Welkom op Zeg maar Yes!

Ik kan niet goed een topictitel verwoorden, maar mijn vraag;

Stel je voor dat jouw zoon of dochter in een sportteam komt met een meisje die als jongen door het leven gaat, of andersom. Zou je hierover iets van informatie willen ontvangen? En zo ja, wat zou je willen weten?

(Mocht je nou dit niet aan de hand hebben maar wel andere vragen hebben, ik beantwoord het graag hoor 💜)

Wordt er ook gezamenlijk omgekleed en gedoucht?

Voor mij zou alleen dat gegeven voldoende zijn, zodat als mijn kind vragen zou stellen ik er van weet.
En het ligt ook wel aan de leeftijd denk ik.

In ons geval, want daar gaat het natuurlijk voor mij om Kind van 8 en sportteam wat gezamenlijk omkleed en waarbij sommige kinderen douchen. Het zijn allemaal jongens, ons kind is ook als jongen geboren.

Hoe kunnen we een situatie creëren zonder dat iemand zich buitengesloten voelt en dat het veilig is voor iedereen. Voor ons zou het niet uitmaken, maar een team is natuurlijk complexer. Ik zou het fijn vinden als alle ouders openlijk uitspreken om een veilige situatie te creëren. Dat zou voor mij eigenlijk prio 1 zijn.

Ik zou daar niet specifiek informatie over hoeven te ontvangen. Het is gewoon zoals het is, ik zou dat verder niet vreemd vinden en geef dat mijn kinderen ook mee. Wil je kind mee douchen met de jongens of juist niet? Bij mijn oudste zoon wachten ze tot de meiden omgekleed zijn en dan gaan ze pas douchen.

Heb je het idee dat de kinderen/ouders van het team van je kind behoefte hebben aan informatie?

Mijn dochter zit bij iemand in het sportteam waarvan ze eigenlijk niet weet of diegene als jongen of meisje is geboren. Diegene heeft ook een naam die voor een jongen en meisje kan. Ik vroeg een keer aan haar of diegene een jongen of een meisje is maar ze had geen idee, ook niet echt over nagedacht geloof ik. Ze hebben gewoon heel veel lol samen.

Ik hoef daar niet per se informatie over. Mocht er iets van mij als ouder verwacht worden dan hoor ik dat graag. Maar bij hun in het team is het gewoon geen issue. Ze kleden ook gewoon samen om.

Ik kan me voorstellen dat het voor je kind misschien fijn is om met de teamgenoten te delen. Dat het gewoon duidelijk is. Neem aan dat de ouders dan wel met vragen komen als die er zijn.

Ik zou het persoonlijk zelf raarder vinden als ik daar info over zou krijgen. Dat gaat mij toch niets aan verder of iemand transgender is ofzo.

Ik denk dat ik misschien wel een appje zal sturen aan de ouders, mocht mijn kind mij vragen stellen die ik echt niet weet te beantwoorden.

Even ter aanvulling; mijn zusje heeft in de klas onder haar een kind dat in het verkeerde lijf is geboren. Dat is volgens mij enkel op school besproken en verder wordt zij gewoon behandelt als meisje en hoort ze gewoon bij het meidenclub je. De enige vragen die daar thuis weleens over gaan is wanneer ze nu wel of niet aan hormoon onderdrukkers mag gaan, maar verder heb ik haar er nooit over gehoord.

Lastige. Eens met Tabbie dat ze er niks mee te maken hebben maar het open gooien/een keer benoemen haalt ook juist vaak de lading/nieuwsgierigheid eraf.

Ik ken een jongvolwassenen die van vrouw naar man ging. Nu was het daarvoor al een mannelijke vrouw om te zien maar diegene heeft het toen open gegooid dat hij een traject in zou gaan en dat zorgt er wel voor dat je minder gaat speculeren.

Het is dus geen gemengd team als ik het goed begrijp? Het lijkt me eigenlijk niet zo’n probleem, zou misschien denken dat jullie dochter dan liever in een meidenteam mee zou willen spelen. Wat zouden jullie ervan vinden als -fysiek- een jongen (die zich identificeert als meisje) mee zou doen in een meidenteam, dus ook in de kleedkamer?

Ik zou er niets over willen weten. Niet uit desinteresse ofzo maar het gaat ons niet aan. Een mededeling naar de kinderen toe hoe iemand aangesproken wil worden en dan is het prima.

Ik hoop dat de club ervoor zorgt dat iedereen mag zijn wie die wil zijn, dat er niet gepest wordt.

En douchen, tja dat is toch altijd een ding. Kinderen vinden douchen met een groep kinderen toch vaak al lastig.
Ik vond dat vroeger ook verschrikkelijk! Ik ben voorstander van thuis douchen of zorgen dat er douchehokjes zijn.
Kinderen moeten zich ten alle tijden op hun gemak voelen dus niet gedwongen voelen om in een groep naakt te zijn.

Nee hoor, hoef ik niet te weten. Iedereen is anders en dat is prima toch?

Wel zou ik interesse hebben in jullie verhaal maar dat is iets anders. 🙂

Wij hebben hiermee te maken gehad op school. Daarin hebben we goede begeleiding gehad vanuit een stichting. We hebben ook goed gekeken wat het kind wilde en daar voor zover het gaat in meegegaan. Nu ging het om de overgang po-vo dus wel wat ouder.

We hebben ouders gehad die het lastig vonden om ermee om te gaan, die het kind als viezerik beschouwde. De klas heeft het altijd heel goed opgepakt en het kind is gewoon...

Ik denk dat het dus ook echt afhankelijk is van het soort mensen, met name ouders van het team. In het team van mijn dochter kan ik mensen aanwijzen die er op tegen zouden zijn.

Ik zou daar geen info over hoeven te hebben. Het is normaal en zo zou dat ook behandelt moeten worden. Kinderen stellen zelf hun vragen wel als ze nieuwsgierig zijn.

Niet helemaal vergelijkbaar, maar wij hebben te maken (gehad) met iemand in de familie die non-binair is en daarin een transitie doormaakte. Hoewel ik daar volledig open voor stond, vond ik het toch best lastig hoe je dat goed uitlegt aan jonge kinderen. Hoewel ik vind dat je geen enkele informatie naar anderen 'verschuldigd' bent, kan ik me voorstellen dat een beetje informatie daarover voor andere ouders helpend kan zijn (bijv. hoe wil kind zelf aangesproken worden en hoe legt kind het graag zelf uit aan leeftijdsgenoten). Mijn ervaring is dat weerstand deels uit onwetendheid komt en mensen goedbedoeld maar onwetend soms ook onhandig kunnen zijn in hun uitleg.

Ik zou met name willen weten wat jouw kind het fijnste vindt. Vindt jouw kind het fijn om een met een bepaald persoonlijk voornaamwoord aangesproken te worden? Dan vind ik dat fijn om te weten want dan zouden ik en mijn kind dat gebruiken bij jouw kind.
Ik denk dat je zelf goed aanvoelt wat belangrijk hierin is voor jouw kind en dat zou ik als ouder willen weten, zodat we het samen een veilige omgeving voor je kind kunnen maken. Dat hoeft helemaal niet iets groots te zijn, iets terloops noemen mag ook.

Als jouw kind wel moeite zou krijgen met het douchen samen met andere kinderen en daar zou iets in veranderen (bijvoorbeeld dat jouw kind ergens anders doucht) zou ik daar niks van vinden maar hoogstens het voor logistieke redenen handig vinden om te weten maar ook niet eens echt. Gaat andere ouders amper wat aan natuurlijk.

Ik denk dat voor mij alleen het gegeven dat het inderdaad zo is genoeg zou zijn. Meer om speculaties tegen te gaan. Verder zou ik wel benieuwd zijn hoe je daar als ouder mee omgaat, maar niet dat ik dat perse mket weten. Meer als je toevallig met elkaar in gesprek komt en je het er dan over zou hebben. Uit interesse zeg maar.

Niet voor mezelf. Maar als de ouder het graag wil vertellen zodat er geen al dan niet vervelende vragen komen dan zou ik informatie prima vinden en mijn kind bijvoorbeeld mits gewenst vooraf informatie geven en er samen over praten.

Dus als ik het goed begrijp Spencer, is jouw kind een meisje in een jongensteam?

Ik vind in principe niet dat ik als ouder er iets over zou willen weten of geïnformeerd moet worden. Maar ik neem wel aan dat er met de kinderen in het team over is gesproken. Die komen dan wellicht met vragen thuis. In dat geval is het wel weer handig als je het als ouder weet.

Bedankt voor alle reacties!

Mijn kind is inderdaad als jongen geboren, zit in een jongensteam en gaat door het leven als meisje.

Zelf mixen we voornaamwoorden nog een beetje, dus alleen daarom wilde ik er al iets over delen met de rest van de ouders. Maar hoeveel moet je dan delen, daar twijfelde ik over.

Er zullen ongetwijfeld mensen het gek/raar/stom vinden, maar daar kan ik wel mee omgaan. Voor de overige (meestal) 95% wil ik het dan toch wel zo prettig mogelijk maken.

In veel situaties hou ik het bij "ja D is geboren als jongen maar gaat als meisje door het leven" en dat is vaak ook wel voldoende. Toevallig kan D's naam voor zowel jongens als meisjes, erg makkelijk.

Ik ga nog even nadenken wat ik precies ga vertellen en deel hier dat later nog, mocht iemand het ooit ook nodig hebben.

Nee hoor, hoef ik niet te weten. Iedereen is anders en dat is prima toch?

Wel zou ik interesse hebben in jullie verhaal maar dat is iets anders. 🙂

Als ik tijd heb typ ik het uit. Toevallig vandaag een tijdlijn in foto's gemaakt voor onszelf. Van jongensbaby naar zoete kleuter naar een 'gewoon' meisje.

Voor ons is het doorgaans normaal maar dat is het natuurlijk niet voor iedereen 😅

Ik denk dat het ‘lastiger’ wordt als je kind in een meisjesteam zou willen spelen. Nu vinden ouders het mogelijk alleen gek of anders. Nou ja, prima, moeten zij weten.

Maar als je kind in een meisjeteam zit en ze kleden gezamenlijk om dan denk ik wel dat er weerstand zou kunnen komen vanuit ouders. Dus in dat geval denk ik dat informeren een hoop gedoe kan schelen.

In veel situaties hou ik het bij "ja D is geboren als jongen maar gaat als meisje door het leven" en dat is vaak ook wel voldoende.

Dit zou voor mij ook genoeg zijn. Puur zodat je als ouder ook weet want je je kind kan vertellen als die er vragen over heeft.

Mijn zoon heeft een goede vriend die als meisje geboren is. Vanaf het moment dat ze elkaar leerde kennen in de kleuterklas was dat al zo. Alleen werd hij toen nog zij genoemd, ook door zijn ouders. Het is nooit een issue geweest. Met gym kleedde hij zich om bij de jongens. Er werd dan wel niet gedoucht. Ik denk vanaf groep 5 dat zijn ouders hij gingen zeggen. En nu naar de middelbare heeft hij zijn naam veranderd. Maar zijn meisjesnaam kon ook prima voor een jongen, dat leverde nooit vragen op. Heel veel mensen weten niet dat hij als meisje geboren is, doet er ook niet toe.

Dus ik zou geen vragen hebben. Het is zoals het is. Iedereen wordt gerespecteerd en een kind kiest zelf waar die zich prettig bij voelt met omkleden.

Wordt er überhaupt nog gedoucht bij sportclub of gym?

Ja, bij ons wordt er nog gedoucht bij het sporten (en ik moet zeggen dat ik dat ook normaal vind).

Ik zou als ouder niet per se meer informatie hoeven hebben. Jammer voor D dat ze in een jongensteam moet spelen, maar dat is een ander verhaal.