Welkom op Zeg maar Yes!

Ik ben benieuwd hoe vakanties van andere gezinnen met één kind eruitzien. Speelt je kind veel met andere kinderen of juist niet?

Wij staan nu op een camping en er zijn ook best veel Nederlanders, maar bij ons in de buurt hebben we nog geen kinderen van m'n dochters leeftijd gevonden. We ondernemen met z'n drieën van alles, maar vandaag was ze echt een beetje verdrietig dat ze niemand had om mee te spelen en ik vond dat zo sneu ineens. Tegenover ons kwamen vandaag wel twee gezinnen aan, vrienden van elkaar, met een aantal meiden van een paar jaar ouder. Maar die gingen al alleen zwemmen enzo, dus dat is ook niet echt een match. Ze vindt het ook spannend om kinderen zomaar aan te spreken. Vorig jaar stond er toevallig een meisje van dezelfde leeftijd tegenover ons, dat was perfect voor haar. Maar ik denk dat wij deze vakantie voor entertainment moeten zorgen. Ze gaat wel zelf steppen of naar de speeltuin, maar vooralsnog legt ze niet echt contact.

Hoe belangrijk vinden jullie contact met anderen op vakantie überhaupt?

Is er geen speeltuintje of animatie op de camping waar ze andere kindjes kan ontmoeten? Of in het zwembad.
Mijn 7 jarige wil ook echt iemand om mee te spelen en wordt ook verdrietig als er niemand is. Haar zusje van 3 is nog net te jong om als volwaardig speelkamerraadje te fungeren. Ik houd bij boeken van de vakantie dan ook echt rekening mee dat er genoeg is voor kinderen. Met name animatie werkt goed om vriendinnetjes te maken. Maar dochter maakt ook in zwembad of speeltuin zelf contact met andere kinderen, sowieso als ze Nederlands zijn. Ik zou dus gewoon eens kijken waar andere kinderen op de camping te vinden zijn en dochter stimuleren contact te maken.

Er is een speeltuin en een zwembad, maar geen animatie. We hebben dit jaar voor een iets kleinschaligere camping gekozen. Wel weer iets om volgend jaar rekening mee te houden. We gaan eens kijken of we haar een beetje kunnen helpen deze week.

Wij houden wel rekening met leeftijdgenootjes bij boeken. Dit jaar was de match voor de oudste op het randje, dus volgend jaar doen we iets anders. Overigens spelen die van mij vooral samen, maar de jongste maakt makkelijk contact en is dan weer de hort op met wat andere kinderen.

Wat kan helpen is wat leuk speelgoed voor de tent te leggen. Leuk buitenspel, wat spullen op een kleedje. Met een beetje mazzel komen er dan kinderen aanwaaien om ermee te spelen.

Ik vind dit nu ineens ook heel lastig. Mijn oudste is 18 en gaat niet meer mee met ons. Die is zelf op vakantie met vrienden. Mijn jongste is bijna 15 (maar geestelijk heel veel jonger). Vorig jaar gingen we naar de camping, maar dat was niet zo’n succes. We hebben het leuk gehad hoor, maar er waren weinig kinderen van zijn leeftijd, dus we hebben hem heel veel moeten helpen om zich te vermaken. Nu gaan we naar een Landalpark. Hopelijk zijn er nu wel meer kinderen van zijn leeftijd en kan hij zich beter vermaken. En is hijzelf ook wat beter gewend aan dat hij alleen met ons is en dat hij het zonder z’n broer moet doen. Daar hangt hij toch ook wel erg aan.

Herkenbaar probleem. Op vakantie word je er dan toch mee geconfronteerd dat je geen 'standaardgezinnetje' hebt (in ons geval door het grote leeftijdsverschil). Wat mij vaak opvalt is dat er veel gezinnen zijn waarvan de kinderen leuk met hun broertje of zusje kunnen spelen, die 1 of 2 jaar jonger is of zo, en die hebben dan dus elkaar al.

Ik snap wel dat mijn kinderen het spannend vinden om nieuwe vrienden te maken als in de speeltuin alle potentiële vakantievrienden al druk aan het kletsen zijn met kinderen die ze al kennen. Het vraagt wel wat lef om in je eentje zo'n groepje aan te spreken.

De vakanties dat mijn kinderen vrienden hebben gemaakt, was het meestal met kinderen die enig kind waren of kinderen die ook een groot leeftijdsverschil met een broer of zus hebben.

Wij gaan eigenlijk niet op vakantie met als doel om de kinderen vriendjes te laten maken. We zijn eigenlijk bijna altijd op pad, omgeving verkennen, uitjes & als we zwemmen vinden we dat juist leuk als gezin.

Ik vond dat vroeger ook zo vervelend, ik durfde ook geen andere kinderen te benaderen. Mijn moeder hielp me niet, dat zou ik zelf wel doen. Gewoon naar andere kinderen toe en vragen of ze mee mag doen.

Wij gaan naar een massale camping. Er zijn verschillende groepsapps waar je contact kan leggen met ander kinderen. Ook een oplossing

Wij boeken altijd huisjes ver achteraf en zijn veel met gezin bezig maar E moet ook zichzelf vermaken.
Dit jaar hebben we gevraagd wat zij belangrijke dingen vond voor op vakantie. Belangrijkste was zwemmen. We zitten dus nu in een klein huisje gelijk aan het water op een mini-mini camping/camperplaats.
E vind het ook spannend om op andere kinderen af te stappen maar lijkt dat zelf niet zo erg te vinden. We doen veel samen maar ze moet ook echt wel zichzelf vermaken.

Hier twee kinderen en dan niet zo'n groot leeftijdsverschil, maar ze zitten totaal niet op dezelfde golflengte, dus ze spelen weinig samen. Wij houden bij het boeken van vakantie wel rekening met de kinderen, dus dat er voor hen ook genoeg te doen is. En dan bedoel ik speeltuin/zwembad op de camping enzo, geen enorm animatie programma, want we willen niet de hele vakantie op de camping blijven. Als de kinderen zich vermaken, hebben wij ook een goede vakantie 😃
Ze maken allebei blijkbaar makkelijk contact (bleek afgelopen vakantie), de jongste had sowieso zijn neefjes om mee te spelen, maar in elke speeltuin hadden ze in no-time een stel andere jongetjes met zich mee. De oudste vond het lastiger, maar die had ook al snel een vriendinnetje gevonden en in de tweede week troffen we geheel toevallig een vriend van mijn vriend met zijn gezin op onze camping en zij hebben twee dochters die goed matchen met onze oudste, dus toen had ze weer vriendinnetjes erbij. Maar een middag in het zwembad, werd ze bijvoorbeeld aangesproken door een ouder meisje (mijn oudste ziet er een stuk ouder uit omdat ze zo groot is) die trucjes wilde laten zien en uiteindelijk hebben ze de hele middag samen koprollen en vanalles in het zwembad gedaan. Dat meisje ging de dag erna weg, maar ze hebben een hele middag leuk samen gespeeld, dus dat is ook prima.

'Vriendinnen maken' klinkt misschien moeilijker dan 'samen spelen'. Het is makkelijker om een kindje aan te spreken of die mee wil doen met een spel ofzo.

Mijn kinderen spelen op vakantie nooit met anderen kinderen, alleen maar met hun tweeën. Blijkbaar geen behoefte aan haha. En verder zijn we ook geregeld op pad, we blijven bijna nooit een hele dag op de camping.

Sinds deze zomer merk ik dat de oudste echt behoefte heeft aan 'vriendjes maken', maar ik vind het heel knap dat hij al een paar keer op het strand aan andere kindjes om ons heen dan vraagt of hij mee mag spelen. Alleen vermaakt hij zich ook gelukkig, maar samen vindt hij leuker.

Persoonlijk speelde ik ook snel met andere kinderen in de speeltuin of zwembad. Mijn zus dan weer totaal niet en mijn zusje pas op latere leeftijd dat ze 'durfde' op andere afstappen.

Ik denk dus dat het een proces is.

Ik vermaakte me als kind prima in m'n eentje. M'n ouders kozen nooit de meest spannende camping, er was een rivier, klein speeltuintje en ik had een fietsje waar ik mee mocht rond fietsen. We gingen iedere dag wandelen en stadjes bezoeken, een spelletje als gezin, ijsje eten etc.
Er was een meisje dat echt elke dag van 's ochtends tot 's avonds kwam vragen om te spelen maar ik had daar helemaal geen zin in.

Zelf vind ik het ook niks om de hele dag op de camping te zijn, maar nadat m'n dochter vanmorgen verder nergens zin in had en het later vandaag kan gaan regenen en onweren, zijn we toch maar hier gebleven. M'n man vindt dat ook wel prima. Ik ga ook liever elke dag wel een activiteit doen en dan ook nog even chillen op de camping ofzo.

Socializen met andere gezinnen is ook niet echt iets voor mij haha, in elk geval niet de hele tijd. Af en toe een praatje maken is prima, maar het gaat me wel om de tijd met het gezin.

Wij gaan eigenlijk niet op vakantie met als doel om de kinderen vriendjes te laten maken. We zijn eigenlijk bijna altijd op pad, omgeving verkennen, uitjes & als we zwemmen vinden we dat juist leuk als gezin.

Het vrienden maken is geen doel op zich hoor, maar ik vind het stiekem best wel fijn als mijn man en ik af en toe even kunnen chillen bij het vakantiehuisje terwijl onze dochter in de speeltuin speelt met een ander kind. Anders moet ik zelf de hele tijd de schommel duwen of die ene klimboom komen bekijken etc. en ik heb zelf gewoon ook behoefte aan vakantie 😅

Nou er stonden twee zusjes op de uitkijk voor een vriendinnetje, 4 en 7 jaar, net aangekomen op de camping en ze zitten twee stacaravans verder. Dus de meid is even onder de pannen. 😆👌

Wat leuk 😃

Super!

Mijn jongste heeft altijd meteen vriendinnen. Gaat ook gerust alleen op pad en naar de kidsclub. De oudste heeft dat nooit gehad en kan dat nog steeds niet. Ze is nu 11 en hangt dus vooral om ons heen. Ik vind dat prima, behalve als ze gaat lopen vervelen. Wat dat betreft maakt het denk ik weinig uit of je met één of meer kinderen op vakantie gaat. Ze irriteren elkaar vooral 😅

ah wat fijn Bliss!

Onze zoon is 4 en die wil ook graag met andere kindjes spelen. Hij was in Thailand soms ook echt sip dat er geen (Nederlandse) kindjes waren. Als er wel kindjes van zijn leeftijd zijn dan vindt hij het wel spannend om het eerste contact te leggen dus daar helpen we hem een beetje bij en daarna regelt hij het zelf wel.

Mijn kind is heel veel jonger en hij is thuis ook gewend zichzelf best goed te kunnen vermaken. Maar ik heb bewust een camping uitgezocht in de hoop dat er ook speelmaatjes zouden zijn en ons plekje is tegenover een klein speeltuintje. De eerste drie dagen waren er geen speelmaatjes (in ieder geval niet op ons stuk van de camping), maar sinds gisteren wel. En het is zo leuk om te zien hoe ze van beide kanten makkelijk contact maken. Voor mij wel wennen hoor, want ik ben normaal best wel op mijzelf en moet er nu dus ook een beetje in meegaan. Maar voor hem is het zó leuk en daar geniet ik van.
Omdat ik weet dat hij heel erg geniet van andere kinderen vond ik de mogelijkheid om contact te leggen dit jaar dus heel belangrijk, maar ik kan me voorstellen dat ik dat weer minder belangrijk vind als hij wat ouder is en we overdag meer gaan ondernemen.

Bijna altijd en ik vind het heerlijk om te bonden met mn kind. Even echt alle aandacht voor elkaar zonder werk en andere verplichtingen. Vorig jaar had ze geen vriendinnetje (wel heel af en toe een jongetje) en waren we vooral samen. Dit jaar had de wel een vriendinnetje en was ze veel tijd met haar. Loopt toch allemaal vaak wep vanzelf en ik vind beide helemaal prima. Ik heb ook niet het gevoel dat ik dat moet gaan regelen voor haar of dat ze iets tekort komt als er geen kind van haar leeftijd is.