Zeg maar Yes

Ik zou contact opnemen mt je bewindvoerder.

Ik kan mij ook niet voorstellen dat dit bedrag gezien wordt als een nieuwe schuld; het is een rekening die je kan betalen.

Dat hoop ik ook voor je. Vervelend om je hierover zorgen te moeten maken!

Als je het nu nog niet kan betalen dan lijkt het mij dat het nu ook nog niet als een schuld kan tellen. Er zullen altijd weer nieuwe dingen komen die je moet betalen. Ik hoop voor je dat ze er niet moeilijk over doen, zou het echt belachelijk vinden als ze er wel moeilijk over zouden doen.

Ja, maar een aangifte is toch nooit op voorhand al te zeggen of het positief of negatief is? Kan je niet alsnog dat meesturen en ook direct laten zien dat je de middelen hebt om dat bedrag dan te betalen?

het lijkt me zó vreemd als het op zoiets stukloopt. Het is namelijk geen factuur die je niet hebt betaald en daarmee schulden hebt gemaakt. Je kan toch niet weten van te voren of een belastingaangifte positief of negatief uitpakt?

Kan je die kredietbank niet bellen? Of je bewindvoerder? Dit moeten ze toch wel eerder hebben meegemaakt? Ik bedoel: iedere Nederland moet aangifte doen.

Voor het biechtje in de schuldsanering. Het gaat erom dat je aan je lopende verplichtingen kunt voldoen. Huurbetaling is immers ook iedere maand een nieuwe schuld. Of nog een voorbeeld: de eindnota van je energie. Wordt beide niet gezien als nieuwe schuld. Uit jouw verhaal begrijp ik dat je deze aanslag kunt betalen. Het gaat erom dat er geen vorderingen ontstaan waarvan de betalingstermijn is verstreken. Dan pas spreek je van een "schuld" in de zin van het minnelijk traject.

Dank je wel AnoniemAntwoord.
Heb jij er professioneel mee te maken?

Eens met anoniem antwoord. Bovendien moet je het niet zien als schuld voor de minnelijke schuldsaneringsregeling zolang de betalingstermijn nog niet is verstreken. Sterker nog, de aanslag is nog niet eens opgelegd, dus er is momenteel nog geen betalingsverplichting. Ik zou me hier niet druk over maken. Pas als de belastingaanslag er ligt, heeft de belastingdienst wat te vorderen van jou en pas als dan de betalingstermijn verstrijkt en je hebt niets betaald, kun je spreken van een schuld voor de schuldsanering.

Hier het biechtje met het probleem altijd te moeten plassen. Iedereen bedankt voor de tips en het begrip.

Mizz S. Ik probeer me ook niet druk te maken maar het beheerst best mijn leven. Ik ga praktisch nergens meer heen met anderen omdat ik bang ben te moeten plassen.
Alleen moet ik natuurlijk ook maar dan stop ik vaak. Met anderen hebben zij er natuurlijk hinder van dat ik vaak moet stoppen onderweg.
Vliegen ga ik lang, 10 uur geloof ik. Ik ga inderdaad maar aan het gangpad. Het is ook echt te angst dat ik niet kan gaan als ik moet (dus dat we aan taxien zijn of dalen of stijgen of turbulentie of of of…zucht)

Zenna, tena heb ik inderdaad aan gedacht. Misschien moet ik dat gewoon doen voor mijn geruststelling.
Het is de angst dat ik het niet red maar ook de angst dat er geen wc is.

Lot,
Ik probeer al wat meer afstanden te rekken, ik kan nu ongeveer 45 minuten maar dan moet ik echt weer.
Weinig drinken heb ik altijd gedaan maar dan drink ik 2 glazen over een hele dag verspreid dat zorgt niet dat mijn angst minder is, ik ga nog net zo vaak naar de wc.
Valeriaan heb ik genoteerd, bedankt dat ga ik halen.
Fijn dat het bij jou goed is gekomen. Ik hoop echt dat ik hier vanaf kom, dit beheerst mij elke dag. Ik kom bijna nergens meer.

Marilyn, in de bosjes heb ik nog niet geplast. Ik moest vorige week heel ver rijden ( bijna 2 uur) en had op een gegeven moment moeite het tankstation te halen, ik moest zo nodig. Ik snap gewoon niet waarom ik niet 2 uur zonder wc kan.
Ik hoop dat ik het naast me neer kan leggen dat het gewoon zo is.

Dat klopt. Zéér veel. Ik wil verder niet uitwijden over m'n werk ivm herkenbaarheid, maar wees gerust, er is niets aan de hand. Knap dat je het volgehouden hebt! Geniet straks van je nieuwe start! Nu kun je weer beginnen met opbouwen.

Ik ben veels te bang om herkend te worden, wat vast niet gebeurt, maar ik doe het toch even zo. Mijn ouders gaan scheiden en MAN wat ben ik verdrietig ondanks dat ik toch echt al volwassenen ben en niet meer thuis woon etc. Iemand ervaring? :-(

Oh waarom ben je bang herkend te worden? Jij kan er niks aan doen hè? 't Is geen schande.

Ik heb geen ervaring met scheiding op latere leeftijd; ik was 2 toen mijn ouders scheidde. Mijn vaders tweede scheiding heb ik wel bewust meegemaakt, maar daar was ik eigenlijk alleen maar blij mee. Dat was namelijk niet bepaald een gezond huwelijk.

Komt 't als een verrassing voor je? Het is nooit leuk als je ouders uit elkaar gaan, maar het kan wel heel gezond zijn. Soms zijn stellen beter af als ze uit elkaar zijn. Je kan iemand niet gelukkig maken als je zelf niet gelukkig bent..

Dat lijkt me volkomen logisch dat je verdrietig bent. Wat rot voor je

Je hoeft je niet te schamen voor dat verdriet joh. Het is toch ook superverdrietig. Je ouders huwelijk hangt zo nauw samen met jouw jeugd, met je hele bestaan. Tuurlijk ben je daar dan ondersteboven van. Kun je er over praten met je ouders? Dat lijkt mij ook wel van belang.

Ik schaam me er niet voor, maar het is allemaal nog erg geheim. Familie weet bijvoorbeeld nog niks. Dat maakt het gewoon best lastig. Net als de onzekerheid: Blijft het huis? Zal het allemaal rustig verlopen, of ontstaat er ruzie/gezeur? Hoe gaat alles straks? En inderdaad, het is echt alsof je 'basis' wordt weggetrokken.

Het is niet 100% een verrassing. Een aantal jaar geleden rommelde het ook wat, maar ik had het nu echt niet aan zien komen.

Erover praten vind ik lastig met ze. Ik denk dat ik vandaag maar even ga bellen. Al die onzekerheid...

Ik kan mij heel goed in jouw inleven biechtje. Mijn ouders zijn ook op latere leeftijd (voor mij dus) gescheiden en hier heb ik het heel lang moeilijk mee gehad. Als je het prettig vindt, mag je een pb sturen hoor. Sterkte.

Biechtje met ouders die gaan scheiden, ik heb er ook ervaring mee. Mijn ouders zijn een paar jaar geleden gescheiden. Ik was er ook een hele tijd kapot van.
Gelukkig is alles vrijwel zonder ruzie en redelijk in harmonie verlopen.
Je mag mij wel een berichtje sturen als je dat fijn vindt.

Biechtje met plasprobleem: heb je al eens laten onderzoeken waarom je zo vaak moet plassen?

Biechtje met ouders die gaan scheiden: ik heb het ook op latere leeftijd meegemaakt. Ik was er ook kapot van. Was bij ons heel onverwacht. Mijn ouders zijn verre van harmonieus uit elkaar gegaan. Ik hoop dat dat bij jou wel gaat gebeuren.
Veel sterkte!

Mijn ouders zijn ook uitelkaar gegaan voordat mijn vader overleed. Ik was toen 23 en vond het echt heel heftig. Ook hier ging het verre van harmonieus....

Wat kan ik daar aan laten onderzoeken dan? Ik kan het op een bepaald moment (na een bepaalde tijd dus) niet meer ophouden. Ik krijg ook vreselijke pijn als ik het probeer op te houden. Nouja het ophouden an sich lukt me dan nog redelijk, ik kan dan bijna geen stap meer lopen (ooit door een stad gelopen op zoek naar een wc dat duurde echt lang, man maar vragen waarom ik zo langzaam liep), maar als ik dan eindelijk kan plassen heb ik echt een dag pijn (geen idee waaraan, blaas/nieren ik weet het niet, ik weet alleen dat ik ik pijn heb).

Nou, ga dan eens naar de huisarts om te beginnen.

Ik was allang een keer naar de huisarts gehad. Dat je het al jaren hebt wil niet zeggen dat het normaal is.

Je kan zeker naar de huisarts. Die kan je doorverwijzen naar een uroloog, daar zijn die mensen voor. Daar kan het zijn dat je iig wat basisonderzoeken moet doen: een plasonderzoek om te kijken wat je blaasinhoud is, of je wel helemaal leegplast etc etc. Er is zelfs medicatie om je blaas rustig te maken waardoor je niet zo vaak naar het toilet moet.

Misschien plas je niet op de goede manier of heb je een slappe blaaswand of is je bekkenbodem te gespannen of juist te slap...of is het inmiddels een pscyhologisch ding geworden. De huisarts kan je verder helpen. Hoe fijn zou het zijn als je hier van af kunt komen!