eens, wat ook begrijpelijk is bij zoiets besmettelijks. Ze kwamen toen ook zo min mogelijk de kamer in van de verpleging en de artsen. En als ze wel kwamen dan een wegwerpschort met lange mouwen, kapje en handschoenen aan. En bij vertrek ging alles in een prullenbak. En afhankelijk van wat een kind had en eventueel besmettingsrisico hing er in een bepaalde kleur een papier op de deur met richtlijnen voor zowel personeel als bezoek.

Dus je kunt er denk ik zeker vanuit gaan dat ze daar alert op zijn en de benodigde maatregelen treffen om de kans op besmetting zo klein mogelijk te maken.

Beter, gelukkig. We hebben allemaal onderzoeken en observaties gehad toen ze bijna 2 was. Hieruit kwam dat ze een jaar voorliep betreffende cognitieve ontwikkeling. Ze lag 's nachts gewoon heel erg te malen in haar hoofd. Te druk, prikkels verwerken, alles opgezogen, haar hoofd zat gewoon 's nachts te vol. Hierdoor was ze zo lang wakker steeds, denken de psychologen. Weinig aan te doen. Toen ze eenmaal naar school mocht ging het langzaam aan beter. Ze werd eindelijk steeds meer uitgedaagd met nieuwe informatie. Heel gek, want je zou juist verwachten dat dit nog meer prikkels geeft.

Ze slaapt nu heel moeilijk in (i.v.m. prikkel-/informatieverwerking vermoed ik), maar slaapt meestal wel door. Wel ben ik gewend aan het ritme en slaap ik zelf nog zo'n 6 uur per nacht. Daar functioneer ik prima op

Even een update.
Dinsdag op woensdag nacht is ze 1 minuut wakker geweest.
We hebben geen idee het komt.
Woensdag bij de osteopaat geweest. Die heeft 3 blokkades behandeld.
En afgelopen nacht is ze 8 keer wakker geweest, maar was heel rustig als ze wakker werd en sliep makkelijk weer verder.
Volgende week hebben we nog een afspraak bij hem.

Fijn zeg! Hopelijk is dit genoeg om haar lekker te laten slapen en jullie dus ook!

Hoop dat het voor jullie snel beter gaat ikknutsel.

Fijn dat het beter lijkt te gaan! Dan kunnen jullie eindelijk bijtanken.

Ik las net dit artikel waarin een slaapcoach die bij je thuis komt wordt aangeraden. Ik moest meteen aan dit topic denken en wilde het in ieder geval even met je delen: http://chickslovelittleones.com/hoe-zorg-je-ervoor-dat-je-kind-gaat-doorslapen/

Teun, dank je wel voor de link!
Erg interessant.
Ik wacht even af hoe het komende week gaat en anders ga ik hier meer over opzoeken .

Ja, die las ik ook Teun!

Ik zou het nooit over mijn hart kunnen krijgen om een kleintje van 11 maanden op een slaappoli achter te laten, zeker geen drie nachten! Dat is toch veel te jong? Arme kind snapt er niets van.

Ik kan mij aansluiten bij Parissiene wat betreft acceptatie. En overdag als jullie beiden thuis zijn bijslapen of 's avonds tegelijk met de kinderen naar bed gaan. Hopelijk helpt de osteopaat wat en bij elke goede nacht proberen te denken dat je die maar mooi in the pocket hebt. En als de osteopaat niet werkt een slaapcoach of eens uit logeren of zelf naar een hotel waarbij een, voor haar bekend iemand, in jullie huis met de kinderen logeert.

Sterkte!

Wat een rare reactie, je eerste gedeelte.. Je doet zo iets niet voor je lol maar omdat er een probleem is. Je doet alsof mensen die zo'n onderzoek laten doen hun kind iets verschrikkelijks aandoen terwijl het voor de bestwil van het kind is.. Altijd maar huilen en slecht slapen snapt een kind ook niks van hoor..
Als je kind ernstig ziek wordt en in het ziekenhuis moet blijven, snapt die het ook niet, maar zal je toch wel echt moeten..

Hoe is het afgelopen nacht gegaan?