Welkom op Zeg maar Yes!

Onze oudste (bijna 4) begint steeds meer te stotteren. Ze blijft echt haperen op sommige woorden en het wordt alleen maar erger de laatste weken.

Leidsters op de opvang valt het ook steeds op.

Mijn man stottert kan ook heel erg stotteren.

Ik maak me beetje zorgen, we moeten over 2 weken naar het CB dan kaart ik het ook zeker aan.

Wat vervelend Burn. Heeft ze het zelf in de gaten en heeft ze er last van? Ik zou het ook aankaarten, dan krijg je misschien wat tips ofzo of wat oefeningen

Mijn jongste heeft dit ook met vlagen. Voor het eerst paar maanden toen ze 2,5 was. En daarna met 4 weer. En nu vorige jaar met 5 weer. Toen ben ik naar de logopedie gestapt, gaf me toch wat meer rust om er wat tips enzo voor te krijgen.

Zij gaf aan dat ze wel in de gaten had dat ze bleef hangen maar vond het niet zorgelijk. Ook omdat ze geen spanningen rond haar mond en gezicht had als ze stotterde. En daarbij praat mijn dochter ook vrolijk verder, ze ondervind zelf geen hinder, of gaat minder praten omdat ze stottert ofzo. Dat zijn factoren die mee speelde zei de logopedie.

Bij mijn dochter komt het doordat ze qua woorden schat en zinnen maken vooruit loopt op haar leeftijd en dus meer wil vertellen wat ze soms aan kan. En ze wil snel vertellen omdat ze zoveel wil vertellen

Ze heeft in de klas in de kring zelfs verteld dat ze stottert en dat haar mond dat een beetje in de war is.

Onze oudste (bijna 4) begint steeds meer te stotteren. Ze blijft echt haperen op sommige woorden en het wordt alleen maar erger de laatste weken.

Leidsters op de opvang valt het ook steeds op.

Mijn man stottert kan ook heel erg stotteren.

Ik maak me beetje zorgen, we moeten over 2 weken naar het CB dan kaart ik het ook zeker aan.

Wat ik geleerd heb tijdens een ENORME stotterperiode van zoon is dat er verschillende stotteropties zijn: ontwikkelings en chronisch stotteren. Ontwikkelings is vaak vanaf jaar of 2.5 tot max 6 jaar. Daar willen de hersenen meer zeggen dan de mond aankan zeg maar. Dit is vaak tijdelijk, zodra kind ouder wordt, wordt het minder. Dit had mijn zoon. Je zou nu niet meer geloven hoe erg hij stotterde. Duurde 5 maanden.
Dat werd me ook aangegeven toen ik met stotterspecialist sprak: kijk het 6 maanden aan. Ontwikkelingsstotteren komt heel veel voor. Snelste manier om het te laten overgaan is 100% negeren. Niet aanmoedigen, niet zeggen dat ze langzamer zou kunnen praten. Gewoon rustig wachten. Ik werd er soms horendol van, eerlijk is eerlijk. Maar het kwam goed.

Maar als het langer dan 6 maanden is, dan kan het een chronisch iets zijn. Als het in de familie voorkomt, dan nog een beetje hogere kans (bij ons heeft mijn vader het). En dan is vroege interventie heel goed. Ze gebruiken hier het Lidcombe stutter program en het geeft echt geweldige resultaten. Maar een heel klein percentage heeft problemen op latere leeftijd, daar is vaak ook geen vroege interventie geweest.

Conclusie dus: schrijf datum op wanneer begonnen is, kijk wanneer 6 maanden om zijn en negeer het tot die tijd. Als dan niet over is, afspraak met logopedist, die heel veel goede dingen kan behalen in korte tijd met oefeningen voor thuis.

Wat vervelend! Hier laatst wat tips gehad van een logopedist m.b.t. mijn werk met kinderen en het werkte echt.

Wat ik wel mooi/interessant vond om te lezen is om er juist niet de nadruk op te leggen. Geef kind de tijd, laat het uitpraten, hoe lang het ook duurt. De belangrijkste vond ik: onthaast, hoe vaak we snel van het een naar het ander gaan. We praten snel, we lopen snel, we switchen snel tussen van alles. Zo ook de tip om heel langzaam terug te praten, als ik dit deed dan reageerde het kind hier meteen goed op, zo bijzonder. Verder stond er stel gesloten vragen, zodat ze makkelijk antwoord kunnen geven. De druk moet er vanaf. Ik vergeet vast nog een hoop tips maar misschien heb je er iets aan. Succes!

M heeft ook erg gestotterd. We zijn bij een logopedist geweest, die heeft hem onderzocht en gaf aan zich vooral geen zorgen te maken. Beetje het beeld dat Marsy ook omschrijft: veel te veel woorden en taal in z’n hoofd die hij er gewoon niet snel genoeg uitkrijgt. Het was in de herfst helemaal weg tot we paar weken geleden in quarantaine zaten en hij dus 2 weken niet bij andere kindjes was of bij zijn rustig pratende juffen van de opvang. Nu is het weer terug 😬 wij laten het nu maar even. Hij kán het dus wel zonder stotteren.

Onze jongste heeft een periode gestotterd. Daarbij merkte ik dat ze ook moeite had met bepaalde klanken. Bij haar was logopedie wel nodig om haar wat te helpen in die spraakontwikkeling, half jaar gedaan en dat hielp. We merken nog steeds dat ze verbaal wat minder sterk is en dat er korte periodes zijn waarbij ze woorden te gehaast wil uitspreken of gaat hakkelen omdat ze er even niet uitkomt. Onthaasten helpt haar dan. En ik help haar dan door naar mijn mond te wijzen en het woord heel rustig en duidelijk voor te doen. Mooi hoe dat werkt want je ziet dan dat ze naar mijn lippen kijkt, haar eigen mond mee beweegt en daarna het woord goed kan uitspreken. Je merkt zelf snel genoeg bij je dochter of er meer aan de hand lijkt dan ontwikkelingsstotteren is mijn ervaring.

Bedankt voor alle reacties!

Ze lijkt er zelf geen last van te hebben.
Hier is het ook met periodes, tijd terug deed ze het ook heel erg en dat werd nadien weer minder. Nu valt het me weer meer op en het klinkt nu 'anders' als destijds.

Goede tip Lot, dankjewel daarvoor! Ik merk dat ik al snel wil zeggen, rustig aan. Even ademhalen en dan weer opnieuw beginnen. Maar dan ga ik daar mee stoppen.

Ze heeft het toch wel meer door dan ik dacht.
Ze zei vanavond 'mam, waarom praat ik zo raar?'

'wat bedoel je?'

'nou zo steeds stoppen. Net als papa doet.En mijn stem doet zo gek. Ik kan niet meer gewoon praten,'

Ze hapert vooral op de H. Ze wilde aan m'n man vragen

Hoor je dat papa?

Maar dat lukte dus niet. En ze durfde haar zin niet af te maken.

Vond dat zo sneu. Raakte me echt even.

Ahh da’s wel sneu om te horen idd. Wat had je gezegd?

Ik heb gevraagd of ze het samen wilden zeggen, en toen lukte het wel. Maar zodra ze haar zin opnieuw begon, lukte het weer niet. En toen werd ze ook wel een beetje boos op zichzelf.
En toen vond ik het wel lastig. Want je bent toch geneigd om te zeggen, rustig aan, rustig opnieuw beginnen. blablabla.

Je hoort vaak dat mensen die stotteren er geen last van hebben als ze zingen. Is dat misschien een optie? Ze zingend laten praten?

Even een update:

Het was vanuit het niets ook weer helemaal weg. Toch aangegeven bij het consultatiebureau, doorverwezen naar preventieve logopedist. Besloten om voorlopig geen actie te ondernemen, maar wel in de gaten te houden. Het kan ontwikkelingsstotteren zijn, maar gezien mijn man ook stottert kan het ook familiair zijn. Daarom vinger aan de pols.

En vanuit het niets begon het vrijdag weer, heb meerdere filmpjes gemaakt. Opgestuurd naar de preventieve logopedist. En toch besloten om haar door te sturen naar een logopedist.
Op momenten dat het heel erg is, kan ze geen zin uitspreken zonder ergens te haperen.

Ik vind het heel lastig om te horen. Ze heeft er zelf nog geen last van lijkt het.

As hart onder de riem: dat het verdwenen is is een goed teken en bij mijn zoon kwam het 2 keer kort terug en daarna niet meer (alhoewel hij wel een kind is met kortstondige tics ook).

Bedankt voor je reactie Marsy!

Bij M is het ook vanzelf (zo goed als) goed gekomen Burn! Hopelijk kan logo helpen bij jouw dochter.

Hier weer een update, uiteindelijk hebben we een langere tijd logopedie gehad voor onze oudste. En daarna begon onze jongste.
Beide leken onder controle, maar de oudste stottert nu een week of 4 weer echt ontzettend erg.
En het meest lastige vind ik is dat ze het zelf door heeft.
'Mama, ik heb vandaag aan juf verteld dat ik nieuwe sandalen heb en dat ik niet meer goed kan praten.'
Ze had een kinderfeestje.. 'Mama zeg je even tegen die mama dat ze me niet kan verstaan.'

Nou dan breekt echt m'n hart.
Gelukkig kunnen we morgen bij de logopedist terecht.

Lijkt me lastig Burn.
Ik stotter zelf en heb het ook met buien meer dan anders. Heeft vaak te maken met stress, vermoeidheid, spanning. Kan me voorstellen dat het bij een ontwikkelingssprong even erger is.
Goed dat je naar de logopedist gaat, kan sowieso geen kwaad.

Ik heb gevraagd of ze het samen wilden zeggen, en toen lukte het wel. Maar zodra ze haar zin opnieuw begon, lukte het weer niet. En toen werd ze ook wel een beetje boos op zichzelf.
En toen vond ik het wel lastig. Want je bent toch geneigd om te zeggen, rustig aan, rustig opnieuw beginnen. blablabla.

Misschien kun je uitleggen wat Marsy vertelde, een beetje in kindertaal. Dat haar woorden zo snel groeien dat ze ze daardoor niet zo snel kan uitspreken. En dat het ook weer overgaat, een beetje zoals groeipijn. Alles om er voor te zorgen dat ze er niet onzeker over wordt en daardoor misschien nog meer gaat stotteren.

Helaas is het zoals ik het nu kan beoordelen geen ontwikkelingsstotter. En heeft deze uitleg op dit moment bij haar geen zin.

Bij de jongste werkte dit wel, want die heeft inderdaad een ontwikkelingsstotter.

Bij mij is het ook geen ontwikkelingsstotter maar op die momenten is het wel erger.
Anyway, de logopedist kan vast helpen, ze komt er miss nooit helemaal vanaf maar ze leert waar ze op moet letten.
Komt vast goed Burn!

En ik zou nog eens kijken naar dat Lidcombe stutter program. Het is in het Engels maar wel gericht op precies deze leeftijd én chronisch stotteren, plus het heeft vele internationale prijzen gewonnen.

Ik ken Lidcombe Marsy, bij beide kids gebruikt en pas het nu nog steeds toe. Maar voor nu heeft het geen effect bij de oudste.

Hoe is het nu Burn? Mijn oudste is ook ineens weer verschrikkelijk gaan stotteren en net als jouw dochter wil hij nu ook liever niet meer praten. Fluisteren lukt wel zegt hij dus we fluisteren nu veel. Hopelijk weer een fase, alhoewel hij nu wel al 7,5 is.. en hij heeft er weer een tic bij ook, dat lijkt wel altijd samen op te gaan. Dit is nu de 3e keer dat hij een flinke stotter heeft, maar vind zo sneu dat hij zich nu bewust is.

Onze zoon stottert ook, soms kan ik er echt niet van maken. Het kan ontwikkelingsstotteren zijn, zijn hoofd is sneller dan zn mond. Vorige week hebben we gebeld met logopedist en die verwees ons door naar stottertherapeut omdat hij zich er ook van bewust wordt en ontwijken gaat vertonen. Hoe jonger het wordt aangepakt hoe minder vluchtgedrag ze aanleren om het af te leren.

Plots na in gang zetten heeft hij een week lang eigenlijk niet gestotterd. Afgelopen dagen is hij moe en komt ook weer slecht uit zn woorden. We kijken het aan want we staan nu eerst op wachtlijst. Aantal therapeuten in het noorden is wel dun gezaaid trouwens, Groningen, Winschoten of Joure kregen we als opties.

Wil je iets ermee gaan doen marsy?

Onder de 5 lost het zich vaak weer gewoon op, daarom maakte ik me hiervoor niet zo’n zorgen, geen aandacht aan besteden en Lidcombe programma in de gaten gehouden (ik werkte toen toevallig in Lidcombe dus had de ontwerpers dichtbij). Maar nu hij 7 is vind ik het wel wat anders. Ik wacht even paar weken af of het toch weer een sprong is, want alle eerdere tics en stotteren verdwenen ook, maar anders inderdaad toch maar ergens op een lijst of kijken of ik nog wat contacten heb hier.